Δυστυχώς, αναγκάζομαι και εγώ να ενταχθώ σε αυτή την κοινότητα. Ακόμα ένας ταλαιπωρημένος απο αυτή την επώδυνη και αδίστακτη "ασθένεια" που μας ταλαιπωρεί εμάς τους παθόντες. Ας πάρω όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Εμαφνίστηκε στα 23 όταν μια πολύ καλή μου πρωην, μου κόλλησε τα περιβόητα χλαμύδια. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν τι θα πει αφροδίσιο νόσημα. Λόγω αυτού, στις αρχικές ενοχλήσεις δεν έδωσα κάποια σημασία, εως ότου μετά απο 4 μήνες περίπου, έφτασα σε σημείο να έχω πόνο στην επιδιδυμίδα/όρχεις και στο περίνεο, και το χειρότερο όλων, δεκάδες μαχαίρια να μου σκίζουν την ουρήθρα σε όλο το μήκος, ειδικά στην στύση. Αναγκάστηκα να επισκεφθώ ουρολόγο, όπου και μετά απο καλλιέργεια προστατικού υγρού κατόπιν μάλαξης, βρέθηκαν χλαμύδια. Σημειωτέον οτι προηγήθηκε καλλιέργεια ούρων και σπέρματος και δεν είχαμε βρεί κάτι.
Πήρα αγωγή με βιμπραμισίν και κάτι ακόμα(πέρασαν τόσα χρόνια δε θυμάμαι) για περίπου ένα μήνα και τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Χάρηκα, ησύχασα, ξαλάφρωσα....Νόμιζα οτι απαλάχτηκα, αλλά δεν ήξερα οτι τότε ξεκινούσε και για μένα ο βασανιστικός αυτός άθλος μου.
Μετά απο 3 μήνες περίπου, άρχισαν ξανά οι πόνοι, αλλά αυτή τη φορά μόνο στο περίνεο με τα γνωστό αίσθημα βάρους και πίεσης. Ξανά γιατρός, ξανά εξετάσεις αλλά αυτή τη φορά τίποτα. Απο τότε μέχρι και τώρα έχω κάνει περίπου 5-6 επώδυνες μαλάξεις, προφανώς λόγο ερεθιμού το προστάτη, και σε κάποιες περιστασιακές εξετάσεις πριν ένα χρόνο απο τώρα για παράδειγμα βρέθηκε στρεπτόκοκκος όπου και ξαναπήρα αγωγή.
Τον τελευταίο χρόνο το είχα παρατήσει γιατί με είχε κουράσει το ψάξιμο χωρίς αποτέλεσμα, και είπα πριν απο δυο μήνες να ξανακάνω κάποιες τυπικές εξετάσεις γιατί είχα αρχίσει να έχω και κάποιο στυτικό πρόβλημα (ελάχιστο αλλά εγώ το καταλάβαινα) το οποίο και με ανασύχησε. Έκανα γενική ούρων και βγήκαν πυοσφαίρια 2-4 και ερυθρά 8-10.
Δεν έκανα περαιτέρω εξέταση και ο γιατρός μου έδωσε 15 μέρες ufexil και 15 bactrimel. Φυσικά δεν μου πέρασε τίποτα απο τους πόνους, ίσα ίσα είχα έξαρση 2 φορές μέσα στην αγωγή.
Εν τέλη, έψαξα, και βρήκα το forum. Διάβασα αρκετά για παιδιά που είναι ασυμπτωματικά κάποιους μήνες και χρόνια όπως ο Hyper Ban και πήρα θάρρος γιατί κακά τα ψέμματα περνώντας τα χρόνια κάποιες φορές σκεφτόμουν πως θα ζήσω με αυτό την υπόλοιπη ζωή μου και με έπιανε φρίκη και κατάθλιψη.Κάποιες φορές έκλαιγα γιατί παιδιά είναι πόνος, που δε σε αφήνει να ξεχαστείς ούτε να ηρεμήσεις.
Αποφάσισα να ξεκινήσω αλκαλική διατροφή. Το έκανα πρίν απο 20 μέρες περίπου.
Ομολογώ οτι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Τις πρώτες 10 μέρες ήμουν τελείως ασυμπτωματικός πράγμα το οποίο με ανέβασε απίστευτα. Γενικά ήμουν πολύ καλύτερα σωματικά, δεν κουραζόμουν, δεν είχα υπνηλίες όπως κάποτε και ένιωθα πολύ καλύτερα. Επανήλθαν και οι στύσεις μου σε άψογη κατάσταση. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω οτι γιατρεύτηκα και δεν ξέρω αν είναι αυτή η λύση και αν θα με βοηθήσει. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθώ να διατηρήσω το ph σε φυσιολογικό επίπεδα, καθώς οι περισσότερες αλκαλικές τροφές έιναι φρούτα και πρασινάδα. Μαρέσει η υγιεινή διατροφή, πηγαίνω και γυμναστήριο, αλλά σίγουρα θα τύχει κάποια στιγμή να βγω το σάββατο να θέλω να πιω, να φάω το κάτι παραπάνω....Είναι λίγο ζόρικο αλλά αν είναι να λυθεί το πρόβλημά μου δεν με πειράζει.
Αυτές τις μέρες δεν μπόρεσα να τηρήσω τη διατροφή λόγω Πάσχα, Αγίου Γεωργίου κτλπ. Οι πόνοι επανήλθαν αλλά οχι σε δραματικό επίπεδο.
Θέλω παρόλα αυτά να καταλήξω στο αν είναι θέμα Χρόνιας ΜΗ βακτηριακής προστατίτιδας ή ΣΧΠΑ και όχι Χρόνια Βακτηριακής γιατί τότε πρέπει να το κυνηγήσω με αγωγές και φάρμακα λογικά.
Στην περίπτωση την Χρόνιας βακτηριακής, υπάρχει περίπτωση τα συμπτώματα να φεύγουν για κάποιους μήνες/μέρες και να επανέρχονται ?? Γιατί εμένα το ιστορικό μου κάπως έτσι είναι. Για την ακρίβεια το περασμένο καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που ήμουν ασυμπτωματικός περίπου 4-5 μήνες. Αλλά απο Σεπτέμβριο στα ίδια πάλι...Αυτή η αδρανοποίηση και η έξαρση υποδηλώνει Μη μικροβιακή προστατίτιδα ή είναι άσχετο??
Σκοπεύω να διατηρήσω την αλκαλική διατροφή, είμαι σίγουρος οτι βοηθάει, το βλέπω. Πηγαίνω και γυμναστήριο πλέον 3 μήνες τώρα. Αν καταφέρω θα προσπαθήσω και για νηστειοθεραπεία καθώς το είχα εφαρμόσει εν μέρη αυτές τις πρώτες 10 μέρες που σας είπα οτι ξεκίνησα την αλκαλική διατροφή, καθώς επειδή δεν ήξερα τι να φάω που να μην είναι όξινο, κατέληγα να μην τρώω τίποτα στην τελική....Ήταν αυτές οι 10 μέρες που ήμουν άψογα.
Θα ενημερώσω για την πορεία μου αν και θέλω και την καθοδήγησή σας. Θα κάνω μέσα στη βδομάδα άλλη μια γενική ούρων. Αν μου βγουν πυοσφαίρια και ερυθρά πως προτείνεται να κινηθώ???
Σας ευχαριστώ και πάλι καλως σας βρήκα!!
Παιδιά Καλησπέρα. Μια ερώτηση.
Άλλο είναι το ουρηθρικό δείγμα και άλλο το προστατικό υγρό??
Για να πάρουμε προστατικό υγρό, κατόπιν μάλαξης του προστάτη προφανώς, μέσω ουρήθρας δεν διαχέεται ώστε να γίνει δειγματοληψία απο την απόληξή της??
Επίσης θέλω να διατυπώσω και κάτι ακόμα.
Με όσα έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα μέσα απο αυτό το forum, έχω διαπιστώσει τελικά, οτι ποτέ δε μου έχει γίνει σωστή διάγνωση για το τι τελικά έχω, και αν όντως είμαι σε στάδιο μη μικροβιακής προστατίτιδας. Τα συμπτώματα λίγο πολύ μοιάζουν για αυτό και άκρη δεν βγαίνει. Τα δικά μου είναι καθαρά στο περίνεο και στους όρχεις όπου έχω πόνους. Στο ουροποιητικό είμαι καλά, δισουρίες, νυχτοουρίες, συχνοουρίες δεν έχω(εντάξει ίσως κατουράω περισσότερες φορές απο ένα φυσιολογικό άνθρωπο αλλά η ποσότητα είναι κανονική και πάντα υπάρχει μεγάλη ποσότητα, η επικείμενη δηλαδή επιθυμία για ούρηση επιβεβαιώνεται απο την πράξη της και δεν είναι ψευδαίσθηση). Βέβαια έχω την αίσθηση της ατελής ούρησης καποιες φορες και καποιες ακόμα νιώθω καυσο αλλά σε νορμαλ επίπεδα.
Τι θα μπορούσατε λοιπόν να μου συστήνετε να κάνω σαν εξετάσεις γιατί νομίζω οτι ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα ήταν ανούσιο. Θέλω να πάρω τα πράγματα απο την αρχή, για να αποκλείσω τουλάχιστον την ύπαρξη μικροβίου. Με απλή καλλιέργεια ούρων και σπέρματος προφανώς δεν βγαίνουν ρεαλιστικά αποτελέσματα. Επειδή δεν είμαι γνώστης, αν μπορούσατε παρακαλώ να με καθοδηγήσετε θα ήμουν ευγνώμων.
Από όπου περνάει το υγρό που ελέγχεις μαζεύει μικρόβια.
Τα ούρα θα βρουν μικρόβια σε κύστη, ουρήθρα.
Η Stamey-Mears είναι ούρα συν το προστατικό υγρό, άρα ελέγχεις και προστάτη.
Η καλλιέργεια σπέρματος θα βρει μικρόβια στους όρχεις και ίσως στον προστάτη γιατί το σπέρμα έχει προστατικό υγρό και στην ουρήθρα αφού περνάει από εκεί.
Εγώ έτσι το καταλαβαίνω, τώρα αν φτάνει το προστατικό υγρό που είναι στο σπέρμα για μια καλή εξέταση, οι γιατροί που έχω ρωτήσει μέχρι τώρα πιστεύουν ότι φτάνει αλλά μετά από μάλαξη είναι πιο σίγουρο.
Πάντως αν έχεις συμπτώματα και βγουν αρνητικές οι εξετάσεις το πρόβλημα μπορεί να είναι μικροβιακό, δεν πιάνουν πάντα τα μικρόβια οι εξετάσεις.
Παράθεση από: niklop στις 23 Απριλίου, 2017, 10:42:44 ΜΜ
Δυστυχώς, αναγκάζομαι και εγώ να ενταχθώ σε αυτή την κοινότητα. Ακόμα ένας ταλαιπωρημένος απο αυτή την ανώδυνη και αδίστακτη "ασθένεια" που μας ταλαιπωρεί εμάς τους παθόντες. Ας πάρω όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Εμαφνίστηκε στα 23 όταν μια πολύ καλή μου πρωην, μου κόλλησε τα περιβόητα χλαμύδια. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν τι θα πει αφροδίσιο νόσημα. Λόγω αυτού, στις αρχικές ενοχλήσεις δεν έδωσα κάποια σημασία, εως ότου μετά απο 4 μήνες περίπου, έφτασα σε σημείο να έχω πόνο στην επιδιδυμίδα/όρχεις και στο περίνεο, και το χειρότερο όλων, δεκάδες μαχαίρια να μου σκίζουν την ουρήθρα σε όλο το μήκος, ειδικά στην στύση. Αναγκάστηκα να επισκεφθώ ουρολόγο, όπου και μετά απο καλλιέργεια προστατικού υγρού κατόπιν μάλαξης, βρέθηκαν χλαμύδια. Σημειωτέον οτι προηγήθηκε καλλιέργεια ούρων και σπέρματος και δεν είχαμε βρεί κάτι.
Πήρα αγωγή με βιμπραμισίν και κάτι ακόμα(πέρασαν τόσα χρόνια δε θυμάμαι) για περίπου ένα μήνα και τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Χάρηκα, ησύχασα, ξαλάφρωσα....Νόμιζα οτι απαλάχτηκα, αλλά δεν ήξερα οτι τότε ξεκινούσε και για μένα ο βασανιστικός αυτός άθλος μου.
