Χρόνια προστατίτιδα Χρόνιο πυελικό άλγος

Χρόνια προστατίτιδα - Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους => Ιστορικό Αναγνωστών => Μήνυμα ξεκίνησε από: 123 στις 31 Μάρτιος, 2020, 06:29:11 ΜΜ

Τίτλος: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 31 Μάρτιος, 2020, 06:29:11 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 31 Μάρτιος, 2020, 07:09:44 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 02 Απριλίου, 2020, 12:42:07 ΜΜ
Τι δεδομένα έχουμε? Τπτ όλα είναι στον αέρα. Τι με πειράζει? Το μόνο που βλέπω να με ενοχλεί, είναι όταν κάθομαι.
Τι λένε ότι τους πείραζε?
Αλκοόλ, γιατί? Ο Γιατρός μου είχε πει ότι καμιά φορά που θα πιω ένα βράδυ την άλλη μέρα μπορεί να έχω ενόχληση. Έχει να κάνει με το ανοσοποοητιο? Που πέφτει με το αλκοόλ?
Για τα καυτερά? Έχω δει η καψαισινη ενοχλεί τα νεύρα και μεγαλώνει τα συμπτώματα.
Καφεΐνη? Γιατί να πειράζει? Έχει να κάνει με διούρηση? Έχει να κάνει με τα νεύρα και τότε πάμε στο νευρολογική πρόβλημα?
Κακή στάση. Δεν ξέρω αν είναι η αιτία ή το αποτέλεσμα. Όταν καβαλαγα την μηχανή με έπιανε ενόχληση. Όταν βάζω κουβέρτα εκεί που κάθομαι κάνει δουλειά.
Άγχος. Εδώ δεν μπορώ να κάνω πολλά, το σίγουρο είναι να επισκεφτώ ψυχίατρο και να πάρω αγωγή. Δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα θα με βοηθήσει. Μάθετε και τι είναι η αλλοδυνια, είναι ένας μικρός πόνος που έχεις για καιρό αλλά λόγω της μεγάλης διάρκειας τον αισθάνεσαι μεγαλύτερο. Και είναι νευρολογικο.
Μυϊκή χαλάρωση, εδώ δεν μπόρεσα να τα καταφέρω δεν μπορώ να καταλάβω Αν είμαι σφιγμενος, και πως χαλαρώνω. Θέλω να ακολουθήσω το πρωτόκολλο του σταμφορτ. Δεν έχω πάρει ούτε το βιβλίο ακόμα και περιμένω κάποιον να μας πει την γνώμη του.
Αποτέλεσμα έχουν με όσα λέει το κοχρεην ότι τ ο βελονισμός και τα κρουστικα κύματα βοηθούν. Οπότε βλέπω μια σχέση με την νεύρο μυϊκή πάθηση. Ένας "γιατρός" ήθελε 1000 ευρώ για 12 επισκέψεις και φάνηκε να τον ενδιαφέρει μόνο να με πείσει να κάνω την θεραπεία αλλιώς δε θα μου περάσει. Προσοχή υπάρχουν πολλοί που εκμεταλλευονται την πάθηση μας.
  A headache in the pelvic.
Τεράστιο θέμα με τόσες απορίες, δεν χρειάζεται να πω παραπάνω γιατί το έχουν ανάλυσει άλλοι καλύτερα έχει να κάνει με την νεύρο μυϊκή προσέγγιση, παρά πολλοί λένε ότι έχουν αποτέλεσμα. Υπάρχει ένας γιατρός στην Θεσσαλονίκη που το έχει ασπαστεί, σου ξεκαθαρίζει ότι δεν κάνει για όλλους και υπάρχει συγκεκριμένη φισικοθεραπευτης. (δε ξέρω αν υπάρχει και κάπου στην Αθήνα). Η θεραπεία έχει και μαλαξη σε τριγκερ ποιντ μέσα από τον ορθό. Δεν θέλω να κάνω καμιά επιπόλαιη πάνω στην ταραχή μου πράξη. Και εδώ θα ήθελα τα φώτα σας. Δεν θα έπρεπε οι γιατροί να το είχαν αγκαλιάσει Αν είχε αποτέλεσμα? Δε νομίζω ότι είναι καλό ο κάθε ασθενής να αλλάζει 5- 6 ουρολογους και να κυνηγάει μικρόβια που ποτε υπάρχουν, πότε δεν υπάρχουν, πότε πειράζουν, πότε δεν πειράζουν, πότε είναι φυσιολογικό. Όλη η ιστορία είναι πολύ μπερδεμένη.
Κρουστικα κύματα θα ήθελα να κάνω γιατί βάση δεδομένων βοηθάει, όχι ότι θα γιατρέψει. Ένα άλλο που είδα σε μια παρουσίαση γιατρού είναι ότι τα κρουστικα διαλύουν το βιοφιλμ που μπορεί να έχουν αναπτύξει τα βακτήρια. Σε μια έρευνα υπάρχει μόνο. Γενικά υπάρχει διαφορετικό πρωτόκολλο για τον προστάτη - πυελο από αυτό που είναι για το πέος και για τους μύες.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 04 Απριλίου, 2020, 08:43:53 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 07 Απριλίου, 2020, 07:02:05 ΜΜ
Για το ιστορικό, η αντιβίωση χωρίς προβιοτικα με κατέστρεψε και έχω 13 μέρες δυνατές διαρροιες, σταμάτησα prixina και μετά από ειδική εξέταση κοπράνων μου βρήκαν μικρόβιο. Τώρα άλλη αντιβίωση για το μικρόβιο.
ΠΆΝΤΑ ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 02 Μαΐου, 2020, 09:21:45 ΠΜ
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που βρήκα για το βακτήριο που προκαλείτε από την αντιβίωση. Clostridium difficile.
Νέα μελέτη (2017) από την Ιατρική Σχολή του Michigan σε πειραματόζωα, που δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό PLoS Pathogens, δείχνει ότι η ενεργοποίηση των σπόρων του C. difficile γίνεται μέσω υπερβολικής λήψης ασβεστίου, που περιέχεται σε φάρμακα (πχ πραζόλες και κορτιζόνη) και συμπληρώματα διατροφής, σε συνδυασμό με την έλλειψη βιταμίνης D. Παθήσεις του εντέρου που παρεμποδίζουν την απορρόφηση ασβεστίου επίσης ευθύνονται για την ενεργοποίηση του βακτηρίου.Προηγούμενη μελέτη έδειξε ότι το μικρόβιο «ξυπνάει» μέσω ενός αμινοξέος που λέγεται γλυκίνη. Όμως τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι το αυξημένο ασβέστιο και τα χολικά άλατα (ταυροχολικό οξύ) από μόνα τους είναι ικανά να ενεργοποιήσουν το βακτήριο. Η αφαίρεση του ασβεστίου από τον εντερικό αυλό των ποντικιών οδήγησε σε μείωση της ενεργοποίησης του C. difficile κατά 90%.Οι σπόροι του C. difficile είναι πολύ ανθεκτικοί και μπορούν να περάσουν αλώβητοι από το έντονα εχθρικό όξινο περιβάλλον του στομάχου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο τρόπος καταπολέμησης των βακτηρίων είναι η χορήγηση πρόσθετου ασβεστίου ώστε να ξυπνήσουν όλοι οι σπόροι του C. difficile στο έντερο ταυτόχρονα και πιθανόν να δράσουν αποτελεσματικότερα τα αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να καταπολεμήσουν τους σπόρους του μικροβίου λόγω του ανθεκτικότατου περιβλήματος, παρά μόνο το ενεργοποιημένο μικρόβιο χωρίς το περίβλημα. Η εξάλειψη των σπόρων μέσω ενεργοποίησής τους και χορήγησης αντιβιοτικών, θα οδηγήσει και σε μικρότερη ενδονοσοκομειακή διασπορά των σπόρων του βακτηρίου στους υπόλοιπους ασθενείς.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως μετά από την κατανάλωση γιαουρτιού, (μέρες τώρα μετά την θεραπεία) μου εμφανίστηκε βλεννα στα κόπρανα μου. Οπότε την προσοχή σάς με το ασβέστιο και τα προβιοτικα.
Θα ακολουθήσει ενημέρωση για το ιστορικό μου.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 05 Μαΐου, 2020, 04:05:10 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 20 Μαΐου, 2020, 01:32:32 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 24 Μαΐου, 2020, 12:27:42 ΠΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 03 Ιουνίου, 2020, 08:23:45 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: xrisxris στις 05 Ιουνίου, 2020, 04:23:39 ΜΜ
μια χαρα νεα μπραβο.Γιαντην κινητικότητα παιζει ρολο και η αποχη,πανω απο 3 μερες πέφτει αρκετά.
Όσο αφορά τους παλιούς τα παιδιά εγραψαν πολλά σεντόνια για αρκετά χρόνια ,θελω να πιστεύω οτι ολοι ειναι καλα στην υγεια τους θεραπεύτηκαν οποτε  ειναι κατι πλεων που το ξεχασαν/δεν τους απασχολεί ή τους εκτελεσε ο ακανταν  :'(
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 06 Ιουνίου, 2020, 01:10:02 ΜΜ
Δε μπορω να ξερω αν "θεραπεύθηκαν", αν ειναι καλα ή οτι αλλο.
Ενα πολυ καλο παιδι και συμφορητης επαψε να μπαινει εδω μεσα  και τωρα ειναι καλα. ;)
Για έμενα ειναι πολυ κακο. Τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο να μπουν να δηλώσουν το παρόν και την κατάσταση τους. Θα δώσει τεράστια ανάταση σε εμάς
Απο την αλλη μπορεί απλά να το έχουν αποδεχθεί και να μην ασχολούνται αλλο. (η απαισιόδοξη μεριά).
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 06 Ιουνίου, 2020, 01:34:29 ΜΜ
Για ποιο παιδί μιλάς;
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 27 Ιουνίου, 2020, 02:07:17 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 29 Ιουνίου, 2020, 04:02:37 ΜΜ
Φίλε πάντως δν κάνει να παίρνεις ασυστολα τεστο γτ είναι επικίνδυνο.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 01 Ιουλίου, 2020, 10:45:02 ΠΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 08 Ιουλίου, 2020, 11:00:02 ΜΜ

    Το ερώτημα μου,  αντικαταθλιπτικα : υπαρχει τεραστιο ταμπού και φοβος πιστεύω, αυτα τα φαρμακα βγηκαν για να βοηθησουν ανθρώπους ( οκ και για κερδος)    οσοι τα παίρνουν και οταν στα προτείνει ο γιατρος ειναι για το καλο μας. Δεν σε θεωρεί τρελο ή οτι δεν εχεις επαφή με την πραγαμτικοτητα και εισαι "κλαψιάρης".  Αυτο που περνάμε δεν ειναι λιγο, ντρεπόμαστε και δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό , δεν μπορει κανενας να μας καταλαβει και μας κοβει ολα τα ονειρα. Ψάχνουμε να βρουμε τρόπους να φύγουμε απο αυτο το αδιεξοδο, ρωτάμε παλιούς που μπόρεσαν και το ξεπέρασαν (?) πως το καταφεραν, τι εξετασεις εκαναν, σε ποιον γιατρο πηγαν κτλ. Πως ειναι δυνατών να εισαι ψυχικά καλα? Εγω τις πρωτες μερες  εκλεγα καθε μερα και ποναγα. Αργότερα σπαρτάραγα πανω στο κρεβατι μου και κρύωνα καθε φορα που ξυπνούσα και ερχομουν σε επαφή με την πραγματικοτητα, δεν έτρωγα,  δεν καθάριζα το σπιτι, δεν μπορουσα να δω μια σειρα, να ακουσω μουσικη δεν ηθελα τπτ. Πολλες φορες σκεφτομουν πιο ακραίες λύσεις. Πιστεύετε δεν χρειαζόμουν αγωγή? θα μου έκανε κακό?  Ωστόσο τα απέφυγα γιατι  δεν ειναι λυση στο προβλημα της προστατιτιδας - ΧΠΑ  (ή μπορει να ειναι ? ) απλα θα μου έλυνε - μείωνε τα ψυχολογικά προβλήματα που ειχα και εχω.
Ο φιλος μας  aman  επερνε για 3 χρονια  αγωγή με αντικαταθλ και μας λεει οτι τον βοηθησαν. Οπως συμπληρώνει και ο φιλος niklop  βοηθαει να χαλαρώσουν οι μύες της πυέλου μαζι με ασκήσεις.  Φυσικά λενε την αλήθεια πως τους βοήθησαν. Το ερώτημα μου ειναι : πως αφου στην αρχή είχαν μικρόβια, αργότερα "ασπάστηκαν" την νεύρο-μυική   θεωρία?  Ή μια λοίμωξη ειναι η αρχή αλλα ΟΧΙ η αιτία του ΧΠΑ ?  Μπορει ενας γιατρος (πχ ο γνωστος απο θεσσαλ) να σου κανει διάγνωση αν εχεις νευρο-μυικο προβλημα και μια αγωγη με αντικατθλ μαζι με φυσιοθεραπεία να σε "γιατρέψει" ? όπως ειπε πολυ σωστά ο  aman δεν είμαστε  ολοι το ιδιο  και να συμπληρώσω δεν έχουμε ολοι το ιδιο. Ωστόσο με το φτωχό (επιστημονικά) μου μυαλο, αδυνατο να καταλαβω πως ενα νευρο-μυικο πρόβλημα επηρεάζει την ποιότητα του σπέρματος, τς ορμόνες, την πρόωρη και την ΣΔ. Και πως σε μερικούς μαζι με την αντιβίωση τουλάχιστον προσωρινά βελτιώνονται ?  Μπορω σίγουρα να καταλάβω για τον πόνο.  Για ολα αυτα υπάρχει μια έρευνα? Μια απόδειξη.. κατι.
  Εντιτ !  Κατι αλλο ποιος μας λέει οτι ειναι επαρκείς οι εξετάσεις που κάνουμε? εννοώ ακόμα και οι pcr Spi.
  Για να πω την σκέψη μου δε ξερω αν τελικα οι "παλαιοί" δεν μπαίνουν γιατι  "γιατρεύτηκαν"  ή καλύτερα ειναι ασυμπτωματικοι  ή αν απλα συμβιβαστηκαν με αυτη την κατάσταση στην ζωη τους.  Μεγάλα λόγια θέλουν μεγάλες αποδείξεις
Συγνώμη για την απαισιόδοξη πλευρά που μπορεί να βλεπω, απλα δε μου αρεσει να βαζω στην ζωη μου άπιαστους στόχους. Πιο πολύ για να μην πληγωθώ περισσότερο αργότερα.
Η επιστήμη προχωράει και πιστεύω πως καθε μέρα θα έχουμε καινούρια όπλα.
Κάποια μέρα ισως να ειναι παρελθόν πως αυτη η αρρώστια ειναι χρόνια.

