"-Τα συμπτώματά μου όσον αφορά την πάθησή μας είναι εκμηδενισμένα (δύσκολο να πω αν οφείλεται στην αλλαγή γιατί και πριν ήταν εξαιρετικά ήπια, νομίζω όμως πως ναι).
-Έχουν πάψει να με ενοχλούν αιμορροίδες και να βλέπω αιματάκι στο χαρτί κάποιες φορές όταν σκουπίζομαι.
-Έχει πάψει το πολύ ενοχλητικό φαινόμενο παρά το ότι σκουπίζομαι εξαιρετικά σχολαστικά να βλέπω λίγο λερωμένο το βρακί μου μετά από λίγες ώρες (συγνώμη για την γλαφυρότητα της περιγραφής).



Πολύ ενδιαφέρουσα η εν λόγω δίαιτα Phaethon. Την συνεχίζεις? Με τι αποτελέσματα?

Με ενδιαφέρει πολύ η βελτίωση των τριών  σημείων που αναφέρεις (τα οποία έχω και εγώ) και ξαναπαραθέτω προηγουμένως αλλά και επαναλαμβάνω:
1. Φυσικά η CPPS
2. αιμορροίδες και να βλέπω αιματάκι στο χαρτί κάποιες φορές όταν σκουπίζομαι
3. παρά το ότι σκουπίζομαι εξαιρετικά σχολαστικά να βλέπω λίγο λερωμένο το βρακί μου μετά από λίγες ώρες

SUPER_SUPER BAN δεν κάνω τίποτα άλλο από το να προσπαθώ να καταλάβω κάτι από το μυστήριο της CPPS και να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας. Όμως, όπως έγραψα ήδη σε προηγούμενο post "δεν αποκλείεται να βρεθώ κάποια στιγμή (ή και να βρίσκομαι τώρα) σε λάθος μονοπάτι..."

Έχοντας αναλύσει λοιπόν το paper του Δρ. Shoskes για την αντινανοβακτηριακή θεραπεία, δημοσιευμένο το 2005   (βλέπε link http://www.prostatitis.org/pdf/shoskesurology.pdf ), αποφασίζω να κοιτάξω τι θεραπείες προτείνει σήμερα ο Doctor.

Μπαίνω στην ιστοσελίδα του doctor και πηγαίνω στην σελίδα για την ανάλυση των αιτιών της CPPS και τις προτεινόμενες θεραπείες (http://www.dshoskes.com/cpclinic.html ). Από ότι μπορώ να καταλάβω, 8 χρόνια μετά την δημοσίευση του paper για την αντινανοβακτηριακή θεραπεία, όχι μόνο δεν υπάρχει ανάλογη θεραπεία με την χρησιμοποιηθείσα στο παρελθόν, αλλά η λέξη νανοβακτήρια είναι ανύπαρκτη σε όλη την σελίδα....

Χμ...

Γεια σου φίλε... υπάρχουν άλλοι πιο έμπειροι από εμένα στο φόρουμ, αλλά εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είδα να αναφέρεις ότι έκανες κάποιες εξετάσεις...μόνο χορήγηση φαρμάκων...εάν έχεις κάνει κάποιες εξετάσεις, ποια ήταν τα αποτελέσματα?

Σε ότι αφορά την διδακτορική διατριβή που είχε ανεβάσει ο Phaethon
( βλέπε http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/bitstream/10889/361/1/50.pdf)
χρησιμοποιήθηκε σε συγκεκριμένο topic αλλά και γενικότερα στο φόρουμ ως επιχειρηματολογία για τον αποκλεισμό της σύνδεσης ασβεστωμάτων  (αποτετανώσεων, προστατικών λίθων) με την CPPS.

Ο τίτλος της διατριβής είναι: «Η κλινική και εργαστηριακή σημασία των ενδοπροστατικών ασβεστώσεων σε νέους ενήλικους άνδρες».  Από ένα πληθυσμό 1374 νεαρών ενηλίκων ηλικίας 20-50 ετων ελέγχθηκε υπερηχογραφικά και επελέγησαν 101 περιπτώσεις που είχαν προστατικούς λίθους.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις ακόλουθες σχετικές σκέψεις:

Στην σελίδα 105 (σύμφωνα με την αρίθμηση της διατριβής) αναφέρεται ότι:
«Οι μικροί λίθοι σπανίως αντιπροσωπεύουν παθολογική οντότητα και μπορούν να αγνοηθούν».
Χμ...δηλαδή ακόμη και οι μικροί λίθοι έστω και σπάνια μπορούν να αντιπροσωπεύουν παθολογική οντότητα. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ.

Είναι αλήθεια ότι στην συνέχεια η  διατριβή ξεκάθαρα λέει τα εξής:
«Θα πρέπει επομένως να αποβάλλουμε την αντίληψη ότι οι μικρές ενδοπροστατικές ασβεστώσεις που αναδεικνύονται στο υπερηχογράφημα αντιπροσωπεύουν παρελθούσες ή τρέχουσες εστίες φλεγμονής του αδένα».

Η συνέχεια του κειμένου όμως έχει μια άλλη διάσταση:
«Ωστόσο οι μεγαλύτεροι λίθοι συνοδεύονται πιο συχνά από συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού και συνδέονται συχνότερα με παθολογικές οντότητες όπως χρόνιες μορφές προστατίτιδας ή αυξημένης πιθανότητας μεταβολικών διαταραχών του ασβεστίου. Στις περιπτώσεις αυτές η ανάδειξη προστατικών λίθων μπορεί να εγείρει ερωτήματα μιας υποκείμενης παθολογικής κατάστασης που ενδεχομένως να απαιτεί διερεύνηση και θεραπεία».

Στην σελίδα 104 (σύμφωνα με την αρίθμηση της διατριβής) αναφέρεται ότι:
«Υπάρχει σημαντικά αυξημένη συχνότητα χρόνιας προστατίτιδας μεταξύ των ατόμων με προστατική λιθίαση (διπλάσια από ότι στο γενικό πληθυσμό)».

Στην περίληψη της διατριβής (σελίδα 107) αναφέρεται μεταξύ άλλων  ότι:
«Υπήρχε αυξημένη επίπτωση προστατίτιδας (28,7%),νεφρολιθίασης( 27,3%) μεταξύ των ατόμων με προστατική λιθίαση».

