Καλησπέρα σε όλους. Ονομάζομαι Γιαννης ειμαι 29 (βασικά 29 και 3/4 να μην κλέβω) :).
Οι σκέψεις πολλές και μπερδεμένες γιαυτο συγχωρέστε με αν υπάρξουν κάποια λάθη ερμηνευτικής συνοχής σε αυτά που θα αραδιάσω, θα προσπαθήσω όσο μπορώ να τα βάλω σε μια σειρά. Δεν έγραψα τόσα χρόνια όχι γιατί είμαι από αυτους που παιρνουν χωρίς να δίνουν αλλά εξαρχής είπα στον εαυτό μου πως θα γραψω οτσν θα μπορώ να δώσω και κατι στους συμπάσχοντες και οχι να γραφω πράγματα που έχουν επαναληφθεί έδω μέσα μόνο και μόνο για να γράφω. Το πρόβλημα μου εμφανίστηκε στα 25. Ήμουν στο στρατό στις ειδικές δυνάμεις. Μετά από μια άσκηση η οποία περιλάμβανε 50 χιλιομετρα πορεία στο βουνό με 26 κιλά βάρος στην πλάτη γυρνάω με ολιγοημερη αδεια στο σπίτι οπου μας είχαν δώσει για ξεκουραση. Το πρωτο βραδυ που φτάνω σπίτι κοιμάμαι για ώρες, Ξυπνάω και πάω για κατούρημα ως συνηθως. Εκεί ήταν που ξεκίνησε η παράνοια, μεγάλη Πέμπτη σαν τώρα το θυμάμαι. Απίστευτο τσουξιμο στην ουρηθρα γιατροί δεν υπήρχαν πουθενα λόγω γιορτών και ετσι για μια βδομάδα μέχρι να ανοίξουν οι ουρολόγοι την εβγαλα στον καμπινε σφίγγοντας τον εαυτό μου να κατουρήσω μονο και μονο γιατι με ανακούφιζε για λίγο. Πολλές ώρες μάλιστα κοιμόμουν στην τουαλέτα. Ολα τα συμπτώματα σχεδόν εμφανίστηκαν στην πορεία. Κάψιμο σε όλο το πέος και ειδικα την ουρηθρα, πόνος στο περινεο, κοψίματα, κάψιμο στον πρωκτό , πόνο στο όσχεο και εδικά στο αριστερό όρχι. Το πεός μου είχε συρρικνωθεί. Πόνο στην βουβωνική χώρα. Πέρασα τουλάχιστον απο 10 ουρολόγους ακόμα και στο στρατιωτικό νοσοκομείο θεσσαλονικης. Σπερμοδιαγράμματα και τα λοιπά, τα έκανα όλα δεν άφησα τίποτα. Μικρόβιο δεν βρέθηκε ποτέ οπότε η διάγνωση από όλους ήταν χρόνια αμικροβιακη προστατίτιδα. Αντιβιώσεις επί αντιβιώσεων αλλά τίποτα.Για ενα χρόνο ίσως και περισσότερο ζούσα εναν εφιαλτη κλαίγοντας στο κρεβάτι και σκεφτόμενος πολλές φορές να θέσω τέρμα στη ζωή μου. Οι γονείς μου κατερρεαν μέρα με τη μέρα βλέποντάς με έτσι αλλά μου στέκονταν πάντα δίπλα μου. Εδώ να πω πως τα προσπάθησα όλα απο διατροφή και φυτικά μέχρι διαλογισμό. Αυτό που με βοήθησε τουλάχιστον στην αρχή να ηρεμήσουν τα συμπτώματα ήταν το περπάτημα και το χαλαρό τρέξιμο. Τουλάχιστον μετά απο το περπάτημα μπορούσαν κατουρήσω. Έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου και σκόρπιες σκέψεις που θέλω να πω... Τέλοσ παντων ας προχωρήσω. Το οξύ πρόβλημα υποχώρησε σιγα σιγα απο μονο του αφήνοντας μου ως χρόνια τα εξής προβληματα: το κάψιμο στον πρωκτό ειδικά μετα από την εκκένωση το ζαρωμένο πεος με καψίματα στην ουρηση ανα διαστήματα και δυσκολία στύσης. Περιττο να πω οτι για τρισημιση χρόνια απέφευγα τις γυναίκες σαν ο διαόλος το λιβάνι. Είχα απομονωθεί πλήρως. Κάνοντας ασκήσεις stretching σε συνδυασμό με το τρέξιμο μπορεσα για αρκετό διαστημα να ανακουφισω ενα 40% των πόνων. Σιγά σιγα αρχισα να προσπαθώ να διαβάσω το σώμα μου και εκεί κατάλαβα οτι το πρόβλημα του χρόνου πυελικού αλγους είναι μυοσκελετικό. Δεν θέλω να κάνω τον γιατρό αλλά αυτο το συμπερασμα έχω εξάγει εγω ως τώρσ, έχοντας αποκλείσει οποιαδήποτε αλλη ασθένεια. Πριν ενάμησι χρόνο βρήκα από αυτό το φόρουμ το athen rehab με τον φυσιοθεραπευτη που την έχει τον γιατρό κ.