Περιδιαβαίνοντας στο Amazon για κανένα βιβλίο που θα μπορούσε να μας φανεί χρήσιμο στον αγώνα ενάντια στον μασκοφόρο άγνωστο που μας κατατρώει, σκόνταψα στην έκδοση αυτή του κυρίου E.A. Greene, αγνώστων λοιπών στοιχείων, με τίτλο "21 Prostatitis and Cystitis hacks that really work" ή σε ελεύθερη μετάφραση, "21 προτάσεις για την προστατίτιδα και την κυστίτιδα που πραγματικά κάνουν δουλειά". Ο τίτλος μου άρεσε. Μου άρεσε που ο συγγραφέας δεν αποχαιρετούσε την ασθένεια "σε ένα μήνα", δεν ισχυριζόταν πως θεραπεύει τον καρκίνο, και δεν περιοριζόταν στη μία και μοναδική λύση που όλως τυχαίως τυγχάνει να αγνοούν όλοι οι υπόλοιποι.

https://www.amazon.co.uk/Prostatitis-Cystitis-Hacks-REALLY-Counter-ebook/dp/B01DIDHVQQ

Ακόμα περισσότερο μου άρεσε η τιμή του βιβλίου. Τι διάολο – με 4 περίπου ευρώ, μπορούσα να κατεβάσω αμέσως απ' το Kindle ένα βιβλίο με 21 προτάσεις. Μία και μόνη αν θα μπορούσε να λειτουργήσει στην περίπτωσή μου, θα ήμουν ικανοποιημένος. Στην πορεία, φάνηκε πως ήταν πολύ περισσότερες.

Ο συγγραφέας δηλώνει ομοιοπαθής – και μάλιστα με τους πλέον ταλαιπωρημένους από εμάς. Στα 20 του χρόνια διαγνώστηκε με ουρολοίμωξη, και ο γιατρός του έδωσε αντιβιοτικά, τα οποία εκείνος ξεκίνησε να παίρνει χωρίς να σταματήσει το αλκοόλ. Αυτό ακύρωσε την δράση των φαρμάκων, η ουρολοίμωξη πήρε παράταση, για να αρχίσουν τα γνωστά συμπτώματα της φλεγμονής, των αφόρητων πόνων, των επισκέψεων από γιατρό σε γιατρό. Ο E.A. Greene δηλαδή, αναφέρεται σε μία χρόνια προστατίτιδα με μικροβιακή αιτία, αν και στη συνέχεια παραδέχεται πως τα συμπτώματα δεν συνδέονται άμεσα και ευθύγραμμα με την μόλυνση.

Αν το κάνει επίτηδες για να μας καλύψει όλους, χαλάλι του. Χαλάλι του κι αν οι συστάσεις του για χρήση συμπληρωμάτων συνδέονται και με κάποιο μικρό προσωπικό συμφέρον. Το βιβλίο δεν είναι διαφημιστικό: Ο συγγραφέας συστήνει κάποιες μάρκες σκευασμάτων που έχει χρησιμοποιήσει, αλλά βασικά συστήνει ουσίες.

Για όσους δεν μπορούν να διαθέσουν τα 4 ευρώ του βιβλίου, παραθέτω παρακάτω τις 21 προτάσεις. Κάποιες απ' αυτές, θα τις σχολιάσω στη συνέχεια παραθέτοντας και τις προσωπικές μου εμπειρίες απ' αυτές – μαζί με μία ακόμα πρόταση που βρήκα ερευνώντας τις 21. Είναι φρέσκιες, και δεν κρατιέμαι να τις μοιραστώ μαζί σας, ελπίζοντας πως για αρκετούς από εμάς, το χαμόγελο θα επιστρέψει κάπως στα χείλη μας.