Και στην συνέχεια: «Οι μικρές πολλαπλές ασβεστώσεις είναι ένα φυσιολογικό, συχνά τυχαίο υπερηχογραφικό εύρημα του προστάτη που αντιπροσωπεύει περισσότερο διεργασία γήρανσης παρά μια νοσολογική οντότητα. Ωστόσο μεγαλύτεροι ή/και κεντρικότεροι προστατικοί λίθοι πιθανότατα σχετίζονται με υποκείμενη παθολογική κατάσταση που ενδεχομένως να απαιτεί διερεύνηση και θεραπεία».

Οφείλω να επισημάνω ότι:

1.   Στο paper της αντινανοβακτηριακής θεραπείας του Δρ. Shosckes, το Reference 6 της  βιβλιογραφίας (references) είναι paper  που έχει γράψει ο συγγραφέας της διατριβής κ. Γεραμούτσος, με τον ίδιο τίτλο της διατριβής του:
Geramoutsos, I., Gyftopoulos, K., Perimenis, P., Thanou, V.,Liagka, D., Siamblis, D. et al: Clinical correlation of prostatic lithiasis with chronic pelvic pain syndromes in young adults. Eur Urol, 45:333, 2004

2.   Δηλαδή ο Δρ. Shosckes χρησιμοποίησε τα ευρήματα του κ. Γεραμούτσου .  Πιστεύω  ότι  το paper του κ. Γεραμούτσου άνοιξε διάπλατα το δρόμο στον Δρ. Shosckes για το δικό του paper που δημοσιεύτηκε το 2005, εξαιτίας:
a.   τα ευρήματα συσχετισμού προστατικών λίθων και χρόνιας προστατίτιδας άνοιγαν το πεδίο για περαιτέρω έρευνα. Επιπλέον, ο κ. Γεραμούτσος χρησιμοποίησε μεγάλο δείγμα ασθενών στην έρευνα του,  101 ασθενείς καθιστώντας αξιόπιστα τα όποια ευρήματα, όπως: «Υπάρχει σημαντικά αυξημένη συχνότητα χρόνιας προστατίτιδας μεταξύ των ατόμων με προστατική λιθίαση (διπλάσια από ότι στο γενικό πληθυσμό)».
b.   Η διατριβή δεν έχει λάβει υπόψη της γενικότερα την όποια επίδραση των νανοσωματιδίων στην προστατική λιθίαση, ενώ  ο Δρ. Shosckes αναφέρει ότι μέχρι και 98% των προστατικών λίθων θα μπορούσαν να αποδοθούν στην δράση των νανοσωματιδίων. Σε ολόκληρη την διατριβή δεν υπάρχει η λέξη νανοσωματίδια...Αυτό δεν αποτελεί μομφή στον Έλληνα ερευνητή. Η έρευνα του κ. Γεραμούτσου ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 και ολοκληρώθηκε το 2003. Στο paper του Δρ. Shosckes η βιβλιογραφία του (references) για την γενικότερη επίδραση των νανοσωματιδίων  αποτελείται από τα paper με αρίθμηση  8,9,12,14,16. Το παλιότερο από αυτά ανάγεται στο 1999. Το μοναδικό paper της βιβλιογραφίας (references) του Δρ. Shosckes που συνδέει νανοβακτηρίδια και ουροποιητικό είναι το Reference 15: Drancourt, M., Jacomo, V., Lepidi, H., Lechevallier, E., Grisoni, V., Coulange, C. et al: Attempted isolation of Nanobacterium sp. microorganisms from upper urinary tract stones. J Clin Microbiol, 41: 368, 2003.

3.   Δηλαδή, o Δρ. Shoskes βρήκε έτοιμη την βιβλιογραφία, καθώς επίσης και την φαρμακευτική αγωγή που είχε χρησιμοποιηθεί για στεφανιαία νόσο, με αποτελέσματα: «Ανεπίσημα, σε αρκετούς ασθενείς σε μια κλινική μελέτη για την αξιολόγηση παρόμοιας αγωγής με Comet για στεφανιαία νόσο, αναφέρθηκε η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων ταυτόχρονων συμπτωμάτων CPPS».

4.   Όπως έχω ήδη γράψει σε προηγούμενο post: « δεν πήγε στα τυφλά ο doctor Shoskes ...ήταν μια έρευνα εκ του ασφαλούς...απέδειξε αυτό που γνώριζε ήδη...».

Χμ...

Σας ευχαριστώ πολύ συμπάσχοντες...Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάτε ότι η έρευνα που κάνω είναι πάνω από τις πραγματικές μου δυνάμεις, βασίζεται στο πάθος για την έξοδο από το τούνελ της CPPS...συνεπώς δεν αποκλείεται να βρεθώ κάποια στιγμή (ή και να βρίσκομαι τώρα) σε λάθος μονοπάτι...
Χρειάζομαι λοιπόν την εμπειρία, τα σχόλια, τις ιδέες και τις παρεμβάσεις σας....εξάλλου μόλις 7 μήνες έχω στο τούνελ της CPPS...
SUPER_SUPER BAN, σε παρακαλώ μπορείς να μου στείλεις κάποιο link για το φαρμακευτικό κιτ που αναφέρεις? Θα ήθελα να το κοιτάξω....
Μarkelos, πολύ ενδιαφέρουσα η φαρμακογονιδιοματική που αναφέρεις....πως είναι ο αγγλικός όρος?

Θα ήθελα να επισημάνω ότι μετά από 7 μήνες με την CPPS,  αν έχω πλέον την ψυχραιμία να ερευνώ και να γράφω στο φόρουμ, οφείλεται στην κουερσετίνη που διάβασα για πρώτη φορά ότι υπάρχει, στο σχετικό θέμα που άνοιξε ο Phaethon εδώ στο φόρουμ και τον ευχαριστώ. Η κουερσετίνη μου έδωσε την πολυτέλεια να μην πονάω όπως πριν και να μπορέσω να συγκεντρωθώ στο πρόβλημα της CPPS. Στην πραγματικότητα η κουερσετίνη μου δίνει μάλλον διπλάσιο αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση του πόνου, σε σχέση με τις αντιβιώσεις που πήρα.  Επαναλαμβάνω, ότι δεν νιώθω ότι έχω θεραπευτεί και μάλιστα αντιμετωπίζω μια σχετική έξαρση τις τελευταίες 2 εβδομάδες, όπως έχω ήδη γράψει στο ιστορικό μου.

