Γεια σου αδμιν!
Τελικά το ποιος είναι ονλαιν και αυτή η μπάρα με τα  social media σου κάνει τη ζημιά με μικτό περιεχόμενο.
Έχει url στα εικονιδια από το staging γιατί δεν την κόβεις τελείως?
Έχεις κι ένα προσωπικό μήνυμα αν θες να το δεις!
Καλή συνέχεια!

trend98 ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο
ότι προβιοτικό πάρεις καλό είναι. Μίλα με τον φαρμακοποιό σου και ζήτα τι καλύτερο έχει να σου προτείνει. Πρόσφατα που έπρεπε να πάρω αντιβίωση και δεν έβρισκα καλά προβιοτικά πήρα actimel. Ρόφημα σε μικρό μπουκαλάκι. Ελλάδα θα βρεις τα πάντα όμως. Δεν έχει σημασία η μάρκα.

Καλλιέργεια προστατικού υγρού να κάνεις. Από το σπέρμα έχεις καλύτερη εικόνα. Να σου θυμίσω εκτός από τα χλαμύδια, που πιθανόν στη θέση να έκανα και δεύτερη εξέταση σε άλλο εργαστήριο για να τα επιβεβαιώσω, και το τριπλεξ/εγχρωμος υπέρηχος μπορεί να δείξει πολλά. Και μην ξεχνάς την βασική αρχή: ΓΙΑΤΙ??? Είναι λογικό αυτό που ακούω? Αν όχι ή δεν το κατάλαβα καλά ή είναι λάθος.
Καλή τύχη και καλή υπομονή! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Και βέβαια τα λέμε πάλι όποτε και για ότι θες!

Αρχές του χρόνου και ολοκλήρωσα ένα νέο κύκλο εξετάσεων.

Το συμπέρασμα μάλλον ενθαρρυντικό. Το σπέρμα στα 41 μου χρόνια σε άψογη κατάσταση, δεν υπάρχει καμία λοίμωξη και δεν έχω καρκίνο.
Αυτή η "πληγή" που έρχεται ως αποτέλεσμα φαγούρας για 1-2-3 εβδομάδες δεν έχει καμία σχέση με το ουροποιητικό, είναι δερματολογική (χωρίς επιβεβαίωση όμως) και δεν είναι Fournier που φοβόταν ο ουρολόγος.
Τα συμπτώματα όμως είναι εδώ. Και μετά από πέντε "δυνατές" συνεδρίες βελονισμού και ηλεκτροθεραπείας (TENS) φαίνεται να υποχωρούν σταδιακά.

Η διάγνωση: ισχαιμικός πόνος. Πολύ απλουστευμένα, οι προστατίτιδες, οι συνεχόμενες λοιμώξεις που δεν είχαν λάβει καμία θεραπεία στο παρελθόν, προκαλούν "σφίξιμο" ή "βούλωμα" στα "σωληνάκια" με αποτέλεσμα να μειώνεται δραστικά η ροή αίματος και να προκαλεί τα συμπτώματα. Μια υπόθεση που θέλει την απόδειξή της και αρκετή δουλειά για να "ξεβουλώσουν" τα σωληνάκια, να αποκατασταθεί το δυνατόν η σωστή ροή αίματος. Για αυτό το λόγο ξεκινάω για ένα μήνα μια θεραπεία "γονιμότητας" με φάρμακο που χρησιμοποιείται κανονικά για την βελτίωση του σπέρματος.

Μαζί με ένα πακέτο βιταμινών, για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού και της λειτουργίας του εντέρου αφού η διατροφή μου μάλλον συμμετέχει στην δημιουργία της υδροκήλης.
Το τελευταίο διάστημα με πολύ άσχημη ψυχολογία και την διαύγεια στα κατώτερα επίπεδα λόγω του πόνου, είχα αποφασίσει να σκεφτώ την χρήση αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών, καθώς έχουν αναφερθεί στο φόρουμ ότι μπορούν να βοηθήσουν στο reset του εγκεφάλου και των νευροδιαβιβαστών ώστε να σταματήσει ο εγκέφαλος να "διαβάζει" πόνο εκεί που υπήρχε για χρόνια, αλλά δεν υπάρχει σήμερα. Λίγο ψάξιμο όμως δείχνει ότι οι παρενέργειες και η δράση τους είναι πολύ πιο επικίνδυνη από το πιθανό όφελος που θα μπορούσαν να προσφέρουν, οπότε προσωπικά τα απορρίπτω και συνεχίζω με την ηλεκτροθεραπεία και τον βελονισμό, και μια αρκετά σημαντική αναθεώρηση των διατροφικών συνηθειών.

Περισσότερα σύντομα!

