Συνοψίζω εδώ που έχω καταλήξει εγώ προσωπικά σχετικά με τις μαλάξεις, μετά από προσωπική εμπειρία και μήνες συζητήσεων και διαβάσματος βιβλίων, αρθρων αλλά και παραφιλολογίας:
1) Οι μαλάξεις μπορεί να σας βοηθήσουν και θα άξιζε ίσως τον κόπο να πειραματιστείτε με αυτές. Με το να σας βοηθήσουν εννοώ ότι οι μαλάξεις ελαφρύνουν τα συμπτώματα άλλες φορές περισσότερο άλλες λιγότερο σε κάποιους ασθενείς, όχι όμως σε όλους. Σε πολλούς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.Αυτή είναι και η εμπειρία ανθρώπων guru που ασχολούνται με το πρόβλημά μας όπως οι Nickel, Wise & Anderson, Daniel Shoskes.
2) Οι παραπάνω, βάση της λογικής του "best-evidence" (=δοκιμάζω και κρατάω ότι φέρνει αποτέλεσμα) αποδέχονται ή δεν κατακρίνουν τη δοκιμή μαλάξεων και τη χρήση τους μέσα στο θεραπευτικό σχήμα, εάν και εφόσον ο ασθενής βλέπει καλυτέρευση. Τονίζουν ότι η αποδοχή τους αυτή γίνεται βάση αυτής της λογικής και μόνο, καθώς οι αναφορές για καλυτέρευση είναι "anecdotal" (μαρτυρίες πασχόντων) και δεν έχει αποδειχτεί κάτι από επιστημονικές έρευνες. Ούτε ασχολούνται με το να εικάσουν κάποια εξήγηση για το μέσω του ποιού μηχανισμού οι μαλάξεις προσφέρουν το όποιο όφελος σε αυτούς που το προσφέρουν.
Συνεπώς, οι παραπάνω ερευνητές δεν κλείνουν τα μάτια τους στις μαρτυρίες περί μείωσης των συμπτωμάτων από κάποιους ασθενείς και αποδέχονται για τον λόγο αυτό τη δοκιμή μαλάξεων. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν υϊοθετούν (ούτε καν αναφέρουν) το concept κάποιων συγκεκριμένων και μετρημένων στα δάχτυλα γιατρών ή μη ανά τον κόσμο, οι οποίοι θησαυρίζουν υποσχόμενοι πλήρη θεραπεία μέσω μαλάξεων.
Πέραν τούτων, για να επεκταθώ, βασιζόμενος στα όσα λένε οι ανωτέρω, προσωπικά καταλήγω πως δεν μπορούν με τις μαλάξεις να προκύψουν αντικειμενικά στοιχεία βελτίωσης που να διαπιστώνονται σε εξετάσεις, όπως π.χ. "βελτίωση εικόνας του διορθικού" κλπ γιατί τότε οι παραπάνω δεν θα λέγανε πως δεν μπορεί να αποδειχτεί το όφελός των μαλάξεων μέσω ερευνών. Εξάλλου πουθενά σε συγγράματα δεν έχω διαβάσει να λέγεται κάτι που θα ήταν πρωταρχικής σημασίας αν ίσχυε, ότι δήθεν δηλαδή ο διορθικός δίνει αντικειμενικά ευρήματα σε κάποια κατηγορία προστατίτιδας που να την επιβεβαιώνει διαγνωστικά ή να βοηθάει στην παρακολούθηση της πορείας της προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Το μόνο που έχω βρει είναι ότι χρησιμοποιείται για να επιβεβαιώσει τυχόν δημιουργία κύστης στην κατηγορία Ι, ή για να επιβεβαιώσει απλά γενικά καλή εικόνα του προστάτη και ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη σοβαρή πάθηση που να δημιουργεί τα συμπτώματα στον ασθενή (όπως καρκίνος).
Συνεπώς: με τις μαλάξεις αυτό που μπορείτε να ελπίζετε είναι μια πιθανή υποχώρηση των συμπτωμάτων (τα οποία στην κατηγορία ΙΙΙ είναι άλλωστε το μόνο στοιχείο που υποδεικνύει ότι κάτι πάει στραβά με αυτό τον ασθενή καθώς συνήθως δεν υπάρχουν αντικειμενικά ευρήματα στις εξετάσεις -πέραν των πιθανών πυοσφαιρίων που μπορεί να εμφανίζονται στην κατηγορία ΙΙΙΑ).