Θα ενημερώνω
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 09 Ιουλίου, 2020, 12:00:21 ΠΜ
Κοίτα φίλε η πάθηση είναι περίπλοκη και θέλει πολλή προσπάθεια για να γιατρευτεις η τουλάχιστον να είσαι ασυμπτωματικος. Εγώ έχω να σου πω ότι το άγχος στρες στεναχώρια με έκαναν τρις χειρότερα και φαντάσου είχα πάρει αντιβίωση στούκας σχεδόν 1 μήνα που θα έπρεπε να είμαιι καλύτερα ενώ ήμουν χειρότερα από ένα σημείο και έπειτα . Από τότε που ευτυχώς με τν γιατρό έμαθα ποια είναι η κατάσταση μου και τι συμβαίνει . Προσπάθησα να χαλαρώσω όσο πιο πολύ μπορώ και να αρχίσω διατάσεις και να κοψω τα καυτερά που τρώω πολύ συχνά , εε λοιπόν τρ πολύ νωρίς να το λέω αλλά 4 μέρες είμαι εντελώς ασυμπτωματικος ούτε ένα μικρουτσικο ενοχλήματακι. Ναδα που λέμε. Πιστεύω ότι η ψυχολογία με λίγα λόγια μας φέρνει στα χαλιά που ήμασταν , εγώ να φανταστείς επί 3 μήνες 24 το 24 Ώρο που λέει ο λόγος σκεφτόμουν μόνο αυτό .πήγαινα για καφέ σκεφτόμουν αυτό πήγαιγα για μπάσκετ πάλι σκεφτόμουν αυτο. Οτιδήποτε έκανα σκεφτόμουν συνέχεια το πρόβλημα. Και τα έκανα χειροτερα. Είναι όμως και η κάθε περίπτωση διαφορετική όπως λες. Δυστυχώς η ευτυχώς η ζωή είναι μια και μόνο μια για τον καθένα μας. Για αυτό θα πρέπει με όλη μας την δύναμη να παλέψουμε και να .μπορέσουμε να γίνουμε καλά. Η έστω μικρά πότε πότε ενοχλήματα . Και τα  λέω εγώ αυτά τρ που πριν κάτι βδομάδες δν ήθελα να ακούσω τίποτα. Αρε niklop τελικά είχες δίκιο σε όλα μου άνοιξες τα μάτια αδερφέ να εισαι πάντα καλά.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: niklop στις 09 Ιουλίου, 2020, 10:53:59 ΠΜ
Λέμε συνέχεια οτι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά τελικά καταλήγουμε όλοι στο τέλος οτι φταίει το άγχος, το στρες και η χαλάρωση της περιοχής...Δε σας προβληματίζει αυτό?

Μάνο χαίρομαι που είσαι καλά και εν τέλη πείστηκες οτι το πρόβλημά σου είναι νευρομυικό και όχι μικροβιακό.
Χρειάστηκε να σε κράξουμε   :P πάμπολλες φορές αλλά χαλάλι εφόσον βρήκες την υγειά σου!!
Ελπίζω να το καταλάβουν και οι υπόλοιποι που ταλαιπωρούνται τσάμπα τόσα χρόνια.

Η ακολουθία είναι απλή όσον αφορά το μικρόβιο. Κάνεις εξετάσεις. Βγαίνεις θετικός σε κάτι, παίρνεις αντιβίωση για όσο διάστημα χρειάζεται και τελείωσες. Αν μετά την αγωγή και κατόπιν εξετάσεων είσαι καθαρός και δεν έχουν φύγει τα συμπτώματα, στρέφεσαι αλλού.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 09 Ιουλίου, 2020, 11:48:14 ΠΜ
Και να συμπληρώσω μια ακόμα προσέγγιση.
Βρήκες δεν βρήκες μικρόβιο, είσαι το μαύρο σου το χάλι. Τι χάνεις να κουμπώσεις για ένα διάστημα μια αντιβίωση και να δεις αν ανταποκρίνεσαι ή όχι. Δεν εννοώ μια μικρή διαφορά που μπορεί να είναι placebo. Εννοώ να πάρεις δυο μήνες αντιβίωση και να δεις θεαματική διαφορά. Τι θα σημαίνει αυτό?? Το μικρόβιο, η λοίμωξη ή ότι δεν κατάφερε η μικροβιολογική (ή όποια άλλη εξέταση) να εντοπίσει, να ονομάσει εσύ το σκότωσες. Το μείωσες. Ένα ρίσκο είναι και πολλοί θα πέσουν να με φάνε. "αντιβιόγραμμα" θα πουν. Ποιός θα σου κάνεις αντιβιόγραμμα αν δεν έχει εύρημα? ΕΣΥ πονάς. ΕΣΥ ΜΟΝΟ ξέρεις τι τραβάς. Ένα ρίσκο που πρέπει πιθανόν να πάρεις. Να πάρεις την αντιβίωση και να δεις τι θα γίνει.

Προσωπικά, όταν έμπαινα στη φάση "έξαρσης", το πρώτο σύμπτωμα ήταν ότι το κεφάλι μου έλεγε ότι καταστράφηκε ο κόσμος. Και μετά όλα τα υπόλοιπα. Άρα, ΓΙΑ ΜΕΝΑ όχι για κανέναν άλλο, λέω ότι ο τρόπος που θα επιλέξεις να κρατάς την ψυχολογία σου σε επίπεδο που μπορεί να σε βοηθήσει να "περάσεις την φουρτούνα" είναι καταλύτης σε όλη την διαδικασία.
Τέλος, τα παραπάνω έχουν ένα στόχο: Όχι να σε γιατρέψουν. ΟΧΙ. Δεν "γιατρεύεσαι" με μια αντιβίωση. Δεν αντιμετωπίζεις κάτι που πήρε χρόνια να χαλάσει, μέσα σε δύο μήνες. Ο στόχος είναι ένας: Να ενισχύσεις το ανοσοποιητικό σου σε τέτοιο βαθμό που θα μπορέσει να ξεκινήσει την διαδικασία "ίασης". Ίαση θα μου πείς ρε μάστορα, αλλά κάτι πονάκια, κάτι τσιμπηματάκια και τραβηγματάκια κλπ κλπ τα έχω. Η απάντηση: χάλασε. Δεν είναι καινούριο. Ζήσε με αυτό. ΜΕ ΑΥΤΟ και με τίποτα άλλο. Το δικό μου το αρχίδι είναι χειρουργημένο. Όχι καινούριο. Όχι απόλυτα υγιές. Ότι και να κάνω δεν αλλάζει αυτό. Μπορώ όμως να είμαι κατά τα άλλα υγιής και να ζώ μια κατά τα υπόλοιπα φυσιολογική ζωή. Ακόμα κι αν πρέπει για κανα μήνα το χρόνο να τραβάω τα ζόρια μου. Έτυχε. Το έπαθες. Make peace, ξεκόλλα και προχώρα.
Όσο για τα αντικαταθλιπτικά: Αν δεν μπορείς να καταφέρεις μόνος σου τα παραπάνω, ίσως είναι μια επιλογή. Αλλά έχει ένα κόστος. Αν είσαι διατεθιμένος να το πληρώσεις πάρτα. Αν όχι και μπορείς να παλέψεις να το πετύχεις μόνος σου, ακόμα καλύτερα. Με τα φάρμακα πολλοί ψοφήσανε αν πρέπει να γίνω και λίγο κυνικός. Με το να βρει κάποιος τη δύναμη μέσα του να παλέψει για κάτι, ακόμα και όταν όλα λένε ότι έχει χάσει τον αγώνα από τα αποδυτήρια, κανείς δεν ψόφησε. Στόχος του αγώνα: Να κερδίσεις. Μόνο δύο οι επιλογές. Χάνεις κερδίζεις. Κορόνα γράμματα. Αν δεν μπορείς να το πιστέψεις ζήτα βοήθεια. Αλλά πρώτα πρέπει να είσαι έτοιμος να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου, και να μην κυνηγάς, φαντάσματα, δαίμονες, μικρόβια και το δίκιο σου.....
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 09 Ιουλίου, 2020, 07:53:13 ΜΜ
@ Manos
Σίγουρα παίζει ρόλο η ψυχολογια, αν και νομιζω δεν ειχες ιδιαίτερα συμπτώματα ( δηλ οχι 24/7 πονους, ΣΔ, λιμπιντο κτλ) ειχες πονους καθε τοσο. Δε το λεω για να σου πω "εσυ δεν είχες τπτ" έχεις κάθε δικαίωμα  να κάνεις αρνητικές σκέψεις, εισαι άνθρωπος και εχεις συναίσθημα λογικό είναι αλλα πρεπει να κανουμε κατι. Πραγματικά χαίρομαι που εισαι καλα, αντε και να μπεις και εσυ στο θεμα "ασυμτωματικοι" και να μας γραφεις που και που.

@Niklop
  Ωραια στα λόγια για το άγχος και στρες. Τι ειναι κατι απλο? Πως μπορεις να το ξεχασεις οταν ζεις με αυτο και ειναι το αν οχι το μονο, σιγουρα το βασικότερο με διαφορα προβλημα. Το μονο που με βοηθαει ειναι να παιζω κανενα videogame  που με απορροφά τοσο πολυ. (μου το ειχε προτείνει μεχρι και ψυχίατρος τοτε που ειχα ξαναπάρει αγωγη).
Το θεμα ειναι η κοτα εκανε το αυγο?
Το ΧΠΑ κανει αγχος? ή το αγχος ΧΠΑ? ειναι φαύλος κύκλος? ΑΝ ναι μια αντικαταθλ αγωγή θα σταματουσε το αίτιο (αγχος) και ταυτόχρονα το αποτελεσμα ΧΠΑ
Απο την αλλη αν η αιτια του αγχους ειναι το ΧΠΑ απο μονο του τοτε πρεπει να σταματησουμε το ΧΠΑ
Συγνώμη δεν είμαι καλός στα  λογια, ελπίζω να είμαι κατανοητός
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/22688066_1500092123403960_7020795030925904315_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_sid=8bfeb9&_nc_ohc=F5JnBBrrvosAX-sdvGr&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&oh=7400afe2105fe01247c26f6a7818fd24&oe=5F2CDB84)
Χαλάρωση της περιοχής   Πως ακριβώς θα το κάνω αυτό?  Εχω ξεκινήσει διατάσεις καιρό τώρα. Δεν μπορεσα να βγαλω ακρη μεσα απο το φορουμ μας, οτι βρηκα απο ξενα σαιτ. Απο την αλλη λενε  kegels  και καπιοι αλλοι OXI  kegels  κανουν κακο. Εγω ακολουθώ κάποιες ασκήσεις που μου έδειξε ο ΦΣΚΘ. κανω καθημερινά, τωρα αν βοηθανε δε ξερω, τα εχω γραψει.
Παράθεση από: niklop στις 09 Ιουλίου, 2020, 10:53:59 ΠΜ
Λέμε συνέχεια οτι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά τελικά καταλήγουμε όλοι στο τέλος οτι φταίει το άγχος, το στρες και η χαλάρωση της περιοχής...Δε σας προβληματίζει αυτό?
::)
Παράθεση από: LUKAS στις 10 Φεβρουαρίου, 2017, 02:35:52 ΜΜ
Η γνώμη μου στο φορουμ είναι γνωστή , οι ενοχλήσεις στο προστάτη είναι 80% λόγω μικροβίων και κακής αγωγής που πειρε καποιος χωρίς να κάνει καλλιέργεια προστατικού υγρού και 20% λόγω πυελικου άλγους γενικά .
Παράθεση από: niklop στις 27 Φεβρουαρίου, 2019, 06:16:43 ΜΜ

Προσωπικά δεν έχω συναντήσει άτομο που να αναφέρει για προστατίτιδα χωρίς την "κάποτε" ύπαρξη κάποιου μικροβίου.
Το θέμα απο την άλλη πλέον να ξέρεις, είναι οτι η ιατρική έχει στραφεί πολύ στην εναλλακτικότητα της πάθησης (πυελικό άλγος, προβλήματα εντέρου, ψυχογενείς παράγοντες κτλπ) ,που  εγώ τουλάχιστον προσωπικά, προσπαθώ απεγνωσμένα να βρω γιατρό να μου δώσει ένα συντηρητικό σχήμα αντιβιώσεων εφόσον μου ξαναβρέθηκαν χλαμύδια προ 2 μηνών. Πήρα ένα δίμηνο αντιβίωση, τελείωσα πριν 10 μέρες, περιμένω κάποιες μέρες να περάσουν για να κάνω πάλι SPI με κυτταρομετρία να δω αν ξαναβγώ θετικός ή οχι, και πιστεύω αν βγω αρνητικός, ο γιατρός δε θα δεχτεί να συνεχίσουμε αντιβίωση για κάποιο διάστημα συντήρησης. Που προσωπικά πιστεύω οτι απαιτείται, αν δε θέλω να υποτροπιάσω ξανά και να αφήσω το χλαμύδιο να αυξηθεί ποσοτικά, φθάνοντάς με πάλι στο ίδιο σημείο. Σκοπός είναι τώρα που το περιορίσαμε, είτε βγω θετικός είτε αρνητικός, να πάρω κάποια συντηρητική αντιβίωση για να το καταστείλλω αρκετά, ώστε ο οργανισμός έστω να μπορεί μετά μέσω ανασοποιητικού να το καταπολεμά, εφόσον θα είναι σε μικρή ή μηδενική ποσότητα. Διαφορετικά, βλέπω μακροπρόθεσμα πάλι έξαρση και φτου και απο την αρχή.

