Γειά σας, καλώς σας βρήκα.
Είμαι 35 ετών. Θα ήθελα να σας πω και γω την περιπέτειά μου, που ξεκινά απο το 2010 (αν θυμάμαι καλά).
Όλα ξεκίνησαν με ένα βάρος στους όρχεις. Βασικά ένοιωθα την ανάγκη να εκσπερματώνω καθημερινά.
Σιγά σιγά εμφανίστηκαν συμπτώματα: το "μπαλάκι του γκολφ", κάψιμο στην περιοχή ανάμεσα σε πρωκτό και όρχεις, και το χειρότερο, συνεχόμενη ανάγκη για ούρηση.
Ξεκίνησα επισκέψεις σε ουρολόγους. Μένω Κέρκυρα (είδα και κάποιον άλλον εδωμέσα απο Κέρκυρα) οπότε οι επιλογές ήταν πολύ μετρημένες. Υπέρηχοι καθαροί, όγκος ούρων κανονικός (παρόλο που δεν έχω πλέον δύναμη να τα στείλω μακρυά). Το μόνο που είχα σε πολλές καλλιέργειες σπέρματος, ήταν λίγα πυοσφέρια.
Απο τότε μέχρι το 2012, πήρα νομίζω οτι πήρα οτι αντιβίωση υπάρχει. Παράλληλα κάθε τόσο άλλαζα και ουρολόγους.
Το 2012 Βρέθηκα Αθήνα, για 2 μήνες,για δουλειές. Είπα να το ψάξω λίγο περισσότερο, μιας και ήμουν Αθήνα. Επίσης τα συμπτώματα όλο και χειροτέρευαν. Πλέον, υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος...
Βρήκα έναν γιατρό, που μου είπε οτι μπορεί να με φτιάξει με μαλάξεις. Δεν έχω καταλάβει ακριβώς την πολιτική του Forum με τα ονόματα των γιατρών, οπότε θα τον περιγράψω...το ιατρείο του είναι στο χαϊδάρι, και είναι νομίζω απο Αρμενία. Να ξεκαθαρίσω, μου εξήγησε οτι δεν κάνει θεραπεία, αλλά οτι ανακουφίζει απο τα συμπτώματα.
Κάναμε 10 ή 15 μαλάξεις. Κόστος 300Ε μαύρα. Μου είχε πει τότε οτι θα ηρεμίσω για περίπου 5 χρόνια. Στο 6μηνο τα συμπτώματα επανήρθαν.
Να μαι πάλι στην Κέρκυρα να ψάχνω. Με τα πολλά πηγάινω σε έναν ιδιώτη, που έχει την φήμη οτι είναι
φοβερός και τρομερός. Ξανα μανά εξετάσεις, μια απο τα ίδια. Μου δίνει ένα φάρμακο που "δεν υπάρχει στην Ελλάδα γιατι απαγορεύεται, αλλά στο εξωτερικό είναι νομιμότατο και πάρα πολύ καλό, εγώ το φέρνω απ έξω". Παυσίπονο κάτω κοιλίας...δεν θυμάμαι το όνομά του. 50 ευρώ το μπουκαλάκι...κανένα αποτέλεσμα.
Συνεχίζω με αυτόν. Με στέλνει για κωλονοσκόπιση μήπως είναι κάτι άλλο. Έντερο κανένα πρόβλημα. Μου λέει "δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Θα σε στείλω στον χχχ βελονιστή που κάνει θαύματα"
Πηγαίνω και στον Βελονιστή. Κινέζικο ιατρείο, ωραία αρώματα, και ένας τύπος με άσπρα να τρέχει γύρω γύρω. Με τρυπάει και με καίει για ένα μήνα. Μου λέει και "έχεις μεγάλο πρόβλήμα στην περιοχή κτλ κτλ". Αποτέλεσμα κανένα. κόστος 500 ευρώπουλα.
Συνεχίζω έτσι μέχρι πριν λίγο. Μάρτη μήνα έρχομαι ξανά Αθήνα, πάλι για 2 μήνες περίπου. Τα συμπτώματα ξανά σε έξαρση. Ψάχνω πάλι στο ιντερνετ, να βρω εκείνον τον γιατρό στο χαϊδάρι. 6 μήνες μόνο? 6 μήνες, μια χαρά ήταν...
