Ιαματικά λουτρά

[Merov]

Οι αρχαίοι, όπου έβρισκαν ιαματικές πηγές, έστηναν και από δίπλα ένα Ασκληπιείο. Οι Ρωμαίοι που ήταν πιο large, έστηναν ένα ωραίο τουριστικό θέρετρο. Οι νεοέλληνες φοβηθήκαμε και το ένα και το άλλο, θεωρώντας τα ιαματικά λουτρά πως είναι "για τους γέρους".

Ποιο το αποτέλεσμα; Όταν ο γιατρός συστήσει "ιαματικά λουτρά", είμαστε ήδη πολύ μεγάλοι για να αξιοποιήσουμε την θεραπευτική τους επίδραση.

Ένα δεύτερο λάθος που κάνουμε, είναι να νομίζουμε πως τα ιαματικά λουτρά είναι για όσους πάσχουν από αρθρίτιδες, ρευματισμούς και άλλα συμπτώματα των ηλικιωμένων. Βεβαίως, τα λουτρά συστήνονται πρωτίστως για τις ασθένειες αυτές - κανείς ωστόσο δεν είπε πως περιορίζονται σ' αυτές.

Το post μου ετούτο λοιπόν, απευθύνεται στους χρήστες του forum, σαν σε ανθρώπους που έχουν αποφασίσει "να αναλάβουν την ιδιοκτησία του προγράμματος της θεραπείας τους" για να χρησιμοποιήσω έναν πολιτικό όρο του σήμερα. Δεν περιμένουμε από τον γιατρό το μαγικό χαπάκι που δεν υπάρχει, δεν απαξιώνουμε οποιαδήποτε πρόταση, αλλά την δοκιμάζουμε μέσα στα πλαίσια της λογικής και του μέτρου.

Σε πολλά post του forum, ορθά οι σχολιαστές συστήνουν την χαλάρωση της πυέλου ως μέσο θεραπείας του πυελικού άλγους. Η χαλάρωση ωστόσο, πιο εύκολα γράφεται και περιγράφεται, παρά επιτυγχάνεται - για τον απλούστατο λόγο ότι οι αιτίες της νευρομυικής έντασης που μας ταλαιπωρεί, είναι συχνά χρόνιες και βαθιά ριζωμένες στη συμπεριφορά μας, στη στάση μας, ακόμα και στις ιδέες και στις απόψεις μας. Με δύο λόγια, ο εγκέφαλος που θα επιχειρήσει "να χαλαρώσει" το σώμα, αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι λύση του.

Τι κάνουν τα ιαματικά λουτρά λοιπόν; Επιτυγχάνουν μία βαθιά χαλάρωση που την βιώνει κανείς από μέσα προς τα έξω, και όχι αντίστροφα. Οι μυς χαλαρώνουν χωρίς να νεκρώνουν, χωρίς να στέλνουν την ένταση σε άλλα σημεία του σώματος (με αποτέλεσμα να παίζουμε το κρυφτούλι). Η αναπνοή απελευθερώνεται - και κανείς ξαναθυμάται πως το σώμα δεν αποτελείται μονάχα από νερό και σάρκα: Αποτελείται πρωτίστως από αέρα, από "χώρο" ο οποίος στην καθημερινότητά μας περιορίζεται ασφυκτικά. Όταν στο σώμα αποκατασταθεί (όσο το δυνατόν) η αίσθηση του χώρου, τότε κανείς μπορεί να αισθανθεί τις εντάσεις να φεύγουν από το εσωτερικό του σώματος και να αποκαθίσταται η ζωντάνια των άκρων του. Το πάνω μέρος των μηρών σταματά να πιέζει τη λεκάνη, τα πόδια ηρεμούν και αποκτούν ξανά κάτι απ' την ελαστικότητα που είχανε παλιά.