2) Αν οι μαλάξεις έχουν να σας προσφέρουν κάτι, αυτό θα φανεί και θα ολοκληρωθεί σύντομα. Ο Shoskes και ο Nickel μιλάνε για συγκεκριμένους αριθμούς. Αν δεν βλέπετε κάποιο όφελος π.χ. μέχρι τις 5-15 μαλάξεις είναι μάλλον απίθανο ότι θα δείτε μετά τις 50 ή 100. Κάποιοι ασθενείς, των οποίων το σύνδρομο θα ανταποκρινόταν θετικά στις μαλάξεις, νοιώθει καλύτερα ακόμα και με την πρώτη μάλαξη ενώ κι ο Daniel Shoskes από την πρώτη μάλαξη που κάνει για τις καλλιέργειες κρίνει αν αξίζει να συνεχίσει μαλάξεις σε έναν συγκεκριμένο ασθενή.
3) Προσωπικά πιστεύω ότι το όποιο όφελος των μαλάξεων οφείλεται μάλλον σε φυσιοθεραπευτική δράση σε πυελικούς μυς με σπασμούς και ένταση. Αν αυτό είναι αληθές, τότε δεν χρειάζεται να συνδυαστούν με αντιβίωση για να δείξουν το όφελός τους και δεν χρειάζεται να επικεντρώνονται στον προστάτη αλλά πρέπει να κατευθύνετε αυτόν που σας τις κάνει σε οποιοδήποτε σημείο νοιώθετε ένταση - πόνο. Επίσης θα μπορούσαν να αντικατασταθούν πιο αποδοτικά με το trigger point release therapy της μεθόδου wise-anderson.
Συνεπώς, ίσως είναι λάθος το ότι συζητάμε σε αυτό το ίδιο θέμα δυο -στην ουσία- διαφορετικά πράγματα: από τη μία, μαλάξεις που για άγνωστους (κατά τη γνώμη μου φυσικοθεραπευτικούς λόγους) μπορεί να μειώσουν τα συμπτώματα σε κάποιους ασθενείς χωρίς να σχετίζονται με τη λήψη ή μη αντιβίωσης και που αναγνωρίζονται από σοβαρούς επιστήμονες. Από την άλλη πρωτόκολλα θεραπείας κάποιων -ελάχιστων- γιατρών στο στυλ Manilla Protocol που εκμεταλλεύονται το προαναφερθέν όφελος των μαλάξεων προκειμένου να δελεάσουν τους ασθενείς με υποσχέσεις πλήρους θεραπείας, γεγονός που από πολύ κόσμο θεωρείται απλά εξαπάτηση και που δεν έχει αποδειχθεί σε κανενός είδους στατιστική ή έρευνα.
4) Δεν είναι ανάγκη να πληρώσετε αναγκαστικά μια περιουσία σε έναν εξειδικευμένο ουρολόγο για να σας βάλει...δάχτυλο και να σπρώχνει. Είναι μια δουλειά που θα μπορούσε να την κάνει και ένας ανειδίκευτος που δεν έχει βγαλει το δημοτικό. Πολλοί άνθρωποι τις κάνουν μόνοι τους (κομματάκι δύσκολο ομολογώ) ή βάζουν ακόμα και τις συζύγους τους να τους τις κάνουν, εάν δεν υπαρχει βέβαια θέμα ντροπής και ξενερώματος.
5) Μην περιμένετε ότι οι μαλάξεις (και οτιδήποτε άλλο σας οφελεί: κουερσετίνη κλπ) θα σας θεραπεύσουν παρά μόνο ίσως εάν ταυτόχρονα σταματήσετε να κάνετε αυτό που σας δημιουργεί το πρόβλημα. Εάν εμένα με πονάει η μέση μου και πάω και κάνω μισή ώρα μασάζ κάθε μέρα που με ανακουφίζει, όλο το όφελος χάνεται εάν μετά από αυτό πάω και ξανακουβαλάω κασόνια για 8 ώρες. Η εμπειρία πολλών ανθρώπων που γνωρίζω λέει πως όλο το όφελος των μαλάξεων χάθηκε μέσα σε μερικές ημέρες από τη στιγμή που τις σταματήσανε.