Καλημέρα trend98
καταρχήν ο πληθυντικός δεν χρειάζεται 

Κατάλαβα τι εννοείς. Απλά τα συμπτώματα όποια και όσα κι αν είναι είναι συμπτώματα. Οπότε στο γενικό πνεύμα της απάντησης που σου έγραψα ο γενικός κανόνας λέει: είμαι καλά=δεν πονάω, πονάω=τι έχω?
Δυστυχώς για το συγκεκριμένο φάρμακο δεν μπορώ να σε βοηθήσω καθώς δεν το έχω πάρει.

Βρήκα πολύ γρήγορα αυτό στο pubmed (εκεί που δημοσιεύονται πολλές αν όχι οι περισσότερες έρευνες) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8522242 και μιλάει για την χρήση του για χλαμύδια σε γυναίκες. Επίσης https://erx.gr/p/z/?type=spc&bcode=2801967305010 στην περιγραφή του φαρμάκου τα χλαμύδια περιλαμβάνονται. Αν θες το ψάχνουμε παραπάνω. Μην ξεχνάς ότι σημαντικότερο από το φάρμακο είναι η διάγνωση.

https://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1190.0 μπορείς να δεις το ιστορικό μου. Θα μπορούσε να είναι όμοια περίπτωση αν και πολύ αμφιβάλλω. Είχα ελεύθερες επαφές, πολλοί και πολλές γύρω μου μιλούσαν για σμν αλλά δεν είμαι σίγουρος πως ξεκίνησε. Είχα συχνοουρία από την εφηβεία. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να καταλάβει κάποιος ότι όντως κάτι δεν πάει καλά. Με συμπτώματα για μια περίοδο 10-15 χρόνων ουρολόγοι με διώχνανε καθώς ήμουν καλά. Δες το ιστορικό κι αν έχεις απορίες εδώ είμαι. Οπότε όταν κάποιος γιατρός κατάλαβε, η κατάσταση ήταν χάος. Χειρούργησα μια πέτρα (συγκέντρωση ασβεστίου μέσα στον ένα όρχι) και πέρασα τους "απαραίτητους" μήνες αγκαλιά με τα φάρμακα.
Σήμερα είμαι καλά (όχι γιατί είμαι αλλά γιατί δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς) και αντιμετωπίζω ότι μου έρχεται "εναλλακτικά". Πολύ συνοπτικά τύπου φυσιοθεραπείες (TENS) και βελονισμός. Για να μην σε μπερδέψω όμως ούτε και να σε φοβίσω για αυτά τα εναλλακτικά θα γράψω κάποια στιγμή ξεχωριστά. Κάθε περίπτωση trend98 δεν είναι όμοια με την προηγούμενη και ότι δούλεψε ή δεν δούλεψε για έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι θα συμβεί το ίδιο με άλλους.

Γεια σου και πάλι trend98.
1. Πάμε λίγο να ξεχάσουμε τα ουρολογικά.

Φαντάσου λοιπόν ότι δεξιά και αριστερά κάτω από την κοιλιά και κάθετα από την κοιλιά προς τους όρχεις έχεις δύο λαστιχα ποτίσματος. Από αυτά περνάει αίμα, και πάλι ας υποθέσουμε 1 λίτρο το λεπτό όταν είσαι υγιής. Κιρσοκήλη έχεις όταν τουλάχιστον ένα από αυτά τα λάστιχα ποτίσματος (και λένε ότι συνήθως είναι το αριστερό) διαστέλλεται και γίνεται πιο φαρδύ. Ας πούμε δύο φορές σε διάμετρο από το λάστιχο ποτίσματος. Αυτή η κιρσοκήλη πρέπει να διορθωθεί συνήθως όταν το "λάστιχο" έχει γίνει τόσο φαρδύ που πλέον το 1 λίτρο αίματος ανα λεπτό δεν μπορεί να πάει στον προορισμό του και πάει να γυρίσει πίσω (αναστροφή ροής). Πολύ απλουστευμένα. Από το έχω κιρσοκήλη λοιπόν, μέχρι πάω για χειρουργείο θα πρέπει να κουβαλάς πολλά βαριά πράγματα, να σκίζεσαι στο γυμναστήριο κλπ. Μέχρι να υπάρχει όμως τεκμηριωμένος λόγος για να ασχοληθεί ο γιατρός μαζί της δεν την πειράζεις. Τα στενά ρούχα να την δημιούργησαν? Δεν το ξέρω. Είναι τόσο απλό? Όχι βέβαια, αλλά αν κρατήσεις αυτό στο μυαλό σου θα αποφύγεις ενα αχρείαστο χειρουργείο και πολύ ταλαιπωρία.
Η υδροκήλη είναι κάτι άλλο. Για μένα έρχεται και φεύγει. Είναι υγρό στο όσχεο. Στο σακούλι που έχει μέσα τους όρχεις. Δεν είναι ούρα, αίμα ή σπέρμα. Είναι ένα υγρό που μάλλον σχεδόν "φυσιολογικά" κατεβαίνει από την κοιλιά μας και για κάποιους λόγους συνυπάρχει με τις παθήσεις και συμπτώματα που συζητάμε. Εκνευριστικό μέν αλλά ίσως το πιο "αθώο" δε. Οπότε, κιρσο/υδρο καλύτερα είναι να συνεκτιμηθούν με τα υπόλοιπα με ένα έγχρωμο υπέρηχο οσχέου/κοιλίας (αλλιώς triplex/doppler) και μπορείς να το κάνεις στα περισσότερα διαγνωστικά κέντρα που προσφέρουν υπέρηχους.