Μετά απο 3 μήνες περίπου, άρχισαν ξανά οι πόνοι, αλλά αυτή τη φορά μόνο στο περίνεο με τα γνωστό αίσθημα βάρους και πίεσης. Ξανά γιατρός, ξανά εξετάσεις αλλά αυτή τη φορά τίποτα. Απο τότε μέχρι και τώρα έχω κάνει περίπου 5-6 επώδυνες μαλάξεις, προφανώς λόγο ερεθιμού το προστάτη, και σε κάποιες περιστασιακές εξετάσεις πριν ένα χρόνο απο τώρα για παράδειγμα βρέθηκε στρεπτόκοκκος όπου και ξαναπήρα αγωγή.
Τον τελευταίο χρόνο το είχα παρατήσει γιατί με είχε κουράσει το ψάξιμο χωρίς αποτέλεσμα, και είπα πριν απο δυο μήνες να ξανακάνω κάποιες τυπικές εξετάσεις γιατί είχα αρχίσει να έχω και κάποιο στυτικό πρόβλημα (ελάχιστο αλλά εγώ το καταλάβαινα) το οποίο και με ανασύχησε. Έκανα γενική ούρων και βγήκαν πυοσφαίρια 2-4 και ερυθρά 8-10.
Δεν έκανα περαιτέρω εξέταση και ο γιατρός μου έδωσε 15 μέρες ufexil και 15 bactrimel. Φυσικά δεν μου πέρασε τίποτα απο τους πόνους, ίσα ίσα είχα έξαρση 2 φορές μέσα στην αγωγή.
Εν τέλη, έψαξα, και βρήκα το forum. Διάβασα αρκετά για παιδιά που είναι ασυμπτωματικά κάποιους μήνες και χρόνια όπως ο Hyper Ban και πήρα θάρρος γιατί κακά τα ψέμματα περνώντας τα χρόνια κάποιες φορές σκεφτόμουν πως θα ζήσω με αυτό την υπόλοιπη ζωή μου και με έπιανε φρίκη και κατάθλιψη.Κάποιες φορές έκλαιγα γιατί παιδιά είναι πόνος, που δε σε αφήνει να ξεχαστείς ούτε να ηρεμήσεις.
Αποφάσισα να ξεκινήσω αλκαλική διατροφή. Το έκανα πρίν απο 20 μέρες περίπου.
Ομολογώ οτι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Τις πρώτες 10 μέρες ήμουν τελείως ασυμπτωματικός πράγμα το οποίο με ανέβασε απίστευτα. Γενικά ήμουν πολύ καλύτερα σωματικά, δεν κουραζόμουν, δεν είχα υπνηλίες όπως κάποτε και ένιωθα πολύ καλύτερα. Επανήλθαν και οι στύσεις μου σε άψογη κατάσταση. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω οτι γιατρεύτηκα και δεν ξέρω αν είναι αυτή η λύση και αν θα με βοηθήσει. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθώ να διατηρήσω το ph σε φυσιολογικό επίπεδα, καθώς οι περισσότερες αλκαλικές τροφές έιναι φρούτα και πρασινάδα. Μαρέσει η υγιεινή διατροφή, πηγαίνω και γυμναστήριο, αλλά σίγουρα θα τύχει κάποια στιγμή να βγω το σάββατο να θέλω να πιω, να φάω το κάτι παραπάνω....Είναι λίγο ζόρικο αλλά αν είναι να λυθεί το πρόβλημά μου δεν με πειράζει.
Αυτές τις μέρες δεν μπόρεσα να τηρήσω τη διατροφή λόγω Πάσχα, Αγίου Γεωργίου κτλπ. Οι πόνοι επανήλθαν αλλά οχι σε δραματικό επίπεδο.
Θέλω παρόλα αυτά να καταλήξω στο αν είναι θέμα Χρόνιας ΜΗ βακτηριακής προστατίτιδας ή ΣΧΠΑ και όχι Χρόνια Βακτηριακής γιατί τότε πρέπει να το κυνηγήσω με αγωγές και φάρμακα λογικά.
Στην περίπτωση την Χρόνιας βακτηριακής, υπάρχει περίπτωση τα συμπτώματα να φεύγουν για κάποιους μήνες/μέρες και να επανέρχονται ?? Γιατί εμένα το ιστορικό μου κάπως έτσι είναι. Για την ακρίβεια το περασμένο καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που ήμουν ασυμπτωματικός περίπου 4-5 μήνες. Αλλά απο Σεπτέμβριο στα ίδια πάλι...Αυτή η αδρανοποίηση και η έξαρση υποδηλώνει Μη μικροβιακή προστατίτιδα ή είναι άσχετο??
Σκοπεύω να διατηρήσω την αλκαλική διατροφή, είμαι σίγουρος οτι βοηθάει, το βλέπω. Πηγαίνω και γυμναστήριο πλέον 3 μήνες τώρα. Αν καταφέρω θα προσπαθήσω και για νηστειοθεραπεία καθώς το είχα εφαρμόσει εν μέρη αυτές τις πρώτες 10 μέρες που σας είπα οτι ξεκίνησα την αλκαλική διατροφή, καθώς επειδή δεν ήξερα τι να φάω που να μην είναι όξινο, κατέληγα να μην τρώω τίποτα στην τελική....Ήταν αυτές οι 10 μέρες που ήμουν άψογα.
Θα ενημερώσω για την πορεία μου αν και θέλω και την καθοδήγησή σας. Θα κάνω μέσα στη βδομάδα άλλη μια γενική ούρων. Αν μου βγουν πυοσφαίρια και ερυθρά πως προτείνεται να κινηθώ???
Σας ευχαριστώ και πάλι καλως σας βρήκα!!
γεια σου niklop, 5 πράγματα και από εμένα:
Προφανώς δεν είναι 'ανώδυνη', μάλλον τυπογραφικό, δυστυχώς είναι επώδυνη. Δεν είναι 'ασθένεια' αλλά ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ή σύνδρομο, με κοινά ή παρόμοια χαρακτηριστικά σε πολλούς άνδρες. Στόχος μας είναι και να βρούμε τις αιτίες (παθήσεις) που προκαλούν τα συμπτώματα και να τις θεραπεύσουμε, αλλά και να κάνουμε τα συμπτώματα λιγότερο επώδυνα. Πολλοί άνδρες έχουν τέτοια συμπτώματα, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, άλλοι για λίγο, άλλοι για πολύ, άλλοι κατά διαστήματα, άλλοι περισσότερο ουρολογικά, άλλοι περισσότερο επώδυνα κλπ. Άρα δεν είναι κάποια περίεργη κοινότητα, αλλά πολλοί άνδρες, κατά τα άλλα φυσιολογικοί άνθρωποι. Πολλοί μάλιστα δε μιλάνε για αυτά είτε γιατί ντρέπονται (νομίζοντας ότι έχουν κάποια 'μόλυνση' ή 'αφροδίσιο' όπως λες και εσύ) είτε γιατί έχουν μάθει να 'ζουν με αυτά', έχοντας αποδεχτεί και συμβιβαστεί με μία κατάσταση που υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής τους. Στο φόρουμ δίνεται η ευκαιρία στον κάθε ένα που επιθυμεί να γράψει για αυτά, προσφέροντας κάτι και αυτός στη γενική γνώση και εμπειρία. Για παράδειγμα το θέμα του εντέρου και της διατροφής που έχουν θίξει κάποια παιδιά εδώ φαίνεται να έχει βοηθήσει πολλούς και από ότι βλέπω και εσένα και αυτό είναι ευχάριστο. Αυτό απαντάει και σε όσους αμφισβητούν τη σχέση εντέρου και πυελικού άλγους. Σε πολλές περιπτώσεις το έντερο ευθύνεται ή παίζει σημαντικό ρόλο. Από το ιστορικό σου φαίνεται επίσης ότι το πράγμα ξεκινάει μάλλον μικροβιακά με τα χλαμύδια, που βρίσκονται και αντιμετωπίζονται. Μικροβιακή αιτία περιγράφεται και σε πολλά ιστορικά, και απαντάει σαφώς σε όσους αμφισβητούν τη σύνδεση των μικροβίων με το πυελικό άλγος. Απαντάει όμως και σε άλλους παραπληροφορούντες, αυτούς που θέλουν τα συμπτώματα να εμφανίζονται 'μετά από χρόνια' όταν (και καλά) έχουν 'φράξει' τα 'σωληνάκια' του προστάτη κλπ τρομακτικά και τρομοκρατικά. Στα περισσότερα ιστορικά που σχετίζονται με μικρόβια, φαίνεται τα συμπτώματα να ξεκινούν αμέσως μετά από κάποια μόλυνση ή μετά από λίγο και αυτό βέβαια καταρρίπτει τη γενίκευση αυτών των θεωριών που προσπαθούν να μας πείσουν (και να μας φοβήσουν) ότι και καλά τα μικρόβια 'οργανώνονται', 'επί χρόνια', 'αθόρυβα' και μια ωραία πρωία εμφανίζονται αφού φράξουν τα σωληνάκια. Τα γράφω, γιατί όσοι διαβάζουν ιστορικά πρέπει να βγάζουν και κάποια συμπεράσματα και όχι να μασάνε κουτόχορτο.
Τα χλαμύδια δεν είναι αφροδίσιο, ούτε σεξ. μεταδιδόμενο νόσημα, αλλά σεξ. μεταδιδόμενο μικρόβιο, που μάλιστα έχει και πολύς κόσμος χωρίς συμπτώματα. Εννοείται ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν είναι κακό να ελέγχουμε τον προστάτη μας για μικρόβια, απλώς συνήθως ξεκινάμε με αυτά και δυστυχώς και με τις αντιβιώσεις (εντός των ορίων που θέτει η Ευρωπ. Ουρολ. Εταιρεία και πάντα με συνταγή και παρακολούθηση γιατρού) και αργότερα, εφόσον το πρόβλημα παραμένει ή συνεχίζεται με άλλη συμπτωματολογία, το παλεύουμε με άλλους τρόπους.
Πολύ θετικό το ότι πας στο γυμναστήριο, εκεί μπορείς να βοηθήσεις και τους πυελικούς μυς κάνοντας τις κατάλληλες διατάσεις. Ρώτησε κάποιο φυσιοθεραπευτή ή γυμναστή τι διατάσεις είναι αυτές και πως γίνονται και φρόντισε να μη ζορίζεις με πολλά βάρη τους μυς της πυέλου.
Για τη stamey που ρωτάς, καλά τα λέει και ο Πάνος, φυσικά δεν είναι ότι πιο αξιόπιστο, όμως αυτή έχουμε, αυτή συνιστά η Ευρ. Ουρολ. Εταιρεία, αυτή πρέπει να κάνουμε. Ούρων και σπέρματος δεν συνιστά.
Περαστικά εύχομαι
evans σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση καταρχήν, όπως και εσένα Πανο. Η διόρθωσή σου ορθή για το επώδυνη. Μάλλον το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια και προφανώς θα ήθελα να είναι ανώδυνο όλο αυτό, πράγμα που δεν συμβαίνει.
Στο δια ταύτα. Απο οτι κατάλαβα η σωστότερη εξέταση που πρέπει να κάνω, και έχω αργήσει ήδη, είναι Stamey Mears για να καταλήξω αν υπάρχει μικρόβιο ή οχι. Εδώ θέλω να σημειώσω/ρωτήσω το εξής. Σε περίπτωση μικροβιακής ΙΙ, ποιές οι διαφορές με την μη μικροβιακή ΙΙΙ?
Το γεγονός οτι δεν έχω επιδείνωση, οτι υπάρχουν διαστήματα (5-10 ημερών) που είμαι τελείως καλά, μπορεί να αποκλίσει το γεγονός ύπαρξης μικροβίου. Αν υπήρχε, δε θα έπρεπε να πονάω συνεχόμενα??
Παρόλα αυτά επειδή θέλω να κάνω έναν σωστό προληπτικό έλεγχο, υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να μου προτείνει κάποιον δοκιμασμένο γιατρό για Θεσσαλονίκη, καθώς όλοι γνωρίζετε την κατάσταση με τους γιατρούς και δεν θα ήθελα να γράψω καμια δεκαριά απο δαύτους στο ιστορικό μου μέχρι να βρω τον κατάλληλο.
Επίσης τι εξέταση να του προτείνω να κάνω (σε περίπτωση που δεν είναι "γνώστης")? Στο προστατικό πρέπει να γίνει pcr ή καλλιέργεια?? Αν λέω κατι λάθος είναι απο άγνοια για αυτό ζητώ συγγνώμη.
Αν είναι αντίθετο με τους όρους του forum να ποστάρετε όνομα γιατρού, θα ήμουν ευγνώμων αν κάποιους μου έστελνε pm να μου πει.
Θα συνεχίσω οτι θεραπείες κάνω, με διατροφή και γυμναστήριο, και θα φροντίσω να ενημερώσω με την εξέλιξη της κατάστασης και έπειτα απο τις εξετάσεις που θα κάνω με την καθοδήγησή σας.
