Χρόνια προστατίτιδα Χρόνιο πυελικό άλγος

ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ => Ιστορικό αναγνωστών => Μήνυμα ξεκίνησε από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 01:27:00 ΜΜ

Τίτλος: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 01:27:00 ΜΜ
Ειμαι ο Χρηστος και προσπαθουμε εδω και 3 1/2 χρονια μαζι με τη συζυγο, να πολλαπλασιαστουμε, αλλα ακομα τιποτα.... ;D
Παρ'ολα αυτα δεν το βαζουμε κατω και παραμενουμε αισιοδοξοι, μιας και δεν μας πηραν τα χρονια. Εγω ειμαι 35 & η γυναικα μου 33.
Η περιπετεια μου με την υπογονιμοτητα ξεκινα τον Μαιο του 2011 οταν μετα απο ενος ετους προσπαθειες για τεκνοποιηση δεν ειχαμε αποτελεσματα. Με αφορμη λοιπον αυτο το γεγονος επισκευθηκα εναν ουρολογο του ΙΚΑ, ο οποιος μου ζητησε σπερμοδιαγραμμα και μια καλλιεργεια ουρων. Το σπερμοδιαγραμμα εδειξε οτι ημουν λιγο κατω απο τα ορια, συμφωνα με τα οποια χαρακτηριζετε καποιος υπογονιμος. Συγκεκριμενα εδειξε 15εκ/ml σε συνολο 20εκ και κινητικοτητα την 1η ωρα (α+β) στο 42%, η καλλιεργεια ηταν καθαρη.
Δειχνω τα αποτελεσμα στον doctor υποπτευετε κιρσοκηλη και μου γραφει εναν υπερηχο οσχεου, το οποιο εκανα και βγηκε καθαρο. Σημειωνω οτι ολες τις εξετασεις τις εκανα σε συνοικιακο διαγνωστικο κεντρο. Τον υπερηχο αφου βγηκε καθαρος θεωρησα απο μονος μου, οτι δεν χρειαζετε να τον δειξω στον γιατρο και ετσι δεν ξαναπηγα...(λαθος μου)
Παραλληλα με εμενα εκανε εξετασεις και η συζυγος οι οποιες βγηκαν και εκεινες καθαρες.(ορμονολογικες, σαλπιγγογραφια, υπερηχους κλπ)
Ο γυναικολογος που της εγραψε τις εξετασεις ζητησε και απο μενα ενα αναλυτικο σπερμοδιαγραμμα, με προσδιορισμο ανωμαλων μορφων, κατατμιση dna, ενεργοποιηση κλπ. το οποιο το εκανα στο Αρεταιειο τον Αυγουστο του 2011.
Η τελικη του διαγνωση ηταν ασθενοσπερμια-ολιγοσπερμια, ειχε λιγα ερυθρα αιμοσφαιρια, αρκετα λευκα, κινητικοτητα (α+β) στο 22% την 1η ωρα, με συγκεντρωση 9εκ/ml σε συνολο 45εκ.
   Δεν εδωσα μεγαλη σημασια, πηγαμε διακοπες γυρισαμε και γυρω στον Δεκεμβρη του 2011, αρχισα να εχω καποια θεματα στυσης (τα οποια διαπιστωσα αργοτερα οτι οφειλονταν στην κουραση, και την ελλειψη υπνου).
Με αφορμη τα στυτικα προβληματα, παω σε αλλο γιατρο του ικα, μαζι με τις εξετασεις και τα σπερμοδιαγραμματα. Εκεινος μολις βλεπει τα σπερμοδιαγραμματα και ακουει και εμενα να του παραπονιεμαι για προβληματα στυσης, μου λεει οτι πασχω απο Προστατιτιδα, καποιο μικροβιο θα ειναι..., και μου εδωσε 1 μηνα αντιβιωση. (χωρις να με εξετασει), και να παω να τον ξαναδω σε 1μηνα με καλλιεργεια ουων και σπερματος και νεο σπερμοδιαγραμμα.
Περναει ενας μηνας, 2012 πλεον. κανω το νεο σπερμοδιαγραμμα, 20% κινητικοτητα  με το 70% τον σπερματοζωαριων ακινητα. Η καλλιεργεια καθαρη.
Τα παω στο γιατρο, τα βλεπει και μου λεει οτι παρ'ολο που οι καλλιεργειες ειναι καθαρες, σιγουρα υπαρχει μικροβιο το οποιο επιμενει  :D. Προστατιτιδα...., 3 μηνες σιπροξιν.
Γυριζω σπιτι ξεκιναω σιπροξιν για ενα μηνα , αρχισαν τα θεματα με τους τενοντες, και εκει πανω στον μηνα λεω ρε γαμωτο ετσι στα ξεκαρφωτα θα περνω αντιβιωση, μονο και μονο eπειδη ειπε ο δοκτορ, οτι το μικροβιο επιμενει....,(τα προβληματα στυσης ειχαν εξαφανιστει).