Έχω μια ερώτηση όπως προχωράμε. Όπως είπα μου θυμίζεις τον εαυτό μου πριν 20+ χρόνια. Τι εννοείς "Μετά τη θεραπεία που μου έδωσε (rulid & quercetin για ένα μήνα) ήμουν καλά, απλώς είχα ένα ελαφρύ τσούξιμο κατά τη διάρκεια της ούρησης."Τι καλό είχε αυτό το τσούξιμο, μάλλον τι καλύτερο είχε από το προηγούμενο?
Τα πυοσφαίρια δεν είναι η απόλυτη ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά είναι μια καλή αρχή για τον έμπειρο ουρολόγο να "πονηρευτεί" ότι κάτι πρέπει να ψάξει παραπάνω.

Και εδώ μια επιπλέον άποψη-συμβουλή: Όταν έχω να κάνω με γιατρούς ειδικά, γιατρός για εμένα είμαι εγώ. Εγώ ξέρω τι έχω και που πονάω. Όχι ο γιατρος. Δυστυχώς. Ακόμα και ο καλύτερος γιατρός δεν μπορεί να μοιραστεί τον πόνο του ασθενή του. Και αλλίμονο αν το έκανε για κάθε ασθενή που βλέπει. Άρα, γυρίζουμε πίσω στα πρώτα χρόνια της ζωής μας και ακολουθούμε την μόνη μέθοδο που μας δίδαξε όσα ξέρουμε. Γιατί. Γιατί γιατρέ αυτό είναι έτσι? Γιατί γιατρέ αυτό που βρήκαμε σημαίνει αυτό? Δεν θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο? Και προς θεού δεν επιτρέπουμε σε κανένα να κάνει expectation management. Δηλαδή τώρα πονάς λιγότερο άρα είσαι καλά τελειώσαμε. Πρέπει να μην πονάω για να είμαι καλά. Αν πονάω δεν είμαι καλά. Τί έχω γιατρέ μου? Τίποτα? Αλλά εγώ πονάω! Άρα? Είμαι τρελός? Όλα στο μυαλό μου? Ελπίζω να καταλαβαίνεις το πνεύμα της τοποθέτησής μου.

Τα χλαμύδια "περνάνε". Τα κονδυλώματα από την άλλη όχι. Είσαι πάντα φορέας. Αρκεί να είσαι 100%, ψέματα, 1000% βέβαιος ότι τα έπιασες τα ξαπόστειλες και δεν ξαναήρθαν. Που σημαίνει κάθε ένα διαστημα νεες εξετάσεις. Όπως επίσης, τα χλαμύδια κολλάνε. Αν πας σήμερα με οποιαδήποτε υγιή γυναίκα, αυτή (θεωρητικά) αύριο θα έχει χλαμύδια. Αν μέσα σε ένα διάστημα δεν έχει, και δεν έχει πάει με κανέναν άλλον, αυτό τι σημαίνει? Ότι αυτή η διαγνωστική εξέταση δεν μπορεί να γίνει! Το συμπέρασμα όμως είναι ότι και οι δύο πρέπει να περάσετε ένα πακέτο εξετάσεων για να είστε σίγουροι. Και μήν ξεχνάς ότι ίσως τα χλαμύδια να είναι χειρότερα για την συντροφο σου από ότι είναι για σένα καθώς μπορούν να χαλάσουν και την υγιεία και την γονιμότητά της. Άρα για να απαντήσω στην τελευταία σου ερώτηση, μάλλον όχι, δεν υπάρχει κίνδυνος να τα κολλήσεις σε άλλη γυναίκα, εφόσον όμως βεβαιωθείς 1000% ότι έφυγαν.
Κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Έχεις συμπτώματα για λιγότερο από ένα χρόνο. Αν και τυπικά για να περάσεις στην "χρόνια" πλευρά της προστατίτιδας πρέπει να έχεις συμπτώματα για 1-3 μήνες, είσαι ακόμα "νέος". Με σωστές κινήσεις μπορείς να ξεφύγεις και να ζήσεις μια απόλυτα φυσιολογική ζωή. Θα σου έλεγα όμως να μην κάνεις δύο σημαντικά λάθη. Στη θέση σου δεν θα δεχόμουν ένα τσιμπηματάκι/καψιματάκι/πονάκι ως φυσιολογικό όπως σου έγραψα και παραπάνω. Ή ακόμα χειρότερα, δεν θα "καθρέφτιζα" τα συμπτώματα και τις διαγνώσεις των άλλων. Να σου πω μια μικρή ιστορία. Φεύγοντας από τον ουρολόγο μου λέει κάποια στιγμή: Κάνε και αυτές τις 3 αιματολογικές, χωρίς καμιά εξήγηση. Το ψάχνω, δείκτες καρκίνου. Μέχρι να βγούν τα αποτελέσματα? Είχα καρκίνο. Τα αποτελέσματα? Καθαρά. Ξέρεις πόσους μήνες μου πήρε να σκέφτομαι μήπως να τις ξανακάνω για την περίπτωση που είχαν βγεί λάθος??? Τα συμπεράσματα δικά σου.

