Μην τα ξαναγράφω και κουράζομαι. Προς το παρόν τα έχω καταφέρει να απαλλαγώ από τον πόνο και την "αρρώστια" (τα εισαγωγικά πάντα χρειάζονται).
Αν λοιπόν θέλετε να δείτε πως ξέμπλεξα (προς το παρόν τουλάχιστο) κάντε κλίκ στο παρακάτω λίνκ για να διαβάσετε όλο το στόρυ.
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=676.0 (http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=676.0)
Απλά έκρινα ότι στην γενική κατηγορία "Ιστορικό" υπάρχουν ήδη πολλά λήμματα και πάντα μια "ευχάριστη" ιστορία χρειάζεται να είναι ευδιάκριτη, αν θέλετε.
Θένξ και καλή δύναμη σε όλους.
Agxwmenos
Να πω και ένα γεια στους νεότερους και να υπενθυμίσω ότι είμαι καλά, και μάλιστα άρχισα και λίγο κραάκι και μπυρίτσα. Πλέον μετακόμισα Θεσσαλονίκη, για όποιον ενδιαφέρεται.
Καλή δύναμη αδέρφια.
Μπράβο ρε man Αγχωμένε. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα όλοι σε αυτή τη κατηγορία θα μπούνε. Να είσαι καλά και να μπαίνεις που και που να ξεαγχώνεις τους νέοι.
Ναι ρε π@ύστη μου αυτά είναι !
Και τσιπουράκι να ευχηθώ ,με μπουγιουρντί συνοδεία !!!!!!!!!!!!!!!!
(https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSu4fEAL8rxvH2eXAJs9imChiMmyGIHd0fosn_uqSZbMPWd19icOQ)
Υ.Γ. έχει γλυκάνισσο αυτό στην φωτό γι'αυτό ασπρίζει ...
Μπραβο αγχωμενε!! Να ξερεις πως η ιστορια σου δινει πολλα σε εμας τους νεους και αγχωμενους!
τελεια λεμε :))
Αδέρφια,
ΣοΣ..... Είμαι πλέον σε νησιωτική χώρα της Άπω Ανατολής μέχρι το τέλος του χρόνου. Είμαι ΑΨΟΓΑ, πίνω και μεθώ (με μέτρο πάντα), γιόγκα, τρεξιματάκι και καλή υγεία. Από σεξ, είχα να κάνω τόσο από τα 25 μου (είμαι 35) και νιώθω το πουλάκι να πετάει, ρε κάτσε κάτω του λέω, όοοοοχι μου λέει, δύο χρόνια δεν έπαιρνα μπρός, τώρα θα τα ξεπληρώσω....
Κουράγια ρε μόρτες, σόρρυ που χάθηκα αλλά δεν είναι και εύκολο από εδώ.
Στείλτε και κανένα ΠΜ να δω ότι είστε καλα.
Με εκτίμηση,
Αγχωμένος
Εύχομαι
Παράθεση από: Agxwmenos στις 18 Ιουλίου, 2014, 10:35:11 ΠΜ
Αδέρφια,
ΣοΣ..... Είμαι πλέον σε νησιωτική χώρα της Άπω Ανατολής μέχρι το τέλος του χρόνου. Είμαι ΑΨΟΓΑ, πίνω και μεθώ (με μέτρο πάντα), γιόγκα, τρεξιματάκι και καλή υγεία. Από σεξ, είχα να κάνω τόσο από τα 25 μου (είμαι 35) και νιώθω το πουλάκι να πετάει, ρε κάτσε κάτω του λέω, όοοοοχι μου λέει, δύο χρόνια δεν έπαιρνα μπρός, τώρα θα τα ξεπληρώσω....
Κουράγια ρε μόρτες, σόρρυ που χάθηκα αλλά δεν είναι και εύκολο από εδώ.
Στείλτε και κανένα ΠΜ να δω ότι είστε καλα.
Με εκτίμηση,
Αγχωμένος
Εύχομαι
χαχα ειδα το σος και τρομαξα :) ..Πως βρεθηκες εκει κατω;
Γεια σου ρε φίλε! Τι κάνεις εκεί κάτω; Μπράβο που είσαι καλά! Ξεαγχώθηκες;
Χαιρετώ συνάδερφοι,
Είμαι "εδώ κάτω" λόγω εργασίας, ανήκω στη συνομωταξία των ανθρώπων εκείνων που εργάζονται σε ΜΚΟ και ως εκ τούτου είμαι παντού και πουθενά.