Συνεχίζοντας λοιπόν στο θέμα, στην σελίδα του www.prostatitis.org στο δεξί μενού υπάρχει το paper του dr Shoskes, δημοσιευμένο το 2005  (βλέπε link http://www.prostatitis.org/pdf/shoskesurology.pdf ).
Το paper ονομάζεται "Antinannobacterial therapy for men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome and prostatic stones: preliminary experience". Δηλαδή "Αντινανοβακτηριακή θεραπεία για άνδρες με χρόνια προστατίτιδα/χρόνιο πυελικό σύνδρομο και προστατικούς λίθους: προκαταρκτική έρευνα".
Στην πραγματικότητα, ήδη από τον τίτλο διαφαίνεται ότι πρόκειται για μία θεραπεία κατά των νανοβακτηρίων. Δηλαδή ο dr Shoskes δεν χρησιμοποιούσε νανοβακτήρια για να καταπολεμήσει προστατικούς λίθους (ή ασβεστώματα ή αποτετανώσεις), όπως μου είχε γράψει ο SUPER_SUPER BAN (σ'ευχαριστώ όμως που έδωσες την πολύτιμη ιδέα να το ψάξω...), αλλά ήθελε αντίθετα να χτυπήσει τα νανοβακτήρια χρησιμοποιώντας ένα κοκτέιλ φαρμακευτικής αγωγής.
Στην αρχική σύνοψη (abstract) αναφέρεται ότι οι ασθενείς χρόνιας προστατίτιδας συχνά έχουν προστατικά ασβεστώματα, αλλά η σύνδεση με τα συμπτώματα της ασθένειας είναι αμφιλεγόμενη. Τα νανοβακτήρια εμπλέκονται στον σχηματισμό λίθων στο ουροποιητικό και ενδεχομένως μια θεραπεία για την εξάλειψη των νανοβακτηρίων και των λίθων να έχει αντίκτυπο στα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας (CPPS).
Μέθοδος: Σε 16 ασθενείς με ιστορικό CPPS και που είχαν υποβληθεί σε άλλες θεραπείες χωρίς αποτέλεσμα, χορηγήθηκε καθημερινά για 3 μήνες  comET (Nanobac Life Sciences, Tampa, Florida).
Αποτελέσματα: 12 ασθενείς είχαν βελτίωση τουλάχιστον 25% (ποσοστό ασθενών 80%), ενώ 8 ασθενείς είδαν βελτίωση τουλάχιστον 50% (ποσοστό ασθενών 53%). Νανοβακτηριακά αντιγόνα ή αντισώματα βρέθηκαν 60% στον ορό και 40% των δειγμάτων ούρων. Σε 10 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε διορθικό υπερηχογράφημα μετά τη θεραπεία οι πέτρες του προστάτη μειώθηκαν σε μέγεθος ή επιλύθηκαν σε ποσοστό 50%.
Συμπεράσματα: Η θεραπεία αποσκοπούσε στην εξάλειψη νανοβακτηρίων και οδήγησε σε σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων της  CPPS στην πλειοψηφία των ανδρών, που οφείλεται είτε στη θεραπεία της παραγωγής πέτρας νανοβακτηρίων ή μέσω κάποιου άλλου μηχανισμού.

Επιλέγω ορισμένα σημεία:
"Η θεραπεία αναπτύχθηκε για την εξάλειψη της ασβεστοποίησης που σχηματίζεται από νανοβακτήρια, το φάρμακο Comet, αποτελείται από ένα αντιβιοτικό (τετρακυκλίνη), ένα nutraceutical που υποτίθεται ότι επιτρέπει στο αντιβιοτικό να διεισδύσει στην πέτρα και ένα υπόθετο που περιέχει αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ (EDTA) για να διαλυθεί η πέτρα. Ανεπίσημα, σε αρκετούς ασθενείς σε μια κλινική μελέτη για την αξιολόγηση παρόμοιας αγωγής με Comet για στεφανιαία νόσο, αναφέρθηκε η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων ταυτόχρονων συμπτωμάτων CPPS.
(Σημείωση δική μου: Δηλαδή, δεν πήγε στα τυφλά ο doctor...ήταν μια έρευνα εκ του ασφαλούς...απέδειξε αυτό που γνώριζε ήδη...)

Ως εκ τούτου, μελετήσαμε την θεραπεία Comet σε άνδρες με CPPS που δεν ανταποκρίνονταν σε συμβατικές θεραπείες και είχαν τεκμηριωμένα προστατικούς λίθους.
Στην section "discussion", μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:
While to our knowledge prostatic stones have not directly been analyzed for nanobacteria, the documented apatite core  98% of prostatic stones could be consistent with a nidus formed by nanobacteria.
Ενώ σύμφωνα με τις γνώσεις μας οι προστατικοί λίθοι δεν έχουν άμεσα αναλυθεί για νανοβακτήρια, o τεκμηριωμένoς πυρήνας "apatite"  του 98% των προστατικών λίθων,  θα μπορούσαν  να είναι σύμφωνοι με την φωλιά που σχηματίζεται από Nanobacteria.
(Σημείωση δική μου: μέχρι και το 98% των προστατικών λίθων θα μπορούσαν να οφείλονται στα νανοβακτήρια...)
Any hypothesis of a relationship between prostatic stones and CPPS symptoms must account for the fact that such prostatic calcifications are often seen in asymptomatic men.
Κάθε υπόθεση μιας σχέσης μεταξύ προστατικών λίθων και συμπτωμάτων CPPS πρέπει να υπολογίζεται για το γεγονός ότι οι εν λόγω αποτιτανώσεις ευρίσκονται συχνά σε ασυμπτωματικούς άνδρες.

Λίγο πιο κάτω:
Αποτιτανώσεις στους αγωγούς αποστράγγισης των προστατικών αδένων θα μπορούσαν να καταλήξουν να προκαλέσουν απόφραξη, δευτερογενή φλεγμονή και αυξημένες  διαπροστατικές πιέσεις. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα μπορούσε να εξηγήσει την προσωρινή ανακούφιση που επιτυγχάνεται με αντιφλεγμονώδη, προστατικά μασάζ και αντιβιοτικά, τα οποία έχουν άμεση αντιφλεγμονώδη δράση. Ο επίμονος πόνος και η φλεγμονή στην περιοχή θα μπορούσε να οδηγήσει σε επίμονο πυελικό νεύρο και μυικό ερεθισμό, με αποτέλεσμα σε ένα αυτόνομο σύνδρομο, όπου συμπεριλαμβάνονται πόνος και συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού. Τα Nanobacteria στα ούρα θα μπορούσαν να καταλήξουν σε παλινδρόμηση στους αγωγούς και να παρακινηθεί ο σχηματισμός κρυστάλλων απατίτη, δίνοντας έναρξη στην διαδικασία.
Το κείμενο συνεχίζει, αλλά εδώ μπορώ πλέον να ανακεφαλαιώσω κάποια κρίσιμα σημεία (για μένα) και να επιχειρήσω να εκφράσω κάποιες δικές μου σκέψεις και ερωτήματα.
1.   Η συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή είχε ήδη χορηγηθεί για στεφανιαία νόσο, και αναφέρθηκε η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων ταυτόχρονων συμπτωμάτων CPPS!!!!
2.   Στο τέλος του κειμένου αναφέρεται ότι παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, η συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή δεν είχε σχεδιαστεί για προβλήματα λίθων του προστάτη...π.χ. χρησιμοποιήθηκε λίγη βρομολίνη και κουερσετίνη...(!)
3.   Σε 10 ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε διορθικό υπερηχογράφημα μετά τη θεραπεία οι πέτρες του προστάτη μειώθηκαν σε μέγεθος ή επιλύθηκαν σε ποσοστό 50%.
4.   12 ασθενείς είχαν βελτίωση τουλάχιστον 25% (ποσοστό ασθενών 80%), ενώ 8 ασθενείς είδαν βελτίωση τουλάχιστον 50% (ποσοστό ασθενών 53%).