1) Οι μαλάξεις μπορεί να σας βοηθήσουν και θα άξιζε ίσως τον κόπο να πειραματιστείτε με αυτές. Με το να σας βοηθήσουν εννοώ ότι οι μαλάξεις ελαφρύνουν τα συμπτώματα άλλες φορές περισσότερο άλλες λιγότερο σε κάποιους ασθενείς, όχι όμως σε όλους. Σε πολλούς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.Αυτή είναι και η εμπειρία ανθρώπων guru που ασχολούνται με το πρόβλημά μας όπως οι Nickel, Wise & Anderson, Daniel Shoskes.
2) Οι παραπάνω, βάση της λογικής του "best-evidence" (=δοκιμάζω και κρατάω ότι φέρνει αποτέλεσμα) αποδέχονται ή δεν κατακρίνουν τη δοκιμή μαλάξεων και τη χρήση τους μέσα στο θεραπευτικό σχήμα, εάν και εφόσον ο ασθενής βλέπει καλυτέρευση. Τονίζουν ότι η αποδοχή τους αυτή γίνεται βάση αυτής της λογικής και μόνο, καθώς οι αναφορές για καλυτέρευση είναι "anecdotal" (μαρτυρίες πασχόντων) και δεν έχει αποδειχτεί κάτι από επιστημονικές έρευνες. Ούτε ασχολούνται με το να εικάσουν κάποια εξήγηση για το μέσω του ποιού μηχανισμού οι μαλάξεις προσφέρουν το όποιο όφελος σε αυτούς που το προσφέρουν.
Συνεπώς, οι παραπάνω ερευνητές δεν κλείνουν τα μάτια τους στις μαρτυρίες περί μείωσης των συμπτωμάτων από κάποιους ασθενείς και αποδέχονται για τον λόγο αυτό τη δοκιμή μαλάξεων. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν υϊοθετούν (ούτε καν αναφέρουν) το concept κάποιων συγκεκριμένων και μετρημένων στα δάχτυλα γιατρών ή μη ανά τον κόσμο, οι οποίοι θησαυρίζουν υποσχόμενοι πλήρη θεραπεία μέσω μαλάξεων.
Πέραν τούτων, για να επεκταθώ, βασιζόμενος στα όσα λένε οι ανωτέρω, προσωπικά καταλήγω πως δεν μπορούν με τις μαλάξεις να προκύψουν αντικειμενικά στοιχεία βελτίωσης που να διαπιστώνονται σε εξετάσεις, όπως π.χ. "βελτίωση εικόνας του διορθικού" κλπ γιατί τότε οι παραπάνω δεν θα λέγανε πως δεν μπορεί να αποδειχτεί το όφελός των μαλάξεων μέσω ερευνών. Εξάλλου πουθενά σε συγγράματα δεν έχω διαβάσει να λέγεται κάτι που θα ήταν πρωταρχικής σημασίας αν ίσχυε, ότι δήθεν δηλαδή ο διορθικός δίνει αντικειμενικά ευρήματα σε κάποια κατηγορία προστατίτιδας που να την επιβεβαιώνει διαγνωστικά ή να βοηθάει στην παρακολούθηση της πορείας της προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Το μόνο που έχω βρει είναι ότι χρησιμοποιείται για να επιβεβαιώσει τυχόν δημιουργία κύστης στην κατηγορία Ι, ή για να επιβεβαιώσει απλά γενικά καλή εικόνα του προστάτη και ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη σοβαρή πάθηση που να δημιουργεί τα συμπτώματα στον ασθενή (όπως καρκίνος).
Συνεπώς: με τις μαλάξεις αυτό που μπορείτε να ελπίζετε είναι μια πιθανή υποχώρηση των συμπτωμάτων (τα οποία στην κατηγορία ΙΙΙ είναι άλλωστε το μόνο στοιχείο που υποδεικνύει ότι κάτι πάει στραβά με αυτό τον ασθενή καθώς συνήθως δεν υπάρχουν αντικειμενικά ευρήματα στις εξετάσεις -πέραν των πιθανών πυοσφαιρίων που μπορεί να εμφανίζονται στην κατηγορία ΙΙΙΑ).