Τσομπανόγλου που απο οτι θυμάμαι είχε γράψει κιόλας στο φόρουμ μηνυμα. Έχοντας υποθέσει από πριν μόνος μου ότι το πρόβλημα ίσως βρίσκεται κάπου στο μυικο σύστημα και ψάχνοντας χωρίς επιτυχία στον Βόλο ,από οπου κατάγομαι και κατοικώ, γιατρο που να ειδικεύεται στο πυελικό εδαφος είπα να τον δοκιμάσω. Δεν ήταν εύκολο αλλά αρκετά επίπονο, στοχεύοντας σε trigger points , ειδικά στην κοιλιακή χώρα. Αρχισα όμως να ανακουφίζομαι και μετά από ένα μήνα μπόρεσα να νίωσω καλυτερα και να έρθω σε σεξουαλική επαφη μετα από χρονια. Δυστυχώς λόγω της απόστασης και των χρημάτων δεν μπορεσα να ακολουθήσω σωστα τις συνεδριάσεις οπότε το διέκοψα. Νιώθω καλύτερα έχω σχέση αλλα υπάρχουν διαστήματα που η καύση κυρίως στον πρωκτό και στην ουρήθρα με αποτρέπουν από την σωστή σεξουαλική επαφή. Τις περισσότερες φορές το ελέγχω. Εδώ να επισημάνω κάποια στοιχεία και γεγονότα του εαυτού μου που θεωρώ και ΄λόγω των όσων εχω διαβάσει εδώ αλλά και των συζητησεων με τον προαναφερθέντα γιατρο πιστεύω έχουν άμεση σχέση με την ασθένεια. Ήμουν και είμαι ένας απίστευτα αγχώδης άνθρωπος. Από μικρός πανικοβαλλόμουν για το καθετί και αυτό ακόμη και τώρα με κάνει να σφιγγω την κοιλία μου. Επιπροσθέτως ψάχνοντας το ιστορικό μου από μονος μου προσπαθώντας να βρω στοιχεία που ίσως να με βοηθήσουν θυμάμαι οτι και στο δημοτικό με είχε παει η μητερα μου σε ουρολόγο λόγω συχνοουρίας και ενοχλησεων στην ούρηση χωρία να μου βρουνε κάτι μεμπτό. Ρωτώντας την μητέρα μου αν θυμάται κάποια ασθένεια που να είχα περάσει μικρός μου απαντησε πως 3 μηνων είχα πάθει κοκίτη τον οποίο είχα περάσει βαρια βήχοντας ασταμάτητα για 2 μήνες απο το πρωί εως το βράδυ σε σημείο που παραλίγο να πεθάνω. Ίσως λοιπον υποθέτω να συνέβαλε και αυτό στον τραυματισμό και την συσφιξη των μυών οι οποίοι δημιουργησαν το πρόβλημα στον πυελο. Ακόμη και τώρα που γράφω ,η κοιλία μου ειναι σαν ενας σπάγγος μαζεμένος και σφιχτός. Θεωρώ όπως προανέφερα , βασιζόμενος τουλάχιστον στην δικιά μου ιστορία, οτι το πρόβλημα αυτών που δεν εχει να κάνει με μικρόβιο ίσως βασίζεται σε μυικα προβληματα και να λυνεται. Η χαλάρωση των μυων με stretching απέδωσε αλλά όχι μονίμως καθότι μετά από κάποιο διάστημα επανεμφανίζονταν συμτώματα. Υποθέτω οτι την χαλάρωση των μυων ίσως να πρέπει να επακολουθήσει και η συσφιξή τους. Τελευταία έχω αρχίσει να ψάχνομαι με την τεχνική του resistance eccentric contraction. Δηλαδή με ασκήσεις που στοχεύουν στην χαλάρωση των μυων και συγχρονως την ενδυνάμωση μεσω της σταδιακής διάτασης του μυος. Το βρήκα από εναν Αγγλο συμπάσχοντα που κατάφερε να δει αποτελέσματα. Όπως και να έχει μόλις μου βρεθεί η ευκαιρία θα ξαναπάω στην Αθήνα στον προαναφερθέντα γιατρό που με βοήθησε ώστε να ολοκληρώσω καλύτερα την προσπάθεια που είχαμε ξεκινήσει. Πραγματικά έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου που θέλω να πω αλλα δεν μου είναι ευκολο. Οπότε καλύτερα θα ήταν πιστευω αν θέλει κάποιος να με ρωτήσει ή να σχολιάσει επί του δικού μου σχολίου ώστε η εξαγωγή συμπερασμάτων ή βοήθειας προς αλλους να γινει αμφίδρομα και ευκολότερα. Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω και δημόσια το μέλος του Φόρουμ Geo που όταν στην αρχή του έστειλα μήνυμα μου απάντησε αμεσα με κάποιες γραμμές προφητικές και οι οποίες κυρίως ψυχολογικά με βοήθησαν πολύ. Φυσικά ευχαριστώ και όλους εσάς που γραφετε εδώ μεσα και που οι απόψεις σας με βοήθησαν εξίσου. Είστε καλοί άνθρωποι και σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδια μου.