Τι προτείνει λοιπόν ο ποιητής;

1. Μαννόζη (Mannose) – ακόμα καλύτερα σε συνδυασμό με εκχύλισμα κράνμπερι.
2. Γη Διατόμων (Diatomaceous earth)
3. Σεραπεπτάση (Serrapeptase)
4. Ρίζα μαρσμάλοου (marshmallow, είδος μολώχας) – σε τσάι ή σε χάπια
5. Ρίζα κουρκουμά (Turmeric root)
6. Νερό από βρασμένα μπρόκολα
7. Hyland's bladder irritation (ομοιοπαθητικό σκεύασμα)
8. Naproxen
9. Μηλόξυδο
10. Τσάι με μέλι και πιπερόριζα (τζίντζερ)
11. Εργαλεία μασάζ προστάτη
12. Kai Kit Wan (ουσία της κινέζικης παραδοσιακής ιατρικής)
13. Prelief
14. Colostrum (πρωτόγαλα, "μητρικό" γάλα)
15. Oreganol P73
16. Πλύση της ουροδόχου με νιτρικό οξύ
17. Πλύση της ουροδόχου με DMSO (διμεθυλοσουλφοξείδιο)
18. Πλύση της ουροδόχου με υπεροξείδιο του υδρογόνου
19. Πλύση της ουροδόχου με διάλυμα αλατόνερου
20. Solaray καθαρτικό ουρικού οξέως
21. Θερμοθεραπεία.

Οι προτάσεις του συγγραφέα ποικίλουν από εξαιρετικά φθηνά υλικά όπως το μηλόξυδο, μέχρι πανάκριβες θεραπείες όπως η θερμοθεραπεία. Η βασική του ιδέα είναι βεβαίως "μικροβιακή", χωρίς ωστόσο να χαλαλίζει και ιδιαίτερη έμφαση για να αποδείξει την επιστημονικότητα των προτάσεών του. Αλλά και πάλι, η "μικροβιακή" του έμφαση, πιθανόν να αποσκοπεί στο να καλύψει και τους πλέον σκεπτικιστές, μια που οι αναφορές του σε "ματζούνια" θα τους έκαναν να απορρίψουν ασυζητιτί τις προτάσεις του.

Ας δούμε κάποιες απ' αυτές, με προσωπικά μου σχόλια.

Η δυσουρία είναι ένα από τα πιο βασανιστικά συμπτώματα του φαινομένου που μάθαμε να ονομάζουμε προστατίτιδα, ή φλεγμονή του προστάτη.

Μιλώ για φαινόμενο και όχι για πάθηση: Όπως πολύ σωστά έχει επισημανθεί στο forum αυτό, η δυσουρία πολύ συχνά οφείλεται στην χρόνια σύσφιξη των μυών της πυέλου, η οποία είναι νευρομυικό-ψυχοσωματικό σύμπτωμα. Το σύμπτωμα αυτό ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει και φλεγμονή του προστάτη, οδηγώντας πλέον και σε εργαστηριακά μετρήσιμα αποτελέσματα.

Για την δυσουρία, η Ουρολογία συνιστά συνήθως a-blockers. Η προσωπική μου εμπειρία με τα σκευάσματα αυτά είναι αρνητική. Τα a-blockers είναι ατομικές βόμβες - πιθανότατα χρήσιμες σε ορισμένες περιπτώσεις - αλλά με συμπτώματα όπως η στυτική δυσλειτουργία, που μπορούν να καταστρέψουν ψυχολογικά έναν άνδρα αναζωπυρώνοντας το αρχικό πρόβλημα.

Οι πιο πολλοί από μας έχουμε δοκιμάσει εναλλακτικά το Saw Palmeto, γνωστό και ως Serenoa. Το Saw Palmeto μπορεί να έχει θεαματικά αποτελέσματα - προσωπικά είχε εξαφανίσει για τουλάχιστον ένα χρόνο όλα τα συμπτώματα της δυσουρίας και της πυελικής δυσφορίας. Τα συμπτώματα επέστρεψαν ωστόσο αργότερα λόγω κάποιων επιπλοκών στην προσωπική μου ζωή - και τότε το σκεύασμα δεν στάθηκε το ίδιο ικανό να τα αντιμετωπίσει. Εκτός αυτού, το Saw Palmeto δεν είναι ένα φθηνό προϊόν: Εκτός από την περίπτωση που θα δεχθεί να το συνταγογραφήσει ένας ουρολόγος (που θα πρέπει να πληρωθεί) στην αγορά το βρίσκει κανείς με πάνω από 20 ευρώ, που δεν περισσεύουν σε κανένα.