Ευχαριστώ και πάλι
Παράθεση από: niklop στις 27 Απριλίου, 2017, 05:52:24 ΜΜ
Απο οτι κατάλαβα η σωστότερη εξέταση που πρέπει να κάνω, και έχω αργήσει ήδη, είναι Stamey Mears για να καταλήξω αν υπάρχει μικρόβιο ή οχι.
Ας πούμε πιο σωστά ότι είναι η καταλληλότερη για να δείξει αν κάποιο παθογόνο μικρόβιο βρίσκεται σε ανάπτυξη στον προστάτη, καθώς και αν έχουμε πολλά πυοσφαίρια στον προστάτη. Προσωπικά δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο προστάτης είναι στείρος μικροβίων. Νομίζω έκανες καλλιέργεια προστατικού και βρέθηκαν τα χλαμύδια, τέλος πάντων, επανέλεγχος δε βλάπτει.
Παράθεση από: niklop στις 27 Απριλίου, 2017, 05:52:24 ΜΜ
Σε περίπτωση μικροβιακής ΙΙ, ποιές οι διαφορές με την μη μικροβιακή ΙΙΙ?
Η κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας δεν έχει καμία αξία για τον ασθενή. Έχει αξία μόνο για τους μαγαζάτορες του πυελικού άλγους και τους μαϊμουδίζοντες αυτούς. Έτσι λοιπόν οι προστατολιγούρηδες τη χρησιμοποιούν για να μας πείσουν ότι ένας εντερόκοκκος που βρέθηκε στο σπέρμα σημαίνει χρόοονια προστατίτιδα, με χρόοοονια 'φραγμένα σωληνάκια', με πύον κλπ. Αλλοίμονο, έχουμε και τον Mark Meeker, μαγαζάτορα του chronicprostatitis.com και τις δικές του μαϊμούδες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όοοολοι όσοι έχουν συμπτωματολογία 'κατηγορίας ΙΙΙ' έχουν ψυχολογικά και μια πάθηση που εκείνος βαφτίζει 'μυονευροπάθεια'. Από μόνη της και χωρίς τις φιλότιμες προσπάθειες τους, η κατηγοριοποίηση γελοιοποιείται όταν βαφτίζει ως 'μη μικροβιακή προστατίτιδα' τις περιπτώσεις πυελικού άλγους που δεν έχουν καμία σχέση με τον προστάτη. Πιθανή μικροβιακή προστατίτιδα έχουμε όταν στο προστατικό υγρό βρεθεί σε ανάπτυξη κάποιο παθογόνο μικρόβιο. Για το λόγο αυτό, στην περίπτωση αυτή, δυστυχώς αλλά έτσι γίνεται, οι γιατροί συνήθως δίνουν αντιβίωση. Γράφω 'πιθανή' γιατί η εύρεση ενός μικροβίου δε συνεπάγεται υποχρεωτικά και φλεγμονή του προστάτη. Η αντιβίωση έχει κάποια όρια, ένας, άντε ενάμιση μήνας. Δυστυχώς, πολλοί γιατροί παίζουν με την υγεία ανθρώπων, είτε δίνοντας υπερβολική αντιβίωση, είτε αγνοώντας ή μη παρακολουθώντας επιπλοκές αυτών των ιδιαίτερα τοξικών φαρμάκων.
Αν τελικά κάνεις την εξέταση, εκτός από καλλιέργεια, μπορείς να κάνεις και pcr στο προστ. υγρό για χλαμύδια. Θα κοστίσει όμως κάνα κατοστάρικο παραπάνω αν θυμάμαι καλά.
Παράθεση από: niklop στις 27 Απριλίου, 2017, 05:52:24 ΜΜ
Το γεγονός οτι δεν έχω επιδείνωση, οτι υπάρχουν διαστήματα (5-10 ημερών) που είμαι τελείως καλά, μπορεί να αποκλίσει το γεγονός ύπαρξης μικροβίου. Αν υπήρχε, δε θα έπρεπε να πονάω συνεχόμενα??
Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς σε αυτό, όμως ο προβληματισμός και το ερώτημα μου φαίνονται πολύ λογικά. Δε μπορώ να απαντήσω σίγουρα, μου φαίνεται όμως πιο πιθανό ο σπασμός του εντέρου να παίζει ρόλο.
Γενική παρατήρηση, προς όλους που έχουν συμπτώματα, ψαχτείτε λίγο και με το έντερο και τη διατροφή, γιατί μας έφαγε το άγχος...
evans Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση. Η συμμετοχή όλων σας σε αυτή την κοινότητα, σίγουρα δίνει ψυχολογική υποστήριξη στους πάσχοντες. Ομολογώ οτι απο την μέρα που βρήκα το forum, είμαι καλύτερα
Στο δια ταύτα
Για την καλλιέργεια προστατικού υγρού, να σημειώσω σε περίπτωση παράληψης, οτι την έκανα πριν απο 3 χρόνια, όταν δηλαδή είχα και τα πρώτα συμπτώματα. Διαγνώστικε, αντιμετωπίστηκε με αντιβίωση, και έκτοτε, εφόσον έκανα και πάλι εξέταση μετά την αντιβίωση, όπως και ακόμη μια φορά προληπτικά μετά απο ένα χρόνο περίπου, δεν βρέθηκαν χλαμύδια. Ίσως όμως να χρειαστεί να κάνω κάτι εκτενέστερο, γιατί δεν γνωρίζω αν μέχρι τώρα έχει γίνει εξέταση για άλλα παθογόνα μικρόβια. Εντερόκκος, Ε. coli, στρεπτόκκοκος και ούτω καθεξής.
Αναφέρεις οτι στην περίπτωση πιθανής μικροβιακής προστατίτιδας, και παίρνω την περίπτωση όπου υπάρχει φλεγμονή στον προστάτη απο παθογόνο μικρόβιο, οι γιατροί δυστυχώς, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αντιβίωση. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί?
Όπως επίσης αναφερόμενος οτι η αντιβίωση έχει κάποια ορια και λογικά θα πρέπει να την σταματάμε μετά το πέρας αυτονών , διερωτώμαι, στην περίπτωση όπου μετά το πέρας της αντιβίωσης, έστω 1-1μιση μήνας, το μικρόβιο παραμένει, τι κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε?
Εννοείται οτι δεν επικροτώ την λήψη αντιβίωσης, αποφεύγω ακόμα και ασπιρίνη σα το διάολο το λιβάνι, απλώς δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο.
Τέλος, θίγω αυτό που είπες για το έντερο, αν και θα ήθελα να δώσω λίγο περισσότερο χρόνο στην "θεραπεία" για να έχω ποιο εμπεριστατομένα και σίγουρα επιχειρήματα. Παρόλα αυτά το κάνω απο τώρα και σίγουρα θα υπάρχει και update.
Έχω να ενημερώσω λοιπόν, οτι είμαι κατα 90% καλά και ασυμπτωματικός απο τότε που ξεκίνησα διατροφή.
Οπωσδήποτε υπάρχουν κάποιες μικροενοχλήσεις, αλλά πιστεύω οτι είναι νωρίς ακόμα και σίγουρα παρατηρώ βελτίωση όσο περνάει ο καιρός. Όπως είχα αναφέρει, η διατροφή μου στο ξεκίνημα της, ήταν παντελώς αλκαλική, και επειδή στις αρχές δεν ήξερα τι ακριβώς πρέπει να φάω, δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα με αποτέλεσμα να μιλάμε και για νηστειοθεραπεία.
Πρόσφατα, πριν απο 10 μέρες περίπου, διάβασα για τον μύκητα κάντιντα. Με όσα αναφερόταν εκεί, διαπύστωσα οτι όντως τα φρούτα, σαν πηγή σακχάρων (βασική τροφή του μύκητα), με πειράζανε κάπως. Τα έτρωγα το πρωι στο πρωινο όπου είχα κάποιες ενοχλήσεις, και την υπόλοιπη μέρα καθόλου. Αποφάσισα να διαφοροποιήσω λοιπόν την διατροφή μου, βγάζοντας έξω οποιαδήποτε τροφή περιείχε υδατάνθρακες που θα μπορούσαν να διασπαστούν σε σάκχαρα, και αυτά ήταν τα φρούτα, παρότι είναι η καλύτερη πηγή ενέργειας και διατροφής. Εννοείται οτι οποιοδήποτε είδος και υποκατάστατο σακχάρου, τηγανιτά, αλκοόλ, καθώς και ζυμαρικά, έχουν κοπεί παντελώς τον τελευταίο μήνα.Τα φρούτα για πρωινό, τα αντικατέστησα με κάποια φυσικά προβιοτικά, για αυτό και το πρωι για παράδειγμα πλέον πίνω ένα κεφίρ, μαζί με μια μπανάνα(το μοναδικό φρούτο που επιτρέπεται στην κάντιντα διατροφή). Ομολογώ οτι σταμάτησαν και οι πρωινές ανεπαίσθητες ενοχλήσεις (γιατί πλέον γινόταν λόγος για ενοχλήσεις και όχι πόνους) και είδα ακόμα περισσότερη διαφορά. Νομίζω οτι είμαι στην καλύτερη φάση μου εδώ και ένα μήνα, και όσο περνάει ο καιρός νιώθω οτι ο οργανισμός αποκαθίστατε.
Πρέπει να ομολογήσω, δεν πρέπει να το έκανα σε ποηγούμενα ποστ μέχρι τώρα, οτι απο μικρός είχα πάντα πρόβλημα με το έντερο και το στομάχι. Καούρες, εντερικές διαταραχές, πόνος κατα την αφόδευση και πολλά άλλα....Πλέον έχουν αποκατασταθεί τα πάντα, και η τουαλέτα είναι η ποιο ευχάριστη ώρα της ημέρας.
Κάτι ακόμα που πρόσεξα οτι με επηρεάζει αρνητικά, είναι τα βάρυ στο γυμναστήριο τα οποία και έκοψα. Ενώ ήμουν καλά για 2-3 μέρες πχ, αμέσως μετά το γυμναστήριο είχα πόνους για 3-4 ώρες οι οποίοι μέχτι το βράδυ/ επόμενη μέρα το πρωι, εξαφανιζόταν. Πλέον μόνο αερόβιο, τρέξιμο περίπου μια ώρα 3 φορές τη βδομάδα.
Σε πρώτη φάση συνεχίζω καθ'αυτό τον τρόπο και βλέποντας και κάνοντας. Αν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να με βοηθήσει και στη διατροφή κατα κάντιντα θα ήμουν ευγνόμων, γιατί ακόμα το έχω πάρει απο φόβο, δεν ξέρω τι να φάω και είμαι πολύ φιδολός.
Μια τυπική διατροφική μέρα μου, είναι το πρωι ένα κεφίρ με μια μπανάνα, το μεσημέρι τρώω συνήθως κανονική μερίδα με κρέας ίσως (κοτόπουλου συνήθως) και για συνοδευτικό κάτι που δεν περιέχει υδατάνθρακα,διαφορετικά σπανακόριζο, κολοκυθάκια, μελιτζάνες και γενικά οτι υγειινό υπάρχει, και το τελευταίο γεύμα που γίνεται κατα τις 6μιση-7 είναι σαλάτα με οτιδήποτε πρασινάδα φαντάζεστε. Ψωμί το έχω κόψει τελείως, και θέλω να ρωτήσω αν μπορώ να τρώω ίσως ολικής ή ζεα. Κασέρια σαλάμια και αυτά κομμένα. Γενικά λιτότητα.
Σε πρώτη φάση αυτά. Θα ενημερώσω για οποιαδήποτε αλλαγή παρατηρήσω και εννοείται οτι σας είμαι ευγνόμων και πάλι, καθώς έχει αλλάξει η ζωή μου τον τελευταίο μήνα
Παράθεση από: niklop στις 02 Μαΐου, 2017, 05:14:00 ΜΜ
Αναφέρεις οτι στην περίπτωση πιθανής μικροβιακής προστατίτιδας, και παίρνω την περίπτωση όπου υπάρχει φλεγμονή στον προστάτη απο παθογόνο μικρόβιο, οι γιατροί δυστυχώς, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αντιβίωση. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί?
Όπως επίσης αναφερόμενος οτι η αντιβίωση έχει κάποια ορια και λογικά θα πρέπει να την σταματάμε μετά το πέρας αυτονών , διερωτώμαι, στην περίπτωση όπου μετά το πέρας της αντιβίωσης, έστω 1-1μιση μήνας, το μικρόβιο παραμένει, τι κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε?
Εννοείται οτι δεν επικροτώ την λήψη αντιβίωσης, αποφεύγω ακόμα και ασπιρίνη σα το διάολο το λιβάνι, απλώς δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο.