Γιάννη να σε ευχαριστήσω εκ μέρους όλων για τα καλά σου λόγια για το φόρουμ. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να βλέπουμε ότι ακόμα κι αν κάποιος δεν συμμετέχει ή δεν ρωτάει κάτι, παρακολουθεί και οφελείται από εδώ.
Να υποθέσω 521/505?
Μια ερώτηση. Λες ότι το πεος είχε συρρικνωθεί. Έκανες κάποιο υπέρηχο? Τι σου είπαν οι ουρολόγοι? Καταλαβαίνω ότι για κάποιο λόγο η κυκλοφορία του αίματος δεν ήταν σωστή όπως το περιγράφεις, αλλά δεν βλέπω κάποια υπόθεση, κάποια εξήγηση για αυτό.
Λες πολλά και σημαντικά. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο αγχώδης χαρακτήρας και τα μυοσκελετικά θέματα είναι παράγοντες που προκαλούν την χρόνια μορφή των συμπτωμάτων. Ένα μικρόβιο, ότι και να είναι δεν μπορεί να κάθεται για χρόνια και να τα κάνει όλα. Τα αντιβιωτικά θα το πιάσουν. Για πολλούς μάλλον ισχύει ότι ποτέ δεν θα ακούσουμε το γιατι. Γιατί ξεκίνησε το πρόβλημα στην αρχή του. Ποιά είναι η αιτία. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Προσωπικά έχω ακούσει από τον ουρολόγο μου την εξήγηση "ισχαιμικός πόνος", δηλαδή πρόβλημα στην κυκλοφορία του αίματος στην ευρύτερη περιοχή, και νομίζω ότι είναι το μόνο λογικό σαν εξήγηση. Μετά από πολλά, εγώ βρήκα την λύση στην ηλεκτροθεραπεία (TENS) και όσο κι αν είναι "χωρίς εξήγηση" είμαι καλά.
Μια ακόμα ερώτηση. Έχεις κάνει σπερμοδιαγράμματα λες, και ήταν "καθαρά"? Το σπέρμα δεν έδειχνε πυοσφαίρια ή μειωμένη ποιότητα σπέρματος?
Καλημέρα santan. 521 ναι.
Όσον αφορά το πέος έκανα τριπλεξ υπέρηχους αλλά δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα. Οι ουρολόγοι όταν τους ρωτούσα μου λέγανε όλα καλά μην το σκέφτεσαι. Τώρα πως την βγάζω την υπόθεση περι κακής κυκλοφορίας. Όταν για κάποιο καιρό αφού είχα αγοράσει το βιβλίο της amy stein που ειχα βρει να το αναφέρετε εδω και πλακώθηκα στις ασκήσεις stretching, είδα για κανα δίμηνο καλυτέρευση και στους πόνους και στο πέος, πιο πλαδαρό στην χαλάρωση και χωρίς αυτό το αίσθημα κρύου που ένιωθα λες και δεν αιματώνεται. ( στα αγγλικα η ορολογία ειναι hard flaccid). Μετά από κάποιο διάστημα όμως τα stretching δεν απέδιδαν και επανερχόμουν στην προηγούμενη κατάσταση. Προσπάθησα να αλλάξω τακτική και το γύρισα στην ενδυνάμωση των μυών και το οποίο απέδωσε πάλι για λίγο καθότι μετά πάλι τα ίδια. Στα trigger points στον φυσιοθεραπευτή βρήκα μια πιο μακροχρόνια ίαση. Το μόνο που με ενοχλεί είναι κάποιες φορές το πρόβλημα του πέους το οποίο όμως με τρέξιμο και γυμναστική παλεύεται και το άλλο σύμπτωμα το οποίο κρατάει τον περισσότερο χρόνο και δεν λέει να φύγει , το οποίο είναι ένα αίσθημα καύσης ή φαγούρας στον πρωκτό με την αίσθηση υγρού.
Όσον αφορά το μικρόβιο συμφωνώ. Δεν μπορεί τόσο πολύ να κάθεται επί μονίμου βάσεως και να κάνει τέτοια ζημιά όταν μάλιστα δεν το βρίσκεις πουθενά, έχοντας πάρει ένα σκασμό αντιβιώσεις. Όπως ανέφερα στο αρχικό σχόλιο είχα και πιτσιρικάς κάποια θεματάκια στο δημοτικό όπου με είχε πάει η μητέρα μου στον ουρολόγο αλλά δεν βρήκε τίποτα. όπως είπες μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε και έμένα η δική μου συγκλίνει προς αυτά που ανέφερα. Την ηλεκτροθεραπεία που αναφέρεις να ομολογήσω δεν το έψαξα ποτέ.