Υπάρχουν ωστόσο και άλλα φυσικά σκευάσματα που μπορεί να βοηθήσουν για τα συμπτώματα της δυσουρίας, πολύ πιο φθηνά, τα οποία είμαστε και σε θέση να τα εναλλάσσουμε.

Εδώ θα ήθελα να μιλήσω για δύο απ' αυτά, τα οποία χρησιμοποιώ όποτε τα συμπτώματα της δυσουρίας επιδεινώνονται.

* Το ένα είναι το Επιλόβιο (epilbium). Θα το δείτε να το παρουσιάζουν και στο ελληνικό ιντερνέτ ως βότανο που θεραπεύει τον προστάτη. Δυστυχώς κανένα βότανο δεν θεραπεύει τον προστάτη, αλλά το επιλόβιο μπορεί πράγματι να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της δυσουρίας.

Βρήκα μια πολύ φθηνή και μάλλον αξιόπιστη πηγή χαπιών με εκχύλισμα επιλόβιου στο ebay. Θα την συστήσω εδώ με την άδεια των διαχειριστών: https://www.ebay.com/itm/WIERZBOWNICA-DROBNOKWIATOWA-60-Tabletten-DIE-PROSTATA-DIE-APOTHEKE/172355920288?hash=item282136a1a0:g:z6YAAOSwPCVX6QyY

Πρόκειται για ένα προϊόν που παρασκευάζεται στην Πολωνία από την εταιρεία Colfarm http://www.colfarm.pl/en. Η συσκευασία είναι αξιοπρεπέστατη, και με 4 ευρώ συν τα μεταφορικά, έρχεται στο σπίτι μας ένα κουτί με 60 χάπια.

* Ένα δεύτερο βότανο που βρήκα πως βοηθά στην δυσουρία, είναι το Τζίνγκο Μπιλόμπα (Ginko Biloba). Το βότανο αυτό κυκλοφορεί και στην ελληνική αγορά βοτάνων σε φυσική μορφή, για τη δημιουργία αφεψήματος.

Το Τζίνγκο Μπιλόμπα έχει ευχάριστη οσμή και γεύση που θυμίζει κάπως ρίγανη. Έτσι το έχω χρησιμοποιήσει με επιτυχία σε σαλάτες ή κρητικούς ντάκους με ευεργετικά αποτελέσματα.

Το πρόβλημα με τα βότανα, είναι η δοσολογία τους. Η χρήση τους δεν έχει συστηματοποιηθεί απ' την ιατρική, με αποτέλεσμα ο καθένας να προτείνει αυθαίρετα κάποια συγκεκριμένη δόση - και για να έχει την πλάτη του καλυμμένη μας συστήνει να ρωτήσουμε τον γιατρό μας (λες και μπορεί να μας πει εκείνος).

Με ρέγουλα λοιπόν, με προσοχή (γιατί τα βότανα αυτά χαμηλώνουν και την πίεση) νομίζω πως αξίζει να δοκιμάσουμε τη χρήση τους, παράλληλα βεβαίως με οποιαδήποτε θεραπεία ήδη ακολουθούμε, και με κανόνες υγιεινής ζωής και κίνησης που θα πρέπει να υιοθετήσουμε.

Οι αρχαίοι, όπου έβρισκαν ιαματικές πηγές, έστηναν και από δίπλα ένα Ασκληπιείο. Οι Ρωμαίοι που ήταν πιο large, έστηναν ένα ωραίο τουριστικό θέρετρο. Οι νεοέλληνες φοβηθήκαμε και το ένα και το άλλο, θεωρώντας τα ιαματικά λουτρά πως είναι "για τους γέρους".