Πέφτω πάνω σε έναν άλλον γιατρό. Έχει και ένα μπλογκ, που έχει κάμποσες μαρτυρίες. Κάνει θαύματα λέει. Δεν μου γεμίζει το μάτι, οι μαρτυρίες φαίνονται ψιλοφτιαχτές...αλλά τι έχω να χάσω? Πάω. Το ιατρείο του είναι επι της οδού [...], ο γιατρός είναι απο Κύπρο. Απο συνήθεια κοιτάω το πτυχίο του (το κάνω σε όλους τους γιατρούς, έχω την άποψή μου για κάποια πανεπιστήμια). Πτυχίο απο Ρουμανία. Κακό αυτό, αλλα δεν σημαίνει κάτι...
Ξανά εξετάσεις. Ούρηση καμπάνα. Προστάτης με μικροφλεγμονές. "μικρό το πρόβλημά σου" μου λέει, θα σε φτιάξω έυκολα.
Με στέλνει και για καλλιέργειες προστατικού, σε "δικό του καλό εργαστήριο". Βλέπω οτι είναι εξετάσεις μοριακού τύπου κτλ, λέω δεν το έχω κάνει ποτέ, λες να δέιξει κάτι?
Αποτέλεσμα στείρο. Ούτε πυοσφαίρια αυτή τη φορά. 250Ε οι εξετάσεις, και 180 ο ντοτόρε.
Εν τω μεταξύ, έχω πει οτι θα έιμαι Αθήνα έως 25/05. Μου απαντά "δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την θεραπεία, αλλά θα σε πάω σε ένα 80%. Σκέφτομαι "και το 80% καλά είναι"
Μου κάνει εντύπωση οτι προσπαθεί να με πείσει οτι οι 2 μικρές κυρσοκοίλες που έχω είναι αιτία υπογονιμότητας. Του εξηγώ οτι έκανα 2 παιδιά με μεγάλη ευκολία (και τις 2 φορές μου την πρώτη). Μου απαντά "είσαι τυχερός".
Ξεκινάμε μαλάξεις. Α, και αντιβίωση. 2 αντιβιώσεις και 1 αντιφλεγμονώδες. Θυμάμαι απο την πρώτη φορά πως είναι.
Στην αρχή πονά ο προστάτης, και σιγά σιγά περνά. Με αυτόν καμία σχέση. Ο προστάτης δεν πονά, παρά μόνο όταν κάνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο του εξηγώ πολλές φορές που είναι και δεν το βρίσκει πάντα. Αντίθετα, μου ασκεί τρομερές πιέσεις σε πρωκτό. Τόσο που ανησυχώ μην πάθω ζημειά. Συνεχίζω, λέω "δεν μπορεί, θα ξέρει"
Έχω κάνει 14 επισκέψεις, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ αποτέλεσμα. Διακόπτουμε για πασχα, δεν μπορούσα να πηγαίνω εγώ.
Στις μέρες του Πασχα έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες για τον γιατρό, κυρίως γιατί με τον άλλον είχα δει
αποτελέσματα σε τόσο διάστημα, αλλά και γιατί νοιώθω πληγωμένη την περιοχή του πρωκτού. Κάνω ξανά αναζήτηση στο διαδίκτυο. Βρίσκω αυτό εδώ το Forum. Και μπαίνω και διαβάζω....και βλέπω οτι μάλλον ο γιατρός που πάω, είναι κάποιος που λένε εδωμέσα "Ακαταν".
Εδώ έχω ένα παράπονο απο το Φορουμ, και απο κάποιο άτομο συγκεκριμένα,ξέρει αυτός. Πάνω στην αγωνία μου, μπήκα και έγραψα ερώτηση για τον γιατρό, σε τοπικ και στο chat.
Δεν πήρα απάντηση (παρά απο έναν φίλο που απλά εξέφρασε την αντίθεσή του με τις μαλάξεις). Όταν πήγα να στείλω δεύτερο pm σε κάποιον που δείχνει να ξέρει 5 πράγματα, είδα οτι με έχει κάνει block. Τι να πω, δεν το καταλαβαίνω, πάμε παρακάτω. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να βοηθήσει, αλλά ρε παιδιά, οι περισσότεροι ξέρετε πως νοιώθει κάποιος στην θέση μου.
Τις μέρες του Πάσχα, έμπαινα και διάβαζα όσα περισσότερα τοπικς απο το Φορουμ μπορούσα. Δυστυχώς έμπαινα μόνο βράδι, και απο το κινητό...και για να έιμαι ειλικρινής, πολλά τοπικς τα διάβαζα με τα μάτια ορθάνοιχτα....
Επειδή μακρυγορώ θα πω τα υπόλοιπα με συντομία. Μέχρι τώρα πίστευα οτι φταίει ο προστάτης. Μόνο. Δεν είχα σκεφτεί οτι είναι κάτι άλλο. Βλέπω εδώ μεγάλη συσχέτιση προστάτη με στρες.