Ψυχολογικά. Ωραίο θέμα έθιξες. Στο (5) περιγράφεις λοίμωξη. Και να υποθέσω ότι έχεις και κάποια συμπτώματα κατά την επαφή?
Μετά από πολύ ψάξιμο για αρκετό καιρό βρήκα επίσημες έρευνες που περιγράφουν την χημεία της προστατίτιδας πολύ κοντά με αυτήν της κατάθλιψης. Που σημαίνει ότι τις "ζόρικες" μέρες με τα πολλά συμπτώματα, η σεροτονίνη μας βρίσκεται σε παρόμοια επίπεδα με κάποιον που έχει διαγνωστεί με κατάθλιψη. Εμείς όμως δεν έχουμε κατάθλιψη. Έχουμε συμπτώματα και ένα σύστημα που δυσλειτουργεί. Ε και θα μου πείς. Απλά δεν έχεις κατάθλιψη. Οφείλεις να το αντιληφθείς και να το αντιμετωπίσεις ανάλογα. Να μπορέσεις να βρεις την άκρη.
Ελπίζω να σε κάλυψα μέχρι ένα σημείο, ότι θέλεις συνεχίζεται η κουβέντα!

Γειά σου trend98 και καλως ήρθες στην παρέα! Απο μικρός στα βάσανα, μου θυμίζεις τον εαυτό μου και τις έξυπνες βλακείες που έχω ακούσει κατά καιρούς από πολλά "μέλη της ιατρικής κοινότητας".

μερικά σχόλια για αρχή για να σε βοηθήσω (όσο μπορώ) να ξεκαθαρίσεις το ιστορικό σου.
Αν κατάλαβα, εννοείς ότι μετά την επαφή χωρίς προφύλαξη απέκτησες τα χλαμύδια τα οποία δεν κατάφεραν να σου ανιχνεύσουν σε πρώτη φάση.
Η κιρσοκήλη και η υδροκήλη αν και συμμετέχουν στην συνολική κατάσταση, δεν έχουν καμία σχέση με τα χλαμύδια. Αν καταλαβαίνω καλά, είχες τα πρώτα συμπτώματα στα 16-17 λόγω κιρσο/υδροκήλης και στην συνέχεια ήρθε το σμν να επιδεινώσει την κατάσταση.
Απασβεστώσεις σου βρήκαν στον προστάτη?
Σαν γενικός κανόνας, το τσίμπημα/τράβηγμα/κάψιμο/τσούξιμο και λοιπά ανεξήγητα συμπτώματα οφείλονται σε φλεγμονή. Είναι αρκετά δύσκολο να τα διαχωρίσεις στο κεφάλι σου (τουλάχιστον ήταν για μένα στα πρώτα στάδια). Τι εννοώ: Πονάω ή τσιμπάει? Κουράστηκα από το περπάτημα/ποδόσφαιρο/κουβάλημα/πολλές ώρες στον υπολογιστή ή καίει? Κλπ..

Στο θέμα τώρα να σου πω τι δεν μου κολλάει. Λές ότι εσύ έχεις τα χλαμύδια, η σύντροφος δεν έχει τίποτα. Ενώ κάνετε συχνά ελεύθερο σεξ. Μιλάμε για σμν που δεν κάθονται και περιμένουν και διαλέγουν σε ποιον θα εμφανιστούν και σε ποιόν όχι.

Πυοσφαίρια σου βρήκε κάποια εξέταση? Άλλο μικρόβιο? Σπερμοδιάγραμμα έκανες? Αν ναί, σε τι κατάσταση είναι το σπέρμα σου?