Έκανα άπειρες εξετάσεις ούρων και σπερμοδιαγράματτα. Τα νούμερα δεν τα θυμάμαι καθότι εχει περάσει καμια πενταετία. Ουτε στα πυοσφαίρια ούτε στην κίνηση ή τον αριθμό σπερματοζωαρίων υπήρχε θέμα. Θα ψάξω όμως να βρω τα χαρτιά από τότε να σου πω ακριβώς κάποια στιγμή.
Γεια σου mirwdias! λμχ βεβαια αλλά πέρασα τα περισσότερα. Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας βέβαια...
Συμφωνώ σε όλα. Αναρωτιέμαι μόνο, να βλέπεις διαφορά στο πέος, σημαίνει ότι δεν έχει αρκετό αίμα. Να το τραβάνε "χαλασμένοι" μυς και να μαζεύει δεν γίνεται. Άρα μιλάμε για σαμπρέλα που δεν φουσκώνει σωστά. Όχι γιατί δεν το θέλεις, γιατί δεν φουσκώνει. Συμφωνείς? Αυτό αναφέρεται στο "δοχείο" που γεμίζει με αίμα, για να γίνει η στύση. Άρα δεν γεμίζει? Δεν γεμίζει αρκετά? Αίμα μπαίνει αλλά φεύγει? Κουβέντα κάνουμε έτσι, από την δική μου εμπειρία προσπαθώ να βρώ μια υπόθεση όπως σου είπα και να δω αν μπορεί κάπως να αποδειχθεί ή όχι.
Αίσθημα υγρού? Εννοείς στον πρωκτό? Από έντερο πως είσαι? Γενικά? Άλλα θέματα έστω και ασήμαντα?
Τα ίδια περάσαμε με τον λμχ και για να πάρουμε μπερέ αλλά και μετά στις ασκήσεις. Κατά τα άλλα μην νομίζεις και μας στις ειδικές δυνάμεις μας ταράξαν στην αγγαρεία.
Σίγουρα δεν γίνεται σωστά η αιμάτωση εξ ου και το πρόβλημα, οσον αφορά το πεος. Τώρα αυτό για τους χαλασμένους μυς που το τραβάνε το πιο πολύ το περιγράφω με το πως το νιώθω εγώ. Όταν οι μυς ειδικά στην κοιλιακή χώρα είναι τέρμα σφιγμένοι τότε είναι που πυροδοτείται και σε μεγαλύτερο βαθμό το πρόβλημα τους πέους. Ίσως να μην το "τραβάνε" αλλά σίγουρα επηρεάζουν την αιμάτωση και γιαυτο δεν φουσκώνει όπως λες. Καταλαβαίνεις τι εννοώ? Μάλλον δεν γεμίζει αρκετά θα έλεγα όπως αναφέρεις και εσύ. Εννοίται κάνουμε κουβέντα και δεν έχω καμιά ντροπή πάνω στο ΄θέμα. Εδω δεν χωράνε ντροπές, αίτια και λύσεις ψάχνουμε. Εσύ είχες κάποιο ανάλογο θέμα και το ξεπέρασες με την ηλεκτροθεραπεία? Τώρα μπορεί να το έχεις αναφέρει αλλά δεν θυμάμαι όλα τα ποστ απ'έξω οποότε συγγνώμη προκαταβολικά.
Έντερο είχα πάει στην αρχή σε γαστρεντερολόγο μου είπε δεν έχεις κάτι δεν το ξαναέψαξα. Όμως ποτέ δεν είχα καλό στομάχι. Ήταν αδυναμο και ειδικά σε άγχος με πονούσε εύκολα απο μικρός. Στην τουαλέτα πήγαινα 4 φορές την μέρα απο πιτσιρικάς . Με το που έτρωγα φαγητο στο δεκάλεπτο τέταρτο πήγαινα για εκκένωση. Ο Geo μου είχε πει πως ίσως έχω και ευερέθιστο έντερο πολλες φορές συνδυάζονται λέει. Θυμάμαι στις αρχές της έξαρσης των συμπτωμάτων όταν κατέγραφα και τι ακριβώς έτρωγα , θυμάμαι οτι με πειραζε ο καφές αλλά πιο πολύ ο ελληνικός. Όταν τον έπινα ένιωθα πιο πολύ το υγρό στον πρωκτό μου
Τα ίδια κουρδιλίκια από τότε. (που το θυμήθηκα χαχαχαχα)
Σε καταλαβαίνω για αυτό και μιλάω. Εγώ τώρα: Νεύρωση παχέως εντέρου από 10 χρονών. Πολύ αγχώδης γενικά και πάντα. Αυτό με το υγρό στον πρωκτό το έχω ακόμα και σήμερα κάποιες φορές. Σαν να είσαι λερωμένος, μόνο που δεν είσαι αλλά είναι αυτή η αίσθηση. Η κοιλιά μου, χαμηλά, δηλαδή από αφαλό μέχρι και την αρχή του πέους μια περίοδο ήταν "παγωμένη". Στην αφή ένιωθα κρύο. Και απίστευτα σφιγμένη. Με το TENS το ελέγχω και βλέπω σημαντική διαφορά. Φαντάσου για αρκετά χρόνια, η υδροκήλη μου ήταν σε άσχημη κατάσταση. Το πρωί καλά, μέχρι το απόγευμα οι όρχεις κρεμόντουσαν, το σακούλι σαν να μην είχε υγρό μέσα. Και συχνοουρίες, και ακόμα και τουαλέτα αρκετές φορές την ημέρα. Φαντάσου πάλι, από εποχή γεωργούλα, ξύπναγα, πρωινό, τουαλέτα, γυμναστική και μετά αναφορά. Το κρατάω μέχρι σήμερα, δεν φεύγω από το σπίτι αν δεν πάω τουαλέτα αλλιως το πιθανότερο χέστηκα! Ιστορικό μου μπορείς να δεις από το προφίλ μου.