Το παν είναι όπως έχουν πει και άλλα παιδιά απο δω μέσα, να αντιμετωπιστεί αυστηρά και συστηματικά το μικρόβιο, και απο εκεί και πέρα σίγουρα κάποιες ενοχλήσεις μπορεί να μείνουν εξ αρχής μετά την αντιμετώπιση, αλλά θα είναι σε πολύ περιορισμένο βαθμό και θεωρώ κάποια στιγμή και με σωστή διατροφή και υγιεινή ζωή οτι εξαλείφονται τελείως.
Δεν αντιλέγω οτι δεν παίζουν ρόλο και οι παραπάνω παράγοντες, αλλά σίγουρα συμπληρωματικό και όχι καθοριστικό. Έχω δει μελαγχολικούς, καταθλιπτικούς, ανθρώπους με άπλετο στρες και άγχος, να μην έχουν καθόλου σωματικούς πόνους. Είναι συμπεράσματα που έχω βγάλει στην μικρή μου εμπειρία απο αυτή την πάθηση, και δεν βασίζονται σε θεωρίες και βιβλιογραφίες. Πιστεύω όμως οτι μετά απο αυτό που περνάει καθε προστατιδοπαθής, έχει την ικανότητα και την δυνατότητα να αξιολογεί καταστάσεις ποιο ρεαλιστικά και ορθά.

Και ξαναλεω... ειναι επαρκείς οι εξετάσεις που κανουμε?
Μερικοι λενε μονο καλλιεργεια σπερματος, 2 glass τεστ, PCR τωρα SPI δηλ η ιατρική μπορεί να μην είναι σε θέση ακόμα να βρει τι φταίει.

@santan
    Πολυ σωστα στο οτι μονο εσυ ξερεις αν πονας. Αυτο που λενε δεν εχεις τπτ πρέπει να σταματήσει. Απο την αλλη καταλαβαίνω και τους γιατρούς, θελουν κάποιο εύρημα  για την αντιβίωση. Και παλι, ποια ειναι η καταληλλη αντιβιωση οταν δεν βρηκες το μικροβιο? και μετα πως ξερεις ΑΝ το σκότωσες? 
Θα μου πεις οι περισσότεροι δεν κάνουν καν εξετάσεις, μια κινολονη και για σας...
Οσο για το αρχιδι σου, εσυ εισαι μια κατηγορία απο μονος σου, τι να πουμε?
Και ξαναλεω για τα αντικαταθλιπτικα δεν ξερω κανεναν να "ψοφησε" απο αυτα. Ξερω την γνώμη σου σε αυτα και εσυ την δικια μου.
Απο την αλλη προτείνεις αντιβίωση στα τυφλα (μαζι σου), ερχεται σε αντίθεση με την αποψη σου.
Παράθεση από: santan στις 09 Ιουλίου, 2020, 11:48:14 ΠΜ
Όσο για τα αντικαταθλιπτικά: Αν δεν μπορείς να καταφέρεις μόνος σου τα παραπάνω, ίσως είναι μια επιλογή. Αλλά έχει ένα κόστος. Ποιο ακριβώς ειναι το κόστος? η σωματική σου υγεια λογο τον χαπιών? το οτι θα σε πουνε τρελο? Το οτι θα πληγωθει ο εγωισμός σου και θα μπεις στη διαδικασία "παιρνω ψυχοφάρμακα? Αν είσαι διατεθιμένος να το πληρώσεις πάρτα. Αν όχι και μπορείς να παλέψεις να το πετύχεις μόνος σου, ακόμα καλύτερα. Με τα φάρμακα πολλοί ψοφήσανε αν πρέπει να γίνω και λίγο κυνικός. Με το να βρει κάποιος τη δύναμη μέσα του να παλέψει για κάτι, ακόμα και όταν όλα λένε ότι έχει χάσει τον αγώνα από τα αποδυτήρια, κανείς δεν ψόφησε. Στόχος του αγώνα: Να κερδίσεις. Μόνο δύο οι επιλογές. Χάνεις κερδίζεις. Κορόνα γράμματα. Αν δεν μπορείς να το πιστέψεις ζήτα βοήθεια. Αλλά πρώτα πρέπει να είσαι έτοιμος να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου, και να μην κυνηγάς, φαντάσματα, δαίμονες, μικρόβια και το δίκιο σου.....
Ειμαι υπερ και της αντιβίωσης και των αντικαταθλιπτικων.
Τα αρνητικά που μπορει να μου δημιουργησουν ειναι πτπ σε αυτο που περνάω.
Είμαι και ψυχικά και σωματικά άρρωστος.
Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 09 Ιουλίου, 2020, 08:54:21 ΜΜ
123 κοίτα.

Για τις υπόλοιπες τοποθετήσεις θα αφήσω την απάντηση στον niklop.
Εδώ κάπου όμως είναι που προσπαθώ πεισματικά να σου δείξω ότι το προσεγγίζεις στραβά και δεν τα καταφέρνω, δεν το καταλαβαίνεις δεν ξέρω αλλά το έχω πάρει και πατριωτικά μαζί σου.
Ασε κότες, αυγά, σκύλους και γάτους. Άστα όλα. Μπορείς?? Επιμένεις και ρωτάς? Ποιά είναι τα δεδομένα?? Και ψάχνεις να βρείς την απάντηση στα μικρόβια. Αν υπάρχει καλώς. Αν δεν υπάρχει?? Τι θα κάνεις?? Θα συνεχίσεις για τα επόμενα χρόνια να ψάχνεις ένα μικρόβιο που υπήρχε ή δεν υπήρχε?

Για τα παιδιά που βρήκαν προκαταβολικά, στην αρχή μικρόβιο είναι αλλιώς. Και αυτό λέω. Αντί να ψάχνεις ποιο είναι το μικρόβιο, αφού το πιστεύεις, αφού θές να το βγάλεις από το μυαλό σου, πάρε αντιβίωση. Δεν την προτείνω, δεν την πιστεύω. Την πήρα όμως και θα την ξαναέπαιρνα αν χρειαζόταν. Άλλο αυτό, και άλλο έχω πονοκέφαλο κούμπωσε μια κινολόνη.

Όταν μια περίοδο δεν έβγαινε η μέρα χωρίς κωδείνη, και πάλευα στα όρια της εξάρτησης για μέρες, δεν σκεφτόμουν να γίνω καλά. Ήθελα να σταματήσει ο πόνος. Σκεφτόμουν "ρε γαμήδι μπορεί να με γονάτισες σήμερα αλλά δεν θα με ξαπλώσεις. Λίγο κουράγιο, ένα μικρό διάλειμμα να πάρω δύναμη και αύριο θα σου γαμήσω". Μέρα με τη μέρα. Ώσπου ήρθε η ώρα και το έλεγξα. Και το ελέγχω. Αυτό παλεύει ο niklop να πεί αλλά ποιός τον ακούει. Εκεί είναι το κλειδί. Στο ΜΥΑΛΟ σου. Και μην μου πεις ώπα ρε μεγάλε δεν είναι όλα στο μυαλό μου το ακούω βερεσε φίλε. Η πραγματικότητα του μυαλού σου σήμερα είναι η μόνη αλήθεια που θα ζήσεις. Μέχρι να την αλλάξεις. Κόλαση και παράδεισος εδώ. Θες αντικαταθλιπτικά? Πάρτα. Το ρίσκο?? Να μείνεις εκεί στο μυαλό σου, να μην πάς παραπερα. Να μην παλέψεις αρκετα. Να μην προχωρήσεις. Αν αυτός είναι ο τρόπος να προχωρήσεις, πάρτα. Με ότι συνεπάγεται. Αν για να φτιάξεις το μυαλό σου είσαι διατεθιμένος να δώσεις λίγο από τη στύση σου σήμερα, να πάρεις μερικά κιλά και να τα χάσεις αργότερα, ή ότι άλλο είναι αυτό το ρίσκο να το πάρεις. Αλλά μετά μην πείς ότι πήρες κιλά. Ότι έχεις παρενέργειες από αυτά. Το αντέχεις? Καντο.

Μπορεί να ξεκίνησε από τα αρχίδια, τον προστάτη, την κύστη, το νερό, το κακό κάρμα, το μάτι, ή τα μάγια της γκόμενας. Σήμερα κατοικοεδρεύει πρώτα και κύρια στο μυαλό σου. Βάλτο στη θέση του. Ποιά είναι η θέση του???? Εσύ θα το βρείς αυτό......
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 09 Ιουλίου, 2020, 10:54:40 ΜΜ
Φλε  sanatan  τα δεδομενα γα εμενα ειναι οτι και ο LUKAS και ο Nikolp και (μεχρι τωρα) ο Manos ειναι καλα. (για  εσενα δεν εχω βγαλαει ακρη, αν θεωρείς τον εαυτο σου ασυμπτ καλο θα ηταν να ανοιξεις και εσυ θεμα  ;) ).
Εσυ εισαι καλα? ή απλα συμβηβαστηκες μαζι του?
Δεδομένο ειναι πως εγω ποναω, ποναω γιατι ΔΕΝ ξερω. Αν δε ποναγα δε θα ρώταγα
  Να γινω καλα με νοιάζει 
Λινκ για αυτο που ελεγα, δωστε λίγη σημασία
https://youtu.be/IUfXc71_oYg?t=1809

Παράθεση από: santan στις 09 Ιουλίου, 2020, 08:54:21 ΜΜ
Όταν μια περίοδο δεν έβγαινε η μέρα χωρίς κωδείνη, και πάλευα στα όρια της εξάρτησης για μέρες, δεν σκεφτόμουν να γίνω καλά. Ήθελα να σταματήσει ο πόνος. Σκεφτόμουν "ρε γαμήδι μπορεί να με γονάτισες σήμερα αλλά δεν θα με ξαπλώσεις. Λίγο κουράγιο, ένα μικρό διάλειμμα να πάρω δύναμη και αύριο θα σου γαμήσω". Μέρα με τη μέρα. Ώσπου ήρθε η ώρα και το έλεγξα. Και το ελέγχω.
Αυτο ειναι η λυση? να μη παρω φαρμακο και να πω σε κέρδισα? το ελεγχω?
Αυτό παλεύει ο niklop να πεί αλλά ποιός τον ακούει. Εγω τον ακουω και τον παρακολουθώ, και πραγματικά θα ήθελα πολυ να ειχα την πορεία του. Οταν μου ειπε πως πήρε μηχανή πραγματικά δάκρυσα απο χαρα. Κατάλαβα ποσο καλα ειναι ώστε μπορει να καβαλαει.
Εκεί είναι το κλειδί. Στο ΜΥΑΛΟ σου. Και μην μου πεις ώπα ρε μεγάλε δεν είναι όλα στο μυαλό μου το ακούω βερεσε φίλε. Η πραγματικότητα του μυαλού σου σήμερα είναι η μόνη αλήθεια που θα ζήσεις. Μέχρι να την αλλάξεις. Κόλαση και παράδεισος εδώ. Θες αντικαταθλιπτικά? Πάρτα. Το ρίσκο?? Να μείνεις εκεί στο μυαλό σου, να μην πάς παραπερα. Να μην παλέψεις αρκετα. Να μην προχωρήσεις. Δε καταλαβα τπτ Αν αυτός είναι ο τρόπος να προχωρήσεις, πάρτα. Με ότι συνεπάγεται. Αν για να φτιάξεις το μυαλό σου είσαι διατεθιμένος να δώσεις λίγο από τη στύση σου σήμερα, είμαι διατιθέμενος  να πάρεις μερικά κιλά και να τα χάσεις αργότερα,ειμαι αδύνατος ή ότι άλλο είναι αυτό το ρίσκο να το πάρεις. Αλλά μετά μην πείς ότι πήρες κιλά. Ότι έχεις παρενέργειες από αυτά. Το αντέχεις? Καντο.

