Φιλε αν δεν βρεις τελικα μικροβιο στον προστατη, η συμβουλη μου ειναι αραιοτερες εκσπερματισεις,  ουρηση οπωσδηποτε μετα την εκσπερματιση,  και να πινεις πολυ νερο, τοσο ωστε τα ουρα να ειναι σχεδον διαφανη. (πχ 3 λιτρα ττην ημερα).
Επειδη εχεις νυκτουρια,  ειναι δυσκολο να πινεις πολυ νερο, αλλα αν εχεις ασηπτη φλεγμονη ειναι ιδανικος τροπος να καθαρισει
η περιοχη.

Εκανε φιλος για διαγνωση καρκινου.  Κοστισε 400 ευρω.

Χαιρομαστε που εισαι καλα φιλε, αλλα ειναι κριμα να μην δινεις
πληροφοριες για το πως εγινες καλα, γιατι ισως βοηθησεις καποιους.

Απο δικη μου εμπειρια, καποιες φορες  παρατηρησα εναρξη συμπτωματων επειτα απο βαρεια πολυωρη δουλεια σε συνδιασμο με υποχρεωτικη κατακρατηση ουρων.

Μια πορεια 50 χιλιομετρων στο βουνο με 25 κιλα βαρος στη πλατη δεν ειναι κατι απλο.
Καταπονει σοβαρα ολα τα οργανα του σωματος, ποσο μαλλον τον
προστατη, που ευρισκομενος στο κατωτερο μερος της κοιλιας δεχεται μεγαλο βαρος
και πιεση απο τους μυες.

Σε συνδιασμο με το στρες της κατακρατησης ουρων
για αρκετες ωρες και την αφυδατωση, ολη αυτη η κατασταση  δεν ειναι δυσκολο  να οδηγησει εναν προστατη με μια σχετικη ευαισθησια σε εναν τραυματισμο νευρων, ακομα και σε φλεγμονη των ιστων.   Και εαν  ο τραυματισμος αυτος ειναι σοβαρος δεν ειναι απιθανο να δημιουργησει
ενα χρονιο προβλημα στον πασχοντα.

Οπως  τα ειπες φιλε μου. Πολυ σημαντικο
αυτο που ειπες, τουλαχιστον για εμενα.
Προσληψη νερου, τοση, οσο να βγαινουν τα ουρα άχρωμα.

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους. Εδώ και είκοσι χρόνια αντιμετωπίζω
ένα είδος προστατίτιδας που οταν προκυπτει, (2-3 φορες το χρονο) εχει το εξης βασικο συμπτωμα:
Αφου τελειωσει η ουρηση, (καποιες φορες και αρκετα δευτερολεπτα μετα το τελος της ουρησης), δινει ενα δυνατό πονο στον προστατη.

Σε οξεια φαση συνυπαρχει συχνουρια, δυνατος πονος σε προστατη και πεος και προς το τελος της ουρησης, συνεχης αισθηση επιθυμιας για ουρηση, και  προβληματα στυσης.  Τωρα μια απλη απαριθμηση δεν μπορει να δωσει την εκταση του προβληματος, αλλα φανταζομαι οτι οι περισσοτεροι φιλοι λιγο πολυ καταλαβαινουν τι ειναι αυτο το λουκι.

Υπερηχογραφικα υπαρχουν αρκετοι προστατολιθοι.

Οι καλλιεργειες ή βγαινουν στειρες , ή δειχνουν λιγα πυοσφαιρια και καποια ιχνη πηκτασης σταφυλοκοκου.  Στην ουσια δλδ προκειται για μη μικροβιακη προστατιτιδα.

Εχω παρατηρησει οτι τα αιτια της σποραδικης εμφανισης της παθησης  σιγουρα συνδεονται πρωτα-πρωτα με συχνοτητα επαφων και με τεχνητες καθυστερησεις στην εκσπερματωση.  Δλδ σχετιζεται γενικα με υπερμετρο ερεθισμο του προστατη.  Εχω επισης συνδρομο ευερεθιστου εντερου, μερικες αρκετα σοβαρες δερματικες καντιντιασεις, και  παρα πολυ αγχος.

Μεχρι το 2011, επισκεφτηκα μερικους ουρολογους, και η τελικη καταληξη ηταν παντα τουλαχιστον ενας μηνας ciproxin (σε υπερδοσολογια), και οταν βγηκε το ciproxin rx1000 το επαιρνα για καπως μικροτερο χρονικο διαστημα.  Για να μην πολυλογω ειχα αποκτησει σχεδον σχεση εξαρτησης απο τα ciproxin. Στο τελος πηγαινα στο ουρολογο  και δεν τον αφηνα ουτε δαχτυλα ουτε μαλαξεις. Του εδινα την πενηνταρα  και του ελεγα γραψε μια συνταγη ciproxin να φυγω.

Το 2012 ημουν απογοητευμενος και απελπισμενος κυριως απο την συνεχη ληψη ciproxin.  Ως απελπισμενος λοιπον, αποφασισα να επισκεφτω ομοιοπαθητικο γιατρο ο οποιος ηταν και φιλος μου, αν και δεν πιστεψα ποτε στην ομοιοπαθητικη.

Ετσι πηρα ομοιοπαθητικο φαρμακο, αλλα το συνδιασα για πρωτη φορα και με 3-4 λιτρα νερο την μερα και με αποχη απο το σεξ για αρκετο διαστημα.  Δεν ξερω αν δουλεψε το ομοιοπαθητικο (που δεν το πιστευω)  ή το νερο, ή η αποχη,  αλλα  μεσα σε 2-3 ημουν ελευθερος συμπτωματων. Στις επομενες 4-5 κρισεις των επομενων 2 ετων ακολουθησα την ιδια αγωγη:  Ομοιοπαθητικο + νερο + αποχη και η ιαση ηταν αμεση σε αντιθεση με το ciproxin που επαιρνα κανα 2 μηνες σε καθε κριση.

Απο  το 2015 και μετα ειχα  πολυ λιγες και ηπιες κρισεις αμελητεας εντασης, αλλα προσεχω πλεον οσο μπορω την συχνοτητα (2-3 φορες την εβδομαδα), την διαρκεια και την ενταση των επαφων, και σε καθε κριση πινω  αφθονο νερο και εφαρμοζω αποχη (χωρις ομοιοπαθητικα), με αριστα αποτελεσματα.

Αυτα παιδια και πραγματικα χαρηκα πολυ που σας βρηκα.

ΥΓ  Χειροτερη συμβουλη απο το να "εκσπερματωνεις οσο πιο συχνα μπορεις" δεν εχω παρει απο γιατρο. Συμβουλη που θα μπορουσε στο τελος να  τιναξει στον αερα τον φλεγμαινοντα  προστατη μου και να με οδηγησει στη τρελα απο τα εντονα συμπτωματα. Αν επεμενα στο περασμα των χρονων να την ακολουθω, θα ειχα παρει μεχρι τωρα μισο φορτηγο ciproxin. 

(ουφ , ελπιζω να τα εγραψα ολα και να μην ξεχασα τιποτα )