Πίσω στην αιμάτωση. Δεν με ικανοποιεί η εξήγηση. Κάτι λείπει. Σίγουρα το ένα σκέλος είναι αυτό που σου ανέφερα, ο ισχαιμικός πόνος. Τα συμπτώματα από τον "στραγγαλισμό" της "σωλήνας" (οποιαδήποτε φλεβα/αγγείο κλπ εννοώ σωλήνα=blood container). Έχεις ένα λάστιχο ποτίσματος και το σφίγγεις. Δεν περνάει νερό. Μπορεί να σκάσει από τη βρύση, αλλά το σφίξιμο αυτό, στην δική σου περίπτωση, δεν βλέπω να δικαιολογεί την απώλεια αίματος από το πέος σε τέτοιο βαθμό που να βλέπεις διαφορά στο μέγεθος. Ούτε σε κατάσταση ηρεμίας δηλαδή έχεις σωστή ροή αίματος, δεν είναι μόνο θέμα στύσης. Έχω την εντύπωση όμως ότι υπάρχει και κάτι ακόμα. Ελπίζω να είναι κατανοητό έτσι όπως το γράφω. Και νομίζω ότι το μυστικό κρύβεται κἀπου σε σχέση με το πέος. Δεν έχεις πλέον άλλα συμπτώματα που δεν είναι αναμενόμενα. Αλλά γιατί το πέος δεν γεμίζει σωστά? Συμφωνείς? Βασικά έχω καταλάβει ακριβώς την σημερινή σου κατάσταση?
Κουρδιλίκια χεχε , κούρδους λέγαμε το 505
Τα περιγράφεις όντως καλύτερα από μένα , σε κάποια σημεία είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου. Ακριβώς όπως το είπες σαν να είσαι λερωμένος , ή όταν συγκεγεσαι. Το πάγωμα είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει πολλές φορές τόσο στην κοιλιακή χώρα κάτω απο τον αφαλό όσο και στο περίνεο. Επίσης τώρα που είπες για υδροκύλη είχα θέματα και πόνους στον αριστερό όρχι με τους όρχεις να μαζεύονται. Μου λέγανε γιατροί στο τηλέφωνο υδροκύλη αλλά οταν πήγαινα και με εξέταζαν δεν έβρισκάν κάτι. Το καταπολέμησα με μαγνήσιο το 1000mg της trofocard που μου είπε να πάρω ένας ένας καλός χειρούργος στον βόλο που γνωρίζω. Στο θέμα της εκκένωσης αν και εγώ δεν πάω αδειος στην δουλειά αρρωσταίνω, ιδρώνω.
Ούτε εμένα με ικανοποιεί η εξήγησή μου πολλές φορές οσον αφορά την αιμάτωση. Έκανα όμως εξετάσεις στο πέος, έσκασα στην αθήνα σε γνωστο ΄σεξολόγο που βγαίνει και στην τηλεόραση 400 ευρα. Έκανα υπέρηχους και τρίπλεξ στα αγγεία του πέους. Δεν μου βρήκε κάτι. Υπάρχει περίπτωση ο στραγγαλισμός που αναφέρεις να γίνεται σε κάποιο άλλο σημείο που επηρεάζει την κυκλοφορία στο πέος?
Καλά ήταν... Μονοσάνδαλος ;) έχει κλείσει πλέον.
Βλέπω πολλά κοινά. Λες αν υπάρχει περίπτωση. Περίπτωση υπάρχει. Αλλά γιατί μόνο πέος? Γιατί δεν έχεις τράβηγμα σε όρχεις? Άλλα μυικά θέματα, προσαγωγούς, κλπ γύρω γύρω? Και ωραία το έπιασες με ασκήσεις κλπ. Γιατί δεν δούλεψε? (Στο σημείο που δεν δούλεψε) και πιο σημαντικό, γιατί δούλεψε (αυτό που σε βοήθησε όντως)? Καταλαβαίνεις πιστεύω. Κάνω την ίδια ερώτηση με διαφορετικούς τρόπους. Για να βρεις μια υπόθεση και να προχωρήσεις.