Επίσης η διάγνωση της μη μικροβιακής προστατίτιδας ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι είναι βλακεία όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές στο φόρουμ. Χρόνιο πυελικό άλγος έχεις και αυτό μάλλον είναι το μόνο σίγουρο μετά από πέντε χρόνια. Όλα τα υπόλοιπα είναι υπό συζήτηση.Ανάγκη για ούρηση έχεις όταν με κάποιο τρόπο πιέζεται ή γεμίζει η ουροδόχος κύστη. Οπότε αν ψάξεις την ανατομία της περιοχής θα δεις ότι δεν θες να ουρήσεις από τον προστάτη.

Νομίζω ότι με ασφάλεια μπορούμε να κάνουμε δύο υποθέσεις: Είτε θα πρέπει να αναζητήσεις νευρομυικά αίτια για τα συμπτώματά σου, είτε υπάρχει κάποιο μικρόβιο που δεν έχει ανιχνευθεί μέχρι τώρα. Οπότε περνάμε στην Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα (ή όπου βρίσκεται αυτό το μικρόβιο-επιδιδυμίδες, όρχεις, κύστη κλπ).

Μια ακόμα ερώτηση: Ποιά είναι η δεύτερη φορά που μολύνθηκες?
Τέλος για την σύντροφο. Και η δική μου κατά καιρούς είχε ελάχιστα συμπτώματα. Πιο πολύ λόγω άγχους. Πολύ παρόμοια με αυτά που περιγράφεις για την δική σου. Μύκητες μπορείς να "κολλήσεις" ακόμα και από τη θάλασσα και αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχεις συμπτώματα. Μια δυνατή φαγούρα ή κολπικές εκκρίσεις για σύντομο διαστημα περνάνε με ήπια αγωγή. Αντιβίωση στη χειρὀτερη. Πραγματικά μια γυναίκα μπορεί να έχει μέσα στο χρόνο διάφορα θέματα που να είναι σχεδόν άκακα αν ακολουθήσει καλές συνθήκες υγιεινής. Και δεν εννοώ κολπικές πλύσεις με μπεταντιν!

Ο κόλπος, η κύστη, ο προστάτης, το έντερο είναι ότι και το στόμα ή τα αυτιά μας. Δεν μπορούν (και δεν πρέπει) να είναι στείρα μικροβίων. Για αυτό το λόγο έχουμε το ανοσοποιητικό μας για να κρατάει τα μικρόβια εκεί που πρέπει και να μην τους επιτρέπει να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα. Τα πιο πολλά από αυτά τα όργανα λειτουργούν ως "αποχέτευση" για να μπορούμε να ξεφορτωνόμαστε ότι είναι κακό ή δεν το χρειαζόμαστε πλέον! Τα πάντα εν σοφία εποίησε!
Προχωράμε λίγο την συζήτηση, αλλά λύσε μου πρώτα τις απορίες που σου έγραψα. Νομίζω ότι με ένα νέο κύκλο εξετάσεων θα έχεις πολύ καλύτερη εικόνα για να αποφασίσεις τα επόμενα βήματα!

Γειά σου Rx8_wankel και καλως ήρθες στην παρέα (αν και είμαστε λίγο ντροπαλοί τελευταία)
άρα:
ενδιάμεσα στις περιόδους που περιέγραψες δεν είχες καθόλου συμπτώματα?
από τον Αύγουστο 2019, πήρες φαντάζομαι αντιβίωση για το μικρόβιο?
οι "απροσδιόριστοι" πόνοι? μπορείς να προσπαθήσεις να τους περιγράψεις λίγο?

όταν λές για λίμπιντο, να υποθέσω και στυτική η/και πρόωρη εκσπερμάτιση? Με ενοχλήσεις στην επαφή?

όσο για το οι όρχεις είναι πιο χαλαροί... εγώ το έλεγα "σαν σακούλα σουπερμαρκετ". Και αυτό είναι υδροκήλη. Λίγα δούλεψαν για μένα, απλά έρχεται και φεύγει αλλά είναι απίστευτα ενοχλητική..

Πρόσφατα ανακάλυψα τό φόρουμ και ομολογώ βρήκα ιστορίες, απόψεις και περιγραφές, ιδιαίτερα από τα παλιότερα μέλη, που πραγματικά αξίζει να διαβάσεις ξανά και ξανά. Αυτό το φόρουμ είναι το αποτέλεσμα του πείσματος να βρούν απαντήσεις και να αποδείξουν ότι το χρόνιο πυελικό άλγος, αν και ζόρικο, έχει γιατρειά. Υπάρχουν όπλα για να το πολεμήσεις, υπάρχουν τρόποι για να το νικήσεις ακόμα κι αν η περίπτωσή σου φαίνεται "δύσκολη". Και μην παρεξηγηθώ. Παράμετροι: δεκάδες. Πολύπλοκο; Πολύ. Ε και; Ένα βήμα τη φορά. Ούτε γιατροί είμαστε ούτε θα γίνουμε. Μπορούμε όμως να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει και να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να το αντιμετωπίσουμε.