Το κυριότερο απ' όλα: Οι πλέον αγχώδεις, μπορεί με την δεύτερη ή την τρίτη φορά να βιώσουν και τη σκέψη τους ακόμα να σταματά. Παλιές και νέες έγνοιες, σκοτούρες, απωθημένα, δεν σπρώχνονται στο βάθος του μυαλού όπως με άλλες πρακτικές "χαλάρωσης": Είναι παρόντα όλα αυτά, αλλά παύουν να έχουν σημασία, γιατί απλούστατα το σώμα συνειδητοποιεί πως αυτό που βιώνει τη στιγμή του λουτρού, είναι ΑΠΕΙΡΩΣ σημαντικότερο για το ίδιο.

Οι μόνες αντενδείξεις, αφορούν ανθρώπους που πάσχουν από καρδιά, αναιμία, ζαλάδες, (και υποθέτω όσους έχουν πληγές στο σώμα) οι οποίοι καλό θα είναι να συμβουλευτούν το γιατρό τους και να έρθουνε βεβαίως σε συνεννόηση και με τους υπευθύνους των λουτρών.

Στη χώρα μας ευτυχώς, υπάρχουνε πολλά μέρη όπου λειτουργούν ιαματικά λουτρά. Ακόμα και η λίμνη της Βουλιαγμένης έχει κάποιες τέτοιες ιδιότητες, αλλά κυρίως μιλώ για τα θερμά λουτρά που συναντά κανείς στο Λουτράκι, στα Καμμένα Βούρλα, στην Υπάτη, στις Θερμοπύλες, στα Μέθανα και αλλού στην Κεντρική και Νότιο Ελλάδα - ενώ και η Βόρειος Ελλάδα είναι διάσημη για τα δικά της.

Αλλού υπάρχουν οργανωμένες εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δίνοντας και την δυνατότητα να δοκιμάσει κανείς παράλληλα και άλλες σωματικές θεραπευτικές αγωγές όπως το μασάζ και το υδρομασάζ (και βεβαίως με το αντίστοιχο κόστος). Αλλού οι εγκαταστάσεις είναι πρωτόλειες έως και ανύπαρκτες (όπως π.χ. στις Θερμοπύλες όπου βρίσκονται τα καλύτερα ιαματικά νερά που έχω δοκιμάσει, αλλά με τίμημα την παντελή έλλειψη όρων υγιεινής). Υπάρχει ωστόσο και ο μέσος όρος: Λουτρά που ανήκουν ακόμα στο κράτος, φθηνά, πεντακάθαρα, και με καταλύματα τριγύρω με πολύ λογικές τιμές.

Ξεχάστε ό,τι προκαταλήψεις είχατε στο μυαλό σας για τα ιαματικά λουτρά και κάντε μια διαδικτυακή αναζήτηση για το πού βρίσκονται, προκειμένου να συνδυάσετε τη χρήση τους με μια ωραία εκδρομή. Πάρτε την απόφαση.

[evans]

Ωραίο μήνυμα, συμφωνώ με όλα.

Το κυριότερο απ' όλα: Οι πλέον αγχώδεις, μπορεί με την δεύτερη ή την τρίτη φορά να βιώσουν και τη σκέψη τους ακόμα να σταματά. Παλιές και νέες έγνοιες, σκοτούρες, απωθημένα, δεν σπρώχνονται στο βάθος του μυαλού όπως με άλλες πρακτικές "χαλάρωσης": Είναι παρόντα όλα αυτά, αλλά παύουν να έχουν σημασία, γιατί απλούστατα το σώμα συνειδητοποιεί πως αυτό που βιώνει τη στιγμή του λουτρού, είναι ΑΠΕΙΡΩΣ σημαντικότερο για το ίδιο.

Αυτό το είχα αισθανθεί και εγώ, συγκεκριμένα στο Λουτράκι, κάτι σαν να 'νεκρώνεται' ο εγκέφαλος, με την καλή έννοια, γίνεσαι 'αλοιφή' που λέμε, σωματικά και εγκεφαλικά.