Καλημέρα Νίκο.
Αρχίζω και καταλαβαίνω
Ερώτηση: ΕΣΥ εισαι ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρος για τα συμπτώματα ΚΑΙ την ανατομία?
Χρησιμοποιείς όρους που στους έχει πει γιατρός, ή τα έχεις βρει εσύ σαν πληροφορίες?
Γιατί το λέω: Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, σε πολλές περιπτώσεις να διαχωρίσεις την πηγή του ερεθίσματος/πόνου/συμπτώματος. Είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δύσκολο στην αρχή. Προσωπική μου γνώμη, το άγχος παίζει τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτό. Μεγαλώσαμε γνωρίζοντας 2 μόνο πράγματα: τους όρχεις και το πέος. Και όταν κάτι πάει στραβά βλέπεις ότι υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στην περιοχή.
Πάλι γιατί το λέω: Το έχω περάσει. Για μήνες να προσπαθώ να διαχωρίσω αν είναι τσίμπημα/σφίξιμο/κάψιμο/γδάρσιμο/ή ότι άλλο. Και άντε αποφασίζεις ότι είναι κάψιμο για παράδειγμα. ΠΟΥ? Σε ποιό σημείο? Όρχις γενικά? Στην κεφαλή της επιδυδιμίδας? Πιο πίσω στο σωληνάκι? Μήπως αντανακλαται ο πόνος από κάπου? Ακόμα και ο γιατρός έχει σχετικά περιορισμένη δυνατότητα να αποφασίσει ΠΟΥ πονάς, αν εσύ δίνεις συγκεχυμένες πληροφορίες.
Άρα: Είσαι απόλυτα σίγουρος για τα συμπτώματα όπως τα περιγράφεις? Μήπως έχεις επηρρεαστεί (σε ένα βαθμό) από ένα σχόλιο (βιαστικό ή όχι) κάποιου από τους γιατρούς? Μήπως έχεις "παραδιαβάσει" και έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα? Αντί να ξεμπερδευτείς να μπερδευτείς περισσότερο?
Ειδικά σε περίοδο "έξαρσης" συμπτωμάτων όλα αυτά είναι σούπα.
Και είναι πραγματικά δύσκολο να διαχωρίσεις και να αναγνωρίσεις τα συμπτώματα.
Αλλά, αν αυτό δεν γίνει σωστά, μπλέκεις, και στο τέλος το κεφάλι σου θα πήξει και θα είσαι σαν να βλεπεις τηλεόραση.
Δυό ερωτήσεις:
1. Οι γιατροι, τι "διάγνωση" σου έχουν δώσει σήμερα?
2. Σήμερα, τι συμπτώματα έχεις και σε τι ένταση από 1 μέχρι το 10, όπου 1 η ελάχιστη ενόχληση και 10 η χειρότερη που έχεις νιώσει μέχρι σήμερα?
Αρχίζω και καταλαβαίνω

Ερώτηση: ΕΣΥ εισαι ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρος για τα συμπτώματα ΚΑΙ την ανατομία?
Χρησιμοποιείς όρους που στους έχει πει γιατρός, ή τα έχεις βρει εσύ σαν πληροφορίες?
Γιατί το λέω: Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, σε πολλές περιπτώσεις να διαχωρίσεις την πηγή του ερεθίσματος/πόνου/συμπτώματος. Είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δύσκολο στην αρχή. Προσωπική μου γνώμη, το άγχος παίζει τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτό. Μεγαλώσαμε γνωρίζοντας 2 μόνο πράγματα: τους όρχεις και το πέος. Και όταν κάτι πάει στραβά βλέπεις ότι υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στην περιοχή.
Πάλι γιατί το λέω: Το έχω περάσει. Για μήνες να προσπαθώ να διαχωρίσω αν είναι τσίμπημα/σφίξιμο/κάψιμο/γδάρσιμο/ή ότι άλλο. Και άντε αποφασίζεις ότι είναι κάψιμο για παράδειγμα. ΠΟΥ? Σε ποιό σημείο? Όρχις γενικά? Στην κεφαλή της επιδυδιμίδας? Πιο πίσω στο σωληνάκι? Μήπως αντανακλαται ο πόνος από κάπου? Ακόμα και ο γιατρός έχει σχετικά περιορισμένη δυνατότητα να αποφασίσει ΠΟΥ πονάς, αν εσύ δίνεις συγκεχυμένες πληροφορίες.
Άρα: Είσαι απόλυτα σίγουρος για τα συμπτώματα όπως τα περιγράφεις? Μήπως έχεις επηρρεαστεί (σε ένα βαθμό) από ένα σχόλιο (βιαστικό ή όχι) κάποιου από τους γιατρούς? Μήπως έχεις "παραδιαβάσει" και έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα? Αντί να ξεμπερδευτείς να μπερδευτείς περισσότερο?
Ειδικά σε περίοδο "έξαρσης" συμπτωμάτων όλα αυτά είναι σούπα.
Και είναι πραγματικά δύσκολο να διαχωρίσεις και να αναγνωρίσεις τα συμπτώματα.
Αλλά, αν αυτό δεν γίνει σωστά, μπλέκεις, και στο τέλος το κεφάλι σου θα πήξει και θα είσαι σαν να βλεπεις τηλεόραση.
Δυό ερωτήσεις:
1. Οι γιατροι, τι "διάγνωση" σου έχουν δώσει σήμερα?
2. Σήμερα, τι συμπτώματα έχεις και σε τι ένταση από 1 μέχρι το 10, όπου 1 η ελάχιστη ενόχληση και 10 η χειρότερη που έχεις νιώσει μέχρι σήμερα?