Σταματαω το σιπροξιν , και αποφασιζω να κλεισω ραντεβου στο ιατρειο προστατη στο Σισμανογλειο. Παω στο Σισμανογλειο, βλεπει τις εξετασεις ο γιατρος και μου λεει οτι σε καμια περιπτωση δεν εχω προστατιτδα, το σπερμα ειναι μια χαρα , και να κανετε προσπαθειες... (sex, πολυ σεξ), και με εδιωξε στα γρηγορα.... ;D
Εν το μεταξυ στην καρτελα ασθενους που μου ανοιξε , πηρε και εκανε ενα ποτ πουρι με τα καλυτερα στοιχεια απο ολα τα σπερμοδιαγραμματα.
Παρ'ολα αυτα επεμεινα ξανα εκλεισα ραντεβου στον ιδιο, ξαναπηγα, και αφου δεν βριστηκαμε, εξετασε τους ορχεις, εντοπισε μια μικρη κιρσοκηλη, που ηταν γι εκεινον ανευ λογου, μου ειπε οτι και εκεινου του φουσκωνει απο αριστερα μερικες φορες, μου ξαναδιαβασε το ποτ πουρι που ειχε γραψει στην καρτελα ασθενους, παρ'ολο που εγω του τονισα οτι οι εξετασεις αλλα λενε, και με εδιωξε κακην κακως.
  Παρ'ολα αυτα εγω επεμεινα, γιατι σκεφτομουν, πως δεν γινετε να ειναι τοσο χαλια το σπερμα και εκεινος να μου λεει οτι δεν εχω τιποτα....
Εκλεισα ραντεβου παλι στο Σεισμανογλειο στο ανδρολογικο ιατρειο, ο γιατρος που με ειδε, απλως συζητησαμε, ειδε τις εξετασεις και μου εγραψε triplex οσχεου, το οποιο το εκανα στο νοσοκομειο.
Το triplex εδειξε Β' βαθμου κιρσοκηλη. Ξαναπαω στον γιατρο που διεγνωσε την μικρη κιρσοκηλη και που με εδιωξε κακην κακως, και αφου "μου την ειπε" επειδη αλλαξα γιατρο (αυτος που εγραψε το τριπλεξ), κοιταει την εξεταση, μου λεει παλι οτι ειμαι ΟΚ, και παρ'ολο που του ειπα οτι εκει γραφει Β'βαθμου κιρσοκηλη, αυτος με εδιωξε παλι κακην κακως.  :o
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 01:55:16 ΜΜ
Φευγω λοιπων και αποφασιζω να μην ξαναπαω στον συγκεκριμενο. Κανω νεο σπερμοδιαγραμμα τον Μαιο του 2012 που το ζητησε παλι γυναικολογος, σε εξειδικευμενο κεντρο. Το σπερμοδιαγραμμα δειχνει 34% κινητικοτητα (α+β) με συνολο 20εκ/ml συνολο 54εκ. Καλυτερα τα πραγματα, και αποφασιζουμε με τη συζυγο ακομα να μην προχωρησουμε σε εξωσωματικη, ουτε σε σπερματεγχυνσης κλπ.., αλλα να παμε δια της φυσιολογικης οδου.
Περασε απο τοτε 1 χρονος, και αποτελεσμα τιποτα. Τελικα τον Νοεμβριο του 2013 επισκεπτομαι αλλον ουρολογο-ανδρολογο, ο οποιος βλεπει τις εξετασεις μου και μου λεει οτι θα χειρουργησουμε την κιρσοκηλη ,και θα προσπαθησουμε να φτιαξουμε εναν τελειο ανδρικο παραγοντα.
Κανω το χειρουργειο, ολα ΟΚ, κανω και ενα σπερμοδιαγραμμα σε τοπικο διαγνωστικο κεντρο, μετα απο τρεις μηνες.
Τα αποτελεσματα του εκθαμβωτικα..., 75εκ/ml σε συνολο 160εκ. με κινητικοτητα (α+β) 70%.
Ο γιατρος ειχε ζητησει σπερμοδιαγραμα μετα την επεμβαση στους 6 μηνες ομως. Οποτε τον Ιουνιο του 2014 ξανακανω ενα σπερμοδιαγραμμα σε ειδικο εργαστηριο, το οποιο ομως εδειξε 10εκ/ml σε συνολο 50εκ και κινητικοτητα (α+β) 32%.
Απο τοτε εχουμε κανει μια αποτυχημενη προσπαθεια προγραμματισμενης επαφης και μιας σπερματεγχυσης με τη συζυγο.
Αυτες τις μερες θα παω να δω τον ουρολογο που μου εκανε την επεμβαση  να δω τι θα μου πει.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Φαέθων στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 02:23:33 ΜΜ
Παράθεση από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 01:27:00 ΜΜ
Παρ'ολα αυτα δεν το βαζουμε κατω και παραμενουμε αισιοδοξοι, μιας και δεν μας πηραν τα χρονια. Εγω ειμαι 35 & η γυναικα μου 33.