Μπορεί να ξεκίνησε από τα αρχίδια, τον προστάτη, την κύστη, το νερό, το κακό κάρμα, το μάτι, ή τα μάγια της γκόμενας. Σήμερα κατοικοεδρεύει πρώτα και κύρια στο μυαλό σου. Βάλτο στη θέση του. Ποιά είναι η θέση του???? Εσύ θα το βρείς αυτό......

Το τι προσπαθείας κανω φιλε το ξερεις πολυ καλα. Σφίγγω τα δόντια και προχωράω, τωρα αν παω καλα θα δουμε.
Και σήμερα ηταν δύσκολη μερα. Και δουλειά πήγα και συνέχισα να κανω τα ψώνια, εκανα διατάσεις, πήρα τα συμπληρώματα μου, δεν πηρα καφε, εφαγα τα φρουτα μου, δεν εχω φαει (ουτε πρόκειται)   ενα παγωτό.
Τι πρεπει να κανω? να πω πως είμαι καλα και δεν ποναω? Οτι ειναι στο μυαλο μου? Να μη το σκέφτομαι?
Και πάλι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 11 Ιουλίου, 2020, 09:28:34 ΠΜ
123 ο καθένας λες και το πιστεύεις είναι διαφορετικός. Άσε κατα μέρος τι κάνει Lukas, niklop, Manos, εγώ κλπ. Πάρε μόνο μια ιδέα πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις τακτικές που ακολούθησαν όλοι αυτοι προς δικό σου όφελος.
Πονάς γιατί δεν ξέρεις?? Τι σημαίνει αυτό?? Αν ήξερες δεν θα πόναγες???? Και ο "μέσος πόνος" κάθε ημέρας πόσος είναι από το 1 μέχρι το 10??
Η στύση νομίζω ότι έχει βελτιωθεί σημαντικά τελευταία. Και η λίμπιντο. Από τα λεγόμενά σου.
Το σπέρμα στα 30κατι εκατομμυρια είναι μέτριο?? Πώς είναι το καλό δηλαδή?? Αν σκεφτείς ότι είσαι ακόμα σε θεραπεία??
Ψυχολογικά προβλήματα?? Στο βίντεο που έχεις βάλει ο γιατρός λέει ότι ο πόνος φεύγει στον εγκέφαλο από το κέντρο του πόνου και πάει στο κέντρο της μνήμης, και αυτό προσπαθούν όλες οι φαρμακευτικές να πετύχουν. Να επιστρέψει ο πόνος στο κέντρο πόνου του εγκεφάλου και να μην είναι μια "ωραία ανάμνηση" που τροφοδοτεί μια κατάσταση. Παρόλα αυτά εσύ πιστεύεις στον πόνο, στα μικρόβια, και δεν ξέρω που αλλού. Γιατί δεν ξέρεις όπως λες επίμονα. Και να μάθεις τι θα αλλάξει για σένα???

"Να μην πάρω φάρμακο και να πώ σε κέρδισα" λες: Όχι. Να πάρεις ότι χρειάζεται και όταν δεν υπάρχει άλλος λόγος να μην πάρεις άλλα φάρμακα. Όπως είπα και παραπάνω, χρειάζεσαι φάρμακο για να πάς τον πόνο από το κέντρο μνήμης στο κέντρο πόνου του εγκεφάλου??? Με άλλα λόγια, να μην πονάς γιατί έχεις μάθει να πονάς, αλλά να πονάς μόνο όταν υπάρχει λόγος. Αυτό δεν είναι καλύτερο?? Σε βολεύει σε κάτι να μην είναι έτσι?? Σε εξυπηρετεί κάπου το να πονάς?? Γιατί το τροφοδοτείς με τον τρόπο που σκέφτεσαι?? Γιατί δεν το παλεύεις??? Γιατί ψάχνεις την δύσκολη απάντηση και αγνοείς/απορρίπτεις όλες τις υπόλοιπες?? Γιατί επιλεκτικά ακούς ότι "σε βολεύει?".
Στο σχόλιο "δεν κατάλαβα τπτ". Ο γιατρός στο βίντεο που δημοσίευσες, λέει ότι μια θεραπεία, μια θεωρία, που υπάρχει για σαράντα χρόνια και δεν έχει βελτιωθεί, δεν έχει εξελιχθεί, είναι ανεπαρκής. Βλέπε αντικαταθλιπτικά. Μια συνταγή, πολλές μάρκες. Μια καλή αγορά για ένα πολύ υπαρκτό και σοβαρό πρόβλημα. Με παρενέργειες. Μια παλιά συνταγή, μιας καλοστημένης βιομηχανίας. Σχεδιάστηκαν με μια λειτουργία στο μυαλό τους, χοντρικά δίνουν ένα όφελος, αλλά αυτό το όφελος δεν είναι κάτι παραπάνω από αυτό που μπορείς να πετύχεις μόνος σου. Αν αποφασίσεις να πάρεις αντικαταθλιπτικά, αλλά δεν έχεις αποφασίσει να πάρεις το όφελος, μένεις μόνο με πεταμένα λεφτά και παρενέργειες. Όπως σου έχω πεί άπειρες φορές (και δεν σου αρέσει, έχει πολύ κόπο για να το πετύχεις, δεν υποστηρίζει το κυνήγι των μικροβίων), η πίστη ότι είμαι καλά και θα γίνω καλά και όλα καλά θα πάνε, η πίστη στον εαυτό σου πρώτα και κύρια, είναι χιλιάδες φορές πιο δυνατή από οποιοδήποτε φάρμακο. Αν ο Lukas ή οποιοσδήποτε άλλος πήρε αντικαταθλιπτικά και κατάφερε να μεταφέρει τον πόνο στη θέση του (στο κέντρο πόνου του εγκεφάλου) και να τον εξαλείψει, μπραβο του. Αν εγώ κατάφερα το ίδιο χωρίς αντικαταθλιπτικά, μπράβο μου κι εμένα. Ποιός την έχει πιο μεγάλη??? Κανένας. Δεν μετράμε ψωλές εδώ.

Όσο για μένα, επειδή ρωτάς συνέχεια, θα επαναλάβω για χιλιοστή φορά: δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Από τη μια σου αρέσει να το ακούς, από την άλλη δεν το δέχεσαι. Κανενός η πορεία δεν είναι ίδια με του διπλανού του. Άρα μικρή σημασία έχει το πως είμαι εγώ. Παρολαυτα, όπως σου έχω πεί, πλέον για τον περισσότερο χρόνο, κατά τη διάρκεια του έτους είμαι ασυμπτωματικός. Δεν πονάω. Δεν είμαι τέλεια, είμαι καλά. Θα μπορούσα/θα ήθελα και καλύτερα. Από αυτό παίρνω το δικαίωμα και το θάρρος να μπαίνω εδώ και να λέω τη γνώμη μου. Να προσπαθώ να βοηθήσω εσένα και όποιον το ζητάει/το χρειάζεται, να κάνει τα λιγότερα λάθη, να βρεί την τακτική που θα τον βγάλει από τον φαύλο κύκλο όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αν ακόμα πονούσα, αν δεν είχα καταφέρει κάτι, θα ήταν υποκρισία να μπαίνω εδώ μέσα και να "συμβουλεύω" άλλους.
Αυτά έχω να σου πώ, δεν έχω κάτι άλλο.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 11 Ιουλίου, 2020, 02:30:31 ΜΜ
   Για αρχη ευχαριστήσω και παλι για το ενδιαφέρον, εδω περα ειμαστε ολοι μαζι δεν είμαστε οι μισοί απο εδω και οι αλλοι απο απέναντι (μικροβιακοί και νευρομυικοι )
Ακριβώς αυτο κανω βλεπω αυτους που το ξεπερασανε και με ποιον τροπο. Και οι 2 ειχαν μικροβια αλλα το ξεπέρασαν με διαφορετικους τροπους.
  Δεν αμφιβάλω για κανέναν αυτο δείχνει ποσο διαφορετικοί είμαστε και πως δεν εχουμε ακριβώς το ίδιο.
Αν ηξερα γιατι ποναω φιλε santan θα ηξερα περιπου προς τα που θα κινηθώ. Τι κανω? ποναει ο προστατης? πονανοι οι μυες-νευρα της πυελου? και τι κανω?
Α-μπλοκερ? ΦΣΘΠ ? ειναι στο μυαλο μου? ψυχοφάρμακα -ψυχοθεραπεία ?  Ρωτάω δεν εχω άποψη.
Οσο για τον μεσο ορο πονου ειναι στο 2,5-3 (αν μπορεί κάποιος να το μετρήσει)  2,5 ειναι κατι αισθάνομαι αλλα δεν ειναι πονος μπορω να περπατισω, να δω μια σειρα χωρις να μου αποσπά την προσοχή κτλ, 3 ειναι οταν ποναω σε επιτρεπτό επίπεδο απλα δε με αφήνει να χαρω καθημερινές ασχολίες.  Το μικροτερο που εχω βαλει ειναι 2 (ηταν μια μερα μονο) και το μεγαλύτερο 6. Ασυμπτωματικος δεν υπήρχα ποτε
  Εχω βελτιωθεί, το εχω βαλει και στην υπογραφη μου για να παρουν και θάρρος οσοι διαβάζουν αλλα δεν λεω οτι ειμαι καλα, δεν το θεωρώ καλα ετσι οπως ειμαι.
Σπερμα στα 32εκ με πολλες συγκολλήσεις και οριακή κινητικότητα.Τι θα γινει μετα την θεραπεία?  Ειχα διαβασει η κινητικότητα παιζει τον μεγαλύτερο ρόλο. Λινκ δεν εχω .
Κυριακη εχω εξέταση θα δωσω αναλυτικές  λεπτομέρειες.
Απο που συμπεραίνεις οτι ακουω "οτι με βολεύει"?
1 Ποιο ειναι αυτο που ακούω και ποιο ειναι αυτο που δεν ακούω? Γιαυτο έβαλα δυο διαφορετικές περιπτώσεις  για να γίνει κουβέντα να πει ο καθένας την γνώμη του, την εμπειρία του ειδικά από άτομα που το ξεπέρασαν. Εγω τι να πω? 
2 Τι ακριβώς με βολεύει? και πως με βολεύει? Το οτι εγω το ξεκίνησα με "απροσεξίες" το παραδέχομαι. Απο εκει και περα τι να με βολέψει? να παραδεχθώ οτι δεν πονάω και οτι ειναι στο μυαλό μου? οτι το τροφοδοτώ με την σκεψη μου? Αντε να το παραδεχθώ.. Γιατι  καβαλάω το μηχανάκι και μετα απο 5-10 λεπτα ποναω?
Γιατι Κουράζομαι στη δουλειά και πονάω? Και παλι, ΑΝ ειναι στο μυαλο μου, τι κάνουμε? χρειάζεται λύση.   
Γενικα θα με βόλευε να μην έχω κανένα μικρόβιο και να φταίει το μυαλό μου ή οι μύες της πυέλου. Τωρα εχω την αμφιβολία οτι εχω το "χτικιό" μεσα μου που με τρώει και μπορεί να κολλήσω καμιά.
Οσο για τα λεφτα που λες για την βιομηχανία στα αντικαταθλ. να σου θυμίσω πως τους τελευταίους 3 μηνες δινω  400 (+-) ευρο για εξετασεις,φαρμακα γιατρους το μηνα. Και δεν εχω και πολυ δουλεια.  Και οπως εχω πει ειμαι απαισιόδοξος απο την φυση μου, δεν εχω πίστη ρε santan,  τι να κανω με το ζορι?
Οσο για την ΣΔ οι περισσότεροι απο εδω εχουνε και δεν το λενε, ντρεπονται. Ετσι πιστεύω.  Ναι εχω βελτιωθει ημουν στο 0 τπτ δεν εκανε.
τωρα ειμαι στο 3-4  (10 ηταν πριν παθω τπτ) και αυτο τωρα με ενεσεις που κανω για ορμόνες. ΔΕΝ ξέρουμε πως θα εξελιχθεί μη προτρέχουμε.
Και παλι "ποναω" στην εκσπερμάτιση μετα το αισθάνομαι βαρύ.  Μεσα στην εβδομαδα θελω ξανα να κανω εξετάσεις για ορμόνες να έχουμε πλήρη εικονα μαζι με σπερμοδιαγραμμα.
Οσο για τον γιατρο(στο βιντεο), αυτο που λεει ειναι οτι οι εξετασεις ΜΠΟΡΕΙ να μην ειναι επαρκείς αλλα αυτο εχουμε. Γενικα φαίνεται και γιατρος που προσπαθεί να δώσει λύσεις και μπραβο του.
  Βλέπουμε...   
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 11 Ιουλίου, 2020, 03:05:39 ΜΜ
Μηπως ομως το 3 με 4 γινει 6 με 7 αν βελτιωθει η ψυχολογια σου??
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 11 Ιουλίου, 2020, 03:10:40 ΜΜ
Πάλι μπερδεύεσαι φίλε. Ένα ένα.
Ασε τους άλλους. Που είναι το δικό σου μικρόβιο? Σου έδωσε κανείς αντιβίωση τώρα? Όχι στην αρχή, όχι στο νοσοκομείο. Τώρα. Για κάθε μέρα. Η διάγνωση λέει (αν θυμάμαι καλά) για πόνο στο πυελικό έδαφος. Στο κρέας. Όχι στον προστάτη, όχι στους όρχεις, όχι πουθενά αλλού. Κανένα "χτικιό". Αντιβίωση σήμερα δεν χρειάζεσαι. Με τα μέχρι σήμερα μικροβιολογικά/απεικονιστικά δεδομένα. Άρα μέχρι και σήμερα, μικρόβιο επιβεβαιωμένο, δεν έχεις. Τελεία.
"Είναι στο μυαλό μου". Όσο πιο απλά γίνεται. Είσαι γυναίκα και κάνεις το πρώτο σου παιδί. Χεσμένη από το φόβο. Ο πόνος απίστευτος. Ζητάς να σου πάρουν τον πόνο και σου κάνουν την ενεσούλα. Ή δεν την ζητάς και τον αντέχεις. Περνάει. Πάει γέννησες. Δεύτερο παιδάκι. Τώρα ξέρεις. Πάς, πονάς, γεννάς και φεύγεις. Ο πόνος είναι στο μυαλό σου? Όχι. Έχεις ψυχολογικά προβλήματα? Ούτε. Από το 1 ως το 10, πονάς 10. Αν χάσεις τον έλεγχο (ψυχολογικά) θα ζητήσεις να κάνεις την ενεσούλα να μην πονάς. Ξέρεις όμως ότι είναι για μια μέρα. Δεν πεθαίνεις. Στην δική σου περίπτωση. Αντικειμενικά πονάς. 3-4 στα 10 όπως λες. Το πρόβλημα είναι 1. Ένα (1). Όχι 2. Με την δική σου αντιμετώπιση τα προβλήματα γίνονται 2.