Τι μου λένε όλα αυτά?
Ένα ποσοστό από τα ασβεστώματα (αποτετανώσεις ή προστατόλιθοι) δημιουργούνται από τα νανοσωματίδια. Όμως οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως δεν αποδίδουν γιατί δεν καταπολεμούν την αιτία, δηλαδή τα υπεύθυνα νανοσωματίδια για τον σχηματισμό των λίθων αλλά και τους ίδιους τους λίθους.....

Το ξαναπαραθέτω:
«Αποτιτανώσεις στους αγωγούς αποστράγγισης των προστατικών αδένων θα μπορούσαν να καταλήξουν να προκαλέσουν απόφραξη, δευτερογενή φλεγμονή και αυξημένες  διαπροστατικές πιέσεις. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα μπορούσε να εξηγήσει την προσωρινή ανακούφιση που επιτυγχάνεται με αντιφλεγμονώδη, προστατικά μασάζ και αντιβιοτικά, τα οποία έχουν άμεση αντιφλεγμονώδη δράση».

Χμ...

SUPER_SUPER BAN, σ'ευχαριστώ πραγματικά για την συνεισφορά σου στο διάλογο τόσο για την ομοιοπαθητική, όσο και για τις αποτετανώσεις. Το γεγονός ότι εμφανίζεις έναν κάποιο σκεπτικισμό και στις δύο περιπτώσεις, όχι μόνο δεν μειώνει την συνεισφορά σου στο διάλογο, αλλά αντιθέτως με βοήθησε να ψάξω λιγάκι παραπάνω και να μάθω κάποια πράγματα ενδεχομένως χρήσιμα για όλους μας, που θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Για τις αποτετανώσεις θέλω πρώτα απ'όλα να αμφισβητήσω το ότι υπάρχουν όλα στο εδώ στο φόρουμ, μάλλον όμως μπορούμε ν'αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι της χρόνιας προστατίτιδας από το φόρουμ... Σύμφωνα με έρευνα σε πηγές εκτός του φόρουμ, οι αποτετανώσεις εμφανίζονται μάλλον σε όλους τους άνδρες άνω των 40 ή αυξάνονται μετά από αυτή την ηλικία. Ωστόσο, μάλλον η κρίσιμη ερώτηση (τουλάχιστον για μένα), είναι πότε μπορεί να θεωρηθούν οι αποτετανώσεις ως προστατικοί λίθοι. Εδώ μάλλον υπάρχει μια σχετική αβεβαιότητα σύμφωνα και με μια ελληνική σχετική διατριβή που είχε παραπέμψει με link στο φόρουμ ο Phaethon.
Εάν υποτεθεί ότι υπάρχει κάποιος κοινά αποδεκτός τρόπος καθορισμού στο τι μπορεί να χαρακτηρισθεί ως προστατικός λίθος, τότε η εξήγηση της εμφάνισης της χρόνιας προστατίτιδας που επιχειρεί ο κ. Ζούμπος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (βλέπε link http://urology.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23&Itemid=63 )
Συνοπτικά, "πιστεύεται" ότι αρχικά μικροβιακά στελέχη διεισδύουν μέσω της ουρήθρας στον προστάτη και εκεί αναπτύσσονται ήπια, προστατευόμενα από μία βιομεμβράνη που δημιουργούν στις αποικίες τους, με αποτέλεσμα οι ανοσιακοί μηχανισμοί να μην μπορούν να τα αντιμετωπίσουν. Εκεί είναι δύσκολο να προσβληθούν από τους ανοσιακούς μηχανισμούς και αναπτύσσονται με λανθάνοντα τρόπο.
Στη συνέχεια: "Σε εστίες έντονης φλεγμονής, εναποτίθενται πρωτείνες οξείας φάσης, οι οποίες αλληλεπιδρούν με προϊόντα του μεταβολισμού μικροοργανισμών και δίνουν γένεση σε μικροσκοπικούς λίθους (προστατόλιθοι)."
Εάν τα παραπάνω αληθεύουν, τότε οι προστατόλιθοι (και ενδεχομένως ασβεστώσεις, αποτετανώσεις) οφείλονται σε αρχική μικροβιακή αιτία....τι λες SUPER_SUPER BAN??? (ευπρόσδεκτος αντίλογος από όλους σας...). Έχει σημασία κάτι τέτοιο? Χμ...είχα κάνει μια ερώτηση στο ιστορικό μου...."Ερώτηση: οι παλιότερες αποτετανώσεις (ασβεστώματα) στον προστάτη μου είναι δυνατόν με την βοήθεια συμπληρωμάτων να εξαφανιστούν?" Το απλό (μη ιατρικό) μυαλό μου σκεφτότανε ότι εξαλείφοντας τις αποτετανώσεις (ή ασβεστώματα ή προστατόλιθους), με συμπληρώματα γιατί η φαρμακευτική αγωγή αποτυγχάνει σύμφωνα με τα όσα διάβαζα και άκουγα, ίσως θα μπορούσαν να προσβληθούν αποικίες μικροβίων που κρύβονται εκεί και δεν ανιχνεύονται από τις ιατρικές εξετάσεις. Απάντηση δεν πήρα, αλλά κρατήστε την ερώτηση για αργότερα.....
Ο  SUPER_SUPER BAN μου έγραψε σχετικά ότι μάλλον δεν έχει σημασία κάτι τέτοιο: "Και όχι δεν εξαλείφονται με χάπια και τέτοια..Κάπου είχα διαβάσει πως o dr Shoskes με κάποια νανοβακτηρια (κατι τετοιο)το είχε καταφέρει."
Νέα ερώτηση: Αφού δεν έχει σημασία κάτι τέτοιο γιατί το επιχείρησε ο dr Shoskes και τι αποτελέσματα είχαν οι ασθενείς του? Θεραπεύτηκαν? Απάντηση δεν πήρα...έως τώρα....
Το ψάχνω λοιπόν...και βρίσκω στην σελίδα του www.prostatitis.org στο δεξί μενού το paper του dr Shoskes, δημοσιευμένο το 2005 παρακαλώ (βλέπε link http://www.prostatitis.org/pdf/shoskesurology.pdf ).
Πριν προχωρήσω όμως στο paper του dr Shoskes, ας τελειώσουμε με αυτά που έγραφε ο κ. Ζούμπος. "Η μετέπειτα εξέλιξη των συμπτωμάτων δεν συνοδεύεται απαραίτητα από ανίχνευση μικροβίων στα ούρα, το προστατικό υγρό ή το σπέρμα. Τα συμπτώματα σε μεγάλο βαθμό οφείλονται σε μέγιστο βαθμό στην προσβολή και δυσλειτουργία των μυών, αγγείων και νεύρων που βρίσκονται γύρω από τον προστάτη και σε στενότατη επαφή με αυτόν."
Δηλαδή, τα αρχικά μικρόβια σου κάνανε την "δουλειά" στα μουλωχτά, ενδεχομένως για χρόνια, χωρίς να έχεις ιδιαίτερες ενοχλήσεις, γιατί αναπτύσσονταν με λανθάνοντα τρόπο και προστατευμένα από το ανοσιοποιοτικό μας μέσα στις μεμβράνες τους. Όταν σου "σκάσει" το πρόβλημα της μη βακτηριακής προστατίτιδας, πλέον δεν έχει σημασία αν ανιχνεύονται τα μικρόβια γιατί σου έχουν κάνει την "δουλειά" γύρω από τον προστάτη....Χμ...σε αυτή την περίπτωση, μάλλον λοιπόν η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί μέσω της νευρομυϊκής διαταραχής σε κάποιους από τους μυς της λεκάνης (πυελικού εδάφους). Συνεπώς, πάμε σε αυτό που είχε γράψει ο Phaethon: "Οι θεωρίες των Wise και Anderson καθώς και το πρωτόκολλο θεραπείας αναπτύσσεται στο βιβλίο τους "Α headache in the Pelvis" και υπάρχουν πολλές μαρτυρίες πασχόντων για βελτίωση ή απαλλαγή από συμπτώματα ακολουθώντας την. Ωστόσο, όπως οι ίδιοι οι συγγραφείς κοινοποιούν, η θεραπεία τους δεν στάθηκε ικανή να βοηθήσει όλους ανεξαιρέτως τους πάσχοντες, λόγω διαφόρων παραγόντων αποτυχίας με κυριότερο -κατά τους συγγραφείς- το ότι απαιτεί από τον ασθενή να δείξει αυτοπειθαρχεία, να αφιερώσει αρκετό χρόνο, να τροποποιήσει το ημερήσιο του πρόγραμμα (ακόμα και να αλλάξει στάση απέναντι στη ζωή αν για παράδειγμα έχει την τάση να είναι υπερβολικά αγχωτικός ή ασκεί επάγγελμα με πολύ ένταση) και γενικότερα να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του αλλάζοντας τους παράγοντες που τον οδήγησαν σε αυτό το σύνδρομο."
Χμ...καποιοι δηλαδή θα βοηθηθούν...όμως μήπως μπορούμε να παρέμβουμε και κάπου αλλού? Να μην δούμε το ζήτημα μόνο σαν νευρομυική διαταραχή? Ενδεχομένως ναι, στο paper  του dr Shoskes υπάρχει και μια αρχική έρευνα και αποτελέσματα για μια άλλη λύση....
Συμπάσχοντες, ευχαριστώ για τον χρόνο σας, ελπίζω να βγει μια γόνιμη κουβέντα με αφορμή όλα αυτά. Θέλω να κλείσω αυτό το μήνυμα λόγω της προχωρημένης ώρας και θα συνεχίσω αύριο με το paper...
To be continued....