Η υδροκήλη νομίζω ότι προέρχεται από την κοιλιά. Και αυτό που έχουμε πολύ κοινό, είναι το σφίξιμο μεταξύ αφαλού και πέους. Έχεις πάρει κανα περίεργο συμπλήρωμα για γυμναστήριο κλπ?
Λοιπον το πεος ειναι αυτο που ειναι πιο σημαντικο. Αλλά. Τραβήγματα εχω συγχρονως και απο τον πρωκτό μεχρι τον κογυγα. Επίσης ειχα πολλες φορες μυικα τραβήγματα στον δεξί προσαγωγο. Λεπτομέρεια. Όταν ημουν στο δημοτικο ειχα πάθει ,ανεξήγητο πως, ένα μυικο τραβηγμα στον δεξι προσαγωγο παλι και με ειχαν καθηλώσει για δυο μηνες. Και για κατουρημα να φανταστεις με πηγαιναν σηκωτο οι γονεις μου. Το αναφέρω γιατι ειπες για οτιδηποτε εστω και ασήμαντο. Τώρα στην ερωτηση που θετεις. Η χαλαρωση βοηθησε στην αρχη οπως ειπαμε αλλα οχι για πολυ. Η ενδυνάμωση στην συνεχεια το ιδιο. Μήπως λοιπόν ο τροπος χαλαρωσης και ενδυναμωσης των μυων πρεπει να συνδυαστει σωστα με τρόπο που κάποιος φυσιοθεραπευτης ισως μπορεσει , γιατι εγω μονος μου δεν τον εχω βρει ακομα τον τροπο, ετσι ωστε να μπορεσει να γινει σωστα η αιμάτωση? Συμπληρώματα δεν εχω παρει ποτε. Αεροβια γυμναστική και καρατε αλλα χωρις να παρω κατι.
Τραυματισμός υπάρχει περίπτωση να έγινε κάποτε?
Θεωρητικα τραυματισμός σοβαρος ηταν αυτος που προανεφερα στο δημοτικο, με τον δεξι προσαγωγο και οι κοιλιακοί μυς που υποθέτω τραυματιστηκαν μετα την πορεια με το βάρος. Κατι αλλο σοβαρό οχι.
Από το καράτε κλπ εννοούσα. Κοίτα ναι η πορεία είναι ζόρικη. Και δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ήταν η αιτία ή η αφορμή. Ίσως σε εκείνο το στάδιο να μην έγινε κάτι σωστά από πλευράς διάγνωσης, μετά πέρασε από τα φάρμακα/θεραπείες/μόνο του κλπ (εννοώ ότι από λίγο βοήθησαν πολλά πράγματα). Έφυγαν και τα περισσότερα συμπτώματα και τελικά σε έφτασε στην σημερινή κατάσταση.
Να ρωτήσω κάτι ακόμα. Σήμερα, σε σχέση με πρίν 5 χρόνια πως είσαι? Μιλάω για ένταση συμπτωμάτων και γενικά πόσο σε επηρρεάζει σε σχέση με τότε? Σίγουρα ψυχολογικά έχεις ανέβει, έχεις δει διαφορά αλλά αναρωτιέμαι αν τελικά τα σημερινά σου συμπτώματα είναι ένα ποσοστό των αρχικών, ή η ένταση είναι η ίδια (έστω και αν κάποια από τα αρχικά συμπτώματα έφυγαν). Η σκέψη που κάνω, γιατί μου φαίνεται δεν είμαι ξεκάθαρος, αν μπορούμε να δούμε κάτι από την πορεία των συμπτωμάτων να μας δώσει κάποια ιδέα.....
Απο το καρατε οχι. Συγκλινω στο οτι η πορεια ηταν η αφορμη και οχι η αιτια. Καποια στιγμη δηλαδη μαλλον θα εβγαινε στην επιφάνεια. Οπως και εσυ κατεληξα οτι βοηθησαν ολα απο λιγο, ακομη και τα καταπραϋντικά απο τις αντιβιωσεις.
Τα συμπτωματα περαν του πρωκτου και του πεους , εχουν εξαφανιστεί. Ενα χρονο και κατι απο την εξαρση αρχισαν να εξαφανιζονται σταδιακά. Το συμπτωμα στον πρωκτο του υγρού ή της καυσης επανεμφανιζονται ανα κάποιους μηνες αλλα σε πολυ μικροτερη ενταση απο οτι η αρχικη. Το ίδιο και τα περι πέους.