Η δική σου περίπτωση, εσένα που διαβάζεις αυτό το κείμενο τώρα, ποιά είναι;

Πρόσθεσα το ιστορικό μου πρίν γράψω αυτές τις γραμμές, και προτείνω σε κάθε επισκέπτη να κάνει το ίδιο.

Γιατί;

1. Τα είπες, τα μοιράστηκες με κάποιους που καταλαβαίνουν τι περνάς. Ανώνυμο είναι όπως και να έχει.
2. Ίσως κάποιο μέλος του φόρουμ να έχει ακούσει κάτι που σε ενδιαφέρει και αυτό δεν έχει γραφτεί ήδη. Μπορεί να πάρεις μια ιδέα που δεν είχες μέχρι σήμερα. Και αντίστροφα.
3. Μπορείς να συγκρίνεις την περίπτωσή σου με άλλες. Όσο πιο πολλά τα ιστορικά μας, τόσο πιο πολλές πληροφορίες έχουμε.
4. Τα ιστορικά θα μας βοηθήσουν όλους να δούμε πως κινείται η ιατρική σήμερα σε σχέση με το χρόνιο πυελικό άλγος.
5. Ενημερώνεις και ενημερώνεσαι. Προειδοποιείς και προειδοποιείσαι. Προστατεύεις και προστατεύεσαι. Θα ήθελα πολύ να ήξερα όσα έχουν γραφτεί σε αυτό το φόρουμ νωρίτερα. Εσύ;

Παιδιά δεν ντρεπόμαστε. Δεν χρειάζεται. Με τη συμμετοχή όλων όμως μπορούμε να φτιάξουμε μια δυνατἠ παρέα!

Τροποποιώ αυτό το κείμενο σχεδόν τρεις μήνες αφού το ξεκίνησα. Βλέπω σχεδόν κάθε μέρα 50-100-μέχρι και 185 ρεκόρ επισκεπτών στην ιστορία του φόρουμ το τελευταίο διάστημα. Ελάχιστοι όμως αποφασίζουν να μπούν στην διαδικασία να γράψουν το ιστορικό τους, να μοιραστούν εμπειρίες, γνώσεις, ανησυχίες.
Φίλοι δεν λειτουργεί έτσι. 2-3 άνθρωποι τώρα που μιλάμε (και αναφέρομαι στους διαχειριστές-ιδιοκτήτες του φόρουμ χωρίς να τους γνωρίζω προσωπικά) πληρώνουν κάθε χρόνο και βάζουν την δουλειά τους εδώ για να συνεχίσουν αυτές οι πληροφορίες να είναι διαθέσιμες σε όλους μας. Έχει γίνει πολύ δουλειά και αν είμαστε πολλοί μπορεί να γίνει περισσότερη. Προτείνω να μαζευτούμε. Όλοι μας ξοδεύουμε χρόνο στο ψάξιμο. Βρίσκουμε πληροφορίες. Τις αξιολογούμε. Για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα, έχουμε έναν κοινό στόχο. Δεν είναι πιο εύκολο να στηρίξουμε ό ένας τον άλλο?

Τι λέτε;;;;;; Σχόλια παρακαλώ!!!