Phaethon, για να είμαι πιο ακριβής, δεν γνωρίζω εάν η ευαισθησία στον δεξί μου όρχι θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη επιδυδιμίτιδας ή κάποιας άλλης συνδρομής στην προστατίτιδα μου. Αν και έχω αναφερθεί σε ουρολόγους σχετικά, δεν έχουν δώσει κάποια βαρύτητα. Το ψάχνω....
Ωστόσο από την ιστοσελίδα του www.prostatitis.org υπάρχει link για chinese remedies (http://prostatitis.org/chinesepills.html), όπου συνδέεται η μη μικροβιακή προστατίτιδα με επιδυδιμίτιδα που δεν θεραπεύτηκε στο παρελθόν και με ουρηθρίτιδα. Πιο συγκεκριμένα σε ένα από τα προτεινόμενα προϊόντα ( PROSTATE GLAND PILLS Also named "KAI KIT WAN"), αναφέρεται ότι:

Chronic Prostatitis is a common disease in men. It always happen together with Urethritis and Epididymitis. If treated with western methods only, patients always unsatisfy with the results. It is hard to recover and patients still in pain. Chinese Medical determine that prostate gland inflammation belongs to a section of Urinary tract infection. It is in the field of Gonorrhoea.
Chronic Prostatitis happens because the disease haven't been completely recover in the acute period and the pathogenic bacteria still incubate in the glands. In the development of chronic inflammation, main changes are fibrosis, granuloutes infiltration and, tubular gland obstruction making the result of Dysuria. Since some chronic prostatitis patients use different medicines and have bad results, people in the Medical field tried their best to study, using many valuable Chinese medicines and developed this "Prostate Gland Pills."