Αφού διαβάζεις το φόρουμ θα έχεις δει και κάποιες συζητήσεις περι ψυχολογίας. Για πες την γνώμη σου. Σχέση ψυχολογίας (καθαρά) και συμπτωμάτων. Δηλαδή, όσο πιο άσχημη η ψυχολογική κατάσταση τόσο χειρότερα τα συμπτώματα? Όσο έφτιαχνε η ψυχολογία? Βλέπεις σχέση? Αν γύριζες ας πούμε πίσω τώρα που γνωρίζεις τι θα γίνει, θα άλλαζες κάτι στην αντιμετώπισή σου?
Η ψυχολογία και αυτη παιζει μεγαλο ρολο. Το αγχος και το στρεσ ηταν και ειναι βασικα χαρακτηριστικά του εαυτου μου. Να σου πω εδω ότι 3 βδομαδες πριν την πορεια με χώρισε και η κοπελα μου μετα απο 3 χρονια σχεσης. Η θλιψη πολλες φορες μου ενδυναμωνε την ενταση των συμπτωμάτων. Αλλα και οταν μετα απο περιοδο υφεσης μου καναερχονταν η απογνωση και ο πανικος συνέβαλλαν στην πιο δυσκολη αντιμετώπιση τους. Τώρα προσπαθώ και εχω καταφέρει να μην με παίρνει απο κατω. Με λιγη αεροβια, ψάχνοντας απο εδω και απο εκεί με ασκησεις καταφέρνω να λεω στον εαυτο μου θα περασει και ως τωρα ετσι γίνεται. Αυτο που καιει τους περισσοτερους αντρες ειναι η σεξουαλική επαφη. Ετσι πιστευω. Ο φοβος σε μένα τουλάχιστον προς τα εκει εκδηλωνεται.
Αυτο που θα προσπαθουσα να αλλαξω ειναι η αγχωδης ψυχοσύνθεση μου.
Μπορεί να τα περιγράφω ωραία αλλά εσύ τα είπες όλα στο τελευταιο. :)
τελικά και σκοπός και τρόπος για να "είμαστε" (και βάζω εισαγωγικά για να μας περιλάβω όλους όσους πολύ σωστά είπες, χεζόμαστε πάνω μας με το φόβο και μόνο ότι δεν θα μας σηκωθεί) καλά, είναι να βρούμε ο καθένας αυτό που τον εξυπηρετεί ψυχολογικά να την παλεύει και να προχωράει.
Στόχος-και μιλάω για μένα και μόνο-δεν είναι η πλήρης ίαση, ούτε να αποκτήσω επιδόσεις γκουσγκούνη με πουλί κατηγορίας μασάι. Αν μπορείς να λειτουργείς κάθε μέρα, και ακόμα κι άν σε πάρει από κάτω να βρίσκεις τρόπο να βγαίνεις πάνω, είναι σωστή αντιμετώπιση σε οτιδήποτε στραβό μας συμβαίνει. Κι αν έρθει η κυρία Πλήρης Ίαση κάποτε και μου χτυπήσει την πόρτα εγώ θα της ανοίξω σίγουρα!
Πέρα από τη φιλοσοφία ή την στάση ζωής αν θές, κι επειδή είναι για σένα είναι που μιλάμε εδώ, το μόνο που έχω δοκιμάσει και έχει δουλέψει για μένα, και στο προτείνω είναι η εναλλακτική προσέγγιση/ολιστική προσέγγιση μάλλον. Διατροφή, ύπνος, ξεκούραση, να καταλαβαίνεις ότι κάτι πάει να χαλάσει και να το "μαζεύεις". Και επίσης, το θέμα που σου ανέφερα, η παθητική γυμναστική (ηλεκτροθεραπεία/TENS) για μένα κρατάει την υπερηβική περιοχή "μπαμπάκι", εξαιρετικά μαλακή, βοηθάει σε ούρηση, στύση και στάση σώματος αν έχεις αυτήν την περιοχή υπό έλεγχο. Και μετά μυς, ποδιών/πλάτης κλπ, όσο φαίνονται "παγωμένοι" και πονάνε/ενοχλούν, έχω δοκιμάσει πολλά μόνο η ηλεκτροθεραπεία βοήθησε.
Όπως φαίνεται, η περίπτωσή σου δεν έχει κάτι να κάνει με μικρόβια κλπ. Τουλαχιστον όχι πλέον. Ισως στο παρελθόν κάποια στιγμη κάτι να υπήρχε. Άρα η λογική των trigger points, και για μένα πιο πολύ η γενική αντιμετώπιση (εναλλακτική/ολιστική) ακόμα και του ελάχιστου/πιο ασήμαντου πόνου/ενόχλησης είναι κάτι που βγάζει νόημα.
Ειναι απο τις λιγες φορες που θα γραψω, επειδή ο φίλος έδωσε το παρον του και ενημέρωσε μετα απο τοσα χρονια.