Παρακολουθώ το φόρουμ αλλά δεν έχω πια χρόνο να γράφω..
Γράφω 'δυστυχώς' γιατί οι αντιβιώσεις που χορηγούνται για προστατίτιδα (φθοριοκινολόνες) είναι τοξικά φάρμακα και μπορεί να έχουν πολύ κακά αποτελέσματα. Διαβ. εδώ για παράδειγμα:
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=789.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=890.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=885.msg3637#msg3637
Από ότι μου έχουν πει γιατροί, φαίνεται να υπάρχει μια ανταγωνιστική σχέση μεταξύ μικροβίων και μυκήτων σε οποιοδήποτε όργανο αποικίζουν. Φυσικά και στον προστάτη. Με απλά λόγια, λαμβάνοντας αντιβίωση, μαζί με τα παθογόνα σκοτώνουμε και τα 'καλά' μικρόβια που εμποδίζουν τη δημιουργία μυκήτων. Κλασικό παράδειγμα είναι οι κολπικές μυκητιάσεις των γυναικών μετά από αντιβίωση και κλασικό μικρόβιο που αναπτύσσεται ακριβώς για να καταπολεμήσει τους μύκητες είναι ο εντερόκοκκος. Πολλοί ομοιοπαθείς έχουν αναφέρει επιδείνωση συμπτωμάτων μετά από αντιβίωση. Μήπως η επιδείνωση οφείλεται στη διαταραχή της χλωρίδας λόγω αντιβίωσης αλλά και σε πιθανή ανάπτυξη του μύκητα candida; Εννοείται ότι ο μύκητας, μετά από αντιβίωση, μπορεί να αναπτυχθεί και στο έντερο, εκεί που φυσιολογικά υπάρχει σε μικρές όμως ποσότητες, δημιουργώντας και εκεί προβλήματα που πιθανώς συνδράμουν στο πυελικό άλγος.
Άρα λοιπόν, νευρολογικά προβλήματα, προβλήματα στο έντερο, πιθανώς σε στομάχι και οισοφάγο, αλλά πιθανώς και στον προστάτη λόγω διαταραχής της μικρ. χλωρίδας και πιθανής ανάπτυξης μύκητα. Για αυτό το 'δυστυχώς'.
Ο προστάτης μας είναι τόσο 'αποστειρωμένος', όσο και οι κόλποι των γυναικών μας, προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν 'αποστειρωμένοι' προστάτες κλπ ανόητα που γράφονται κατά καιρούς εδώ. Με τη Stamey, αν γίνει σωστά και στην αρχή (πριν τις αντιβιώσεις), έχουμε καλές πιθανότητες να βρούμε μικρόβιο σε (σχετικά μεγάλη) ανάπτυξη (αν υπάρχει) και πυοσφαίρια (αν υπάρχουν). Δεν είπε κανείς ότι είναι η απόλυτη εξέταση, αυτή έχουμε, αυτή κάνουμε.
Στο υποθετικό ερώτημα 'τι κάνουμε αν ξαναβρούμε μικρόβια' η απάντηση εξαρτάται. Αν βρούμε λοιπόν το ίδιο μικρόβιο, σε ανάπτυξη, στο προστ. υγρό ή στα ούρα μετά μάλαξης στη Stamey, τότε μπορεί να το καταπολεμήσουμε με διαφορετική αντιβίωση. Σπάνια έχω διαβάσει σε ιστορικά να ξαναβρίσκεται το ίδιο μικρόβιο στα παραπάνω δείγματα μετά από αντιβίωση και επανέλεγχο.
Θυμάμαι νομίζω μια περίπτωση, εντερόκοκκου που επιμένει, προσωπικά έχω εμπειρία και το έχω γράψει, ότι η αλλαγή της αντιβίωσης από κινολόνη σε πενικιλίνη (πολύ πιο ήπιο μάλιστα αντιβιοτικό που χορηγείται ακόμα και σε εγκύους και βρέφη) μπορεί να φέρει πολύ καλά αποτελέσματα. Στη δημόσια συζήτηση ουρολόγων του ΙΜΟΠ ο καθηγητής ουρολογίας Διονύσης Μητρόπουλος (Λαϊκό Νοσοκ. όπου γίνεται η εξέταση Stamey δωρεάν) αναφέρει ότι στην περίπτωση του εντερόκοκκου οι πενικιλίνες είναι τα αντιβιοτικά επιλογής και όχι οι κινολόνες. Εναλλακτικά έχω αναφέρει μελέτες που δείχνουν μείωση του οξειδωτικού στρες που προκαλείται από αυτά τα μικρόβια, αλλά και των συμπτωμάτων, μετά από λήψη φυτικών συμπληρωμάτων με φυσικά αντιφλεγμονώδη όπως το prostaQ http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1005.0 Έχω αναφέρει, πολλές φορές, ότι η βελτίωση του ανοσοποιητικού είναι σημαντική και μάλιστα πολλοί γιατροί το αναφέρουν αυτό, ότι μακροχρόνια ένα καλό ανοσοποιητικό μπορεί να αντιμετωπίζει καλά τα μικρόβια.
Σε άλλες, επίσης σπάνιες περιπτώσεις, αυτές του επίμονου και τοξικού στελέχους ecoli (δεν είναι όλα τα στελέχη ecoli ίδια, ούτε η ανατομία και το ανοσοποιητικό του κάθε ανθρώπου ίδιο, οπότε μη βιάζονται όσοι βρεθούν με ecoli να 'τοποθετηθούν' σε αυτό το είδος προστατίτιδας και σε αυτού του είδους την παθολογία) που κάνει και ουρολοιμώξεις και υποτροπιάζουσες προστατίτιδες, τότε ναι εκεί, μπορούμε να μιλάμε για μια πραγματική χρόνια προστατίτιδα. Στην παθολογία αυτή όμως φαίνεται να παίζουν ρόλο και ανατομικά προβλήματα (πχ στένωση ουρήθρας, στένωση αυχένα κύστης κλπ) αλλά και προβλήματα ανοσοποιητικού. Το επισημαίνω, γιατί υπάρχουν πολλοί άνδρες που έχουν βρεθεί με ecoli, πήραν αντιβίωση και δεν ξαναπαρουσίασαν ποτέ πρόβλημα. Ρωτήστε όποιο γιατρό θέλετε. Φυσικά, δεν περιμένω όλοι αυτοί που πέρασαν μια προστατίτιδα από ecoli, ξεμπέρδεψαν και κανένα χρόνιο πρόβλημα δεν είχαν, να μπαίνουν σε φόρουμ και να γράφουν ιστορικά.
Στην περίπτωση όμως της χρόνιας υποτροπιάζουσας προστατίτιδας από ecoli, με ουρολοιμώξεις κλπ, που δεν έχει όμως σχέση με τη δική σου περίπτωση, δυστυχώς και πάλι, μπορεί να έχουμε παραπάνω αντιβίωση. Ακόμα όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις, φαίνεται να υπάρχουν λύσεις και εκτός των αντιβιοτικών και μάλιστα μακροχρόνια να αποδίδουν και καλύτερα:
Φρέσκο: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1073.0
Και άλλα πολλά, διαβάζω για ριγανέλαιο, κράνμπερι, κ.α. σε ιστορικά με τέτοια παθολογία, που μακροπρόθεσμα είχαν και καλύτερα αποτελέσματα από τα αντιβιοτικά και κυρίως δεν βλάπτουν.
Η περίπτωση σου, ξαναγράφω, δε φαίνεται να έχει καμία σχέση με τα παραπάνω, γενική συζήτηση κάνω και τοποθέτηση.
Να σου πω επίσης ότι υπάρχουν γιατροί που δίνουν αντιβίωση μόνο όταν βρεθεί μικρόβιο με υψηλό φορτίο στη Stamey και δεν αξιολογούν μικρόβια στο σπέρμα ως προστατίτιδα. Για παράδειγμα ο διευθ. της Δ παθολογ. του Αττικού Νοσοκ. (όπου επίσης γίνεται η εξέταση δωρεάν) καθηγητής Γεώργιος Πετρίκκος.
Για το έντερο, που φαίνεται ότι έχει σχέση και με τη δική σου περίπτωση: Στην ίδια συζήτηση του Ινστ. Ουρολ. Μελετών που κάποια στιγμή που θα βρω χρόνο θα παρουσιάσω στο φόρουμ, ο καθηγητής ουρολογίας και Διευθ. της ουρολ. κλινικής Γεν. Νοσοκ. Πατρών Πέτρος Περιμένης αναφέρει ότι πολλοί ασθενείς με συμπτώματα προστατίτιδας ησυχάζουν από αυτά μετά τη θεραπεία του εντέρου.
Άλλος ένας ουρολόγος που γνωρίζω, ο Αντώνης Πλουμίδης (δεν ασχολείται με προστατίτιδες – πυελικό άλγος, δεν συνίσταται για αυτές τις παθήσεις) Διευθ. Ουρολ. στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών (εκεί δωρεάν δε γίνεται τίποτα), μου είπε ότι πολλές περιπτώσεις με συμπτώματα προστατίτιδας που τον επισκέπτονται έχουν εντερική προέλευση και αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά (γαστρεντερολόγος) ή και με διατροφή.
evans σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την τοποθέτησή σου, το χρόνο και τον κόπο σου να ασχοληθείς με αυτό το μακροσκελές μνμα σου.
Για να μη παρεξηγηθώ, εννοείται οτι δεν είμαι υπέρμαχος της αντιβίωσης όταν δεν έγκειται μικρόβιο. Αποφεύγω τα χάπια όπως ο διάολος το λιβάνι όπως είχα ξαναγράψει. Παρόλα αυτά αν είναι απαραίτητο και πρέπει, εννοείται οτι θα πάρω αγωγή για την αντιμετώπιση, αλλά μετά απο σωστή διάγνωση και μόνο.
Θέλω τώρα, να γράψω ένα στοιχείο της υπόθεσής μου που παρέλειψα, και τελικά πρέπει να είναι πολύ σημαντικό. Ας πάρω τα πράγματα απο την αρχή όμως.
Όπως είχα πει και στα αρχικά post, το στορι μου ξεκίνησε πριν απο 3 χρόνια περίπου, όταν μια πρωην μου κόλλησε χλαμύδια. Έγινε διάγνωση, αντιμετωπίστηκε, για 4 μήνες καλά, και μετά πάλι οι αιφνίδιοι πόνοι στην περιοχή του περίνεου και των όρχεων. Όμως.....
Ένα μηνα πριν ξεκινήσουν και πάλι οι πόνοι, 3 μήνες δλδ μετά την θεραπεία, γνώρισα μια άλλη κοπέλα, με την οποία είμαι μέχρι τώρα.
Κακώς, πολύ κακώς, αλλά το σεξ μας ήταν χωρίς προφύλαξη απο την αρχή μετά τον πρώτο μήνα περίπου. Το θέμα είναι όμως, οτι η κοπέλα μου, μέχρι και πριν απο 2 μήνες που σταμάτησε, έπαιρνε αντισυλληπτικά όλα αυτά τα χρόνια. Το ήξερα εννοείται, αλλά δεν ήξερα οτι μπορεί να επηρεάσουν το ph μου, καθώς τα ίδια δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στο ph της γυναίκας, το οποίο και έπαιρνα με τα υγρά της μέσω ουρήθρας κατα την σεξουαλική επαφή.
Η επιφοίτηση ήρθε γιατί η κοπέλα μου έλειπε για 2 βδομάδες στο εξωτερικό, όπου και δεν είχα καμία ερωτική επαφή προφανώς. Όταν ήρθε, και σε μια συζήτηση χαλιτολογώντας της ανέφερα οτι τις τελευταίες 2 βδομάδες ήμουν άψογα που δεν κάναμε σεξ, χαμογέλασε χαριτωμένα, όταν ξαφνικά το γέλειο της κόπηκε απότομα τρώγοντας την απρόσμενη φλασία λέγοντάς μου οτι ήξερε τελικά τη έφταιγε για τους πόνους μου.
Μου είπε οτι έκοψε τα αντισυλλυπτικά πριν απο 1μιση μήνα, το οποίο και ήξερα αλλά δεν θυμόμουν, και οτι μπορεί να με επηρέαζαν αυτά λόγω ph.
Της είχα εξηγήσει τον τελευταίο καιρό όλο το στόρι με την διατροφή και ισορροπημένο ph που προσαπαθούσα να ρυθμίσω μέσω διατροφής στον οργανισμό μου, και συνεπώς έκανε τον συνειρμό.