Πριν μερικές μέρες σε προσωπική συζήτηση με μέλος του φόρουμ αποφάσισα να αποτυπώσω το ιστορικό μου. Σήμερα το αντιγράφω εδώ αφού βλέπω πολλούς νέους επισκέπτες χωρίς κανένας να αποφασίσει να μοιραστεί την ιστορία του.
Όλα ξεκίνησαν περισσότερα από 20 χρόνια πριν στην εφηβεία και λίγο αργότερα. Συχνοουρίες και επιτακτικότητα στην ούρηση για τα οποία οι τότε ουρολόγοι μου έγραψαν vesicare και με έστειλαν σπίτι μου χωρίς παραπάνω εξηγήσεις. Από τότε και μέχρι πρίν περίπου 6 χρόνια που έφτασα λίγο πιο μετά από το απροχώρητο, είχα την συχνοουρία και επιτακτικότητα, πόνους στο περίνεο, χαμηλά στην κοιλιά, τσιμπήματα, καψίματα και λοιπά συμπτώματα στους όρχεις και στην περιοχή γενικότερα. Μαζί με μια πρόωρη εκσπερμάτιση και πόνους και τσιμπήματα, καψίματα κλπ κατά την επαφή. Ούρηση κατά διαστήματα που ξεκινούσε με ¨αχ¨ αν αυτό σου λέει κάτι. Το αγνόησα όμως και έζησα με αυτό για πολλά χρόνια. Χωρίς να ξεχνάμε τα μεγάλα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα.
Εδώ να βάλω στην κουβέντα και αυτό που πλέον είναι η απόλυτη ένδειξη για μένα ότι μπαίνω σε μια περίοδο έξαρσης. Πέρα από όλα τα συμπτώματα, η ψυχολογία μου κάνει μια ανεξήγητη "βουτιά" και φτάνω σε όρια κατάθλιψης.
Ξεκίνησα λοιπόν να βρώ απαντήσεις. Ουρολόγος #1. Εξετάσεις/καλλιέργειες σε ούρα, κάποιες αιματολογικές, urofloometry και με έδιωξε καθώς δεν είχε κάτι να μου πεί. Με σύστησε όμως σε γνωστό καθηγητή.
20 μέρες πριν το ραντεβού με αυτόν, ουρολόγος #2. Καλλιέργεια ούρα, τα πέντε μπουκαλάκια και ψηλάφηση. Πόρισμα: υγιέστατος. Πάω λοιπόν στον καθηγητή, κάνω την υπεροξειδάση 7, και μου βρίσκει αρκετά πυοσφαίρια ώστε να μην υπάρχει εικόνα σπέρματος εκείνη τη στιγμή, και με ερεθισμένες επιδιδιμύδες και στους 2 όρχεις. Περιορισμένη κιρσοκήλη χωρίς να υπάρχει αναστροφή ροής, και αυτό που έβλεπα για χρόνια αλλά δεν μου είχε "συστηθεί", υδροκήλη, η οποία και είναι μέχρι σήμερα πάντα εκεί (με το μοντέλο έξαρση/ύφεση). 4 μέρες λοιπόν κοκτειλ ενδοφλέβιες αντιβιώσεις, τριπλεξ, και ένα σκασμό ακόμα διαγνωστικές και ξεκινάω prixina για περίπου 4 μήνες με μικρά διαλείμματα ενδιάμεσα χωρίς ιδιαίτερη βελτίωση. Οι απεικονιστικές τριπλεξ και μαγνητική δείχνουν όμως ένα σχηματισμό στο δεξιό όρχι μέσα στο οσχεο αλλά το εντοπίζει ότι βρίσκεται εντός του όρχεος στο χειρουργείο, όπου και αφαιρεί μια ¨πέτρα¨ (σχηματισμό ασβεστίου) περίπου 5 χιλιοστά. Αφού και ο καρκίνος έχει βγεί αρνητικός τρώω από 15 μέρες ανάρρωση που υπολόγιζα, πάνω από 3 μήνες να περπατάω σαν ζόμπι. Ο δυνατός πόνος, βάρος, κάψιμο, γδάρσιμο και λοιπά συμπτώματα στο συγκεκριμένο σημείο εξαφανίζονται και δεν ξανα ήρθαν ποτέ μετά το χειρουργείο. Μέχρι εδώ καλά.
Συνεχίζω για περίπου 13-14 μήνες με 9 χάπια την ημέρα καθώς και η ποιότητα του σπέρματος επανήλθε σιγά-σιγά και τα συμπτώματα στην υπόλοιπη περιοχή εκτός από τον όρχι ερχόντουσαν και έφευγαν. Μαζί με  κάποιες επιπλἐον ενδομυικές και ενδοφλέβιες αντιβιώσεις κατά καιρούς για διαστήματα 1-2 εβδομάδων. Σταματάω κάθε φάρμακο περίπου στους 18 μήνες σχεδόν συνεχόμενων θεραπειών αφού δεν άντεχα τις παρενέργειες και δεν έβλεπα καμιά επιπλέον ουσιαστική βελτίωση. Και όταν αρχισε να μπαινει στην κουβέντα ο ¨δείκτης ποιότητας ζωής¨ απλά συνειδητοποίησα ότι μέχρι εκεί θα φτάσω με τους γιατρούς.
Εκεί βρήκα τον θεραπευτή και ξεκίνησα ηλεκτροθεραπεία (τενς) και βελονισμό. Πάνω από τρία χρόνια μετά έχω δεί αρκετά σημαντική διαφορά στα συμπτώματα. Όχι εξάλειψη, όχι θεραπεία. Απλά μια βελτίωση όταν τα συμπτώματα γίνονται ανυπόφορα. Έχω όμως πολλά πάνω-κάτω ψυχολογικά και συχνά ψάχνω να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία μέρα που είχα αρκετή διαυγεια για να βγάλω τη μέρα χωρίς να αισθάνομαι κομμάτια από τα τσιμπήματα, καψίματα, το βάρος κλπ. Πάνε 3 χρόνια από τις τελευταίες εξετάσεις, αρχές του χρόνου έχω προγραμματίσει έναν έλεγχο να δω που βρίσκομαι.
Τα τελευταία 2 χρόνια, στην δεξιά μεριά στο όσχεο, ουσιαστικά εκεί που ¨κάθεται¨ ο όρχις, ξεκινάω και έχω αυξανόμενη φαγούρα για 5-10 μέρες και στο μέγιστο της φαγούρας το δέρμα καταλήγει να "σκάει" χωρίς να βγάζει αίμα (φαντάσου όπως είναι τα σκασμένα χέρια από το κρύο ή όταν ερεθίζεται το δέρμα στο λαιμό από το ξύρισμα). Το μόνο που βγαίνει είναι λίγο διαφανές υγρό το οποίο σε λίγες ώρες έχει στεγνώσει και όλη η πληγή έχει επουλωθεί μέσα σε λίγες μέρες μέχρι να εμφανιστεί πάλι. Αυτό το εξωτερικό σύμπτωμα αν το πούμε έτσι, τελευταία συνυπάρχει και με τα συμπτώματα της προστατίτιδας εσωτερικά. Αυτό ξεκίνησε να γίνεται μια φορά στούς 6 μήνες αρχικά και τώρα ο κύκλος του είναι 2 μήνες ή λιγότερο.
Άφησα τον ψυχολογικό παράγοντα για το τέλος επίτηδες, γιατί  προσπἀθησα πολύ να μάθω να ¨ακούω¨ το ΄σώμα μου και αυτό ήταν μια ξεχωριστή δουλειά από μόνο του. Πλέον πιστεύω έχω μάθει να διαχωρίζω τι είναι σύμπτωμα και τι είναι η παράνοια ή ο φόβος μου που κι αυτά έχω μάθει να τα ελεγχω σε μεγἀλο βαθμό. Αγνοώ οποιοδήποτε άγχος ή άλλο εξωτερικό παράγοντα την περίοδο της έξαρσης και βλέπω ότι τα συμπτώματα ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο κάθε φορά. Χωρίς να σημαίνει ότι πετάω από τη χαρά μου όταν βλέπω ότι 1,2,3 εβδομάδες μεγάλης καταπόνησης έρχονται καθε 2-3 μήνες.
Αν και σύντομο, αυτή είναι η ιστορία μου και εκτυλλίσεται τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια. Σταδιακά θα προσθέτω κι άλλες λεπτομέρειες.
Αυτά πρός το παρόν!