Το 2008 είχα συμβαν με κρίσεις πανικου. Νοσηλεία, εξετάσεις κτλ. Seroxat για 2 χρόνια περίπου. Μετά 1 χρόνο καθαρός. Υποτροπή, ξανα θεραπεία. Δοκιμάζω άλλα φάρμακα, καταλήγω πάλι σε Seroxat αλλον έναν χρόνο. Πάλι διακοπή, πάλι υποτροπή. Τελικά βρίσκω έναν γιατρό που μου δίνει πιο ήπιο φάρμακο, umolit. Μου εξηγεί οτι αυτή η πάθηση δεν περνά με φάρμακα, και πρέπει να κάνω κάτι και γω. Μου δείχνει τεχνικές αυτοχαλάρωσης. Βοηθούν. Δεν τις κάνω συχνά όπως μου έχει πει, αλλά όποτε πρέπει (όποτε φτάνω στο αμήν).
Επίσης γύρω στο 2014 έπαθα θέμα με τα μάτια. Θόλωσαν. "Συμπτώματα πρεσβυοπείας" είπε ο οφθαλμίατρος (στα 35),
"αλλά είσαι πολύ νέος...μήπως έχεις άγχος"? Πλακώνομαι στις ασκήσεις, κομπλέ τα μάτια.
Τεσπά, για να μην μακρυγορώ κι άλλο, είμαι πεπεισμένος οτι το θέμα μου είναι το στρες. Διάβασα τόσα
περιστατικά εδω μέσα, που πλέον το πιστεύω. Έχω αποφασίσει να ασχοληθώ με αυτό. Σαν πρώτη κίνηση θα προσπαθήσω να εφαρμόσω το πρωτόκολλο wise anderson.
Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ, και ευχαριστώ όσους μπόρεσαν και διάβασαν όλο το κατεβατό. Ήθελα να μοιραστώ τον πόνο μου και τις εμπειρίες μου. Λογικά θα μπορώ να πω αν με βοήθησε η μέθοδος σε διάστημα 6-12 μηνών. Ελπίζω να έιμαι καλά και να μπω εδωμέσα να μοιραστώ τα καλά νέα.
Όσοι θέλουν να με ρωτήσουν κάτι σχετικά με αυτά που έγραψα, θα χαρώ να απαντήσω
Είμαι 35 ετών. Θα ήθελα να σας πω και γω την περιπέτειά μου, που ξεκινά απο το 2010 (αν θυμάμαι καλά).
Όλα ξεκίνησαν με ένα βάρος στους όρχεις. Βασικά ένοιωθα την ανάγκη να εκσπερματώνω καθημερινά.
Σιγά σιγά εμφανίστηκαν συμπτώματα: το "μπαλάκι του γκολφ", κάψιμο στην περιοχή ανάμεσα σε πρωκτό και όρχεις, και το χειρότερο, συνεχόμενη ανάγκη για ούρηση.
Ξεκίνησα επισκέψεις σε ουρολόγους. Μένω Κέρκυρα (είδα και κάποιον άλλον εδωμέσα απο Κέρκυρα) οπότε οι επιλογές ήταν πολύ μετρημένες. Υπέρηχοι καθαροί, όγκος ούρων κανονικός (παρόλο που δεν έχω πλέον δύναμη να τα στείλω μακρυά). Το μόνο που είχα σε πολλές καλλιέργειες σπέρματος, ήταν λίγα πυοσφέρια.
Απο τότε μέχρι το 2012, πήρα νομίζω οτι πήρα οτι αντιβίωση υπάρχει. Παράλληλα κάθε τόσο άλλαζα και ουρολόγους.
Το 2012 Βρέθηκα Αθήνα, για 2 μήνες,για δουλειές. Είπα να το ψάξω λίγο περισσότερο, μιας και ήμουν Αθήνα. Επίσης τα συμπτώματα όλο και χειροτέρευαν. Πλέον, υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος...
Βρήκα έναν γιατρό, που μου είπε οτι μπορεί να με φτιάξει με μαλάξεις. Δεν έχω καταλάβει ακριβώς την πολιτική του Forum με τα ονόματα των γιατρών, οπότε θα τον περιγράψω...το ιατρείο του είναι στο χαϊδάρι, και είναι νομίζω απο Αρμενία. Να ξεκαθαρίσω, μου εξήγησε οτι δεν κάνει θεραπεία, αλλά οτι ανακουφίζει απο τα συμπτώματα.