Ποιο το αποτέλεσμα; Όταν ο γιατρός συστήσει "ιαματικά λουτρά", είμαστε ήδη πολύ μεγάλοι για να αξιοποιήσουμε την θεραπευτική τους επίδραση.

Ένα δεύτερο λάθος που κάνουμε, είναι να νομίζουμε πως τα ιαματικά λουτρά είναι για όσους πάσχουν από αρθρίτιδες, ρευματισμούς και άλλα συμπτώματα των ηλικιωμένων. Βεβαίως, τα λουτρά συστήνονται πρωτίστως για τις ασθένειες αυτές - κανείς ωστόσο δεν είπε πως περιορίζονται σ' αυτές.

Το post μου ετούτο λοιπόν, απευθύνεται στους χρήστες του forum, σαν σε ανθρώπους που έχουν αποφασίσει "να αναλάβουν την ιδιοκτησία του προγράμματος της θεραπείας τους" για να χρησιμοποιήσω έναν πολιτικό όρο του σήμερα. Δεν περιμένουμε από τον γιατρό το μαγικό χαπάκι που δεν υπάρχει, δεν απαξιώνουμε οποιαδήποτε πρόταση, αλλά την δοκιμάζουμε μέσα στα πλαίσια της λογικής και του μέτρου.

Σε πολλά post του forum, ορθά οι σχολιαστές συστήνουν την χαλάρωση της πυέλου ως μέσο θεραπείας του πυελικού άλγους. Η χαλάρωση ωστόσο, πιο εύκολα γράφεται και περιγράφεται, παρά επιτυγχάνεται - για τον απλούστατο λόγο ότι οι αιτίες της νευρομυικής έντασης που μας ταλαιπωρεί, είναι συχνά χρόνιες και βαθιά ριζωμένες στη συμπεριφορά μας, στη στάση μας, ακόμα και στις ιδέες και στις απόψεις μας. Με δύο λόγια, ο εγκέφαλος που θα επιχειρήσει "να χαλαρώσει" το σώμα, αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι λύση του.

Τι κάνουν τα ιαματικά λουτρά λοιπόν; Επιτυγχάνουν μία βαθιά χαλάρωση που την βιώνει κανείς από μέσα προς τα έξω, και όχι αντίστροφα. Οι μυς χαλαρώνουν χωρίς να νεκρώνουν, χωρίς να στέλνουν την ένταση σε άλλα σημεία του σώματος (με αποτέλεσμα να παίζουμε το κρυφτούλι). Η αναπνοή απελευθερώνεται - και κανείς ξαναθυμάται πως το σώμα δεν αποτελείται μονάχα από νερό και σάρκα: Αποτελείται πρωτίστως από αέρα, από "χώρο" ο οποίος στην καθημερινότητά μας περιορίζεται ασφυκτικά. Όταν στο σώμα αποκατασταθεί (όσο το δυνατόν) η αίσθηση του χώρου, τότε κανείς μπορεί να αισθανθεί τις εντάσεις να φεύγουν από το εσωτερικό του σώματος και να αποκαθίσταται η ζωντάνια των άκρων του. Το πάνω μέρος των μηρών σταματά να πιέζει τη λεκάνη, τα πόδια ηρεμούν και αποκτούν ξανά κάτι απ' την ελαστικότητα που είχανε παλιά.

Το κυριότερο απ' όλα: Οι πλέον αγχώδεις, μπορεί με την δεύτερη ή την τρίτη φορά να βιώσουν και τη σκέψη τους ακόμα να σταματά. Παλιές και νέες έγνοιες, σκοτούρες, απωθημένα, δεν σπρώχνονται στο βάθος του μυαλού όπως με άλλες πρακτικές "χαλάρωσης": Είναι παρόντα όλα αυτά, αλλά παύουν να έχουν σημασία, γιατί απλούστατα το σώμα συνειδητοποιεί πως αυτό που βιώνει τη στιγμή του λουτρού, είναι ΑΠΕΙΡΩΣ σημαντικότερο για το ίδιο.