Στα λεφτά, πόσα έχει δώσει ο καθένας μας ξέρει. Να πληρώσεις για κάτι που θα σε βοηθήσει. Για μια δραστική του 1950 που θα σε βοηθήσει μόνο να αποκτήσεις τον έλεγχο του μυαλού σου, και ρισκάρεις με ένα μάτσο παρενέργειες? Πλήρωσέ το. Συνειδητά όμως.

Λές "δεν έχω πίστη τι να κάνω με το ζόρι?". Και απαντάω: Δεν έχεις μικρόβιο τι να γίνει με το ζόρι? ??? ? Γιατί υπερασπίζεσαι το μικρόβιο, και δεν υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου?? Αν το ανοσοποιητικό σου ανέβει θα πολεμήσει τα πάντα. Η επιλογή είναι δική σου.
"Τι θα γίνει μετά τη θεραπεία?" Προεξοφλείς δηλαδή ότι θα χαλάσει πάλι δηλαδή?? Γιατί δεν προεξοφλείς ότι θα φτιάξει???Και τα δύο μαντεψιές είναι, για κανένα δεν έχεις δεδομένα.
Αλλά όταν σου λένε "πρόσεξε το μυαλό σου", και απαντάς "δεν είναι στο μυαλό μου" δείχνεις ότι δεν θέλεις να καταλάβεις. Δεν θέλεις να πιστέψεις. Δεν το δημιούργησε το μυαλό σου, το μυαλό σου το κάνει χειρότερα, και πιο δύσκολο να διορθωθεί.

Και για τον γιατρό επίσης: Κουβέντα δεν λές για αυτό που λέει για το κέντρο πόνου/κέντρο μνήμης. Αυτό γιατί σε βολεύει έτσι? ???

Ανάποδα γιάννη. 1-2. Και γιατί όχι 0-1??
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 11 Ιουλίου, 2020, 03:18:50 ΜΜ
Νομιζα οτι εννοουσε τις......ταβλες.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 11 Ιουλίου, 2020, 03:28:50 ΜΜ
 ;D ;D ;D ;D ::) ::) :P :P :P
Άλλο κεφάλαιο αυτό. Τις ίδιες ταβλες έχεις μόνος σου, τις ίδιες με μια γκόμενα? Τις ίδιες με μια οποιαδήποτε γκόμενα, τις ίδιες με μια γκομενάρα?? Τις ίδιες με μια γκομενάρα, τις ίδιες με την καψούρα σου?

Και άστο αυτό. Αν σκέφτεσαι "Δεν θα σηκωθεί". "Θα πονάει". Ξέρω γώ. Ότι άλλο. Τις ίδιες θα έχεις αν πεις πάμε κι ότι γίνει όλα καλά θα πάνε και γουστάρω να το κάνω??????
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 12 Ιουλίου, 2020, 03:50:13 ΠΜ
1 Τι εξετάσεις έκανε ο καθένας? 100 εξτρα εξετάσεις δεν ειναι λαθος. 1 λιγότερη ειναι λάθος. Να σου θυμίσω οταν μου ελεγε ο γιατρος να μην κανω ορμονική εξεταση για να δω που ειναι η προλακτηνη, μου ειπε πως δεν χρειάζεται τελικά απο το 51 ειχε πεσει στο 1 πολυ κάτω απο το όριο. Τοτε μου ειχε δώσει αγωγή για να μειώσω την προλακτινη ευτυχώς τον πηρα τηλ και του το είπα και μου ειπε να μη ξαναπάρω χάπι. Οπότε δυστυχώς (πιο πολυ για εμένα) βγήκα εγω ο σωστος που δεν τον ακουσα και ενεργησα μονος μου. Να σου θυμίσω πως ο πρωτος γιατρος μου ειπε πως ειναι απο την μηχανη, αφήνοντας να περάσουν 2 μηνες που δυνάμωσαν τα συμπτώματα γιατι "γιατρος ειναι, δεν πρόκειται να κανει λαθος".  Εδω θέλω το σχόλιο σου. Εκανα καλα που δεν τον ακουσα?
  Δε λεω οτι δεν ειναι καλος γιατρός, ειναι γνώστης, νοιάστηκε  ασχολήθηκε μαζι μου και πραγματικα το βλεπω πως θελει να με κανει καλα. Γιαυτο συνεχίζω μαζι του και κρέμομαι απο τα χειλη του.
2 Αν ειναι δυνατών να απολογηθώ ή να νιώσω ενοχές για τα συναισθήματα μου. Αν ήμουν απαθείς θα υπηρχε προβλημα, οχι τωρα.
(https://scontent.fath5-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/58462297_2579808358715111_802212110351204352_o.jpg?_nc_cat=100&_nc_sid=730e14&_nc_eui2=AeGv5totcl2PwyP3BxEEHugZbh6MMJUZ35VuHowwlRnfldeOcKg6C1EfVvAJmC8lgtVkME4NEw9FznxtjWEEYrwx&_nc_ohc=iKrIGlyZpNoAX_eZ2oH&_nc_ht=scontent.fath5-1.fna&oh=14a7ff5b18bcd0d59f721324f380ab01&oe=5F2FB6CE)
Δηλαδη εχεις τα προβληματα σου συνεπάγεται και ψυχολογικά προβληματα οπως ειναι φυσικό. Και πρεπει αυτα τα συναίσθηματα να τα "καταπιεις"
Φουλ λαθος προσέγγιση και αν δε πιστεύεται εμένα ή τον ψυχιατρο, ρωτηστε εναν ψυχολόγο για αυτο που εγραψα. Ειναι λαθος να μην εξωτερικευεις τα συναίσθηματα σου. Δηλ  ειναι σαν να λετε σε εναν που εχει άσθμα "ρε μαλακα γιατι δεν μπορεις να παρεις ανασα? τοσο αερα εχει? "
Οπως πολυ ωραία ειπες και συμφωνώ ακουω αυτους που ειναι "ασυμπτωματικοι" και ο λογος τους σιγουρα περνάει πολυ περισσότερο απο τον δικο μου, ετσι και εσεις θα πρεπει να ακουτε εμας που εχουμε παρει αντικαταθλ για το ποσο κακο κάνουν, ποσο μας βοήθησαν και τις τοσο ενα ματσο (οπως λες) παρενέργειες.
Και γιατι δεν ειπες στον aman "ρε φιλε κακος πηρες αγωγη, θα μπορουσες και χωρις". Μακαρι να μη χρειαστούμε να πάρουμε ουτε αντικαταθλ ουτε αντιβίωση αλλα μας βοηθανε στη ζωη μας. Το οτι ειναι δραστικη ουσια του 50 δε το ξερω και δεν εχει καμια σημασία.
3 Αν το ανοσοποιητικό σου ανέβει θα πολεμήσει τα πάντα. Η επιλογή είναι δική σου. Το ιδιο θα πεις σε εναν που εχει θετική καλλιέργεια  ή για να το χοντρύνω σε εναν που θα θελει χημειοθεραπεία ( νταξ το γάμησα αλλα πιάσατε το ποιντ). τα φάρμακα μας βοηθούν ΟΤΑΝ χρειάζονται.
4 Δεν προεξοφλώ οτι θα χαλάσει, ουτε θα φτιαξει. ειναι στον αερα. Βλεπουμε... ΔΕΝ ειναι άποψη μου ειναι η αλήθεια. (Για την στυση μετα την αγωγη).
5 Για τις ταβλες που λετε... οι ενέσεις έχουν κανει πολυ δουλειά (σε εμενα) και αυτο τοα καταλαβαίνω με την πρωινή στύση την ειχα χάσει εδω και μηνες αλλα ποτε δεν ηξερα οτι ειναι παθολογικό πρόβλημα (οποιος εχει αντίθετη αποψη ας ρωτήσει εναν γιατρο).
Σκατα ψυχολογια χωρις ένεση = 0 πρωινή στύση
Σκατα ψυχολογια με ένεση = πρωινή (τουλαχιστον μετρια) στύση.
Ε τι να λεμε, δεν ειναι το ιδιο. Πριν ειχα ακούσιες στύσεις μεσα στην μερα. Μη μπω σε λεπτομέρειες δυστυχώς δεν ειναι το ιδιο.
  Ξαναδες το βιντεο στο 38.55    και στο 01,05,11
6 Αυτό γιατί σε βολεύει έτσι?    Ε όχι αυτό ειναι η δεύτερη φορά που μου το φορτώνεις και επιβάλλεται να μου απαντήσεις
Γιατι με βολεύει?
Πραγματικά θελω να ΜΗΝ εχω μικρόβιο γιατι αισθάνομαι οτι εχω το "χτικιό" μεσα μου. Στο εξηγώ, και συνεχίζεις να λες οτι με βολεύει! ΠΩΣ ακριβώς με βολεύει?
Τι εχω να κερδίσω? Μου αρεσει να λεω "εχω μικρόβια στα γεννητικά μου όργανα" απο το "εχω χρονιο πυελικό αλγος λογο του στρες"?
Και για να το λες κατι εχεις στο μυαλό σου και το λες, Ε πες το φίλοι είμαστε!
7 Η διάγνωση του γιατρού ηταν οτι δεν βλέπει κατι να θεραπεύσει και βασίζεται ΜΟΝΟ στα λογια μου που εννοείτε με πιστευει. Εχω αλγος ΜΗ φλεγμονώδους αιτιολογία που ΔΕΝ ξέρει η επιστήμη απο που προέρχεται.  Βλέπει παλια σημεία πίεσης οπως ειπε που δεν ξερει αν απο αυτα οφείλεται ο πονος.
Το θεμα ειναι τι κανουμε.
Η επιστήμη εκει βασίζεται στους αριθμούς και τα στατιστικά
Ποιος εγινε καλα?   123456789
Το νουμερο 1,4,5 πηραν αντιβιωση ξανα και ξανα
Το νουμερο 2,3,6,7 με χαλαρωση  wise anderson κτλ
Το 8 με ΦΣ πυελικου εδαφους
Το 9 με βελονισμό
Εγω τους εχω αναφέρει ΟΛΟΥΣ μεσα γιατι τους πιστεύω (και δυστυχώς δεν έχουμε το ίδιο). Αλλα ειναι πιθανές θεραπείες.
Δεν ειπα ποτε σε κανεναν " Α εμένα δεν μου αρέσει ο τροπος που το αντιμετωπιζεις, το εχω κανει και εγω, εισαι λαθος".
Δυστυχώς δεν ειδα κάποια άμεση βελτίωση με τις αντιβιώσεις που πήρα.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 12 Ιουλίου, 2020, 03:06:43 ΜΜ
Παντως με αντιβιωσεις πολυ δυσκολα θα εβλεπες αποτελεσμα καθως αν δεν κανω λαθος, δεν σου ανιχνευθηκε ποτε καποιο μικροβιο ειτε στο σπερμα ειτε στον προστατη.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 12 Ιουλίου, 2020, 05:41:36 ΜΜ
123, το έχεις ψάξει για trigger points?
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 12 Ιουλίου, 2020, 11:33:44 ΜΜ
@John καλλιέργεια ούρων 2 φορές. Σπέρμα 1 φορά και υπεροξειδαση άλλη μια ούτε πυοσφαιρια. Καμία φορά stamey καμία pcr.
Ο γιατρός λέει δεν χρειάζεται παραπάνω εξετάσεις, γενικά ο καθένας λέει τα δικά του, με κούρασαν. Το θέμα είναι, να πάρω αντιβίωση, αλλά να έχω εύρημα. Να δω αντιβιωγραμα, να ξανακάνω εξέταση να δω τι γίνεται.
@manos πως θα το ψάξω ρε φίλε? Τον άλλο μήνα παίζει να πάω Θεσσαλονίκη για μια δουλειά, ίσως επισκεφθώ το γνωστό γιατρό
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 13 Ιουλίου, 2020, 12:34:40 ΠΜ
Ναι αυτό θα σου πρότεινα κ εγώ.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 13 Ιουλίου, 2020, 10:43:35 ΠΜ
Τις πιο βασικές εξετάσεις δεν έχεις κάνει..