Γενικά, περνάω καλά και έχω ξεχάσει "αρρώστια", "συμπτώματα" κλπ. Πλέον, έχω καταλάβει ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που προκαλούν τα ίδια συμπτώματα και το μυαλό μας - και κυρίως το στυλ ζωής μας- τα αναπαράγουν.
Διαβάζω μερικά άρθρα από νέους "παθόντες" και ανακαλύπτω τον εαυτό μου, την άγνοια και το φόβο που είχα τότε. Σε κάθε περίπτωση, αισθάνομαι συμπάθεια προς τους "συνάδερφους", αλλά πρέπει να αναγνωρίσω ότι υπάρχει πολλή άγνοια περί της αρρώστιας, πολλή κακώς εννοούμενη "καθοδήγηση από γιατρούς -και μη-.
Το καλύτερο όπλο, και αυτό που μου έμαθε αυτός ο ιστότοπος είναι να μοιράζομαι, να πειραματίζομαι και να σταματήσω να κλείνομαι στον εαυτό μου.
Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο, σε ψυχολογικό επίπεδο πάντα. Συγνώμη που δε συμμετέχω και τόσο ενεργά πλέον, αλλά είμαι πάντα ανοιχτός σε όσους έστω με ένα ΠΜ ζητούν μια μικρή γνώμη και άποψη.
Ελάτε για διακοπές εδώ που είμαι (για ευνόητους λόγους θα σας πω που είμαι μόνο σε ΠΜ), είναι φθηνά, εξωτικά, υπέροχα και ζεστά, ότι πρέπει για προστατίδα.
Μετά τιμής,
Αγχωμένος.
Συνάδελφοι Μπροστατιδοπαθείς,
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα επίτευγμα, που παραλίγο να με κάνει να ξαναπέσω στο Βούρκο....
Εδώ και 2 Μήνες άρχισα να προπονούμαι για ημιμαραθώνιο εδώ που είμαι (21 χιλιομετράκια). "Δε γαμιέται" είπα, "είμαι καλά, οι συνθήκες είναι άρτιες, πάμε....". Το έβαλα κάτω που λέτε και πριν δύο εβδομάδες, τα κατάφερα. Έτρεξε 21 χιλιόμετρα σε 2ω και 20λ. Παλικάρι, θα σκεφτείτε... Αμ,δε....
Την επόμενη μέρα, πόνος στο γνωστό σημείο. Πόνος όμως, όχι αστεία.... Να ξυπνάω από τον πόνο και να ανακουφίζομαι μόνο με αφόδευση (χμμμμ)... Επίσης, πόνος και κατά την ούρηση.. Τα χρειάστηκα ο μάγκας. "Όχι ρε πούστη μου" σκέφτηκα, " για μια τρέλα να πέσουμε πάλι στα ίδια". Μιά βδομάδα και ο πόνος εκεί, παλικάρι. Πήρα τον ευτούλη μου και πήγα σε γιατρό, αλλά όχι σε ουρολόγο, αλλά σε γαστρεντερολόγο. Πέτυχα έναν ηλικιωμένο γιατρό 90+, απόκριση μετά απο 30'', αλλά διαβασμένος. Με πατάει από δω, με πατάει από κεί και μου λέει: Κρυωμένος είσαι, έχεις αέρια που φουσκώνουν το έντερο, ενοχλούν την κύστη και έχεις τα ίδια συμπτώματα με προστατίδα (του το είχα αναφέρει πριν όταν μου πήρε το ιστορικό). Άλλαξε τη διατροφή σου, μου είπε, κόψε λίγο αλκοόλ και ανθρακούχα και θα γίνεις μιά χαρα.
Να μην τα πολυλογώ, αυτό ήταν. Σε δύο ημέρες, μαχαίρι οι πόνοι.... Μάστορας ο παππούς!
Συμπέρασμα: Τα πράματα δεν είναι όπως φαίνονται και οι αιτίες είναι πολλές και διάφορες. Μη μασάτε με την παραμικρή ενόχληση και μην ενδείδετε ψυχολογικά σε κατρακύλες.
Μετά τιμής,
Αγχωμένος.
ΥΓ: Φυσικά ξεκίνησα και πάλι το τρέξιμο, αλλά όχι το αλκοόλ κλπ... Καλή δύναμη σε όλους