Οι μόνες αντενδείξεις, αφορούν ανθρώπους που πάσχουν από καρδιά, αναιμία, ζαλάδες, (και υποθέτω όσους έχουν πληγές στο σώμα) οι οποίοι καλό θα είναι να συμβουλευτούν το γιατρό τους και να έρθουνε βεβαίως σε συνεννόηση και με τους υπευθύνους των λουτρών.

Στη χώρα μας ευτυχώς, υπάρχουνε πολλά μέρη όπου λειτουργούν ιαματικά λουτρά. Ακόμα και η λίμνη της Βουλιαγμένης έχει κάποιες τέτοιες ιδιότητες, αλλά κυρίως μιλώ για τα θερμά λουτρά που συναντά κανείς στο Λουτράκι, στα Καμμένα Βούρλα, στην Υπάτη, στις Θερμοπύλες, στα Μέθανα και αλλού στην Κεντρική και Νότιο Ελλάδα - ενώ και η Βόρειος Ελλάδα είναι διάσημη για τα δικά της.

Αλλού υπάρχουν οργανωμένες εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δίνοντας και την δυνατότητα να δοκιμάσει κανείς παράλληλα και άλλες σωματικές θεραπευτικές αγωγές όπως το μασάζ και το υδρομασάζ (και βεβαίως με το αντίστοιχο κόστος). Αλλού οι εγκαταστάσεις είναι πρωτόλειες έως και ανύπαρκτες (όπως π.χ. στις Θερμοπύλες όπου βρίσκονται τα καλύτερα ιαματικά νερά που έχω δοκιμάσει, αλλά με τίμημα την παντελή έλλειψη όρων υγιεινής). Υπάρχει ωστόσο και ο μέσος όρος: Λουτρά που ανήκουν ακόμα στο κράτος, φθηνά, πεντακάθαρα, και με καταλύματα τριγύρω με πολύ λογικές τιμές.

Ξεχάστε ό,τι προκαταλήψεις είχατε στο μυαλό σας για τα ιαματικά λουτρά και κάντε μια διαδικτυακή αναζήτηση για το πού βρίσκονται, προκειμένου να συνδυάσετε τη χρήση τους με μια ωραία εκδρομή. Πάρτε την απόφαση.

Τους τελευταίους μήνες στα σούπερ μάρκετ, διαπιστώνω να πουλάνε διάφορα προϊόντα - και μάλιστα ελληνικής παραγωγής - που μας ενδιαφέρουν: Πρόκειται για φρέσκους, παστεριωμένους χυμούς, (σε αντίθεση με τους γνωστούς μας κατεψυγμένους χυμούς τύπου αμίτας, refresh κλπ.)

Χωρίς διάθεση διαφήμισης των σούπερ μάρκετ, αναφέρω πως ο Σκλαβενίτης πουλάει πλέον τρεις μάρκες χυμού από ρόδι, ενώ ο Βασιλόπουλος, φέρνει και χυμούς από μύρτιλο και ρόδι-κράνμπερι.

Η προσωπική μου εμπειρία είναι πως ο χυμός από ρόδι είναι εξαιρετικά διουρητικός, ειδικά αν συνδυαστεί με λεμόνι - και θα ανακουφίσει εκείνους από μας που αντιμετωπίζουν δυσκολία στην ούρηση, και ειδικά στην έναρξή της.

Το μύρτιλο, πιστεύω πως δρα κάπως διαφορετικά: Επιφέρει μια ηρεμία και μια αίσθηση κάθαρσης στην ουροδόχο κύστη. Δεν είναι τυχαίο που παραδοσιακά χρησιμοποιείτο και αυτό για ασθένειες του ουροποιητικού.

Τέλος, ας σημειώσω και τα αναψυκτικά με αλόη που πλέον πωλούνται και στα περίπτερα. Όσοι θεωρούν πως τα συμπτώματα της προστατίτηδας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από την κατάσταση του εντέρου, δεν θα χάσουν εάν τα δοκιμάσουν.