Xρήστο μην κάνεις τα ίδια λάθη τα δικά μου. Αν και εσύ δεν έχεις τα δικά μου χάλια, σε συμβουλεύω να πάτε άμεσα σε κέντρο εξωσωματικής να δοκιμάσετε 1-2 σπερματεγχύσεις ανάλογα με το τι θα σας πει και ο γιατρός και μετά εξωσωματική πριν περάσει ακόμα καιρός.

Το ότι δεν σας πήραν τα χρόνια είναι σχετικό: αν η γυναίκα σου περάσει τα 35 τα στατιστικά επιτυχίας μειώνονται δραματικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε ακόμα 2 χρόνια: όσο νωρίτερα τόσο καλύτερο.

Κάντε παιδι να σας φύγει το άγχος της ηλικίας και μετά εσύ έχεις όλο το χρόνο να δεις τι φταιει. Πολλά ζευγάρια κάνουν με εξωσωματική το πρώτο και τα άλλα έρχονται φυσιολογικά. Αλλά μην το ρισκάρετε να περιμένετε.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 04:38:39 ΜΜ
Phaethon, εχουμε κανει ηδη την 1η σπερματεγχύση, θα παμε για 2η & 3η αν χρειαστει και μετα εξωσωματικη. Εμενα αυτο που με προβληματιζει ειναι το up & down του σπερματος.

Η αληθεια ειναι οτι λιγο πριν την επεμβαση κιρσοκηλης και μεχρι το 1ο σπερμοδιαγραμμα μετα, ειχα κοψει το τσιγαρο, εκανα καλυτερη διατροφη κλπ. Μετα το ξαναρχισα... (ετσι και αλλιως καπνιζω ελαχιστα, αλλα οπως και να εχει καπνιζω...)
 
Εχω πεισμωσει απο την αποψη οτι θελω να βρω την αιτια..., τη λυση.
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι αλλοι ουρολογοι που ειδαν τα σπερμοδιαγραμματα, μου ελεγαν οτι ειναι μια χαρα, σιγουρα δεν ειναι, και ο αλλος ενω υπηρχε η κιρσοκηλη αρνηθηκε να την εγχειρησει.