2) Αν οι μαλάξεις έχουν να σας προσφέρουν κάτι, αυτό θα φανεί και θα ολοκληρωθεί σύντομα. Ο Shoskes και ο Nickel μιλάνε για συγκεκριμένους αριθμούς. Αν δεν βλέπετε κάποιο όφελος π.χ. μέχρι τις 5-15 μαλάξεις είναι μάλλον απίθανο ότι θα δείτε μετά τις 50 ή 100. Κάποιοι ασθενείς, των οποίων το σύνδρομο θα ανταποκρινόταν θετικά στις μαλάξεις, νοιώθει καλύτερα ακόμα και με την πρώτη μάλαξη ενώ κι ο Daniel Shoskes από την πρώτη μάλαξη που κάνει για τις καλλιέργειες κρίνει αν αξίζει να συνεχίσει μαλάξεις σε έναν συγκεκριμένο ασθενή.
3) Προσωπικά πιστεύω ότι το όποιο όφελος των μαλάξεων οφείλεται μάλλον σε φυσιοθεραπευτική δράση σε πυελικούς μυς με σπασμούς και ένταση. Αν αυτό είναι αληθές, τότε δεν χρειάζεται να συνδυαστούν με αντιβίωση για να δείξουν το όφελός τους και δεν χρειάζεται να επικεντρώνονται στον προστάτη αλλά πρέπει να κατευθύνετε αυτόν που σας τις κάνει σε οποιοδήποτε σημείο νοιώθετε ένταση - πόνο. Επίσης θα μπορούσαν να αντικατασταθούν πιο αποδοτικά με το trigger point release therapy της μεθόδου wise-anderson.
Συνεπώς, ίσως είναι λάθος το ότι συζητάμε σε αυτό το ίδιο θέμα δυο -στην ουσία- διαφορετικά πράγματα: από τη μία, μαλάξεις που για άγνωστους (κατά τη γνώμη μου φυσικοθεραπευτικούς λόγους) μπορεί να μειώσουν τα συμπτώματα σε κάποιους ασθενείς χωρίς να σχετίζονται με τη λήψη ή μη αντιβίωσης και που αναγνωρίζονται από σοβαρούς επιστήμονες. Από την άλλη πρωτόκολλα θεραπείας κάποιων -ελάχιστων- γιατρών στο στυλ Manilla Protocol που εκμεταλλεύονται το προαναφερθέν όφελος των μαλάξεων προκειμένου να δελεάσουν τους ασθενείς με υποσχέσεις πλήρους θεραπείας, γεγονός που από πολύ κόσμο θεωρείται απλά εξαπάτηση και που δεν έχει αποδειχθεί σε κανενός είδους στατιστική ή έρευνα.
4) Δεν είναι ανάγκη να πληρώσετε αναγκαστικά μια περιουσία σε έναν εξειδικευμένο ουρολόγο για να σας βάλει...δάχτυλο και να σπρώχνει. Είναι μια δουλειά που θα μπορούσε να την κάνει και ένας ανειδίκευτος που δεν έχει βγαλει το δημοτικό. Πολλοί άνθρωποι τις κάνουν μόνοι τους (κομματάκι δύσκολο ομολογώ) ή βάζουν ακόμα και τις συζύγους τους να τους τις κάνουν, εάν δεν υπαρχει βέβαια θέμα ντροπής και ξενερώματος.
5) Μην περιμένετε ότι οι μαλάξεις (και οτιδήποτε άλλο σας οφελεί: κουερσετίνη κλπ) θα σας θεραπεύσουν παρά μόνο ίσως εάν ταυτόχρονα σταματήσετε να κάνετε αυτό που σας δημιουργεί το πρόβλημα. Εάν εμένα με πονάει η μέση μου και πάω και κάνω μισή ώρα μασάζ κάθε μέρα που με ανακουφίζει, όλο το όφελος χάνεται εάν μετά από αυτό πάω και ξανακουβαλάω κασόνια για 8 ώρες. Η εμπειρία πολλών ανθρώπων που γνωρίζω λέει πως όλο το όφελος των μαλάξεων χάθηκε μέσα σε μερικές ημέρες από τη στιγμή που τις σταματήσανε.
Ή δεν είχε διαβάσει το βιβλίο τους ή δεν είχε καταλάβει και πολλά. "Χρόνια Προστατίτιδα" σκέτο ως όρος είναι ανακριβής και δεν λέει τίποτα αφού μπορεί να αναφέρεται σε δύο διαφορετικές παθήσεις, την κατηγορία ΙΙ και την κατηγορία ΙΙΙ.