Phaethon, σ'ευχαριστώ για το καλωσόρισμα....το εκτεταμένο ιστορικό μου θεώρησα ότι αποτελεί μια αναγκαία βάση για να μπορέσει ν'ανοίξει ενδεχομένως κάποιος χρήσιμος διάλογος.
Ναι, είμαι και εγώ άτομο της ομάδας "υψηλού κινδύνου" (πολύ στρες)... Υπάρχουν κάποια συμπτώματα και συμπεριφορές που αναφέρεις σε κείμενα της προσωπικής σου εμπειρίας, τα οποία είχα κατά την διάρκεια της περιόδου που μάλλον υπέφερα από ινομυαλγία και χρόνια πριν μου εμφανιστεί η προστατίτιδα. Ιδιαίτερα θέλω να αναφερθώ στην παρατήρησή σου ότι τα συμπτώματά σου χειροτέρευαν στο παρελθόν όταν νευρίαζες με καταστάσεις, πράγματα και συμπεριφορές άλλων. Π.χ. με την άτσαλη οδήγηση άλλων οδηγών....Όταν άρχισες ν'αλλάζεις συμπεριφορά και να μην δίνεις σημασία άρχισες να νιώθεις καλύτερα.
Λοιπόν, χρόνια πριν μάθω τι είναι η προστατίτιδα, υποφέροντας μάλλον από ινομυαλγία, όταν εκνευριζόμουν το πλήρωνα αμέσως με πόνους ιδιαίτερα στην μέση...Το σώμα μας δεν ενδιαφέρεται αν έχεις δίκιο...Όπως και εσύ, όταν άλλαξα τρόπο προσέγγισης, προσπαθώντας να βλέπω πιο χαλαρά τις καταστάσεις, άρχισε και η σταδιακή βελτίωσή μου και σε συνδυασμό με διατροφή και άσκηση βγήκα από το τούνελ της ινομυαλγίας.
Πιστεύω ότι τουλάχιστον στην περίπτωσή μου υπάρχει μια κάποια σύνδεση μεταξύ ινομυαλγίας και προστατίτιδας. Όμως και άλλα μέλη του φόρουμ την "ψάχνουν" για ινομυαλγία στο φόρουμ...
Έχω υποψίες επίσης και για ενδεχόμενη επιδυμίτιδα που δεν έχει διαγνωσθεί μέχρι σήμερα και θέλω να βρω γιατρό να μου την αποκλείσει ή να την επιβεβαιώσει. Η υποψία μου πηγάζει από τη πρόταση του ιστορικού μου: "Ευαισθησία στον δεξιό όρχι, γιατί μικρός παίζοντας ποδόσφαιρο με κτύπησε η μπάλα δύο φορές σε μια εβδομάδα στο ίδιο σημείο".
Το ψάχνω για CPPS stretches ή pelvic floor stretches. Ευχαριστώ και ελπίζω σε συνέχεια του διαλόγου μας.

atrsvdoo ευχαριστώ για την θεραπευτική εμπειρία σου με την ομοιπαθητική. Σου έχω στείλει pm εδώ και μέρες ζητώντας το όνομα του ομοιπαθητικού σου, αλλά δεν μου έχεις απαντήσει ακόμα....θα ήθελα να δοκιμάσω....στείλε μου τα στοιχεία του.

Για την ινομυαλγία έγραψα κάποια βασικά πράγματα στο Ιστορικό που έχω ανεβάσει. Για να απαντήσω στα ερωτήματα που τέθηκαν εδώ, θέλω να προσθέσω ότι:
α) η διαγνωση γίνεται από ρευματολόγο
β) προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν συγκεκριμένα trigger points τα οποία "ψάχνουν" οι ρευματολόγοι, σε διάφορα σημεία του σώματος, όπου ενδεχομένως δεν έχεις νιώσει πόνο πριν την εξέταση.
γ) η εύρεση των trigger points γίνεται με δακτυλική πίεση από τον γιατρό.
δ) στην εξέταση που μου είχε γίνει, είχα εκπλαγεί από τον πόνο που ένιωθα σε  συγκεκριμένα trigger points. Δεν είχα ποτέ καταλάβει πριν την εξέταση ότι στα συγκεκριμένα σημεία πονούσα....! Π.χ. πόνεσα στο στήθος κατόπιν της δακτυλικής πίεσης, ενώ αντίθετα οι καθημερινοί μου πόνοι δεν είχαν σχέση....ήταν στην πλάτη και ιδιαίτερα στο αριστερό μέρος της μέσης....

Παράθεση από: SUPER_SUPER BAN στις 13 Απριλίου, 2013, 11:34:53 ΠΜ
Οι αποτετανώσεις  ίσως να είναι και τελείως άσχετες με το πρόβλημα μας . . .Και όχι δεν εξαλείφονται με χάπια και τέτοια..Κάπου είχα διαβάσει πως o dr Shoskes με κάποια νανοβακτηρια
(κατι τετοιο)το είχε καταφέρει .
Τα έχουμε χιλιοπεί όμως όλα αυτά ,να μην τα ξαναλέμε .Τι λες ;
Ψάξε ,ολα ειναι εδώ μέσα. Χρησιμοποίησε την αναζήτηση πάνω.

Χμ...επειδή έχω δει σχετικές αναφορες για τις αποτετανώσεις στο φόρουμ και έχω επίσης και εγώ διαβάσει κάπου ότι ψάχνουν με κάποια νανοβακτηρια να αντιμετωπίσουν τις αποτετανώσεις, το ερώτημα μετατρέπεται ως εξής:  αν υποθέσουμε ότι ο dr Shoskes το κατάφερε, αυτό σημαίνει ότι θεραπεύτηκαν οι ασθενείς του?