Η αληθεια ειναι οτι μετα την επεμβαση εχω δει βελτιωση, τοσο στην στυση, οσο και στην εκσπερματιση.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Φαέθων στις 22 Οκτωβρίου, 2014, 04:08:39 ΜΜ
Παράθεση από: Chris79 στις 16 Οκτωβρίου, 2014, 04:38:39 ΜΜ
Phaethon, εχουμε κανει ηδη την 1η σπερματεγχύση, θα παμε για 2η & 3η αν χρειαστει και μετα εξωσωματικη. Εμενα αυτο που με προβληματιζει ειναι το up & down του σπερματος.

Εχω πεισμωσει απο την αποψη οτι θελω να βρω την αιτια..., τη λυση.
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι αλλοι ουρολογοι που ειδαν τα σπερμοδιαγραμματα, μου ελεγαν οτι ειναι μια χαρα, σιγουρα δεν ειναι.

Chris συγνώμη αν επαναλαμβάνομαι αλλά νομίζω ότι αυτοπαγιδεύεσαι στο ότι "θέλεις να βρεις την αιτία...τη λύση" και να φτιάξεις το τέλειο σπέρμα και αφήνεις τον χρόνο να περνάει.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ΟΛΑ είναι φυσιολογικά (κανένα πρόβλημα στη γυναίκα, τέλειο σπέρμα στον άνδρα) και ωστόσο δεν επέρχεται η τεκνοποίηση. Είναι η λεγόμενη "ανεξήγητη υπογονιμότητα".

Διάβασε αυτό το περιστατικό από το αξιόλογο blog ενός κέντρου εξωσωματικής και πιστευω θα σε διαφωτίσει:  http://blog.gennima.eu/2014/10/8.html
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 23 Οκτωβρίου, 2014, 10:19:45 ΠΜ
Phaethon, ειμαι λιγο προκατειλημμενος απεναντι σε ολα αυτα τα κεντρα εξωσωματικης κλπ...
Εχω ακουσει εκφρασεις του στυλ "εσεις ποσα θα δινατε για το παιδι σας ? "
Ε, δεν μου εμπνεει εμπιστοσυνη ενας ανθρωπος (επιστημονας) που λεει κατι τετοιο. Το παιδι δεν ειναι εμποριο....,και οπως εχεις γραψει και εσυ η λογικη της μαζικης παραγωγης κυριαρχει σε αυτους τους χωρους.

Απο αυτες τις λογικες θελω να μεινω μακρια και να το παλεψω οσο μπορω, στο τελος μπορει να καταληξω και εγω σε ενα κεντρο.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Φαέθων στις 23 Οκτωβρίου, 2014, 06:43:30 ΜΜ
Chris άλλο σου λέω άλλο μου λες. Κι εγώ είμαι λίγο προκατειλημένος απένταντι στα νοσοκομεία αλλά αν αρρωστήσω θα μπω κι ας εύχομαι να γίνω καλά από μόνος μου. Και οι σπερματεγχύσεις που αναφέρεις στα ίδια κέντρα γίνονται κι από τους ίδιους γιατρούς και 3-4 απο αυτες κοστιζουν το ιδιο με μια εξωσωματικη.

Εγώ αυτό που λέω είναι ότι καλύτερα να σκάσεις λεφτά για μια εξωσωματική όταν οι πιθανότητές σου να πιάσει είναι 7 στις 10 παρά να περιμένεις όταν θα είσαι σε ηλικία που θα πιάνει 4 στις 10, οπότε θα τα σκάσεις διπλά και τρίδιπλα.