Δεν χάνεις κάτι να τις κάνεις πάντως.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 19 Ιουλίου, 2020, 08:01:51 ΜΜ
.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 19 Ιουλίου, 2020, 11:19:46 ΜΜ
Πολύ καλά νέα 123 χαιρομαι..αυτό με την φαγούρα το έπαθα προχτές όπως περπατούσα και εγώ. Λες να το κοιτάξω; Αν και υπερβολικό μου ακουγεται..
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 20 Ιουλίου, 2020, 11:11:57 ΠΜ
123 ένα σύντομο σχόλιο: ΜΠΡΑΒΟ. Το δέχεσαι??
Έφτασες κάπου, και ξέρεις που πηγαίνεις(?). Είσαι καλύτερα. Αντικειμενικά.
Το βουνό, έγινε κινητικότητα και κάτι που πήγε στραβά στους όρχεις. Αυτό και τίποτε άλλο.

Για τα υπόλοιπα φίλε νομίζω ότι μετά από αυτό θα πρέπει να αναθεωρήσεις τον τρόπο που σκέφτεσαι.... Με όλη την εκτίμηση που σου έχω. Αν θές, μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου σήμερα.
Καρκίνοι, cialis, spedra, κλπ κλπ, είναι μόνο μια πιθανότητα. Για όλους μας. Τίποτε άλλο.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 20 Ιουλίου, 2020, 02:51:43 ΜΜ
Συμφωνώ μέχρι κεραίας με τον santan...
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 20 Ιουλίου, 2020, 10:04:54 ΜΜ
Παράθεση από: santan στις 20 Ιουλίου, 2020, 11:11:57 ΠΜ
123 ένα σύντομο σχόλιο: ΜΠΡΑΒΟ. Το δέχεσαι?? Δε καταλαβα Το μπραβο να δέχομαι?  δεν έκανα κατι για να άξιο συγχαρητηρίων
Έφτασες κάπου, και ξέρεις που πηγαίνεις(?). Είσαι καλύτερα. Αντικειμενικά. Ειμαι καπως καλυτερα, προχωράμε
Το βουνό, έγινε κινητικότητα δε το καταλαβα και κάτι που πήγε στραβά στους όρχεις. Αυτό και τίποτε άλλο.

Για τα υπόλοιπα φίλε νομίζω ότι μετά από αυτό θα πρέπει να αναθεωρήσεις τον τρόπο που σκέφτεσαι.... Με όλη την εκτίμηση που σου έχω. Αν θές, μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου σήμερα.
Καρκίνοι, cialis, spedra, κλπ κλπ, είναι μόνο μια πιθανότητα. Για όλους μας. Τίποτε άλλο.
Δε καταλαβαίνω αλήθεια.
Παράθεση από: John1987 στις 20 Ιουλίου, 2020, 02:51:43 ΜΜ
Συμφωνώ μέχρι κεραίας με τον santan...
Εγω πάλι, δε καταλαβα τι θελει να πει
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: xrisxris στις 21 Ιουλίου, 2020, 06:09:49 ΜΜ
προφανώς με την λέξη βουνό ενωεί τα ενα σωρό πράγματα που σκεφτόσουν και σε αγχώναν και τώρα απο τοσα πράγματα απλά εχεις να ασχοληθείς μονο με την κινητικότητα
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 21 Ιουλίου, 2020, 08:37:52 ΜΜ
Παράθεση από: xrisxris στις 21 Ιουλίου, 2020, 06:09:49 ΜΜ
προφανώς με την λέξη βουνό ενωεί τα ενα σωρό πράγματα που σκεφτόσουν και σε αγχώναν και τώρα απο τοσα πράγματα απλά εχεις να ασχοληθείς μονο με την κινητικότητα
OXI. Πονάω και έχω ΣΔ. Δε μου αρέσει να βαυκαλίζομαι οτι ειμαι καλα. Σε ευχαριστω για το ενδιαφέρον xrisris αλλα μην ανοίξω το θέμα και γίνω γλαφυρός, καταλαβαίνω πως για εσενα το κύριο πρόβλημα ειναι η γονιμότητα αλλα σε εμενα δεν ειναι ( προς το παρών) φίλε μου. Το πως ήμουν και πως είμαι τα εχω γράψει αναλυτικά χωρις ντροπές και υπεκφυγές.
Ελπίζω να είσαι καλύτερα.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: John1987 στις 21 Ιουλίου, 2020, 08:53:40 ΜΜ
Εσυ ρε 123 στο προηγουμενο σου ποστ ελεγες οτι πλεον εχεις ενοχλησεις. Ποτε οι ενοχλησεις εγιναν πονος μεσα σε μια με δυο μερες.

Υγ. Μην μπερδευεις τις ενοχλησεις με τον πονο.. Δεν ειναι το ιδιο.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 21 Ιουλίου, 2020, 09:55:56 ΜΜ
Πραγματικά δεν ξερω πως να απαντήσω γιατι δεν καταλαβαίνω (ή καλύτερα δεν είστε κατανοητοί)  που θέλετε να καταλήξετε και δεν θελω να κανω υποθέσεις.
Λες  Ποτε οι ενοχλήσεις εγιναν πονος μεσα σε μια με δυο μερες
Πραγματικα τι θα μπορουσα να απαντησω?
Έγιναν προχθές ειχα ενοχλήσεις, χθες πονάκια και σήμερα πονάω.   Γιατί πήρα το μηχανάκι? Γιατι κουβάλαγα στην δουλειά?  Γιατι δεν εκανα ασκήσεις? ΔΕΝ ξερω.
Έκανα ενα ζεστο μπάνιο και διατάσεις θα δουμε.
Πιστεύω είμαι 100% κατανοητός και ξεκάθαρος για την άποψη μου (καλύτερα προβληματισμους γιατι ΔΕΝ ειμαι γιατρος και ουτε οι γιατροι ξερουν ακριβως)  και  με πολύ αναλυτικά δεδομένα για την σωματική και την ψυχική  κατάσταση. Και πραγματικά νιωθω "μειονεκτικά " γιατι ειμαι (νομιζω) ο μόνος που εδωσα τοσο λεπτομέρειες στο ιστορικο μου για να πάρουν και αλλοι θάρρος και να μιλήσουν πιο ανοιχτά.
Θες κατι να πει? Πες το ξεκάθαρα? δεν βρίσκω λογο να μη το κάνεις.  Αλήθεια θελω να μου μιλάτε ελεύθερα.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 22 Ιουλίου, 2020, 12:10:42 ΜΜ
Καλημέρα 123.

Δεν θα συνεχίσω την συζήτηση όπως ξεκίνησε, καθώς βλέπω ότι δεν μπορεί να σε βοηθήσει και δεν έχει νόημα να λέμε τα ίδια.
Έρχομαι με μια πρόταση.
Βρές έναν ψυχοθεραπευτή. Όχι ψυχολόγο, ούτε ψυχίατρο. Για το λόγο ότι οι τελευταίοι μπορεί να έχουν μια προσέγγιση που δεν θα σου είναι ωφέλιμη σε αυτή την φάση. Ο μεν ψυχολόγος μπορεί να είναι εκπαιδευμένος σε προσεγγίσεις που παίρνουν πολύ χρόνο, ο δε ψυχίατρος είναι εκπαιδευμένος να χρησιμοποιεί φαρμακευτική αγωγή που δεν πιστεύω ότι χρειάζεσαι.

Με όσα γνωρίζω, θα σου έλεγα να βρείς έναν γνωσιακό συμπεριφορικό (ή καμια φορά συμπεριφοριστικό) ψυχοθεραπευτή (Cognitive Behavioural Therapy-CBT). Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να είναι εκπαιδευμένος/χρησιμοποιεί παραπάνω από μια μεθόδους, αλλά σε αυτή πρέπει να έχει καλή εκπαίδευση και αρκετή εμπειρία. Σκοπός αυτής της προσέγγισης είναι να αναγνωρίσει(ς) τι σε ενοχλεί, και να σε βοηθήσει γρήγορα να αλλάξεις/τροποποιήσεις/βελτιώσεις την συμπεριφορά/προσέγγιση/αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Εστιάζεται δηλαδή στον τρόπο, στο αποτέλεσμα, και προσφέρει άμεσα όφελος.
Κάθε ψυχο-προσέγγιση, έχει ένα αρχικό/βασικό/ουσιαστικό βήμα που πρέπει να γίνει για να μπορέσει να δουλέψει. Να ζητήσεις βοήθεια. Όχι γενικά, συγκεκριμένα. Δηλαδή, κανείς δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει, αν του πείς, πονάω, κάνε κάτι για τον πόνο. Για αυτό είναι ο γιατρός. Ο Ουρολόγος, στην δική σου περίπτωση. Θα πρέπει να πείς, να δεχτείς, να αναγνωρίσεις, ότι ψυχολογικά, μέσα σου, βλέπεις ότι κάτι δεν πάει καλά, και ζητάς βοήθεια γιατί έχεις αποφασίσει να το αλλάξεις. Και πάλι, όπως και με τους γιατρούς, δεν θα κάνεις εσύ διάγνωση, είναι διαφορετικό. Αλλά πρέπει να είσαι ειλικρινής. Με τον ψυχοθεραπευτή και με τον εαυτό σου. Να στο πώ αλλιώς: αν ένας αλκοολικός πάει σε ψυχοθεραπευτή και του πει "τι να κάνω οι φίλοι μου με βρίζουν γιατί πίνω", ο ψυχοθεραπευτής δεν έχει πολλά να κάνει. Αν πεί (μέχρι να πει) ο αλκοολικός, "πίνω πολύ, το καταλαβαίνω, οι φίλοι μου με βρίζουν, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω, βοήθησέ με" τα πράγματα αλλάζουν. Ακόμα και σαν ενδιάμεση απάντηση, το "πίνω αλλά το ελέγχω, δεν είμαι αλκοολικός, δεν έχω πρόβλημα, οι φίλοι μου με βρίζουν, τι λες εσυ?" είναι πολύ πιο κοντά στην σωστή κατεύθυνση.

Σαν πρώτη επαφή, σου προτείνω να χρησιμοποιήσεις το φόρουμ. Αντιγραφή επικόλληση του ιστορικού σου σε email/word, στο σύνολό του, μαζί με τις απαντήσεις που έχεις λάβει και έχεις δώσει. Πιστεύω ότι θα μπορέσεις να έχεις σύντομα και θεαματικά αποτελέσματα.

Και επίσης, μπορεί να σου φαίνεται σαν αδύνατο και πολύ ενοχλητικό, αλλά έχω την εντύπωση ότι μια γυναίκα (που είναι και αυτές που νομίζω ότι εκπαιδεύονται σε αυτή την προσέγγιση πιο πολύ από άντρες) θα σε βοηθήσει να ανοιχτείς και να δεις πράγματα από διαφορετική οπτική. Ένας άντρας, μπορεί να είναι πιο εύκολο να ανοιχτείς αρχικά, τουλάχιστον για τα ουρολογικά, αλλά νομίζω ότι μια γυναικεία προσέγγιση θα ήταν καλύτερη, όταν ξεπεράσεις την αρχική "ντροπή" και δυσκολία να ανοιχτείς.

Σε παρακαλώ μόνο, μην μου απαντήσεις με ερώτηση που έχει να κάνει με το τι νομίζω εγώ ότι είναι το πρόβλημά σου. Κάνω μια πρόταση, αν θες την δέχεσαι, καλώς, αν όχι πάλι καλώς.

Φιλικά πολύ.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 22 Ιουλίου, 2020, 05:09:41 ΜΜ
Για αρχή θελω να ευχαριστήσω δημόσια τον santan για την στήριξη που μου εδωσε στην αρχη της πάθησης μου.
 