Κάναμε 10 ή 15 μαλάξεις. Κόστος 300Ε μαύρα. Μου είχε πει τότε οτι θα ηρεμίσω για περίπου 5 χρόνια. Στο 6μηνο τα συμπτώματα επανήρθαν.
Να μαι πάλι στην Κέρκυρα να ψάχνω. Με τα πολλά πηγάινω σε έναν ιδιώτη, που έχει την φήμη οτι είναι
φοβερός και τρομερός. Ξανα μανά εξετάσεις, μια απο τα ίδια. Μου δίνει ένα φάρμακο που "δεν υπάρχει στην Ελλάδα γιατι απαγορεύεται, αλλά στο εξωτερικό είναι νομιμότατο και πάρα πολύ καλό, εγώ το φέρνω απ έξω". Παυσίπονο κάτω κοιλίας...δεν θυμάμαι το όνομά του. 50 ευρώ το μπουκαλάκι...κανένα αποτέλεσμα.
Συνεχίζω με αυτόν. Με στέλνει για κωλονοσκόπιση μήπως είναι κάτι άλλο. Έντερο κανένα πρόβλημα. Μου λέει "δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Θα σε στείλω στον χχχ βελονιστή που κάνει θαύματα"
Πηγαίνω και στον Βελονιστή. Κινέζικο ιατρείο, ωραία αρώματα, και ένας τύπος με άσπρα να τρέχει γύρω γύρω. Με τρυπάει και με καίει για ένα μήνα. Μου λέει και "έχεις μεγάλο πρόβλήμα στην περιοχή κτλ κτλ". Αποτέλεσμα κανένα. κόστος 500 ευρώπουλα.
Συνεχίζω έτσι μέχρι πριν λίγο. Μάρτη μήνα έρχομαι ξανά Αθήνα, πάλι για 2 μήνες περίπου. Τα συμπτώματα ξανά σε έξαρση. Ψάχνω πάλι στο ιντερνετ, να βρω εκείνον τον γιατρό στο χαϊδάρι. 6 μήνες μόνο? 6 μήνες, μια χαρά ήταν...
Πέφτω πάνω σε έναν άλλον γιατρό. Έχει και ένα μπλογκ, που έχει κάμποσες μαρτυρίες. Κάνει θαύματα λέει. Δεν μου γεμίζει το μάτι, οι μαρτυρίες φαίνονται ψιλοφτιαχτές...αλλά τι έχω να χάσω? Πάω. Το ιατρείο του είναι επι της οδού [...], ο γιατρός είναι απο Κύπρο. Απο συνήθεια κοιτάω το πτυχίο του (το κάνω σε όλους τους γιατρούς, έχω την άποψή μου για κάποια πανεπιστήμια). Πτυχίο απο Ρουμανία. Κακό αυτό, αλλα δεν σημαίνει κάτι...
Ξανά εξετάσεις. Ούρηση καμπάνα. Προστάτης με μικροφλεγμονές. "μικρό το πρόβλημά σου" μου λέει, θα σε φτιάξω έυκολα.
Με στέλνει και για καλλιέργειες προστατικού, σε "δικό του καλό εργαστήριο". Βλέπω οτι είναι εξετάσεις μοριακού τύπου κτλ, λέω δεν το έχω κάνει ποτέ, λες να δέιξει κάτι?
Αποτέλεσμα στείρο. Ούτε πυοσφαίρια αυτή τη φορά. 250Ε οι εξετάσεις, και 180 ο ντοτόρε.
Εν τω μεταξύ, έχω πει οτι θα έιμαι Αθήνα έως 25/05. Μου απαντά "δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την θεραπεία, αλλά θα σε πάω σε ένα 80%. Σκέφτομαι "και το 80% καλά είναι"
Μου κάνει εντύπωση οτι προσπαθεί να με πείσει οτι οι 2 μικρές κυρσοκοίλες που έχω είναι αιτία υπογονιμότητας. Του εξηγώ οτι έκανα 2 παιδιά με μεγάλη ευκολία (και τις 2 φορές μου την πρώτη). Μου απαντά "είσαι τυχερός".
Ξεκινάμε μαλάξεις. Α, και αντιβίωση. 2 αντιβιώσεις και 1 αντιφλεγμονώδες. Θυμάμαι απο την πρώτη φορά πως είναι.
Στην αρχή πονά ο προστάτης, και σιγά σιγά περνά. Με αυτόν καμία σχέση. Ο προστάτης δεν πονά, παρά μόνο όταν κάνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο του εξηγώ πολλές φορές που είναι και δεν το βρίσκει πάντα. Αντίθετα, μου ασκεί τρομερές πιέσεις σε πρωκτό. Τόσο που ανησυχώ μην πάθω ζημειά. Συνεχίζω, λέω "δεν μπορεί, θα ξέρει"
Έχω κάνει 14 επισκέψεις, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ αποτέλεσμα. Διακόπτουμε για πασχα, δεν μπορούσα να πηγαίνω εγώ.