Σχετικα με το Hard Flaccid.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7271516/
Published online 2020 Jun 4
Conclusion
HFS has been the subject of discussion and debate on many male forums [8]. It is not recognized by sexual medicine community [1], and poorly recognized in the daily clinical experience [4]. Many patients are suffering from this conditions, and the majority is misdiagnosed and left untreated [7]. An initial traumatic event with the resulting inflammatory response is thought to generate stress that is a key factor is developing a prolonged contraction of the pelvic muscles. It is difficult to treat. A multimodal approach seems so far the most efficient strategy [8]. Physical therapy seems to play important role in the relaxation of the pelvic floor muscles [2]. Additional evidence based studies are needed to define the exact pathophysiological mechanisms and subsequently give more efficient therapeutic strategies.
HFS =Hard flaccid syndrome
Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις δεν ειναι η αποψη μου. Ειναι η επίσημη θεση της ιατρικης.
Δεν ειναι η αποψη κάποιου απο εναν φορουμ (σα και του λογου μου)
Οσο για διαφορα προγραμματα DCT που υπόσχονται θαύματα, δεν εχω δει καμια επισημη ιατρικη ερευνα. Αν υπαρχει θα χαρω να τη δω.
Να σας θυμησω οσα γραφανε για το Wise-Anderson, το οποιο αποθέωναν ειδικά ατομα απο εδω μεσα και χλεύαζαν οποιοδήποτε ειχε αντίθετη αποψη...
Δεν ειδα να το "αγαλλιάζουν" στην επίσημη ιατρική κοινότητα. Εκανε ενα "μπαμ" και ξεχάστηκε.
Αν ειχε βρει καποιος την θεραπεια, θα την πουλουσε, θα ειχε πλουτήσει και θα την ενέκρινε το American Urological Association.
Αν καποιος εχει την αποψη οτι "οι γιατροι δεν θελουν το καλο μας και μας θελουν αρρώστους για να βγαζουν λεφτα" δεν θα μπω στο κοπο να συζητήσω για θεωρίες συνομωσίας. Ουτε για πλακα.
Του δε ποηντ.... Κανενας δεν ξερει γιατι υπαρχει το πρόβλημα αυτο. Ολα ειναι υποθέσεις.
Οποιος σας πει οτι σιγουρα θα σας κανει καλα ειναι ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ.
Υπήρχαν κάποιες μερες που ημουν εντελώς καλα. (θεμα στυσης) Δεν γνωριζω το λογο. Ηρθε ξαφνικα, εφυγε ξαφνικα.
Αυτο που μπορω να παω με σιγουριά, ειναι πως οταν θα φυγει θα το καταλαβεις. Θα αλλάξει ολη η αίσθηση. Οχι το "ειμαι 95% καλα".
Ευχαριστώ για την ενημέρωση.
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση και όπως πάντα του δε ποιντ!Προσωπικά δεν έχω κάτι επιστημονικό να αντιπαραθέσω, η έρευνα τα λέει καλύτερα: A multimodal approach seems so far the most efficient strategy [8]Οπότε τα συμπεράσματα ο καθένας κατά την κρίση του. Καθότι και το ιστορικό του Mirwdias αν έχει κάτι να συζητήσουμε, πολύ ευχαρίστως να το ψάξουμε.Καλά Χριστούγεννα!
Απο δικη μου εμπειρια, καποιες φορες παρατηρησα εναρξη συμπτωματων επειτα απο βαρεια πολυωρη δουλεια σε συνδιασμο με υποχρεωτικη κατακρατηση ουρων.
Μια πορεια 50 χιλιομετρων στο βουνο με 25 κιλα βαρος στη πλατη δεν ειναι κατι απλο.
Καταπονει σοβαρα ολα τα οργανα του σωματος, ποσο μαλλον τον
προστατη, που ευρισκομενος στο κατωτερο μερος της κοιλιας δεχεται μεγαλο βαρος
και πιεση απο τους μυες.
Σε συνδιασμο με το στρες της κατακρατησης ουρων
για αρκετες ωρες και την αφυδατωση, ολη αυτη η κατασταση δεν ειναι δυσκολο να οδηγησει εναν προστατη με μια σχετικη ευαισθησια σε εναν τραυματισμο νευρων, ακομα και σε φλεγμονη των ιστων. Και εαν ο τραυματισμος αυτος ειναι σοβαρος δεν ειναι απιθανο να δημιουργησει
ενα χρονιο προβλημα στον πασχοντα.
Χωρίς να θέλω να σπαμαρω όλα τα νήματα ,απλά ήθελα να αναφέρω ότι ήμουν και εγώ στο 505 στο Γεωργούλα και είμαι και σχεδόν ίδια ηλικία με το παιδί που έφτιαξε το νήμα εδώ . Ελπίζω να βρω και εγώ τη μέθοδο που θα με βοηθήσει με τα προβλήματα μου . Σχετικά με τον ηλεκτρισμό.που ειπώθηκε , αναφερόμαστε σε αυτά που σου βάζουν στη περιοχή του πρωκτού και σε χτυπάει τ ρεύμα (όπως κάνουμε και στις κλασσικές φυσιοθεραπείες η είναι κάτι άλλο ?)