   Με λιγα λογια, "φιλε 123 εχεις ψυχολογικα θεματακια". Αυτο λεω και εγω.   
Παμε τωρα στα αλλα για να βαλω τα πραγματα στην θεση τους. Δεν έχετε ιδεα για το τι ειναι ψυχολογος ψυχοθρπτης  και Ψυχιατρος. Το οτι μου συστηνεις γυναικά για ψυχοθεραπεία αποδεικνύει αλλη μια φορα ποσο λαθος αποψη εχεις για το θεμα. Εχω την ανάγκη να αναφέρω οτι παλαιότερα λογο προβλημάτων της προσωπικης μου ζωης ειχα αναγκαστει να παρω αγωγή σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία απο ψυχίατρο Ω ναι! οι ψυχίατροι κανουν ψυχοθεραπεία. Εκει καταλαβα ποσο  το ποσο λογική άποψη εχω για "τα πράγματα γύρο μου" γιατι πολλες φορες "κόλλαγα στον τοιχο" τον γιατρο με της απαντήσεις ή τις δύσκολες ερωτήσεις  που του εκανα δυσκολεύοντας την δουλειά του. Αυτο το αναφέρω γιατι εχω καταλάβει πολλα στο θεμα ψυχολογίας-συμπεριφοράς οπου το παραδεχθηκε και ο γιατρός ο ίδιος. Μαλιστα ειχε παρει τους γονεις μου τηλ και τους ειπε για το ποσο ευφυης ειμαι. Το ιδιο μου ειπε και ο ουρολόγος μεσα απο συζητηση που καναμε.
(ας ακουστεί αλαζονικό, δε πειράζει να λεμε  και κανένα καλο)
Που θέλω να καταλήξω... Τα βλέπω ορθολογικά. Δεν μπορώ(θελω) να κάτσω να συζητήσω για εναν "εικονικο αλκοολικό φίλο" και αλλα τετοια φιλοσοφικά-ποιητικά.
Ενα και ενα κανουν δυο.
Ποναει προστατης? Ναι = προβλημα
Πονανε αρχιδια? ναι= προβλημα
Ποναει περινεο? Ναι = προβλημα
Ποιος θα πει αν ποναω ή οχι? ο Cognitive Behavioural Therapy-CBT  ή εγω?
- Μα εγω δεν βλεπω κατι παθολογικό!
- Στα @@ μου κυριε...
- Υπάρχουν και χειρότερα...
- Στα @@μου κυριε!

  Πονο δυσκολια στο κατουρημα ? Οχι = δεν υπαρχει προβλημα
Σηκώνετε πουτσα ?
Καλο σπερμα? Ναι= οχι προβλημα  Οχι= προβλημα
Θελω να κανω σεξ, σε ενδιαφερει το σεξ? Οχι = Προβλημα
ή απλα ψάχνεις δικαιολογίες οτι "δε με φτιαχνει η γκομενα" οταν στην φυλακή βιάζουν άνδρες και σε αλλες περιπτώσεις ζωα απο την έλλειψη γυναικάς.
Κανεις σεξ απλα για να νιωσεις αντρας?
Κανεις σεξ απλα για να ικανοποιησεις την  σύντροφο?
Πονας μετα το σεξ? ΝΑΙ? ΟΧΙ ?
Πρόβλημα = ψυχολογικά προβλήματα
Απλα μαθηματικά.
Οταν θα εχεις κοψει 1002 απο την ζωη σου επειδή πειράζουν, δε θες να πας διακοπες, δε μπορεις να δουλέψεις και δεν θα μπορεις να εχεις δικαιολογία...
Οταν θα σου μιλάει η κοπέλα που γουστάρεις και εσυ θα την αποφύγεις για τους γνωστούς λόγους, ας έρθει ο κάθε CBT-GTR να σου πει οτι εχεις λάθος προσέγγιση. 
Αυτο που καταλαβαίνω (υπόθεση - γνώμη)  ειναι το "και εμεις εχουμε πόνους" "εσυ εισαι καλύτερα απο εμενα. τι μιλάς? ".
Και αυτο το λεω γιατι δεν μιλάτε ανοιχτά. Δε μιλατε.-
  Για τον xrisxris καταλαβαίνω απο την στιγμη που θελει να κανει παιδι και βλεπει εμενα να βελτιώνεται το σπερμα μου να θεωρει οτι ειμαι καλα. Γιατι πολυ απλα τα βλεπει μονο απο την δικη του οπτική πλευρά. Τι προβλημα εχω? κακο σπερμα. Τι εχει ο 123? καλύτερο σπέρμα. Αρα ειναι καλά. Τα αλλα προβλήματα δε τα κοιτάει γιατι δεν τον ενδιαφέρουν, δεν τα εχει ΔΕΝ τον ενδιαφέρουν. Ψυχολογία λέγετε. (χωρις καμια πρόθεση αντιπαραθεσης).
   Και για να κλείσω τουλάχιστον το παρόν μνμ, Ολοι εσεις που νομιζεται οτι είστε ψυχολογικά και σωματικά καλα ...  Για κοιταξτε το καλύτερα γιατι ειστε τοσο συχνα online στο φορουμ και δε πατε για κανενα μπανιο, δε κανετε κατι αλλο, δεν εχετε ασχολίες?
  Αλλο ειμαι καλά, αλλο συμβιβάστηκα.
Έπρεπε να γίνω λίγο εριστικός αλλα τερμα κατανοητός για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 22 Ιουλίου, 2020, 07:08:14 ΜΜ
Η βοήθεια που σου έδωσα στην αρχή είναι μια ειλικρινής προσπάθεια να σε βοηθήσω να βρεις τον σωστό δρόμο και να κάνεις όσο λιγότερα λάθη γίνεται. Σε ευχαριστώ που το αναγνωρίζεις, αλλά δεν το έκανα για αυτό. Και όσο κι αν πιστεύεις ότι προσπαθώ να σου την "μπω", να το παίξω έξυπνος ή να σε σπρώξω να συμβιβαστείς με την ασθένεια όπως πιστεύεις ότι έκανα κι εγώ, για να βοηθήσω ανθρώπους σαν εσένα αποφάσισα να θυσιάσω κανά μπάνιο. Γιατί εκεί που είσαι, ήμουνα.
Με λίγα λόγια φίλε 123 θέλω να δείξεις τις συζητήσεις μαζί μου και με άλλους εδώ σε κάποιον που εμπιστεύεσαι, με επαγγελματικές γνώσεις και εκπαίδευση, για να σου εξηγήσει (ίσως) αυτός/αυτή τι προσπαθούμε να σου πούμε.

Εγώ σου έστειλα το προηγούμενο μήνυμα. Δεν χρειάζεται να γράφεις/λες "Δεν έχετε ιδέα". Δεν θες να με προσβάλλεις?? Είναι πιο "μαλακό" το "έχετε"?? Δεν προσβάλλομαι, στεναχωριέμαι που ταλαιπωριέσαι.

Λάθος ή σωστή 123 αυτή είναι η άποψή μου. Δεν λέω ότι δεν αλλάζει, αλλά μέχρι σήμερα αυτό πιστεύω για τα ψυχοφάρμακα και δεν έχω βρει λόγο να αλλάξω γνώμη. Και ω ναι, οι ψυχίατροι κάνουν βέβαια ψυχοθεραπεία, αλλά μαζί με το κιντερ έκπληξη της αγωγής. Στο οποίο βέβαια, έχεις άλλη άποψη και δεν θα επεκταθώ.
Μισή ώρα έχω περάσει σε γραφείο ψυχολόγου, και άλλη μια ώρα σε γραφείο ψυχιάτρου. Γυναίκας. Γιατί? Έτσι είμαι εγώ. Όταν πονάω (ψυχολογικά) θέλω να το βγάλω από μέσα μου με τον πιο άγριο τρόπο. Ούτε ταμπού, ούτε κολλήματα έχω. Για μένα, το σεξουαλικό πρόβλημα, είναι καλύτερα να το συζητήσω με το αντίθετο φύλο. Για μένα 123. Στο χειρουργείο είχα μέσα μια ντουζίνα φοιτητές. Όλοι, αγοράκια-κοριτσάκια, είδαν τα αρχίδια μου και το κακόμοιρο πουλάκι μου στα χειρότερά τους. Ε καί??? Είσαι αδύναμος??? Αυτό λέω??? Όχι και πάλι. Έχεις χαθεί στην "ορθολογική" κατά την γνώμη σου προσέγγιση. Αυτή είναι η γνώμη μου για σένα. Φαγούρα στον πρωκτό, διάβασα στα γρήγορα για καρκίνους στο ίντερνετ, και έτρεξα στα επείγοντα??? Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ρε φίλε??? Και μετά, ρώτησα τον γιατρό για καρκίνο και τον είδα επιφυλακτικό??? Γιατί δεν σου είπε κάτι??? Όλα δεν τα λέτε??? Προσωπικά, με το εξιτήριο, με έστειλε να κάνω έξω τις εξετάσεις για καρκίνο. Εσένα??? Στο έχω πεί κι άλλη φορά. Για εμένα σκέφτηκε ότι ο καρκίνος είναι μια πιθανότητα. Και με έστειλε για επιβεβαίωση. Εσένα όχι. Γιατί να μην σου πεί "είναι μια πιθανότητα και κάνε αυτές τις εξετάσεις να είμαστε σίγουροι"?? ?? Γιατί??? Να στις δώσω??? Θες να τις κάνεις??? Δεν είναι τίποτα.

Το τελευταίο σου μήνυμα, εκείνο που δεν καταλάβαινες την απάντηση για το "βουνό", ένα αρνητικό είχε. Την κινητικότητα. Αντικειμενικά. Από αυτά που ΕΣΥ έγραψες, δεν προκύπτει κάτι άλλο αρνητικό. Είσαι σε καλό δρόμο. Τίποτα άλλο. Για σήμερα. Άρα ηρέμησε και ξεκουράσου. Μπορείς??? Θέλεις??? Που την βρήκες αυτή τη λίστα με τα προβλήματα σήμερα??? Γνώμη μου, αφού θες να την ακούσεις, τα συμπεράσματά σου είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στους φόβους σου. Δεν βλέπω λογική 123 συγγνώμη. Τι θες??? Να σου χαιδέψει κάποιος τα αυτάκια και να σου πεί τι?? ?? Είσαι άρρωστος?? ?? Έχεις δίκιο?? ?? Σε τί έχεις δίκιο?? ?? Στο να φοβάσαι?? ??

Και μην μου πείς πάλι ότι λέω ότι είναι στο μυαλό σου. Για χιλιοστή φορά, ξεκόλλα και ηρέμησε. Άλλαξε τρόπο σκέψης. Δεν μπορείς μόνος σου?? ?? Ζήτα βοήθεια. Από ποιόν??? Από όποιον θές. Συγκεκριμένα όμως. Στον κόσμο που έχεις στο μυαλό σου, δεν φταίς για αυτό που περνάς (σωστά), άρα ο τρόπος σκέψης σου είναι απόλυτα σωστός και δεν ξέρω εγώ τι άλλο (λάθος). Και πριν πεις δεν καταλαβαίνω. Αν πηδήξεις μια βρωμιάρα πουτάνα χωρίς προφυλακτικό, μάλλον θα κολλήσεις κάτι. Εσυ δεν την πήδηξες, δεν φταις. Μόνο να ψάξεις να βρεις το δίκιο σου θες?? Άλλες επιλογές δεν έχεις?? ??
Αν πάς σε ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή/ψυχίατρο θα σου πει: Τι έχεις? και θα απαντήσεις πονάω. Ιατρείο πόνου?? Μπα, μόνο για καρκινοπαθείς, σοβαρές περιπτώσεις με πολύ σοβαρά χρόνια προβλήματα κλπ. Στο γιατρό σου θα σου πεί. Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο σήμερα κι εγώ πονάω θα απαντήσεις. Τέλεια, ποιο είναι το ψυχολογικό πρόβλημα?? ?? Τι θες να συζητήσουμε?? ?? Και πάλι θα πείς, πονάω. Πες μου ρε 123, πραγματικά σήμερα αν πήγαινες σε κάποιον τέτοιο, τι θα του έλεγες??? Τι θα απαντούσες στο τι θες να συζητήσουμε?? ?Ποιο είναι το πρόβλημά σου σήμερα?? ?? ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ, όχι το ουρολογικό.