Παραθέτω και εγώ την μέχρι τώρα εμπειρία μου με την κουερσετίνη, όπως την έχω αναρτήσει στο ιστορικό μου (10/04/2013):
"Χάρις στο φόρουμ ξεκίνησα  να χρησιμοποιώ το "Activated Quercetin" και τα αποτελέσματα φαίνονται πολύ ενθαρρυντικά... πήρα την πρώτη κάψουλα Σάββατο απόγευμα στις 16 Φεβρουαρίου (2013) και μετά από 1-2 ώρες άρχισαν να μειώνονται οι αφόρητοι πόνοι. Κοιμήθηκα και ξύπνησα το πρωί εξαιτίας... στύσης, που είχα να δω μήνες το πρωϊ! Οι πόνοι μειώθηκαν ήδη από την πρώτη μέρα περίπου 50% (!) και αργά ημέρα με την ημέρα καλυτέρευα. Όταν τελείωσε η συσκευασία ο πόνος είχε μειωθεί περίπου στο 1/3 του αρχικού. Έπαιρνα την προτεινόμενη δοσολογία, δηλαδή 3 κάψουλες την ημέρα. Δεν ξαναβρήκα την ίδια κουερσετίνη (στο γνωστό κατάστημα στην Πανεπιστημίου) και αναγκαστικά πήρα την "Quersetin Plus". Ακολούθησα και εδώ την προτεινόμενη ποσότητα, που όμως είναι 2 κάψουλες την ημέρα και οι δραστικές ουσίες είναι στη μισή ποσότητα σε σχέση με την "Activated Quercetin". Συμπληρωματικά έπαιρνα και saw palmetto αυτή τη φορά. Η σταδιακή βελτίωση συνεχίστηκε και στο τέλος της συσκευασίας "Quersetin Plus" αισθανόμουν ότι ο πόνος είχε μειωθεί στο 10% του αρχικού.  Εδώ έκανα το λάθος... κάνοντας sex 3 φορές την ίδια ημέρα, ο προστάτης διαμαρτυρήθηκε ξανά και ενδεχομένως μου δημιούργησε δέκατα πυρετού ... Ξανά "Activated Quercetin" και μου πρότειναν για μια εβδομάδα και "Omega 3 Fish Oil", οπότε συνεχίζεται η περιπέτεια..."
Αν μπορώ να βγάλω κάποια συμπεράσματα μετά από 2 σχεδόν μήνες κουερσετίνης, θα έλεγα ότι:
α) στο επίπεδο του πόνου η βελτίωση ήταν πολύ σημαντική, με έβγαλε από την απόγνωση
β) Η συχνοουρία εξαφανίστηκε
γ) εξαιτίας της βελτίωσης,  δεν πρόσεξα την συχνότητα σεξουαλικών επαφών/αυνανισμού, με συνέπεια μια σχετική νέα έξαρση της κατάστασης και του πόνου μία εβδομάδα πριν, που ωστόσο ήδη φαίνεται να υποχωρεί ξανά
δ) Παρά την σημαντική βελτίωση, σε καμμία περίπτωση δεν αισθάνθηκα ότι έχει επιλυθεί το πρόβλημα (ας ελπίσουμε να το αισθανθώ μελλοντικά). Υπάρχει μάλλον μόνιμα μια κάποια ενόχληση/τσούξιμο στο περίνεο και κάποιες στιγμές στο εσωτερικό του κορμού του πέους.