Δεν ξέρω αν είναι αυτό όντως, ή αν είναι απο την διατροφή γιατί έτυχε να γίνουν και τα 2 ταυτόχρονα (ξεκίνημα διατροφής-σταμάτημα αντισυλ.), πάντως είμαι πολύ καλά αυτό το διάστημα. Μάλιστα το ΣΚ, ήταν η πρώτη φορά μετά απο 1μιση μήνα που έκανα κρεπάλι, με άφθονα ζυμαρικά, κρέμα γάλακτος, τηγανιτά, ταβέρνες, μπύρες και δεν είχα συμπτώματα μέχρι και σήμερα που γράφω το μνμα.
Εννοείται οτι θα συνεχίσω την διατροφή, αλλά πλέον το σέξ θα γίνεται με προφυλακτικό, αν και τα αντισυλληπτικά τα έχει σταματήσει.
Θα ενημερώσω για κάθε αλλαγή και εύχομαι για το καλύτερο.
Να ρώτησω το εξής. Διαβάζω σε ολους οτι τα βασικά συμπτώματα είναι συχνοουρια, νυστοουρια και γενικά συμπτώματα στο ουροποιητικό και γενικά τσουξιματα ουρήθρα κτλπ....
Εμένα πλέον όλα αυτά τα χρόνια το μονο σύμπτωμα είναι στην πυελικη περιοχή και για την ακρίβεια δεξια και αριστερά απο τη βαση του πεους/ περινέου.... Μοιαζει καπως σαν να με πονανε οι ορχεις στο σημειο της επιδυδιμιδας αλλα πιστευω οτι δεν ειναι εκει αλλα εκει που προανεφερα.Και μονο εκεί. Υπάρχει κανεις με πόνους μονο εκεί πέρα χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα??
Θα ηθελα να ρωτησω αν γνωριζεται τιποτα για μια κλινικη στην κινα 3d clinic γιατι μπηκα στο σαιτ τους και αυτα που γραφαν μου φανηκαν λογικα.
Ρε φίλε αυτά τα έψαχνα πριν 7 χρόνια και είχα φρικάρει! Τι σου φάνηκε λογικό; Οι ενέσεις στον προστάτη και τα μπουκάλια νερού με ούρα μέσα που βγάζουν φωτογραφία στο σαϊτ τους; Μακριά από τους σκυλοφάγους.
Κάνω ένα follow up του νήματος μετά απο περίπου 2 μήνες που ξεκίνησα με όλα αυτά.
Η αρχή ήταν με αλκαλική διατροφή, η οποία αρχικά είχε πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά μάλλον, ίσως, μπορεί να ήταν συμπτωματικό, γιατί χωρίς να αλλάξω κάτι μου είχαν ξαναρχίσει οι ενοχλήσεις μετά απο κάποιο χρονικό διάστημα οπότε άλλαξα ρότα.
Έπειτα διάβασα για το μικρόβιο candida, όπου και ξεκίνησα αντικάντιτα διατροφή. Επίσης με βοήθησε στην αρχή, αλλά τελικά αποδείχτηκε οτι ούτε και αυτό φταίει.
Γενικά και με τις 2 διατροφές ήμουν αρκετά φειδωλός, και και στις 2 παραλλαγές διατροφής, δεν υπήρχαν μέσα τα τηγανιτά, ζυμαρικά, σοκολάτες, αλκοόλ και τα γνωστά.
Παρόλα αυτά δε νομίζω οτι με βοήθησε κάτι απο όλα αυτά. Σίγουρα σε σημαντικό βαθμό οι πόνοι γίναν ενοχλήσεις. Αλλά και πάλι δε θεωρώ οτι θα μπορούσα να ζήσω έτσι με τόσες θυσίες για το υπόλοιπο της ζωής μου, χωρίς τουλάχιστον να απαλλαχτώ απο αυτό το πράγμα.
Εν τέλη, ξαναγύρισα στην παλιά διατροφική μου ζωή, με μια μόνο εξαίρεση. Το άφθονο ΝΕΡΟ.
Μη ρωτήσετε γιατί και πως μου ήρθε να ξεκινήσω να πίνω πολλά νερά. Απλά το έκανα.
Έχει περίπου 15 μέρες που πίνω καθημερινά 3.5-4 λίτρα. Είμαι βέβαιος πλέον οτι το νερό σε μένα προσωπικά βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ. Όταν πίνω νερό τακτικά μέσα στη μέρα είμαι τελείως ασυμπτωματικός και τα ούρα μου είναι διάφανα. Αν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να πιώ νερό, ειδικά τώρα καλοκαίρι που ιδρώνω άπειρα, οι ενοχλήσεις χτυπάν την πόρτα, και τότε είναι που ξέρω οτι στο κατούρημα τα ούρα μου θα είναι κίτρινα, όπως και επιβεβαιώνεται αυτό μόλις πάω τουαλέτα. Μόλις κατεβάσω 1 λίτρο μονορούφι, σε μισή ώρα μου έρχεται κατούρημα (διάφανο) και ενοχλήσεις τέλος.
Δε ξέρω γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν είναι λύση. Πίστευα οτι θα λύσω το πρόβλημα μου αλλά μάλλον δεν....Βέβαια δεν έχω κάνει και πολλές θεραπείες σε κανένα επίπεδο πέραν του διατροφικού. Θέλω ακόμα φυσικά, να κάνω κάποιες εξετάσεις σωστές για να σιγουρέψω τουλάχιστον την πιθανότητα ύπαρξης ή οχι μικροβίου. Εδώ βέβαια θέλω να σημείωσω οτι δεν πιστεύω στην ύπαρξη μικροβίου αλλά ποιο πολύ κλίνω προς ΣΧΠΑ, καθώς οι ενοχλήσεις μέσα σε μια μέρα πχ μπορεί να ρθουν και να φύγουν 10-15 φορές....Αν υπήρχε μικρόβιο θεωρώ οτι ο πόνος θα ήταν συνεχόμενος. Εμένα μπορεί να με πιάσει το πρωί για λίγη ώρα, να πάω δουλειά να πιώ νερο και τα σχετικά να με περάσει, να με ξαναπιάσει για λίγο μεσημέρι, μετά πάλι τα ίδια και ούτω καθεξής μέχρι το βράδυ....
Τελικό συμπέρασμα κοινώς, είναι οτι έχω επιστρέψει στα παλία απο θέμα διατροφής, τηγανιτά, ζυμαρικά κτλπ χωρίς φυσικά να κάνω κατάχρηση, αλλά πρόσθεσα άυθονο νερό....Βοηθάει σίγουρα...Αλλά δεν ξέρω μέχρι πότε και αν μπορώ να συνεχίσω να πίνω τόσο νερό καθημερινά.
Αν ανακαλύψω κάτι θα ενημερώσω. Καλό κουράγιο σε όλους εύχομαι
Παιδιά καλησπέρα. Ήθελα να γράψω απο καιρό στη νήμα μου αλλά προτιμούσα το live chat όπου εκεί τα μηνυματα χάνονται και είναι κρίμα. Θα τα γράψω και εδώ λοιπόν, μήπως σε βάθος χρόνου και εγώ με το ιστορικό μου καταφέρω να βοηθήσω κάποια πονεμένη ψυχή, αν μπορέσω και εγώ φυσικά να αντιμετωπίσω το πρόβλημα με επιτυχία.
Η κατάσταση μου μετά απο τόσο καιρό, και μετά την τελευταία ενημέρωση αναφορικά με την διατροφή και το νερό που έπινα, μάλλον για να....πνίξω τον πόνο μου, οι προσπάθειες κατέστησαν άκαρπες, καθώς και το αφθονο νερό ήταν απλά μια ψευδαίσθηση. Δεν κράτησε για πολύ όλο αυτό, και ήμουν και πάλι στο κενό, σε μια βαθειά απόγνωση χωρίς να ξέρω τι να κάνω.
Ξεκίνησα και πάλι να διαβάζω διάφορα threads παλιών μελών, μήπως καταφέρω να βρω κάτι καινούργιο, το κλειδί ίσως που θα με γιατρέψει, όπου και τελικά έπεσα στο νήμα του orbitaga. Εκεί λοιπόν, για όσους δεν το έχετε διαβάσει σας παροτρύνω να το κάνετε, είναι ένα νήμα που τα εξηγεί αναλυτικά, διάβασα την ιστορία του παιδιού όπου και αναφερόταν γενικευμένα, όλη η φιλοσοφία γύρω απο το πρωτόκολλο Stanford και την παράδοξη χαλάρωση, και πολλά ακόμα όπου η αλήθεια είναι οτι δεν εφάρμοσα με συνέπεια και αφοσίωση. Σε όλο αυτό το αναδρομικό διήγημα της ιστορίας του, εμεινα στο ποιο σημαντικό κομμάτι για μένα που ήταν το εξής.
Το σφίξιμο της πυελικής περιοχής, τελείως ασυναίσθητα. Μπόρεσα μέσα απο την επεξήγησή του να καταλάβω αυτό το υποσυνείδητο σφίξιμο της γύρω περιοχής, και συγκεκριμένα του σφιγκτήρα της ουρήθρας καθώς και της κωλ!@#!πιδας... Επι 24 ώρες το 24 ωρο, έσφιγγα όλους τους μυς συγκράτησης των οργάνων κάτω απο την υβική περιοχή (είναι οι μυς κάτω απο την λεκάνη που συγκρατούν στην ουσία τα όργανα μας), χωρίς να το καταλαβαίνω. Κατάλαβα, συνειδητοποίησα, και εφάρμοσα απλή χαλάρωση της περιοχής. Ήταν σαν να προσπαθούσα συνεχώς να κρατηθώ ώστε να μην μου φύγουν τα ούρα, που δεν είχα...Όταν χαλάρωνα η αλήθεια είναι οτι ένιωθα το συναίσθημα σαν να μου φεύγουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα τίποτα.
Προσπαθησα μεσα σε αυτούς του μήνες να το κάνω βίωμα και να προσπαθώ να χαλαρώνω κάθε φορά την περιοχή, όποτε ένιωθα οτι σφίγγομαι ή όποτε μου το θύμιζαν οι πόνοι. Έπρεπε να φτάσω σε αυτό το πολυπόθητο κατώφλι, όπως είχε αναφέρει και ο ΦΑΕΘΩΝ ένα άλλο φανταστικό μέλος, ώστε να μπορώ με απλή και γρήγορη χαλάρωση της περιοχής όταν ένιωθα ένα αίσθημα πόνου/ενόχλησης, να πέφτω κάτω απο το κατώφλι και να σταματήσω να πονάω....Ήταν τόσο απλά αλλά και τοσο δύσκολο συνάμα. Κάποιες φορές το κατάφερνα κάποιες οχι. Ακόμα και τώρα που σας γράφω είμαι στη διαδικασία χαλάρωσης....
Είχα φτάσει σε πολύ καλό σημείο. Υπήρχαν διαστήματα που ήμουν ασυμπτωματικός για πάνω απο 15-20 μέρες. Μετά ξανα έπεφτα, προφανώς γιατί το ξεχνούσα, ζούσα τη ζωή μου, άγχος, νεύρα, ένταση που με έκαναν ασυναίσθητα να σφίγγομαι και πάλι εκει κάτω χωρίς να το καταλαβαίνω γιατί ήμουν στο διάστημα που είχα περάσει κάτω απο το κατώφλι και δεν πονούσα, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή μετά απο κάποιες μέρες να υποτροπίαζα. Και πάλι χαλάρωση, και πάλι αυτοσυγκέντωση για να πέσω πάλι κάτω απο το κατώφλι και πάλι ασυμπτωματικός και η ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται....
Ακόμα είμαι σε φάση αναζήτησης λοιπόν, με την διαφορά οτι έχω ξεκινήσει ομοιοπαθητική, χωρίς να είμαι ενεργός υποστηρικτής της, αλλά ούτε και αντίπαλός της...Απλά περιμένω τα αποτελέσματα, χωρίς να περιμένω θαύματα.
Έκλεισα ραντεβού και πήγα λοιπόν.Συζητήσαμε αρκετά και πραγματικά ένιωσα οτι η γιατρός συμπάσχει 100% μαζί μου. Η συνεδριάση κράτησε ένα 2ωρο περίπου και πραγματικά άξιζε και μόνο απο τη συζήτηση που κάναμε.
Εν τέλη, μου δόθηκε θεραπεία για 45 μέρες, το χάπι δε το έμαθα ακόμα γιατί τη συνταγή ζήτησα να την δώσουν κατευθείαν στο φαρμακείο και να περάσω να πάρω μόνο το φάρμακο. Θα το μάθω όμως στην επόμενη επίσκεψη με τον γιατρό στο τέλος της αγωγής.
Στην αρχή της θεραπεία, όπου και πήρα ένα διαφορετικό χάπι για να μου ξυπνήσει τον οργανισμό, κάτι σαν trigger cap, ήμουν σε πλήρη έξαρση και πονούσα 24 ώρες το 24ωρο. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν καλό ή κακο, που λένε και καλά οτι πριν την ύφεση έρχεται μια μεγάλη έξαρση, αλλά αυτή ήταν η κατάσταση....