Όσο για την χοντρομαλακία που είπες, ""και εμεις εχουμε πόνους" "εσυ εισαι καλύτερα απο εμενα. τι μιλάς? " και "Ολοι εσεις που νομιζεται οτι είστε ψυχολογικά και σωματικά καλα ...  Για κοιταξτε το καλύτερα γιατι ειστε τοσο συχνα online στο φορουμ και δε πατε για κανενα μπανιο, δε κανετε κατι αλλο, δεν εχετε ασχολίες?". Φαντάζομαι ότι ξέρεις ότι είναι άκυρα αυτά. Ελπίζω. Και θα στο πω άλλη μια φορά. Για να μπορέσει κάποιος να "συμβουλεύσει", είναι ανήθικο να ισχυρίζεται ότι γνωρίζει αν δεν έχει δοκιμάσει και ο ίδιος αυτό που προτείνει. Δεν είμαι, ούτε εγώ ούτε άλλος από αυτούς που μπαίνουν σε αυτό το φόρουμ γιατροί. Κάποιος πέρασε, κάποιος περνάει, ένα λούκι, και από αυτό το λούκι μπορεί να σου βγεί να θες να βοηθήσεις τον νεαρότερο, τον νέο στην πάθηση, σε αρχικό στάδιο, να μην κάνει τα λάθη που έκαναν τόσοι άλλοι πριν από αυτόν. Τελεία. Όταν όμως είσαι "σφουγγάρι", "ρουφάς" συμπτώματα, ακούς 1000 γνώμες και αυτόματα πιστεύεις ότι έχεις και τις 1000 διαφορετικές προστατίτιδες, είσαι σαν τους 90χρονους παππούδες που συναντιούνται στο πάρκο και μετράνε ποιός έχει τα περισσότερα φάρμακα στη σακούλα. Πολλά φάρμακα, καλός ο γιατρός. Εγώ είμαι πιο άρρωστος από σένα. Κλπ κλπ

Εδώ 123 ούτε ποιος την έχει πιο μεγάλη μετράμε, ούτε ποιος πονάει περισσότερο. Μια γνώμη και μια καθοδήγηση όπου και όσο γνωρίζει ο καθένας.
Τουλάχιστον καταλαβαίνεις τι λέω?? ??
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 23 Ιουλίου, 2020, 12:53:01 ΠΜ
Αυτο που καταλαβαίνω (υπόθεση - γνώμη)  ειναι το "και εμεις εχουμε πόνους" "εσυ εισαι καλύτερα απο εμενα. τι μιλάς? ".
Και αυτο το λεω γιατι δεν μιλάτε ανοιχτά. Δε μιλατε.-

Και αποτι βλέπω ταραξε πολύ τα νερά.  δεν σου (σας) άρεσε  η υποθεση-γνωμη που εβγαλα γιατι δεν μιλατε ανοιχτα.
Πες αυτο που θες να πεις καθαρα ή να πετάτε μια ερώτηση που δεν εχει απάντηση  "Γιατι πονας? "
Επιμένω οτι έχετε (μαζι με εσενα) λάθος άποψη  για το θεμα ψυχιατρική ιατρική. Το να συστήνεις γυναικα ειναι αλλη μια απόδειξη. Ειναι "γιατρος"(σε εισαγωγικά γιατι εν ειναι γιατρος), δεν πας σε φιλο σου, δεν πας να κανεις κατι αλλο μαζι του. Δεν εχει φυλο.  Ο Γιατρος ξερει πολλα περισσότερα απο ψυχολογους κτλ απλα υπαρχει το στερεότυπο του τρελου επιστήμονα με το σφυράκι και το τικ και το οπως ακουγα απο την μανα μου οταν ημουν πιτσιρίκι "η κυρα σουλα απο τον 2ο Δε παει καλα! Παίρνει φαρμακα ! "  Στο θεμα φαρμακα τα εχουμε πει και ο καθενας εχει την αποψη του. Το μονο που με αποτρέπει ειναι η ακομη πιο μειωμένη λίμπιντο που θα εχω.
Ωστόσο ολοι οσοι πηραν αντικαταθλιπτικα δεν το μετάνιωσαν και βοήθησαν.  Τρου στορη με στοιχεία στα ιστορικα. 
  Απο την αλλη δεν πας να πεις τον πονο σου και να "ξελαφρωσεις" στον ψυχιατρο-λογο. Ξερω τι εχω και που οφείλεται (στο ψυχολογικό τομέα).
Οσο για το ποιος την εχει μεγαλύτερη δε νομιζω πως τίθεται θέμα. Εδω είμαστε ομοιοπαθείς, μπορει να εχουμε διαφορετικές απόψεις  αλλα και παλι κανεναν απο εδω μεσα δεν μπορω να τον δω ανταγωνιστικα.
Για το θεμα πηγα στα επειγοντα, καλα εκανα. Πολυ καλα εκανα. Αν κυνηγούσα παραπανω το θεμα προστάτη στην αρχη, μπορει να ειχα γλυτώσει πολλά.
Ξαναλεω 100 εξετασεις παραπανω δεν ειναι λαθος, μια λιγότερη ειναι. Και εχω προσωπικές αποδείξεις.- τα εχω πει παραπάνω.
Για το θεμα κινητικότητα που λετε. Αντε και την εφτιαξα, τωρα τι? Ολα μια χαρα? Θα ανοιξω θεμα στους ασυμπτωματικους? Τα αλλα δε τα κοιτάτε? Θα γνωρίσω μια γκομενα και θα της δείξω το σπερμοδιαγραμμα? Το οτι η στύση μου βελτιώθηκε, δε σημαίνει οτι είναι καλα. Ηταν στο απόλυτο μηδέν, τπτ, νεκρο πως το λενε! Δε γινόταν χειρότερα. Και τωρα μαζι με αγωγή (πανάκριβη και προσωρινή) βελτιώθηκε απο το 0 στο 3 πρεπει να εθελοτυφλω οτι ολα ωραία. Ναι βελτιώθηκα μεχρι εκει.
και πιστεύω οτι θα βελτιωθώ, Λιγο? πολυ? θα δουμε.
Εγω θα πω αν ειμαι καλα.
Τελος για την "χοντρομαλακια" που τοσο ενόχλησε λογικα γιατι εχει εδαφος, δεν  το παίρνω πίσω.
1ον Να μιλατε ανοιχτα. Όχι μισές κουβέντες.
2ον Δεν ειναι ακυρο, απλα αποδεικνύει ποσο σημαντικό ρολο παιζει στη ζωη τους και στην ψυχολογία τους αυτή η πάθηση. (Αυτο δε παει σε εσενα santan που εισαι διαχειριστής και ας πούμε επιβάλλεται να είσαι online) Και να σας πω κατι, λογικό ειναι άνθρωποι είμαστε. Απλα δεν ειναι "ψυχικά υγιές" ας το πω, να εισαι ολη μερα σε ενα φορουμ. Και δεν το λεω για να κατηγορήσω καποιον, απλα να αποδεχτεί την ψυχολογική κατάσταση του.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 23 Ιουλίου, 2020, 04:41:49 ΠΜ
Εντιτ
Για την εξέταση ορμονών που πηγα μόνος μου και την έκανα και αλλαξαν τα δεδομένα στη θεραπεία μου "χοντρομαλακια" ήταν και αυτό ε?
Για το οτι λες και ξαναλες οτι "με συμφέρει" να εχω μικρόβιο, χωρίς να μου εξιγεις γιατι το λες ή γιατι το πιστεύεις, που δικαίωμα σου ρε να πιστευεις οτι θες, απλα πες μου γιατι το λες.  ηταν δικιά μου "χονρομαλακια"
  Δε περιμένω σαφή απάντηση, απλά ετσι.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: xrisxris στις 24 Ιουλίου, 2020, 12:24:35 ΠΜ
καταρχήν εγώ απλά ανάφερα πως αντιλήφθηκα αυτο που έγραψε ο φίλτατος santan και οχι την δική μου άποψη ,

Πολλές φορές κανείς δεν θελει να ακούσει οτι είναι λάθος , κανείς δεν θέλει να ακούσει τον ουρολόγο οταν του λεει πήγαινε σε ψυχολόγο , το χω ακούσει και εγώ υπάρχει όμως και ή γνωσιακή συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία , δεν είναι ψυχανάλυση , ειναι εκπαίδευση που δέχεσαι σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνεις μόνος σου αξιολόγηση του πόνου τις σκέψεις που ενδεχομένως σε επειρεάζουν και το πώς αντιδράς εσύ πάνω σε αυτη την κατάσταση
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: santan στις 24 Ιουλίου, 2020, 02:39:00 ΜΜ
123 δεν έχω κάτι άλλο να σου πω.

Ο χρόνος θα δείξει. Όπως μου αρέσει να λέω συχνά, δικαίωμα μου (σου) και πρόβλημά μου (σου) να πιστεύεις (ή όχι) σε κάτι. Οι απαντήσεις μου και οι απόψεις μου είναι πολύ σαφείς, δεν έχω κάτι να προσθέσω.

Χαίρομαι που είσαι καλύτερα και εύχομαι να είσαι ακόμα καλύτερα.

Όσο για το ποιά "υποχρέωση" έχω να είμαι εδώ μέσα κάθε μέρα αυτό δεν θα το σχολιάσω. Μια αντιβίωση την ώρα που πρέπει, μια αποφασιστική ενέργεια την ώρα που πρέπει, με ψυχραιμία και όσο γίνεται περισσότερη πληροφόρηση, μπορεί να βοηθήσει κάποιους στο 3μηνο να βλέπουν βελτίωση και να μην φτάσουν να παιδεύονται για χρόνια. Σε όποιον και όσο του αρέσει, δεν μπορεί να αρέσει σε όλους. Αυτός είμαι και ποτέ δεν είπα και ούτε θα πω σε κανέναν αυτό που θέλει να ακούσει αν δεν πιστεύω ότι είναι και η αλήθεια. Take it or leave it, δικαίωμά σου, και πρόβλημά σου. Ούτε να σε πείσω για κάτι προσπαθώ, ούτε κανένα όφελος έχω από εσένα ή από οποιονδήποτε άλλον να βρίσκομαι εδώ.

Αυτά.
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: 123 στις 24 Ιουλίου, 2020, 11:16:59 ΜΜ
Παράθεση από: 123 στις 23 Ιουλίου, 2020, 04:41:49 ΠΜ
Δε περιμένω σαφή απάντηση, απλά ετσι.
@ xrisxris
Ναι ρε. δεντρεχει τπτ και δικη σου αποψη να ηταν δεν πειραζει. 
Πολλές φορές κανείς δεν θελει να ακούσει οτι είναι λάθος
Για αυτο μπορω φιλε να μιλησω παρα πολυ και εχεις δίκιο. Το θεμα που ειχα ανοιξει ηταν "Η Ιστορια μου και οι αποριες μου" αυτο το αναφερω γιατι πραγματικα δεν εβγαζα και δεν μπορεσα να βγάλω ακρη μεσα σε αυτη την ασθενια. Μικροβια, αντιβιωσεις, πυλικο εδαφος, ματιασμένος, διατροφη καφες κτλ. Και οπως λογικα πρεπει να πραξεις εισαι ανοιχτός σε ολα αφου μεχρι και η επιστήμη που τοσο πιστεύω δεν εχει σαφή θεραπεία . Που θελω να καταλήξω, οτι ο καθενας εχει την αποψη για το τι βοηθάει και δεν δέχεται να ακουσει τπτ αλλο. Σκεψου ποσες φορες ενας οπαδος παραδέχεται οτι εχασε δικαια η ομαδα του? Ποσες φορες κρατας την επιχείρηση που σε βαζει μεσα πιστεύοντας οτι καποτε θα αποδοσει και αρνεισαι οτι εκανες ενα επιχειρησιακο λαθος ? Οτι η δικη σου θρησκεια που έμαθες απο μικρός ειναι η μόνη αληθινή? και ποσες φορες προσπαθουν "να σε φερουν κοντα τους" χωρις να εχουν κάποιο ουσιαστικό όφελος.  Ψυχολογία ειναι ολο αυτο . Και το ξερω πολυ καλα  8)
  Να επισημάνω διάφορα μνμ εδω στο φόρουμ για δογματικές απαντήσεις απο απλους ασθενείς σαν εμας που εχουν απάντησει σε θεματα που η επιστιμη δεν εχει?
   Τι λεμε τωρα? Αν ειναι να δωσουμε βραβείο νομπελ ιατρικής 
  xris σε ευχαριστω που εχεις δωσει τοσο λεπτομεριες στο ιστορικο σου χωρις ταμπου , με στοιχεία και αριθμους γιατι ελαχιστοι το κανουν, ουτε αναφερουν για ΣΔ τπτ που πιστεύω το κρύβουν πολλοι.
Γενικα μετάνιωσα που εβγαλα ολα τα ιατρικα μου στην φόρα με τοσες λεπτομέρειες  αλλα δε πειραζει, καλο ειναι αναγνωριζω τα λαθη μου.
Σας εύχομαι τα καλύτερα   :)
Τίτλος: Απ: Η Ιστορία μου και οι απορίες μου
Αποστολή από: Manos v στις 25 Ιουλίου, 2020, 02:01:13 ΜΜ
Ρε 123 για πιο λόγο να κρυβουν-ουμε αν έχουμε σδ η όχι; Εδώ πέρα ότι γράφουμε είναι ανώνυμα ,μπορούμε να γράψουμε πράγματα ελεύθερα χωρίς καμία ντροπη. Εγώ προσωπικά είχα τότε 3 μήνες μια ενόχληση στο περινεο , όταν καθόμουν παρά πολλές ώρες έπαιρνε φωτιά εκεί κάτω και όταν έτρωγα καφτερα με έπιανε  κάψιμο στους μηρούς. Οσον αφορά την στυση ήταν όπως ήμουν πάντα, πρωινές στήσεις σχεδόν κάθε μέρα και κονταρατες και στην ημέρα πάλι τέλεια. Και φαντάσου μια περίοδο για 3 βδομάδες συνεχόμενα τν είχα κάνει λάστιχο 4-5 την ημέρα σγρ. Τότε. Οπότε δν είμαστε όλοι το ίδιο και όσον αφορά για τις λεπτομέρειες , εγώ βλέπω τα συνήθη παιδιά που είναι online ξέρουμε καλά ποιοι, έχουν περιγράψει πολύ λεπτομερείς την κατάσταση τους  μαζί με εμένα οπότε δν καταλαβαίνω που το είδες αυτό. Και λες μετάνιωσα που είπα λεπτομερώς την κατάσταση μου ( επειδή δν κάνετε το ιδιο, αυτό το λέω εγώ για σένα ). Λες και μετά εύχομαι τα καλύτερα με γεμάτη ειρωνια.τα λέμε ξανά σε λίγους μήνες