Μετά από 4 μήνες ταλαιπωρίας και πόνου, με αποδυναμωμένο οργανισμό από τις αντιβιώσεις, στα μέσα Φεβρουαρίου (2013) βρήκα αυτό το φόρουμ... Μάλιστα, αναρωτιόμουν πως δεν το είχα δει νωρίτερα, δεδομένου ότι από την αρχή αμφέβαλλα για την δυνατότητα των γιατρών να δώσουν οριστική λύση και έψαχνα πληροφόρηση στο ίντερνετ.   Χάρις στο φόρουμ ξεκίνησα  να χρησιμοποιώ το "Activated Quercetin" και τα αποτελέσματα φαίνονται πολύ ενθαρρυντικά... πήρα την πρώτη κάψουλα Σάββατο απόγευμα στις 16 Φεβρουαρίου (2013) και μετά από 1-2 ώρες άρχισαν να μειώνονται οι αφόρητοι πόνοι. Κοιμήθηκα και ξύπνησα το πρωί εξαιτίας... στύσης, που είχα να δω μήνες το πρωϊ! Οι πόνοι μειώθηκαν ήδη από την πρώτη μέρα περίπου 50% (!) και αργά ημέρα με την ημέρα καλυτέρευα. Όταν τελείωσε η συσκευασία ο πόνος είχε μειωθεί περίπου στο 1/3 του αρχικού. Έπαιρνα την προτεινόμενη δοσολογία, δηλαδή 3 κάψουλες την ημέρα. Δεν ξαναβρήκα την ίδια κουερσετίνη (στο γνωστό κατάστημα στην Πανεπιστημίου) και αναγκαστικά πήρα την "Quersetin Plus". Ακολούθησα και εδώ την προτεινόμενη ποσότητα, που όμως είναι 2 κάψουλες την ημέρα και οι δραστικές ουσίες είναι στη μισή ποσότητα σε σχέση με την "Activated Quercetin". Συμπληρωματικά έπαιρνα και saw palmetto αυτή τη φορά. Η σταδιακή βελτίωση συνεχίστηκε και στο τέλος της συσκευασίας "Quersetin Plus" αισθανόμουν ότι ο πόνος είχε μειωθεί στο 10% του αρχικού.  Εδώ έκανα το λάθος... κάνοντας sex 3 φορές την ίδια ημέρα, ο προστάτης διαμαρτυρήθηκε ξανά και ενδεχομένως μου δημιούργησε δέκατα πυρετού ... Ξανά "Activated Quercetin" και μου πρότειναν για μια εβδομάδα και "Omega 3 Fish Oil", οπότε συνεχίζεται η περιπέτεια... Ερώτηση: οι παλιότερες αποτετανώσεις (ασβεστώματα) στον προστάτη μου είναι δυνατόν με την βοήθεια συμπληρωμάτων να εξαφανιστούν?
Το πρόβλημα εμφανίστηκε στα 42, τον Οκτώβριο 2012 με αιμοσπερμία και έντονο πόνο στο περίνεο περίπου μία εβδομάδα μετά. Μόλις είχα επιστρέψει από 1 χρόνο πολύ στρεσαρισμένης εργασίας στο εξωτερικό. Συχνοουρία είχα και πριν αλλά της έδωσα σημασία μετά την αιμοσπερμία γιατί εντάθηκε. Επίσης κάψιμο στο περίνεο και κατά μήκος του πέους, μούδιασμα στους όρχεις, παροδική στυτική δυσλειτουργία. Όλες οι εξετάσεις καθαρές, δείχνουν μόνο αποτετανώσεις (ασβεστώματα) παλιότερες στον προστάτη. Έχω πάρει ladinin και prixina που αντιμετωπίζουν τον πολύ έντονο πόνο, σε συνδυασμό με αντιφλεγμονώδη. Το bactrimel δεν μου κάνει τίποτα. Η αιμοσπερμία εξαφανίστηκε μετά τον πρώτο μήνα αντιβιοτικών. Μόλις σταματούσα την αντιβίωση, επανερχόταν πολύ έντονος πόνος στο περίνεο. Παροδικά κατά τη διάρκεια των αντιβιώσεων,  έκοψα το αλκοόλ και μείωσα το τσιγάρο στα 2-3 ημερησίως. Περιστασιακά ελαφρά προβλήματα με αιμορροΐδες εδώ και 10 χρόνια. Ευαισθησία στον δεξιό όρχι, γιατί μικρός παίζοντας ποδόσφαιρο με κτύπησε η μπάλα δύο φορές σε μια εβδομάδα στο ίδιο σημείο.
Το πρόβλημα του στρες θυμάμαι με απασχόλησε για πρώτη φορά έντονα στα 24, στο Πανεπιστήμιο, όταν γυρνώντας ένα απόγευμα στο σπίτι  είχα έντονους πόνος στο στήθος, στο ύψος της καρδιάς, που δυνάμωσαν και εξαπλώθηκαν στο αριστερό χέρι. Νόμισα ότι είχα πάθει καρδιακή προσβολή, αλλά ο γιατρός επέμενε ότι ήταν απλώς στρες. Το ξεπέρασα, (μάλλον) με γυμναστήριο, ποδόσφαιρο και χαλάρωση. Μέχρι που 8 χρόνια αργότερα, βρέθηκα σε κατάσταση πολύμηνου στρες και αρχικά παρουσιάστηκε οξύς πόνος στον αυχένα και ημικρανίες. Διαγνώσθηκε μια ελαφριά σκολίωση, χωρίς να έχω αντιληφθεί τίποτα προηγουμένως. Ο ορθοπεδικός σύστησε άσκηση για σωστή στάση σώματος, όπως και να μην πάρω κιλά που θα επιβάρυναν την σπονδυλική στήλη. Α, και να χαλαρώσω...
Ο πόνος στην συνέχεια κατέβηκε στην σπονδυλική στήλη στο μέσο της ωμοπλάτης και στην συνέχεια στην αριστερή μεριά της μέσης, όχι πλέον στα οστά, όπου για πρώτη φορά άκουσα από άλλον ορθοπεδικό  γιατρό ότι έχω ρευματισμούς από το στρες που δημιουργούν φλεγμονές. Εκείνη την περίοδο είχα πρωινή ακαμψία και πόνους που μου επέτρεπαν αυτονομία μόνο 2-3 ώρων και στην συνέχεια έπρεπε να ξαπλώσω. Ακολούθησα αγωγή με αντιφλεγμονώδη και ενέσεις κορτικοειδών σε συνδυασμό με ασκήσεις διατάσεων, κολύμπι, γιόγκα, λάτιν χορό...
Η αγωγή με στήριξε στην καθημερινότητα, αλλά μετά από 9 μήνες ήθελα να σταματήσω τις ενέσεις. Επισκέφθηκα ρευματολόγο και εκεί άκουσα για πρώτη φορά ότι μάλλον είχα ινομυαλγία εξαιτίας χρόνιου στρες (η διάγνωση ινομυαλγίας απαιτεί  τουλάχιστον 11 trigger points-μου βρέθηκαν 9),  που μάλλον...αντιμετωπίσθηκε και τα όποια συμπτώματα πόνου σχεδόν εξαφανίστηκαν σιγά-σιγά αφού δεν δέχθηκα να πάρω αντικαταθλιπτικά (Lyrica). Αντίθετα, ξεκίνησα να παρακολουθώ ένα ξενόγλωσσο φόρουμ για ινομυαλγία, άλλαξα την διατροφή μου, κόβοντας το αλάτι και την ζάχαρη τουλάχιστον στο σπίτι, καταναλώνοντας προϊόντα ολικής αλέσεως (ζυμαρικά και ψωμί), αυξάνοντας τα θαλασσινά (χωρίς να κόψω όμως το κρέας), τα φρούτα και τα λαχανικά.  Επιπλέον, αφιέρωνα αρκετές ώρες την εβδομάδα για ασκήσεις διατάσεων, λάτιν χορό, κολύμπι το καλοκαίρι. Κατάφερα να ξαναρχίσω ακόμα και γυμναστική με βάρη, έκανα μπαλέτο και το αστείο είναι ότι έφτασα να κάνω σπαγγάτο στα 40 για πρώτη φορά στη ζωή μου...
Φαινόταν λοιπόν, ότι πήγαινα super και είχα ξεπεράσει μια δύσκολη κατάσταση με επιτυχία, αλλά έφυγα για δουλειά για 1 χρόνο στο εξωτερικό με πολύ στρες και όταν επέστρεψα παρουσιάστηκε η αιμοσπερμία και όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα που περιέγραψα. Προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβη,  σκέφτομαι επίσης ότι σε όλες τις μακροχρόνιες σχέσεις μου έκανα πρωκτικό σεξ χωρίς προφυλακτικό καθώς και τις μη γόνιμες ημέρες που έπονται της περιόδου και το ίδιο συνέβη την τελευταία χρονιά στο εξωτερικό. Αλκοόλ έπινα καθημερινά με το φαγητό και σε εξόδους. Κάπνιζα 26 χρόνια περίπου ένα πακέτο την ημέρα. Μόλις επέστρεψα Ελλάδα ξανακυκλοφορώ με την μηχανή μου (υποχρεωτικά -αλλά πάντα με ισοθερμικές φόρμες), ενώ στο εξωτερικό περπατούσα καθημερινά τουλάχιστον μισή ώρα ημερησίως...από το καλοκαίρι είχα ξαναρχίσει βάρη και τα έκοψα μετά την αιμοσπερμία.  Χρησιμοποιούσα το σεξ και τον αυνανισμό ως αγχολυτικό, δηλαδή καθημερινή εκσπερμάτωση τουλάχιστον 2 φορές ημερησίως.
Από την ημέρα που μου παρουσιάστηκε το πρόβλημα με τον προστάτη έχω πέσει ψυχολογικά και δεν αισθάνομαι καλά να βγαίνω μερικές φορές ούτε τα σαββατοκύριακα. Επιστρέφω από την δουλειά και ψάχνω την ζέστη του κρεβατιού μου. Είδα ότι όλοι συμφωνείτε στο χαλαρό τρέξιμο. Ποιες διατάσεις κάνουν καλό?
Έχει δοκιμάσει κανείς τίποτα από ομοιοπαθητική?
Ευχαριστώ τους συμπάσχοντες για το χρόνο τους...
Υ.Γ. : Για να μην ξεχνιόμαστε με τους ουρολόγους: έχω αλλάξει τρεις και ο τελευταίος  ενώ είναι καθηγητής Πανεπιστημίου δεν  φαίνεται να ξέρει κάτι παραπάνω από το Prixina...μέχρι εκεί φτάνει... και στα παράπονά μου για τους πόνους όταν διέκοπτα το Prixina, αμφισβήτησε τους πόνους μου ...λέγοντας ότι «εσύ ισχυρίζεσαι  ότι  πονάς»....χαχα! Θα μας τρελάνετε τελείως! Ε  λοιπόν, τώρα ισχυρίζομαι ότι με την κουερσετίνη πονάω ελάχιστα σε σχέση με το πριν «γιατρέ»...και ήδη αυτό είναι πολύ σημαντικό...για την ώρα...

Δεν ανοίγει το link στο topic 3 για τις τροφες που προστατεύουν τον προστάτη, τι μπορώ να κάνω?