Τώρα, έχουν περάσει 12 μέρες απο όταν ξεκίνησα, και είμαι σαφώς πολύ καλύτερα, που φυσικά δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο χάπι ή στο οτι απλά κάνω και πάλι τον κύκλο μου γύρω απο το κατώφλι....
Προς το παρόν αυτά. Για οτιδήποτε νεο θα ενημερώσω. Εύχομαι άπαντες να θεραπευτούν και να σταματήσουν να ζουν αυτο το γολγοθά.
Το καλό με μένα είναι οτι όπως ειπα έχω κάποια μεγάλα διαστήματα που είμαι καλά και έχω θυμηθεί κάπως πως είναι να ζεις τη ζωή σου. Μεγαλειο!!!
Μετά απο αρκετό καιρό, και πάλι εδώ. Το ιστορικό μου συνεχίζεται και νιώθω υποχρεωμένος να σας ενημερώσω μετά απο αρκετούς μήνες για την κατάσταση της πορείας μου.
Τελευταία είχαμε μείνει στα ομοιοπαθητικά και στα διαστήματα καλυτέρευσης που πραγματικά ήταν ένα μεγάλο "φως στο τούνελ". Συνοπτικά και για να μη κουράζω, τα ομοιοπαθητικά θεωρώ οτι είναι μια μεγάλη μπαρούφα τελικά και δεν οφελούν πουθενά. Τουλάχιστον στο πρόβλημά μας.
Τα διαστήματα που είμαι καλά έχουν πλέον μεγαλώσει και παγιωθεί. Γενικά νιώθω οτι οδεύω προς την θεραπεία μου, ή αλλιώς στο να φτάσω στο σημείο να είμαι ασυμπτωματικός έστω. Όλο αυτό το διάστημα, τους τελευταίους 7-8 μήνες, άλλαξα αρκετά πράγματα ομολογώ. Διατροφή, γυμναστική, χαλάρωση των μυών και πολλά ακόμα. Λιθαράκι λιθαράκι έχτιζα την ιστορία μου, και φρόντιζα να κρατάω feedback για να ξέρω τι με οφελεί και τι οχι. Έτσι προχώρησα, γιατρός του ευατού μου, και έτσι προχωράω. Δεν ξέρω που θα βγάλει....Ίσως επανέλθω στην προηγούμενη φάση που δεν περνούσα καθόλου καλά. Ίσως και οχι, δε θέλω να το σκέφτομαι. Πάντως αργά και σταθερά έχω καλυτέρευση....
Το τελευταίο συμβάν ήταν η επίσκεψη στον Κ. ζούμπο. Πραγματικά επιτέλους ένιωσα οτι βρήκα ένα γιατρό που σίγουρα ξέρει τη δουλεία του. Συζητήσαμε στην αρχή για το ιστορικό μου και για την μέχρι τώρα πορεία μου. Τι με ενοχλεί, τι όχι, που πονάω, πως νιώθω....Τα πάντα.
Έπειτα προχωρήσαμε σε μια εξέταση για να ελέγξει για εσωτερικά Τps. Κράτησε περίπου 5-6 λεπτά όπου και πίστευα οτι απλά θα έκλαιγα και θα ήταν τα ποιο μαρτυρικά λεπτά της ζωής μου, λόγο κακής εμπειρίας απο προστατικές μαλάξεις στο παρελθόν. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ. Ανώδυνο τελείως.... Μου είπε οτι η περιοχή είναι πολύ ελαστική και γενικά πολύ δυνατή. Ο προστάτης σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν είμαι περίπτωση που επιδέχεται εφαρμογή του Πρωτοκόλλου απο όσο μιλήσαμε.
Είμαι σε διαδικασία να κάνω κάποιες εξετάσεις αυτή τη φορά όπως πρέπει για να αποκλείσουμε την μικροβιακή φύση του προβλήματος (Καλλιέργειες, PCR και τα σχετικά). Θα κάνω και σπερμοδιάγραμμα να δούμε που είμαστε, γιατί μέχρι τωρα δεν έχω κάνει ποτε. Γενικά είμαι πολύ θετικός όπως και μέχρι τώρα σε όλο αυτό το γολγοθά που περνάω, και περνάμε όλοι μας. Ξαναλέω οτι είμαι εδώ και αρκετό καιρό σε περίοδο που δεν πονάω πλέον, τουλάχιστον όχι τόσο συχνά και με μικρότερες εντάσεις. Να υπενθυμίσω οτι το δικό μου βασικό προβλημα ήταν ο πόνος στο περίνεο κατα βάση. Τσουξίματα, καψίματα, συχνοουρίες και τα σχετικά δεν είχα...
Κάτι τελευταίο που ήθελα να πω βέβαια είναι οτι μετά την επίσκεψη στον γιατρό και την εξέταση, μου ξεκίνησαν κάποια μουδιάσματα στους γλουτιαίους μυς, μέσα στα κωλομέρια στην ουσία και προς τα κάτω μέχρι τον δικέφαλο μυ των ποδιών...Εϊναι μούδιασμα που με "λιγώνει"...Δεν ξέρω αν προκλήθηκε απο την εξέταση και μετά αν και μέχρι τώρα δεν το είχα ποτε. Θα το παρακολουθήσω και σίγουρα θα μιλήσω και με τον γιατρό όταν ξαναπάω για τις εξετάσεις.
Θα σας ενημερώσω για νεότερα.
Μπράβο και πολύ σωστά που ενημερώνεις, έτσι προσφέρεις γνώσεις στους ομοιοπαθείς που θα διαβάσουν τώρα ή στο μέλλον.
Φαίνεται ότι ο κ. Ζούμπος δεν είναι από τους γιατρούς που ψάχνουν ανθρώπους να τους 'βάλουν σε πρόγραμμα' ντε και καλά, αλλά πρώτα αξιολογούν. Στη δική μου περίπτωση όμως δεν γινόταν διαφορετικά, γιατί το μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος είχε γίνει χρόνιο, με μηχανισμούς αυτοτροφοδότησης. Σωστά όμως έκανες την εξέταση, για να ξέρεις τι γίνεται.
Καλά φαίνεται ότι πας, αφού τα συμπτώματα σιγά σιγά αποχωρούν. Όπως βλέπεις είναι ένα πολυπαραγοντικό θέμα, που θέλει μια διαχείριση.
Στη διαχείριση αυτή καλό είναι να βλέπουμε και ψυχολογικούς παράγοντες, χωρίς να εννοώ ότι οι άνθρωποι με πυελικό άλγος είναι 'ψυχωτικοί' κλπ. Απλώς έχω παρατηρήσει σε ανθρώπους που έχουν γράψει εδώ, μια αίσθηση πίεσης, ψυχολογικού στρες που λέμε, ή ακόμα και έλλειψη χαράς κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Παράθεση από: Revir στις 11 Φεβρουαρίου, 2013, 12:59:11 ΜΜ
Το καλοκαίρι του 2012 αποφάσισα να μην σκέφτομαι τίποτα και να ζήσω την ζωή μου όπως γουστάρω. Με ευχάριστες σκέψεις, έρωτα (χωρίς άγχη απόδοσης, ότι γίνει γίνει), ελαφριά γυμναστική, καλό φαγητό, καλό ποτό.... Τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν 95-97%.
Θεωρώ ότι τσιγάρο, ουσίες, πορνό, άγχος, έλλειψη διατροφής, έλλειψη άσκησης, έλλειψη πραγματικής ευχαρίστησης... = χρ.προστατίτιδα...
(Το καλοκαίρι του 2012 πήγα μετά από πολλά χρόνια ελεύθερο καμπινγκ με φίλους, αντροπαρέα, όπως παλιά. Επίσης έκανα και εκατοντάδες χιλιόμετρα με μηχανάκι, eduro..... Ήπια αρκετά και κάπνισα αλλά το βασικότερο πέρασα πολύ, πολύ ωραία.... Το αποτέλεσμα. ΜΗΔΕΝ συμπτώματα..... ακόμα και μετά από 600 χλμ μηχανής σε 3 ημέρες....)
Χωρίς να κάνω τον ειδικό ή τον έξυπνο, πιστεύω ότι καλό θα ήταν, ειδικά όταν βλέπουμε ότι πάει καλά το πράγμα, να μην πολυασχολούμαστε και το φέρνουμε συνέχεια στην επιφάνεια, αλλά να στοχεύουμε σε περισσότερη χαρά και ευχαρίστηση. Όπως τη βρίσκει ο καθένας. Την αξίζουμε άλλωστε, μετά από όσα τραβήξαμε :)
Να κάνω και ένα uptodate για την περίπτωσή μου, αν και είχα σκοπό να γράψω αργότερα. Πρίν απο 10 μέρες περίπου έδωσε σπέρμα και ούρα για καλλιέργεια και PCR χλαμυδίων. Επίσης έγινε και καλλιέργεια για αερόβια, μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα όπου και στο ουρεόπλασμα βγήκα θετικός. Σήμερα παρέλαβα τα αποτελέσματα και έδωσα ξανά σπέρμα για να κάνω και ένα σπερμοδιάγραμμα. Δεν θυμάμαι στο ιστορικό μου να είχε ξανανιχνευθεί ουρεόπλασμα ή μπορεί να μην είχε γίνει η σωστή εξέταση για αυτού του είδους το μικρόβιο. Θα περιμένω τα αποτελέσματα και απο το σπερμοδιάγραμμα και θα επισκεφθώ και πάλι το γιατρό, ώστε να προχωρήσουμε κατάλληλα. Γενικά, θεωρείται ή γνωρίζετε αν απο ουρεόπλασμα έχουμε τέτοια συμπτώματα πόνου στο περίνεο, το οποίο όπως έχω αναφέρει ξανά είναι το βασικό και κυριότερο μου σύμπτωμα? Λογικά θα μου χορηγηθεί αντιβίωση βάση αντιβιογράμματος και θα πρέπει να πάρει και η κοπέλα μου την ίδια αγωγή?
Απο όσο ξέρω ο συγκεκριμένος παθογόνος μικροοργανισμός συμβιώνει ομαλά με τον οργανισμό χωρίς να προκαλεί προβλήματα, και σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα οταν δεν υπάρχουν συμπτώματα δεν χορηγείται καν φαρμακευτική αγωγή για αυτό το μικρόβιο. Ισχυεί κάτι τέτοιο? Θα πρέπει ο γιατρός να πάρει κάποια απόφαση σε συνδυασμό και με το σπερμοδιάγραμμα ή είναι πανάκεια οτι αν έχεις ουρεόπλασμα παίρνεις αντιβίωση?
Θα ενημερώσω όταν έχω νεότερα.
Παιδιά καλησπέρα. Κάνω ένα update της κατάστασης και της πορείας μου που δε με χαροποιεί καθόλου γενικά. Στο δια ταύτα.
Επισκέφθηκα τον κ.Ζούμπο μετά απο σκέψη και έχουμε κάνει δυο επισκέψεις. Παίρνω τα πράγματα απο την αρχή.
Στην πρώτη επίσκεψη συζητήσαμε γενικά για το πρόβλημα και έπειτα περάσαμε στο "εργαστήριο του πονου". Αστειεύομαι φυσικά. Κατόπιν ακουλήθησε υπέρηχος ανω και κάτω κοιλίας, όπου και δεν βρέθηκε τίποτα περίεργο. Είχε προηγηθεί και ουροδυναμικός έλεγχος και στον υπέρηχο δεν εμφανίστηκαν αποθέματα ούρων. Έπειτα περάσαμε στην δαχτυλική εξέταση για εσωτερικά TPs που διήρκησε κάπου στο 5λεπτο. Δυστυχώς και εκεί τίποτα πράγμα το οποίο αποκλείει και την εφαρμογή πρωτοκόλλου W-A στην περίπτωση μου όπως απεφάνθη κλινικά ο γιατρός . Σαν πρώτη επίσκεψη δεν βρήκαμε κάτι ενοχοποιητικό και στην συζήτηση που είχαμε με τον γιατρό έπειτα για το πως θα κινηθούμε μου είπε οτι η περιοχή μου είναι πολύ καλή και δεν παρουσιάζει εμφανή δισλειτουργία σε κανένα σημείο. Αν δεν υπήρχε ο πόνος που με ανάγκασε να τον επισκεφθώ, θα ορκιζόταν οτι είμαι εντελώς υγειής οργανισμός και μάλιστα σε πολύ καλή φυσική κατάσταση.
Μου έγραψε κάποιες εξετάσεις και μέσα σε αυτές και ένα σπερμοδιάγραμμα.