χαρά μου!
ότι και όποτε/αν χρειαστείς, εκτός από ομοιοπαθής για την ομάδα είμαι και της δουλειάς μη διστάσεις να μου πείς!

Γεια σου admin! Μια χαρά! ρίξε μια ματια στο κάτω μέρος και footer. ειναι hardcoded http αντι gia https to iframe shoutbox and the links to the simple machine stuff
Καλή συνέχεια!

Γειά σου admin!
έχω μια πρόταση. Βλέπω ότι το φόρουμ δεν έχει ssl cert και σίγουρα το κόστος του μπορεί να είναι απαγορευτικό. Έχεις σκεφτεί την επιλογή του letsencrypt? https://certbot.eff.org/
Το χρησιμοποιώ σε μερικά sites και δεν είναι κακό!
Καλή συνέχεια!

Καλησπέρα minaignantioy.
Τι εξετάσεις έχεις κάνει μέχρι τώρα και που έχουν καταλήξει σαν διαγνωση? Ρώτησες για μικροβιακή ή μη προστατιτιδα στο αρχικό σου πόστ, και μετά από τόσα αντιβιωτικά και διαγνωστικές εξετάσεις θα πρέπει να έχεις πάρει μια "επίσημη" εξήγηση από τον γιατρό σου.
Πόσο καιρό έχεις συμπτώματα?
Με τα αντιβιωτικά παίρνεις/ἐπαιρνες επιπλέον σκευάσματα για την προστασία του εντέρου?
Έχεις μιλήσει με τον γιατρό σου για την πιθανότητα να πάρεις ενδομυικές ή ενδοφλέβιες αντιβιώσεις αν το στομάχι σου δεν αντέχει τα χάπια?
Διάβασε και τις ενότητες στην αρχική σελίδα έχουν απίστευτα χρήσιμες πληροφορίες για να πάρεις ιδέες πως θα αντιμετωπίσεις την κατάσταση σωστά.

Καλησπέρα Φαεθων!
Προσπάθησα να στείλω προσωπικό μήνυμα αλλά μάλλον είναι κλειδωμένα. Σε τι φάση βρίσκεσαι σήμερα? Ίσως να μπορούσα να βοηθήσω..