Καλησπέρα και πάλι και ευχαριστώ για την απάντηση
Με αυτά που έχω καταλάβει τις τελευταίες μέρες είναι 3 σκέλη που έχουν αν κάνουν με τη συγκεκριμένη κατάσταση:
1. διατροφή
2. ψυχολογικό
3. η μόλυνση
Έχοντας κόψει το αλκοόλ και τα καυτερά έχω αρκετή βελτίωση όσον αφορά περιφεριακόυς πόνους. Ουσιαστικά δεν πονάω καθόλου πέρα απο πονάκια στα πόδια μετά απο πολύ περπατημα ή προπόνηση. Επίσης ένα θέμα είναι και το ψυχολογικό και οι σκέψεις γύρω απο την όλη κατάσταση που πολλές φορές με κάνουν να σκέφτομαι περισσότερο και να δίνω σημασία σε πολύ μικρά συμπτώματα που εν τέλει ίσως και να μην είναι συμπτώματα.
Στα πρακτικά πλέον το μόνο που έχει μείνει είναι ένα τσούξιμο όταν κατουράω ή εκσπερματώνω που ίσως να είναι αυτο που ο γιατρός διέγνωσε προστατίτιδα κοιτάζοντας με στα μάτια ή απλά η ουριθρίτιδα που θα χρειαστεί μερικές μέρες αντιβίωση ακόμη.
Αύριο νοσοκομείο πάλι λοιπόν για να ζητήσω αντιβιόγραμμα και καλιέργεια ούρων και ίσως και άλλη αντιβίωση. Πραγματικά και απο αυτά που διαβάζω αλλά και απο αυτά που βιώνω καταλαβαίνω ότι αν οι γιατροί ήταν πιο μεθοδικοί και συντηριτικοί όσων αφορά τις διαγνώσεις τους τότε θα αποφεύγαμε το ψυχολογικό κομμάτι και θα είχαμε να κάνουμε μόνο με τη θεραπεία και τη διατροφή.
Καλή συνέχεια παιδία και εύχομαι να ξαναγράψω σύντομα με καλά νέα.
Με αυτά που έχω καταλάβει τις τελευταίες μέρες είναι 3 σκέλη που έχουν αν κάνουν με τη συγκεκριμένη κατάσταση:
1. διατροφή
2. ψυχολογικό
3. η μόλυνση
Έχοντας κόψει το αλκοόλ και τα καυτερά έχω αρκετή βελτίωση όσον αφορά περιφεριακόυς πόνους. Ουσιαστικά δεν πονάω καθόλου πέρα απο πονάκια στα πόδια μετά απο πολύ περπατημα ή προπόνηση. Επίσης ένα θέμα είναι και το ψυχολογικό και οι σκέψεις γύρω απο την όλη κατάσταση που πολλές φορές με κάνουν να σκέφτομαι περισσότερο και να δίνω σημασία σε πολύ μικρά συμπτώματα που εν τέλει ίσως και να μην είναι συμπτώματα.
Στα πρακτικά πλέον το μόνο που έχει μείνει είναι ένα τσούξιμο όταν κατουράω ή εκσπερματώνω που ίσως να είναι αυτο που ο γιατρός διέγνωσε προστατίτιδα κοιτάζοντας με στα μάτια ή απλά η ουριθρίτιδα που θα χρειαστεί μερικές μέρες αντιβίωση ακόμη.
Αύριο νοσοκομείο πάλι λοιπόν για να ζητήσω αντιβιόγραμμα και καλιέργεια ούρων και ίσως και άλλη αντιβίωση. Πραγματικά και απο αυτά που διαβάζω αλλά και απο αυτά που βιώνω καταλαβαίνω ότι αν οι γιατροί ήταν πιο μεθοδικοί και συντηριτικοί όσων αφορά τις διαγνώσεις τους τότε θα αποφεύγαμε το ψυχολογικό κομμάτι και θα είχαμε να κάνουμε μόνο με τη θεραπεία και τη διατροφή.
Καλή συνέχεια παιδία και εύχομαι να ξαναγράψω σύντομα με καλά νέα.