Show posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Θέματα - Revir

1
Ιστορικό Αναγνωστών / ΙΣΤΟΡΙΚΟ
07 Μάρτιος, 2012, 03:19:23 ΜΜ
Ας μοιραστώ και εγώ την δικιά μου ιστορία...

Ηλικία 38. Παντρεμένος. Με 2 παιδιά. Μονογαμικός και σεξουαλικά ενεργός.
Η πρώτη φορά που βίωσα κάποια συμπτώματα ήταν το 2010. Ξαφνικά ένα έντονο τσούξιμο στην ουρήθρα το οποίο κράτησε για 2-3 ημέρες. Η καλλιέργεια ούρων αρνητική. Επισκέφθηκα ουρολόγο όπου και δεν κατάλαβα τίποτα. Ούτε τι είχα, ούτε τι έπρεπε να κάνω. Μου πρότεινε όμως τα εξής: 1) Να εκσπερματώνω τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα 2) Να μην κρατιέμαι για διάρκεια στο σεξ 3) Να μην τραβιέμαι. Δεν αναφέρθηκε ποτέ ο όρος Προστατίτιδα ούτε κάτι περεμφερές. Τέλος πάντων, όπως σας έγραψα ήδη, τα συμπτώματα έτσι κι αλλιώς εξαφανίστηκαν μετά από 3 ημέρες... Θυμάμαι βέβαια ότι για ένα μεγάλο διάστημα μετά είχα αφού εκσπερμάτωνα μία αίσθηση ελαφρού καψίματος το οποίο όμως έφευγε μετά από λίγο οπότε και δεν έδωσα σημασία.
Ο δεύτερος γύρος συμπτωμάτων ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2011 και διαρκεί εως σήμερα με διακυμάνσεις έντασης. Στην αρχή ένιωσα ένα ελαφρύ μούδιασμα, ένα βάρος στο πέος. Το μούδιασμα ήταν ίδιο με το ερέθισιμα που έχει κανείς όταν θέλει να ουρήσει. Το ένιωσα πρώτη φορά όταν γυμναζόμουν (τρέξιμο). Επισκέφτηκα Ουρολόγο. Μου προτείνει καλιέργεια ούρων και ουρηθρικού εκκρίματος. Η ούρων αρνητική, του εκκρίματος βρέθηκε Β' αιμολυτικός στρεπτόκοκκος (!!!). Ciproxin (!!!) κατευθείαν για 3 εβδομάδες αλλά τζίφος. Το μούδιασμα συνέχιζε να υπάρχει. Επίσης παράλληλα ξεκίνησαν και κρίσεις συχνοουρίας αν και δεν έχω ξεκαθαρίσει αν έφταιγε το συνεχές αυτό ερέθισμα στο πέος ή αν όντως ήθελα να ουρήσω. Την συχνοουρία πάντως τώρα την ελέγχω ψυγολογικά. Δηλαδή απλά αγνοώ το συνέχές αυτό ερέθισμα και έμαθα να ζω με αυτό. Προγραμματίζω επίσης την ούρηση μου γιατί παρατήρησα ότι όσο συχνότερα πήγαινα τουαλέτα τόσο πιο πολύ ο ερεθισμός μεγάλωνε. Επίσης, και οφείλω να το πώ, παρατήρησα ότι είχε και άμεση σχέση με το συνολικό στρες και κούραση μου. Δηλαδή σε στιγμές χαλαρές, φαγητού, καφε κτλ. σχεδόν δεν νιώθω τίποτα. Επίσης δεν νιώθω και τίποτα σε περιπτώσεις άπειρου στρες (!!!), που ζω αρκετές είναι αλήθεια... Αλλά όλα αυτά τώρα γιατί μέχρι να φτάσω στο σήμερα πέρασα μέρες που θα επισκεφτόμουν την τουαλέτα και 20 φορές....

Κλείνω την παρένθεση με την συχνοουρία και συνεχίζω...