Τέλος πάντων για να μην παρεξηγηθώ το κόβω εδώ. Καλή επιτυχία με τις επιλογές σου και εύχομαι να πετύχεις το ζητούμενο σύντομα.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 24 Οκτωβρίου, 2014, 11:47:02 ΠΜ
Phaethon καλημερα, δεν παρεξηγησε, μην φοβασαι...:)
Eιναι σωστό αυτό που λες, πραγματικα αν τα βαλω κατω, ολα τα τα χρηματα που εχουμε δωσει μεχρι τωρα (γιατροι, εξετασεις, φαρμακα κλπ) πλησιαζουν τα 2 χιλιαρικα. Δεν απεχει πολυ απο το κοστος μιας εξωσωματικης.
Παρεπιπτοντως την σπερματεγχυση την καναμε σε δημοσιο μαιευτηριο και κοστισε 150 ευρω, (αμοιβη γυναικολογου και εμβρυολογου).
Σαφως ομως δεν γνωριζω αν γινοτανε σε ιδιωτικο κεντρο και διναμε τα πολλαπλασια, αν θα ειχαμε διαφορετικο αποτελεσμα, ή αν τα ιδιωτικα κεντρα κανουν κατι διαφορετικο απο τα δημοσια. Δεν μπαινω σε αυτη τη διαδικασια της συγκρισης γιατι δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να απευθυνθω σε ενα ιδιωτικο κεντρο και να τα δοσω "κασερι".
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 13 Ιουνίου, 2016, 03:39:02 ΜΜ
    Μετά από ενά χρόνο από τον Οκτώβρη του 2014, βρήκα επιτέλους, στα τέλη του 2015 έναν ουρολόγο όπου αφού είδε όλες τις εξετάσεις μου, απεφάνθει οξειδωτικό στρες, και μου σύστησε συνδιασμό πολυβιταμινών, για τρεις μήνες τουλάχιστον και αναλόγως βλέπουμε... (προσανατολισμένοι πλέον στην υποβοηθούμενη).
    Με το πέρας των τριών μηνών χορήγησης βιταμινών, σε συνδιασμό με περιορισμό του αλκοόλ και του τσιγάρου, τα αποτελέσματα είναι τόσο εντυπωσιακά που με κάνουν να ελπίζω ότι ίσως θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε και δια της φυσιολογικής οδού. Όπως έχει γράψει και ο Phaethon "η ελπίδα είναι μεγάλο πράγμα στον άνθρωπο".
   Όγκος 5 ml, συγκέντρωση ανά ml :110 εκ., κινητικότητα 1ώρα: 25% ταχεία προωθητική & 28% βραδύα προωθητική, κατακερματισμένο dna: 19%. O ουρολόγος χαρακτήρισε τα αποτελέσματα πολύ καλά, και πλέον έχουμε δώσει ραντεβού το Σεπτέμβρη με ουρολόγο & γυναικολόγο για να αποφασίσουμε με ποιά μορφή υποβοηθούμενης θα προχωρήσουμε, αφήνοντας τρεις μήνες περιθώριο στους εαυτούς μας, μήπως τα καταφέρουμε χωρίς παρέμβαση μετά και τη βελτίωση του σπέρματος.
    Συνεχίζω τις πολυβιταμίνες περιμένοντας να πάμε το Σεπτέμβρη σε υποβοηθούμενη, έχοντας τουλάχιστον βελτιώσει το σπέρμα. Σε αυτό που λέει ο Phaethon σχετικά με το χρόνο που περνάει, έχει δίκιο. Ο συνδιασμός όμως της ελπίδας & της αντίληψης "παιδί εμπόριο", μας έκαναν να έχουμε τις επιφυλάξεις μας.
    Τουλάχιστον μετά από τόσο καιρό έχουμε καταλήξει σε έναν γυναικολόγο (άνθρωπο) που ενδιαφέρθηκε να αντιμετωπίσει τα αίτια και μετά να δούμε την υποβοηθούμενη χωρίς πίεση, έχοντας βελτιώσει τους παράγοντες που συμβάλουν σε μια επιτυχημένη σύλληψη , είτε αυτή έρθει φυσιολογικά είτε υποβοηθούμενα.

   

Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Φαέθων στις 13 Ιουνίου, 2016, 10:22:18 ΜΜ
Φίλε σούπερ οι τιμές σου και τούρμπο το σπέρμα. Εγώ στη θέση σου με αυτά τα νέα δεδομένα και αν δεν υπάρχει και γυναικείος παράγοντας υπογονιμότητας και αν η γυναίκα ήταν 30-31 ή πιο κάτω θα του έδινα περισσότερο χρόνο γιατί δεν βλέπω λόγο να μην πιάσετε παιδί φυσιολογικά. Το άγχος δεν βοηθάει και ένα τρίμηνο δεν είναι πολύς καιρός.  Ωστόσο δεδομένης της ηλικίας της συζύγου κάνετε καλά και δεν δίνετε περισσότερο χρόνο. Εξάλλου μπορεί να μην θέλετε να μείνετε στο 1 παιδί. Εύχομαι τα καλύτερα!
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 15 Ιουνίου, 2016, 02:37:10 ΜΜ
    Φαέθων καλησπέρα, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. To θέμα είναι ότι η σύζυγος έχει πολυκυστικές, ωστόσο το τελευταίο 8μηνο, μετά από αγωγή που ακολουθεί, έχει στρώσει ο κύκλος της. Εμένα, σε κάποια από τις πολλές εξετάσεις που είχα κάνει, μου βρήκαν κυτταρομεγαλοϊό (cmv) στο σπέρμα.
    Το περίεργο είναι ότι η σύζυγος που έκανε και εκείνη την αντίστοιχη εξέταση για ερπητοϊούς δεν ανιχνεύθηκε o cmv & υποτίθετε ότι ο cmv μεταδίδετε και με τη σεξουαλική επαφή (συμπέρασμα από αυτά που διάβασα στο διαδίκτυο). Πώς γίνετε ακόμα η σύζυγος να είναι αρνητική, την αποροία αυτή κανένας δεν μου την έλυσε. Στην απάντηση της εξέτασής της, δεν αναφερόταν πουθενά κάτι για αντισώματα στο cmv  κλπ. Προσανατολίζομαι πάντως να επαναλάβω τη συγκεκριμένη εξέταση σε άλλο εξειδικευμένο κέντρο για  να διασταυρώσω το αποτέλεσμα. Ενημερωτικά, εξέταση για ανίχνευση cmv στο σπέρμα δεν κάνει το Παστέρ. Αυτό με παραξένεψε λίγο για την αξοιοπιστία της εξέτασης.
    Το επόμενο διάστημα κυνηγάμε την ωορηξία με τεστάκια και βλέπουμε... Όσον αφορά το άγχος, προσωπικά λειτουργώ ως βαλβίδα αποσυμπίεσης στο άγχος της συζύγου. Το άγχος ουσιαστικά είναι μεγάλος εχθρός αλλά και η γυναίκα δικαιολογημένα περνάει ζόρια, πάντως γενικά είμαστε πιο αισιόδοξοι.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Φαέθων στις 15 Ιουνίου, 2016, 08:36:43 ΜΜ
Αχ αυτά τα τεστάκια....πόσα έχω σκάσει για τεστάκια.....Καλή επιτυχία φίλε μου.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 20 Φεβρουαρίου, 2017, 11:22:05 ΠΜ
Μετά τα καλά αποτελέσματα είχαμε επαφές ψάχνοντας τη γόνιμη μέρα (αλλού βαρούν τα όργανα αλλού χορεύει η νύφη), λόγω πολυκυστικών, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Είχα κόψει και τις βιταμίνες από τον Οκτώβρη του 16 και μετά, ξανάρχισα τσιγάρο, παράτησα τη διατροφη και όλα όσα έκανα πριν. Αποφασίσαμε να πάμε για σπερματέγχυνση σύμφωνα με την παρότρυνση του γυναικολόγου για να μην αφήνουμε το χρόνο να περνά, η σύζυγος είναι πλέον 36.
   Την προηγούμενη Δευτέρα κάναμε σπερματέγχυνση με παρακολούθηση του κύκλου, υπερηχογραφήματα κλπ..., τις προηγούμενες 20 μέρες ξανάπαιρνα βιταμίνες τις το δείγμα που έδωσα ήταν με 1 μέρα αποχής, στους γιατρούς βέβαια είπα  ότι ήταν 3 ημερών η αποχή, γιατί διαφορετικά θα μας στέλναν σπίτι μας. Τα αποτελέσμα ήταν: όγκος 4,1 ml, συγκέντρωση 15 εκ/ml και ταχύτητα α+β στο 44%. Ο γυναικολόγος ήταν αισιόδοξος, το επόμενο βήμα είναι η εξωσωματική.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 20 Ιουλίου, 2020, 02:24:02 ΜΜ
   Κάνοντας update στο θέμα,  να ενημερώσω ότι μετά από 3 χρόνια & πλεόν με εμένα στα 41 & τη σύζυγο στα 39, έχουμε κάνει μια αποτυχημένη εξωσωματική (με μικρογονιμοποίηση), πριν από 20 μέρες και προετοιμαζόμαστε σε κανένα 6μηνο για τη δέυτερη. Ο γυναικολόγος μας είπε ότι ο λόγος της αποτυχίας είναι η κακή ποιότητα των ωαρίων εξ'αιτίας των πολυκυστηκών ωοθηκών. Εάν θέλουμε να έχουμε ελπίδες θα πρέπει η σύζυγος να χάσει βάρος προκειμένου να βελτιωθούν τα συμπτώματα των πολυκυστικών. Πριν ένα χρόνο είχαμε χάσει περίπου 10 κιλά, τα οποία βέβαια λόγω καραντίνας και απρόσεχτης διατροφής, τα ξαναπήραμε.