Στις μέρες του Πασχα έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες για τον γιατρό, κυρίως γιατί με τον άλλον είχα δει
αποτελέσματα σε τόσο διάστημα, αλλά και γιατί νοιώθω πληγωμένη την περιοχή του πρωκτού. Κάνω ξανά αναζήτηση στο διαδίκτυο. Βρίσκω αυτό εδώ το Forum. Και μπαίνω και διαβάζω....και βλέπω οτι μάλλον ο γιατρός που πάω, είναι κάποιος που λένε εδωμέσα "Ακαταν".
Εδώ έχω ένα παράπονο απο το Φορουμ, και απο κάποιο άτομο συγκεκριμένα,ξέρει αυτός. Πάνω στην αγωνία μου, μπήκα και έγραψα ερώτηση για τον γιατρό, σε τοπικ και στο chat.
Δεν πήρα απάντηση (παρά απο έναν φίλο που απλά εξέφρασε την αντίθεσή του με τις μαλάξεις). Όταν πήγα να στείλω δεύτερο pm σε κάποιον που δείχνει να ξέρει 5 πράγματα, είδα οτι με έχει κάνει block. Τι να πω, δεν το καταλαβαίνω, πάμε παρακάτω. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να βοηθήσει, αλλά ρε παιδιά, οι περισσότεροι ξέρετε πως νοιώθει κάποιος στην θέση μου.
Τις μέρες του Πάσχα, έμπαινα και διάβαζα όσα περισσότερα τοπικς απο το Φορουμ μπορούσα. Δυστυχώς έμπαινα μόνο βράδι, και απο το κινητό...και για να έιμαι ειλικρινής, πολλά τοπικς τα διάβαζα με τα μάτια ορθάνοιχτα....
Επειδή μακρυγορώ θα πω τα υπόλοιπα με συντομία. Μέχρι τώρα πίστευα οτι φταίει ο προστάτης. Μόνο. Δεν είχα σκεφτεί οτι είναι κάτι άλλο. Βλέπω εδώ μεγάλη συσχέτιση προστάτη με στρες.
Το 2008 είχα συμβαν με κρίσεις πανικου. Νοσηλεία, εξετάσεις κτλ. Seroxat για 2 χρόνια περίπου. Μετά 1 χρόνο καθαρός. Υποτροπή, ξανα θεραπεία. Δοκιμάζω άλλα φάρμακα, καταλήγω πάλι σε Seroxat αλλον έναν χρόνο. Πάλι διακοπή, πάλι υποτροπή. Τελικά βρίσκω έναν γιατρό που μου δίνει πιο ήπιο φάρμακο, umolit. Μου εξηγεί οτι αυτή η πάθηση δεν περνά με φάρμακα, και πρέπει να κάνω κάτι και γω. Μου δείχνει τεχνικές αυτοχαλάρωσης. Βοηθούν. Δεν τις κάνω συχνά όπως μου έχει πει, αλλά όποτε πρέπει (όποτε φτάνω στο αμήν).
Επίσης γύρω στο 2014 έπαθα θέμα με τα μάτια. Θόλωσαν. "Συμπτώματα πρεσβυοπείας" είπε ο οφθαλμίατρος (στα 35),
"αλλά είσαι πολύ νέος...μήπως έχεις άγχος"? Πλακώνομαι στις ασκήσεις, κομπλέ τα μάτια.
Τεσπά, για να μην μακρυγορώ κι άλλο, είμαι πεπεισμένος οτι το θέμα μου είναι το στρες. Διάβασα τόσα
περιστατικά εδω μέσα, που πλέον το πιστεύω. Έχω αποφασίσει να ασχοληθώ με αυτό. Σαν πρώτη κίνηση θα προσπαθήσω να εφαρμόσω το πρωτόκολλο wise anderson.
Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ, και ευχαριστώ όσους μπόρεσαν και διάβασαν όλο το κατεβατό. Ήθελα να μοιραστώ τον πόνο μου και τις εμπειρίες μου. Λογικά θα μπορώ να πω αν με βοήθησε η μέθοδος σε διάστημα 6-12 μηνών. Ελπίζω να έιμαι καλά και να μπω εδωμέσα να μοιραστώ τα καλά νέα.
Όσοι θέλουν να με ρωτήσουν κάτι σχετικά με αυτά που έγραψα, θα χαρώ να απαντήσω