Διαμαρτύρομαι λοιπόν στον Ουρολόγο για την συνέχιση των συμπτωμάτων και εκείνος αμήχανα θα έλεγα μου προτείνει κυστεοσκόπηση. Οπότε την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια και επισκέφτομαι τον δεύτερο Ουρολόγο (μεγάλος Καθηγητής Δημόσιου Νοσοκομείου, κατηγορία αμοιβής 100 Ε) ο οποίος μετά από δακτυλική εξέταση μου ανακοινώνει ότι απλά έχει μεγαλώσει ο προστάτης μου και θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτό. Αν είχες μικρόβιο μου λέει το Ciproxin που πήρες θα τα είχε σκοτώσει όλα, μου λέει. Αυτά. Διαμαρτύρομαι εγώ, στο μυαλό σου είναι όλα αυτός... Εκείνη την ημέρα τα έβαψα μάυρα πραγματικά...
Αρνούμενος να δεχθώ την εκδοχή του γιατί στο μεταξύ είχαν αρχίσει και κάποιες επώδυνες εκσπερματώσεις επισκέφτομαι τον τρίτο Ουρολόγο της καριέρας μου ως ασθενής.
Αυτός μου ζητάει εξετάσεις ξανά ούρων, εκκρίματος και σπέρματος....
Αρνητικές όλες εκτός από του εκκρίματος που βρέθηκε Ε.Coli... Πυοσφάιρια τίποτα όμως...
Του τα εξηγώ από το τηλέφωνο μιας και βρίσκεται στην άλλη άκρη της Αττικής και χωρίς να με ρωτήσει για αντιβιογράμματα και τα σχετικά μου λέει να πάρω για 3 μήνες μία αντιβίωση που σκοτώνει ελέφαντες (όπως διάβασα στο Internet, Prixina λέει) και θα μου περάσουν όλα.... Ο εν λόγω γιατρός (100 Ε και αυτός), φανταστείτε, κατηγορεί στο site του, τους συναδέλφους του που χορηγούν ασύστολα αντιβιωτικά...
Δεν σφάξανε λέω και επισκέφτομαι τον τέταρτο Ουρολόγο της καριέρας μου... Τουλάχιστον αυτός ήταν ο ποιο ανθρώπινος από όλους...
Του εξηγώ τα συμπτώματα, στην συγκεκριμένη περίοδο περνούσα μία σχετική ύφεση, και μου παίρνει δέιγμα ούρων μετά από μάλαξη προστάτη... Μάλιστα λεώ να και ένας σοβαρός αφού στο εν το μεταξύ είχα γίνει ειδικότερος των ειδικών μετά από τόσο ψάξιμο στο Internet. Αναμονή για τα αποτελέσματα, τα καλλιέργησαν λέει 7-8 ημέρες, και βρέθηκε Enterococcus (!). Αντιβίωση και αυτός για 15 ημέρες τώρα. Του λέω δεν είναι λίγο 15 ημέρες και τα σχετικά, μου απαντάει πάρε αυτή και βλέπουμε. Του λεώ θα περάσει με την αντιβίωση? Όχι, μου λέει. Θα τα έχεις μία ζωή τα συμπτώματα. Θα έρχονται και θα φεύγουν. Τότε γιατί να την πάρω των ξαναρωτάω. Που αποσκοπεί επιλογή σας να πάρω αντιβίωση? Πουθενά μου απαντάει (από τα συμφραζόμενα). Τότε ας μην την πάρω του λέω ας δούμε πως πάει. Συμφωνούμε και χωρίζουμε.... Να σημειώσω ότι ο εν λόγω γιατρός για τον οποίο τρέφω τα ευγενικότερα των συναισθημάτων δεν μου ζήτησε καμμία αμοιβή...

Τα συμπτώματα μου ως τότε ήταν ένα μόνιμο βάρος στην ουρήθρα, σποραδικές επίπονες εκσπερματώσεις, κράμπες στον δεξί όρχη και καμμιά φορά κρίσεις συχνοουρίας. Αλλά ευτυχώς όχι οι πόνοι που αναφέρουν άλλοι ατυχείς "συνάδελφοι"...

Πέμπτος ουρολόγος, ένας επίσης μεγαλοκαθηγητής της κατηγορίας 100Ε και αυτός. Του εξηγώ, με δυσκολία ομολογώ όλο το ιστορικό, μπερδεύεται, αγανακτεί μου λέει ότι όλα είναι ψυχολογικά. Με κόπο τον πείθω και μου προτείνει να ξανακάνω τις καλλιέργειες αυτή τη φορά σε συνεργασία με κορυφαία λοιμοξιολόγο. Για να μην τα πολυλογώ κάνω τα πάντα συν Stamey Mayers, πως λέγεται και διορθρικό υπέρηχο. Και εδώ είναι το κουφό βγαίνουν όλα αρνητικά και ο υπέρηχος μια χαρά. Ούτε μικρόβιο, ούτε φλεγμονή ούτε τίποτα... Φανταστείτε μόνο πόση αντιβίωση θα είχα κατεβάσει... ή φανταστείτε ένα μικρόβιο που δεν μπορούν να εντοπίσουν.... Τι να πω? Δεν ξέρω... Είμαι totally lost που λένε...

Οπότε και εγώ τους έκοψα τους Ουρολόγους...

Αυτά λίγο πολύ με το ιστορικό... Πραγματικά δεν ξέρω πια τι να κάνω σαν επόμενο βήμα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι έχω μόνιμα έναν ερεθισμό στην ουρήθρα, κράμπες στους όρχεις καμμιά φορά και επίπονες εκσπερματώσεις (πάντα η πρώτη. εάν υπάρξει και δεύτερη στη συνέχεια αυτή είναι μια χαρά !?). Κανένα πόνο στο περίνεο και τα σχετικά...   

Αυτά... με αγωνιστικούς χαιρετισμούς...