   Ο γυναικολόγος βέβαια, μας είπε να ξαναπροσπαθήσουμε το Σεπτέμβρη, ωστόσο επειδή μέχρι τότε δεν θα έχουμε κάνει και πολλά πράγματα, το έχουμε μεταθέσει για αργότερα. Προς το παρόν θα δούμε ενδοκρινολόγο και διατροφολόγο και εγώ θα ξαναρχίσω πάλι υγιεινή διατροφή, πολυβιταμίνες, περιορισμό του τσιγάρου και του αλκοόλ.
   Θα κάνουμε και μια αίτηση για υιοθεσία. Έχω βαρεθεί πλέον τους γιατρούς και το εμπόριο ελπίδας. Με έχει πρήξει ο γιατρός με το τσιγάρο.Λες και τα προηγούμενα χρόνια το τσιγάρο ήταν ο λόγος. Και να πει κανεις οτι καπνίζω πολύ..., 1 πακέτο την εβδομάδα. Τέλος πάντων, θα κόψω το τσιγάρο, το αλκοόλ, (λες και είμαι με ένα ποτήρι κάθε μέρα), θα χάσουμε και βάρος και βλέπουμε. Την αίτηση της υιοθεσίας θα την κάνω μόνο και μόνο για να μην έχω το άγχος του αποτ/σματος της εξωσωματικής και για να μην δίνω σημασία στους γιατρούς "εμπόρους ελπίδας". Προτιμώ να διατηρήσω την ψυχική ηρεμία την δική μου και της γυναίκας μου, παρά να μας το κάνουν εμμονή και να χαλάσουμε την υγεία μας στο τέλος. Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι...
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: santan στις 20 Ιουλίου, 2020, 03:02:12 ΜΜ
Chris79 καλησπέρα.
ακριβώς αυτή την συζήτηση είχαμε την περασμένη εβδομάδα με φιλικό ζευγάρι  που προσπαθεί εδώ και αρκετό καιρό για παιδάκι αλλά πάντα κάτι πάει στραβά. Αν κατάλαβα, εσύ είσαι "εντάξει"? Σπέρμα καλό, χωρίς προβλήματα? Και το πρόβλημα εστιάζεται στις πολυκυστικές της συζύγου??
Πάνε χρόνια, που είχα κάνει μια πολύ αναλυτική κουβέντα με μια φίλη που από έφηβη είχε πολυκυστικές ωοθήκες. Μεταφέρω την γνώμη της, που λέει "γράψτα όλα, και άλλαξε τη ζωή σου". Διατροφή, άσκηση, ξεκούραση, περιορισμός άγχους, όπως θέλεις πές το. Όσες παραμέτρους μπορείς να ελέγξεις χωρίς να τρελαθείς, καλό θα σου κάνει, αυτό μου έλεγε. Και σε αυτό αν προσθέσεις την πίστη ότι ο στόχος θα επιτευχθεί έχεις συνταγή για επιτυχία.
Θα συμφωνήσω με το εμπόριο ελπίδας ωστόσο, και πιστεύω σας τιμάει και τους δύο που σκεφτήκατε την υιοθεσία.
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 20 Ιουλίου, 2020, 04:00:19 ΜΜ
   Santan, καλησπέρα. Αυτή τη στροφή μας την είχε προτείνει ο ενδοκρινολόγος που επισκευθήκαμε πέρσι τέτοια εποχή. Είπαμε να το ακολουθήσουμε πάλι. Είναι λίγο δύσκολο, θέλει πειθαρχία και υπομονή αλλά βλέπεις αποτελέσματα. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει, γιατί οι πολυκυστικές είναι ένα αποτέλεσμα της αντίστασης στην ινσουλίνη και του μεταβολικού συνδρόμου. Μπαίνοντας δηλαδή σε ένα πρόγραμμα διατροφής και άσκησης, ουσιαστικά μειώνεις τα συμπτώματα του μεταβολικού συνδρόμου και της αντίστασης στην ινσουλίνη βελτιώνοντας όχι μόνο τις πολυκυστικές, αλλά και όλα τα άλλα συμπτώματα του μεταβολικού συνδρόμου.
   Το παράπονό μου είναι γιατί ο εξωσωματικός δεν σου λέει από την αρχή, εφ'οσον ξέρει το ιστορικό σου και έχει δει τις εξετάσεις σου, "παιδιά μου για να έχουμε περισσότερες πιθανότητες, κάντε πρώτα αυτό και αυτό και ελάτε σε 6 μήνες-1 χρόνο να προσπαθήσουμε". Παρά σε βάζει στις ορμόνες κυνηγώντας τις πιθανότητες που μπορεί να έχεις, αγνοώντας αν θα προχωρήσει σωστά μια εγκυμοσύνη και στην πορεία παρουσιαστούν άλλα προβλήματα όπως π.χ. διαβήτη κύησης, αλλά σου χαϊδεύει τα αυτιά λέγοντάς σου "χάσε και μερικά κιλάκια καλό θα ήταν". Με ενοχλούν οι γιατροί που χαϊδεύουν αυτιά και δεν σου λένε την αλήθεια όπως είναι.
   