Οι εξετάσεις έγινε σε γνωστό μικροβιολογικό κέντρο και με το πέρας των ημερών και της παραλαβής των αποτελεσμάτων....Ιδου το αναπάντεχο. Αζωοσπερμία, τερατοσπερμία και τα σχετικά στα 27 μου....Μαζί και ουρεόπλάσμα.... Απλά έυχομαι σε κανέναν να μη ζήσει κάτι αντίστοιχο..... Είναι οτι χειρότερο για τον άνδρα και μάλιστα στην ηλικία μου να συνειδητοποιεί οτι το άσπρο υγρό που εκτοξεύεται απο την ουρήθρα του, δεν είναι ικάνο να γονιμοποιήσει ούτε μυρμήγκι. Η απόλυτη ανδρική ξεφτίλα. Μαζέυω τα κομμάτια μου και παίρνω την απόφαση να κλείσω δεύτερο ραντεβού για να δούμε πως θα κινηθούμε πλέον.
Δεύτερη επίσκεψη στον γιατρό και τα όργανα ξεκινάνε. Πλέον αφήνουμε στην άκρη το πρόβλημα της προστατίδιας και κυνηγάμε να ανεβάσουμε το σπέρμα μήπως και καταφέρω έστω στα 30 μου να κάνω έναν απόγονο. Δυστυχώς δεν έχουμε βρει τίποτα απο εμφανή δισλειτουργία ξαναλέω, και λέω δυστυχώς καθώς τίποτα απο τα προφανή δεν δικαιολογεί αυτά τα επίπεδα τερατοσπερμίασ και γενικά μορφολογία στο 97% με δισμορφία κεφαλής....
Χτυπάμε το ουρεόπλασμα ελεγχόμενα με vibramicyn για 12 μέρες γιατί ο γιατρός λέει δεν θέλει να πάρουμε ανεξέλεγκτα αντιβίωση γιατί είμαστε στην κόψη του ξυραφιού να επηρεάσουμε μαζί και το σπέρμα αρνητικά. Απο εκεί και πέρα σε PCR σπέρματος που κάναμε για χλαμύδια καθώς ήταν και τα πρώτα που μου είχαν διαγνωσθεί πριν 4 χρόνια, είπε οτι δεν είδε τίποτα και μάλιστα δεν είναι φυσιολογικό, γιατί αν έχεις προσβληθεί μια φορά απο χλαμύδια το PCR πρέπει να στο δείξει. Αυτό δεν ξέρω κατα πόσο ισχύει....Υπήρχε περίπτωση να έγινε λάθος διάγνωση απο τον πρώτο γιατρό πριν 4 χρόνια? Δε νομίζω...
Στη συζήτηση που είχαμε με τον γιατρό, για την κατάσταση του σπέρματός μου δεν είναι υπαίτιο ούτε το ουρεόπλασμα ούτε κάτι προφανές. Μου είπε οτι είμαι μια πολύ σπάνια περίπτωση και δεν έχει ξαναδέι κάτι αντίστοιχο στην ηλικία μου. ΘΕωρεί οτι υπάρχει κάτι που υποβόσκει χρόνια τώρα απο παιδική ηλικία και μου δημιούργησε αυτή την αζωοσπερμία, και σίγουρα δεν είναι η προστατίτιδα. Μέσα στη ατυχία μας όμως, ίσως να είμαστε τυχεροι, καθώς οι πόνοι με φέραν στο κατώφλι του, και καταφέραμε να διαγνώσουμε την κατάσταση του σπέρματος τελείως τυχαία. Το άσχημο είναι οτι δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν κάποιο σπερμοδιάγραμμα και δεν μπορεί να υπάρξη σαφής πόρισμα.
Σε αυτή τη φάση είμαι σε διαδικασία αντιβίωσης οπου και περιμένω να τελείωσει για να πάω μετά απο 10 μέρες απο τη λήξη να πάρουμε προστατικό υγρό για επανεξέταση μαζί με άλλες εξετάσεις για Aids, HPV, ουρεόπλασμα, σπερμοδιάγραμμα κτλπ. Στο βάθος σκοτάδι για μένα, δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί όλο αυτό και δυστυχώς δεν έχω και την οικονομική άνεση να το υποστηρίξω αλλά πρέπει να βρω τρόπο. Προσπαθώ να βρω κουράγιο και ψυχολογικό σθένος να το πολεμήσω, καθώς πλέον με τους φυσικούς πόνους έχω και τους ψυχολογικούς για ότι διαγνώσθηκε....
Εύχομαι οτι καλύτερο στον καθένα, θα ενημερώσω όταν έχω νεότερα.
Niklop σα να βλέπω τον εαυτό μου. Διάβασε εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=899.0
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως μπορείς να έχεις ταυτόχρονα αζωοσπερμία και τερατοσπερμία. Αζωοσπερμία σημαίνει ότι δεν βρίσκουν κανένα σπερματοζωάριο. Για να βρουν τερατοσπερμία σημαίνει ότι βρήκανε κάποια σπερματοζωάρια. Άρα πιθανά να μην κατατάσσεσαι στην αζωοσπερμία αλλά σε μια ακραία ολιγοσπερμία, το οποίο είναι εξαιρετικά καλύτερο νέο από την αζωοσπερμία.
Πιθανολογώ ότι ο Ζούμπος θα σου ζητήσει εξέταση καρυότυπου κάποια στιγμή για να δει αν υπάρχει γενετικό πρόβλημα, το οποίο συνέβαινε σε μένα αν διαβάσεις το ιστορικό μου στο link που παρέθεσα παραπάνω.
Όπως και να έχει, θα δεις από τη δική μου ιστορία ότι τα πράγματα μπορεί να είναι δύσκολα αλλά με πίστη και επιμονή όλα γίνονται. Μάλιστα είναι θετικό το ότι το ανακάλυψες αρκετά νωρίτερα απ'ότι εγώ.
Φαέθων καλησπέρα. Εκτιμώ που απάντησες στο νήμα μου γιατί είσαι απο τα άτομα που έχω σε μεγάλη υπόληψη. Ναι διάβασα το ιστορικό σου μέρες πριν και ομολογώ οτι όχι απλά ταυτίστηκα αλλά έζησα μέσα απο την αναδρομή σου, όλες τις ανησυχίες, τις χαρές, τις λύπες, τις φρίκες που πέρασες, και πραγματικά χαίρομαι ιδιαίτερα που κατάφερες να σπείρεις και εσύ αυτόν τον πολυπόθητο καρπό.
Έχεις απόλυτο δίκιο για την παρατήρηση σου σχετικά με την αζωοσπερμία και την τερατοσπερμία. Πάνω στην ανησυχία και στην μελαγχολία που με διακατέχει αυτές τις μέρες, διατύπωσα λάθος τα γεγονότα με αποτέλεσμα να προκληθεί σύγχυση.
Ξανα αναφέρω τις τιμές λοιπόν απο το σπερμοδιάγραμμα για να είναι ποιο ξεκάθαρα τα πράγματα.
Συγκέντρωση 1,4x10^6/ml με όριο >15x10^6/ml
Ολικός αριθμός σπερμ/ριων 5x10^6 με όριο >39x10^6
Κινητά σπερμ/ρια 26% με όριο >40%
Ολική προωθητική 14% με όριο >32%
Ζωηρή προωθητική -
Ζωτικότητα(Ζωντανά) 72% με όριο >58%
Μορφολογία
Κανονικές μορφές 1% με όριο >4%
Ανωμαλίες κεφαλής 97%
Ανωμαλίες αυχένα 47%
Ανωμαλίες ουράς 29%
Κυτ/κο υπόλλειμα 2%
Δείκτης τερατοσπερμίας 1,76
Ο γιατρός μου είπε οτι αυτές οι τιμές δεν δικαιολογούνται απο το ουρεόπλασμα....
Εγω παιδιά θεωρώ οτι κάτι υποβόσκει όντως απο χρόνια αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να είναι. Ισως είναι κάτι ορθοπεδικό και μου δημιουργεί κάποια στένωση κάπου και επηρεάζει τα νεύρα...Δεν ξέρω...
Θέλω να διατυπώσω και κάτι τελευταίο. Έπεσε στην αντίληψή μου κάποιο άρθρο σχετικά με την ισχιαλγία και συγκεκριμένα αναφερόμενο ως sciatica pelvic pain. Είδα κάποια βιντεάκια στο Youtube για sciatica pelvic pain and back pain relief με συγκεκριμένες διατάσεις τύπου γιόγκα, και ομολογώ οτι είναι η πρώτη φορά που όταν τις κάνω καταλαβαίνω οτι αυτό που εφάρμοσα μου εξαφάνισε τον πόνο....Αναδρομικά έφερα στο μυαλό μου αυτές τις μέρες, οτι μικρός υπέφερε απο πόνους χαμηλά στη μέση όταν καθόμουν πάνω απο μια ώρα όρθιος πχ στην εκκλησία τα πρωινα....15 χρονών τότε, έβλεπα τα παππούδια να στέκονται όρθιοι με τις ώρες, και σκεφτόμουν οτι ενώ είμαι τόσο μικρός κουράζομαι και πονάω και νιώθω επιτακτικά οτι πρέπει να καθίσω....
Παρατήρησα επίσης την καμάρα που δημιουργείται πίσω και χαμηλά στην μέση μου σαν τελικό S, κοινώς λόρδωση αλλά οχι σε τραγικά επίπεδα όπου να επιδέχομαι ορθοπεδικής επέμβασης. Επίσης παρατήρησα ακόμα οτι όταν πονάω εκεί κάτω, έχω και πόνο χαμηλά στη μέση (κάτω απο τα λακάκια του έρωτα) και στους γλουτιαίους μέχρι πίσω τον δικέφαλο και το ισχίο. Πόνοι που μέχρι τώρα δεν έδινα σημασία γιατί υποθάλπτονταν απο τον πόνο στο περίνεο.
https://www.spine-health.com/conditions/spine-anatomy/all-about-l5-s1-lumbosacral-joint
Ρίξτε μια ματιά και στο παραπάνω και θα καταλάβετε πως ο τελευταίος σπόνδυλος της μέσης ασκεί πίεση στην βουβωνική περιοχή και χτυπάει εκεί κάτω....Δεν ξέρω αν είμαι στο σωστό δρόμο, αλλά κάνοντας εδώ και 3 μέρες τις διατάσεις είμαι πολύ καλά. Την αγωγή την ακολουθώ και τον γιατρό θα τον επισκεφθώ μόλις τελειώσω για να κάνουμε και προστατικό υγρό....
Θα κάνω όμως και μια ακτινογραφία πυελικής περιοχής/ λεκάνης/μέσης για να δω αν κάτι δισλειτουργεί. Να σημειώσω οτι μικρός είχα διαγνωσθεί με σκολίωση, όπου παρατηρώ οτι τελευταία έχει γίνει ελάχιστα εμφανής, ενώ παλαιότερα με γυμνό μάτι δεν φαινόταν.
Πραγματικά επειδή στην περίπτωσή μου δεν μπορεί να βρεθεί κάτι απο τα προφανή (Tps, κάποιο πρόβλημα στον προστάτη, κιρσοκήλη, κύστες, μικρόβιο που να δικαιολογεί αυτή την κατάσταση του σπέρματος), θα χαρώ πολύ αν το πρόβλημα μου τελικά είναι κάτι ορθοπεδικό....
Όπως και να χει θα σας κρατήσω ενήμερους μόλις έχω νεότερα.
Niklop σε ευχαριστώ κατ'αρχάς για τα καλά σου λόγια. Αμοιβαία η συμπάθεια.
Στο δια ταύτα: η περίπτωσή σου είναι άπειρες φορές καλύτερη από την αζωοσπερμία. Για να κάνεις εξωσωματική χρειάζεσαι 1,2 ή άντε 10-20 καλά σπερματοζωάρια. Αζωοσπερμία σημαίνει ΜΗΔΕΝ, ΤΙΠΟΤΑ, ΝΕΡΑΚΙ.
Εσύ εμφανίζεις 1,4 εκατομ. σπερματοζωάρια ανά ml δηλ. περίπου 4,2 εκατομ. ανά εξπερμάτωση. Αν τα κανονικά είναι 1% (42.000 ανά εξπερμάτωση) και τα ζωντανά και κινήσιμα το 26% αυτών (10.920 ανά εξπερμάτωση) είσαι υπερκομπλέ. Φυσικά τα νούμερα αυτά είναι τραγικά σε σχέση με το φυσιολογικό σπέρμα αλλά, επαναλαμβάνω, για τεκνοποίηση με εξωσωματική είσαι υπεράνετος.