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: santan στις 20 Ιουλίου, 2020, 04:50:48 ΜΜ
Σωστά ἐτσι πάει.... Και ειδικά όταν περνάει ο καιρός, χάνεις χρόνο και φτάνεις στις ηλικίες που φυσιολογικά τα πράγματα δυσκολεύουν. Παιδεύεστε τόσα χρόνια, άγχος, ταλαιπωρία, λεφτά που στην τελική ανάλυση και τα επιπλέον κιλά είναι μέρος/σύμπτωμα του συνολικού προβλήματος των πολυκυστικών ωοθηκών. Δυστυχώς υπάρχουν γιατροί με γνώσεις αλλά πρέπει να τους κυνηγήσεις νομίζω. Έχω την εντύπωση ότι και οι γιατροί χάνουν το ενδιαφέρον τους είτε οικονομικό είτε οτιδήποτε. Και πέρα από αυτό πιστεύω πλέον ότι για να αποφύγεις τον γιατρό υπάρχει ένας απλός δρόμος. Μέτρο σε ότι κάνεις, ηρεμία και έξω. Ήλιος, θάλασσα, φαγητό, ξεκούραση, παρέα, (κλπ κλπ καταλαβαίνεις που το πάω), όλα αυτά είναι που πρώτα ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας και μας δίνουν τη δύναμη, την ενέργεια, να διορθώσουμε ότι δεν δουλεύει σωστά.

Υπομονή, τουλάχιστον έχετε ο ένας τον άλλο κι αυτό είναι το βασικό συστατικό της οικογένειας....


Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: xrisxris στις 21 Ιουλίου, 2020, 06:07:49 ΜΜ
chris καλησπέρα, εχω διαβάσει άπειρες φορές το δικο σου θέμα και αυτό που συζητάς με τον timy74
ειναι ισως το θεμα που εχω διαβάσει περισσότερες φορές μεσα στο φορουμ.
ευχομαι γρήγορα καλά αποτελέσματα!
Τίτλος: Απ: Περιπετεια με την υπογονιμοτητα
Αποστολή από: Chris79 στις 22 Ιουλίου, 2020, 02:07:56 ΜΜ
Xrisxris, σ'ευχαριστώ πολύ!