Τώρα βέβαια ίσως σου πέφτει βαρύ το να μαθαίνεις ότι θα τεκνοποιήσεις πιθανά μόνο με εξωσωματική, αλλά σκέψου ότι αν είχες αζωοσπερμία δεν θα είχες ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ την λύση.
Η συμβουλή μου είναι ΝΑ ΠΑΣ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΨΥΞΕΙΣ ΣΠΕΡΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ ΣΟΥ (καθώς τα πράγματα μπορεί να καλυτερέψουν στο μέλλον αλλά και να χειροτερεύσουν και να μην ξαναδείς αυτά τα νούμερα). Στη συνέχεια με την άνεσή σου μπορείς να ψάξεις τι σου δημιουργεί το πρόβλημα και να καλυτερεύσεις πιθανά το σπέρμα σου με διατροφές, αντιοξειδωτικά κλπ, αν δεν υπάρχει κάποιο άλλο θέμα.
Για να έρθω στο θέμα του Χρόνιου Πυελικού Άλγους τα όσα γράφεις για τη μέση τα έχουμε συζητήσει ξανά εδώ μέσα και θα βρεις ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Συμφωνώ με όσα γράφεις. Υποφέρω από χρόνιους πόνους στη μέση εδώ και χρόνια και όταν ταλαιπωρώ τη μέση μου εμφανίζω συμπτωματάκια.
Παιδιά καλησπέρα και Χρόνια Πολλά, με υγεία προπάντων για μας τους προστατιδοχτυπημένους και μια καλύτερη ζωή. Έχω καταλάβει μέσα απο αυτό το σύνδρομο, οτι δεν υπάρχει τελικά τίποτα ποιο σημαντικό απο την υγεία, για να μπορεί ένας άνθρωπος να απολαύσει τη ζωή του.
Έχω πολύ καιρό να γράψω για ευνόητους λόγος (κακή ψυχολογία, χαμένος στην ιστορία μου χωρίς νόημα για έρευνα κτλπ), παρόλα αυτά εδώ είμαι πάλι να αναλύσω τις εξελίξεις απο την τελευταία φορά που έγραψα.
Κάνω μια μικρή περίληψη απο τον Μάρτιο του 18' και μετά, καθώς ήταν η περίοδος που είδα το θέμα ποιο ζεστά και επισκέφθηκα για πρωτη φορά τον Ζούμπο. Σε αρχική καλλιέργεια σπέρματος που κάναμε τότε βρέθηκε ουρεόπλασμα, το οποίο όμως κατα τα λεγόμενα του γιατρού δεν είναι υπεύθυνο για τους πόνους που με βασάνιζαν χρόνια τώρα. Θέλω να σημειώσω εδώ, οτι για αυτούς που έχουν διαβάσει και θα διαβάσουν ίσως κάποια στιγμή το νήμα μου, θα προσέξουν οτι πάντα ανέφερα οτι το κύριο, ίσως και το μοναδικό σύμπτωμά μου ήταν ο πόνος στο περίνεο. Μεγα λάθος και θα πω το γιατί....
Παίρνω αντιβίωση, Vibramicyn αν θυμάμαι καλά και μετά Ciproxyn για κάποιες μέρες, και όλως παραδόξως τα συμπτώματα μου έφυγαν για 2μιση-3 μήνες. Εκεί όμως αντιλαμβάνομαι οτι πέρα απο τον πόνο, σαφώς καλυτερεύει και η αίσθηση της ουρήθρας μου, η ούρησή μου, τα τσουξίματα και ο καύσος που τελικά είχα αλλά το θεωρούσα φυσιολογικό. Ήταν η πρώτη φορά μετά απο χρόνια που ήμουν ασυμπτωματικός για τόσο μεγάλο διάστημα (Ναι, για μένα 2μιση μήνες ήταν κατόρθωμα να μην πονάω). χωρίς κανένα απο αυτά τα συμπτώματα.
Όσο περνούσε ο καιρός και εγώ άρχισα να ζω τη ζωή μου λοιπόν, άρχισα να χαλαρώνω γενικά, να το απολαμβάνω, να θεωρώ οτι όλα τελείωσαν και ξεκίνησα να κάνω σεξ με την κοπέλα μου ελέυθερα χωρίς προφύλαξη (να σημειώσω οτι για το διάστημα των 3 μηνών χρησιμοποιούσαμε προφύλαξη). Και ιδου....Τα αποτελέσματα ήταν να ξεκινήσουν και πάλι δειλά δειλά τα συμπτώματα.
Θέλω να πω οτι το 3μηνο που ήμουν καλα, έκανα και κάποιες ασκήσεις παράδοξης κατόπιν συμβουλής του γιατρού, όπως και κάποιες διατάσεις τυπου γιόγκα, και φυσικά οταν άρχισα να καλυτερέυω δεν ήξερα με σιγουριά τι με βοήθησε. Αντιβίωση ή παράδοξη?? Παρόλα αυτά δεν με ένοιαζε, εφόσον ήμουν καλα.
Συνεπώς δε ξερω αν τα συμπτώματα ξεκίνησαν επειδή ξανακόλησα μικρόβιο απο την κοπέλα μου ή έφταιγε οτι σταμάτησα την νευρομυική χαλάρωση, αν και πιστεύω με αυτά που θα αναλύσω παρακάτω θα καταλάβετε τι έφταιγε τελικά.
Να πω επίσης οτι είχα πάρει και κάποια αποτελέσματα σπέρματος τότε, τα οποία με καθήλωσαν.....Τα αποτελέσματα δεν εξηγούνταν για την καλή κατάσταση του προστάτη μου χωρις φλεγμονές κτλπ....
Να μη τα πολυλογώ, το άφησα για λίγο να περάσει το καλοκαίρι, όπου όπως ανέφερα πριν τα συμπτώματα είχαν επανέλθει κάπου τον Ιούλιο-Αύγουστο, και μαυτά και με εκείνα ξανα κάνω καλλιέργεια να δω τι γινεται (Έχουμε φτάσει Οκώβρη πλέον). Να σου πάλι ουρεόπλασμα θετικό. Μου γράφει ο γιατρός αντιβίωση (Vibramycin για 16 μέρες και μετά Glimbax για άλλες 16), κάποια αγχωλητικά χάπια και μια κρέμα νιφεδιπίνης. Και φτάνουμε στο καλό.....
Του λέω παράλληλα να μου γράψει να κάνω ένα SPI για χλαμύδια γιατί να σημειώσω οτι εμένα όλο το ιστορικό μου ξεκίνησε πριν 5ετιίας λόγω χλαμυδίων απο μια πρωην μου. Ολα αυτα τα χρόνια πάντα πίστευα οτι το μικροβιο δεν μου έχει φύγει απλά βρίσκεται εσωτερικά της κυτταρικής δομής του προστάτη και δεν ανιχνέυεται. Στο δια ταύτα.
Συζητάμε με τον γιατρό λοιπόν για την SPI και τελικά όντως μου τη γράφει μετά απο παρότρυνσή μου καθώς ο ίδιος πίστευε οτι είμαι καθαρός επειδή καλλιέργεια και PCR για χλαμύδια που είχα κάνει το Μάρτιο ήταν καθαρές.
Δίνω δείγμα και αμέσως μετά ξεκινάω τις αντιβιώσεις για το ουρεόπλασμα....όπου και φτάνει η μέρα να πάρω τα αποτελέσματα. Παιδία, μετά απο 5 χρόνια ήταν η πρώτη εξέταση που με ξανάβγαλε θετικο σε χλαμύδια. Για μένα η προσωπική μου πεποίθηση είναι οτι ποτε δε τα ξεφορτώθηκα, είναι άτιμο μικρόβιο και θεωρώ τελικά οτι, όπως σας ανέφερα το Μάρτιο που μετά την αντιβίωση έγινα καλά ήταν επειδή τυχαία πάιρνοντας αντιβίωση για το ουρεόπλασμα μου καθάρισε και εν μέρη τα χλαμύδια. Απλα δε τα χτύπησε ριζικα γιατί τα έχω και 5 χρόνια και έχουν κάνει αποικίες προφανώς, και ξαναβγήκαν στην αφάνεια. Και επίσης τα χλαμύδια που κουβαλάω τοσα χρόνια μου χουν γαμήσει και το σπέρμα. Γιατί ενω όλα φαίνονται υγιή στην περιοχή του προστάτη μου και περιξ, και με το γιατρό που το συζητήσαμε δεν μπορούσε να καταλάβει για το σπερμοδιάγραμμα ήταν τοσο χάλια.... Αλλά προφανώς ιδού η αιτία.
Παίρνοντας τα αποτελέσματα λοιπόν, ήμουν ήδη στνν 8η μέρα Vibramycin και παίρνω τον γιατρό να δούμε πως θα κινηθούμε τελικά εφόσον πλέον είμαι θετικός στα χλαμύδια απο την SPI. Μου λέει συνέχισε το vibramycin και μετά αντι για glimbax το γυρνάμε σε Rulid. Αυτή τη στιγμή είμαι στην τρίτη μέρα Rulid εφόσον έχω τελείωσει με Vibramycin.Η πορεία μου έχει ως εξής.
Ξεκινάω Vibramycin και τις πρώτες 3-4 μέρες είμαι σε προφανή έξαρση. Πονάει αρκετά στην περιοχή του περίνεου και δεν ξέρω τι να κάνω. Συνεχίζω παρ αυτά γιατί θεωρώ οτι η αντιβίωση δουλεύει και κάνω υπομονή, και όντως μετά το πέρας των πρώτων ημερών τα συμπτώματα κοπάζουν αρκετά. Μέχρι να τελείωσω Vibramycin είμαι σαφέστατα καλύτερα. Τα συμπτώματα σε ουρήθρα έχουν φύγει, δε νιώθω κανένα τσούξιμο ούτε ευαισθησία οταν πατάω την ουρήθρα μου κάτω χαμηλά. Δυσουρία υπάρχει κάποιες φορές κάποιες οχι. Τώρα είμαι 3η μέρα Rulid με τα συμπτώματα του πόνου καθώς και της ουρήθρας να αρχίζουν να επανεμφανίζονται....
Μπορεί κάποιος να μου πει αν πρέπει να συνεχίσω vibramycin για αρκετό καιρό ακόμα? Νομίζω οτι η αλλαγή σε Rulid ήταν λάθος....
Εδώ θέλω να πω κάτι σχετικά με τον πόνο και την δυσουρία και θέλω τα φώτα σας. Εχω προσέξει οτι οταν υπάρχει δυσουρία και κάυσος, τότε παράλληλα έχω και τους πόνους. Οταν τα ούρα αποκτήσουν φυσιολογική ροή χωρίς καμία ενόχληση, φεύγουν και οι πόνοι στο περίνεο. Έχετε να προτείνετε κάτι για αυτό? Μπορεί όντως να συνδυάζονται αυτά τα δύο? Μήπως πρέπει παράλληλα με την αντιβίωση να πάρω και κάποιους α-αδρενεργικούς αποκλειστές τύπου Xatral OD? Νομίζω είχα διαβάσει στο νήμα του aaa ο οποίος πλέον αναφέρει οτι έχει θεραπευτεί, οτι όποιος παίρνει αντιβίωση πρέπει να την παίρνει συνδιαστικά με Xatral OD αλλιώς δεν κάνει τίποτα.
Τέλος θέλω να αναφέρω οτι αυτό που έχω προσέξει απο αναφορές πολλών παιδιών και δε νομίζω οτι είναι τυχαίο πλέον, είναι οτι όποιος παιδιά έχει χλαμύδια έχει και προστατίτιδα...Πολλά παιδιά (aaa, orbitaga, greg, xrhstaras) είχαν ακριβώς τα ίδια συμπτώματα μεταξύ τους όπως και με μένα και στις εξετάσεις τους βγάζαν χλαμύδια. Αυτοί που τα ξεφορτώθηκαν (orbitaga, aaa, και xrhstaras o οποιός τα ξαναέβγαλε και ξανα άρχισε να πονάει), πιστεύω οτι λυτρώθηκαν και είναι καλά.
Θέλω να πω οτι στη δική μου περίπτωση τελικά, άρχισα πλέον να πιστεύω οτι το πρόβλημα είναι μικροβιακό εν τέλη και οχι κατηγορίας ΙΙΙ. Θα ενημερώσω για την πορεία μου....
Αν γνωρίζει κανείς αν μπορώ να πάρω Xatral OD χωρίς συνταγογράφιση και δοσολογία ας μου πει να παω να πάρω μόνος μου απο το φαρμακείο και να παίρνω παράλληλα με το Rulid.
Πώς είσαι τώρα φίλε μου . Μην σταματάτε να γράφετε όταν γίνεστε καλά βοηθάτε τους άλλους καπνοί σας βοήθησαν στην αρχή ..
Βοηθήστε τους νέους