Καλησπερα,
Διαβαζω καιρο τις συζητησεις και αποφασισα να γραψω την ιστορια της ζωης μου. Μπαινω στο ψητο...
Τεσσαρων χρονων εκανα χειρουργειο υποσπαδια. Με τα χρονια δημιουργηθηκε στενωση στο εξω στομιο της ουρηθρας. Ιστορικο ουρολοιμοξεων-προστατιτιδες απο πολυ μικρος λογω του οτι η κυστη μου δεν αδειαζε. Οι γονεις μου δεν το πηραν χαμπαρι και συνηθως ετρεχαν να δουν τα νεφρα μου. Για να μην πολυλογω, ο προσταστης μου τωρα στην ηλικια των 37 εχει αποτιτανωσεις, εχει μια μικρη υπερτροφια απο τις επαναλαμβανομενες λοιμωξεις και η κυστη μου δειχνει κουρασμενη, με εγκολπωματα απο το ζορισμα αιτων. Κοινως η εικονα μου εκει κατω ειναι σαν 50-60 χρονων ανθρωπου. Ειναι θαυμα που εχω 3 παιδια, ολα με φυσιολογικο τροπο και χωρις προσπαθεια. Οπως επισης θαυμα που δεν εχασα τα νεφρα μου μιας και μικροτερος εμφανιζα συχνα διατασεις σε αυτα.
Μετα απο επεισοδιο πριν 5 χρονια, πηγα στα επειγοντα ιδιωτικου νοσοκομειου στο κεντρο οπου ενας ουρολογος μετα απο ουρομετρεια τραβαγε τα μαλλια της κεφαλης του με το αποτελεσμα και μου εκανε αμεσα διαστολη. Η διαστολη εγινε εφοσον του ειχα πει οτι διαπιστωθηκε για πρωτη φορα οταν ημουν φανταρος το 2004. Με εξετασεις και τα λοιπα, διαπιστωθηκε η στενωση και μεχρι να το παρω αποφαση ξεκινησα διαστολες 1 φορα το μηνα για περιπου 10 μηνες. Εκανα το χειρουργειο το 2012. Η ροη μου απο 5 πηγε στο 17 (το χειρουργειο εγινε με αλλο γιατρο που μου συνεστησε ο γιατρος μου μιας και τον εκρινε πιο καταλληλο σε τετοια θεματα).
Απο κει και επειτα ηρεμησα για 1- 1,5 χρονο περιπου. Τα τελευταια 2 ομως η κατασταση εγινε και παλι χειροτερη. Αν και η ροη εχει φτασει πλεον στο 25,5 και νιωθω την κυστη μου να αδειαζει (παιρνω omnic) εφτασα να εχω εως και 3 επεισοδια σε μια χρονια. Την μια με πυρετο και εκκριμα απο ουρηθρα τις αλλες χωρις. Εκει εκανα την βλακεια και δεν εκανα καλλιεργεια ουρων μιας και ειχα την εντυπωση οτι παντα οταν με πιανει πρεπει να παιρνω ciproxin. Επειτα ειχα ενα χρονο απολυτα φυσιολογικος και μετα ξεκινησα και παλι 2 επεισοδια. Μετα το δευτερο και παλι ciproxin, περναν 7 ημερες απο την ληξη της θεραπειας και βρισκομαι αντιμετωπος με οξεια προστατιτιδα (πυρετος, ριγη, δυσκολια στην ουρηση, πονο στο περινεο και ολα τα σχετικα, εκκριμα απο ουρηθρα). Εδω να πω πως επεστρεψα και παλι στο αρχικο γιατρο που με ειχε πρωτοδει διοτι τον αισθανομουν πιο οικειο, πιο κοντα στην ηλικια μου και αλλωστε ηταν αυτος που μπορω να πω αρχικα οτι μου εσωσε την ζωη. Εχει αρκετα μεγαλο βιογραφικο, ειναι απο τους λιγους που χειρουργει με την μεθοδο της ελαχιστα παρεμβατικης μεθοδου ενω συνεργαζεται και με ξενο πανεπιστημιο εξωτερικου.
Τελος παντων, πηγαινω να τον δω και μου συστηνει αμεσα εισαγωγη. Καθομαι 15 ημερες σε ιδιωτικο στο μαρουσι οπου με παρακολουθει και λοιμοξιολογος. Ευτυχως απο το εκκριμα της ουρηθρας βρηκαν e.coli το οποιο ηταν λογικο να ειναι πολυ ανθεκτικο πλεον σε ciproxin. Πηρα merosan ενδοφλεβεια και briklin ενεσεις οταν βγηκα για λιγες ημερες. Ηταν οι δυο εκεινες αντιβιωσεις στις οποιες ηταν ευαισθητο το μικροβιο. Ψυχολογικα εκανα καιρο να επανερθω, περιπου ενα μηνα. Πιστευα ομως οτι τωρα που τα εκανα ολα σωστα και βρηκα το μικροβιο και πηρα και την καταλληλη αντιβιωση οτι με σωστη ζωη, το προβλημα μου λυθηκε (αν και στο πισω μερος του μυαλου μου παντα φοβομουν μιας και ηξερα απο το ιστορικο το δικο μου αλλα και πολλων ασθενων που διαβαζω οτι παντα υπαρχει το ενδεχομενο υποτροπης).
Πριν ομως 5 ημερες (5 μηνες μετα το εξιτηριο και την οξεια προστατιτιδα) αρχισα ξαφνικα να εχω φαγουρα στην ουρηθρα και στην περιοχη του πρωκτου, συχνοουρια και ενα αβολο συναισθημα. Παιρνω το γιατρο αμεσως, μου λεει να δωσω ουρα και να ξεκινησω αμεσα ciproxin μεχρι να βγει η καλλιεργεια. Βγαινει η καλλιεργεια, τιποτα απο μικροβια, τιποτα απο πυοσφαιρεια κτλπ. Το ph μου βεβαια για πρωτη φορα ηταν 7,5 αλλα μαλλον λογω της ωρας που συνελεξα τα ουρα (απογευμα προς βραδυ). Μου συνηστησε να συνεχισω ciproxin για 15 ημερες και μετα να παω να τον δω. Τα εντονα συμπτωματα, παραξενο αλλα αρχισαν να περναν σε λιγοτερο απο 24ωρο. Επισης η ουρηση μου ηταν φυσιολογικη, χωρις πονο. Χωρις πυρετο (μηπως να δω ψυχιατρο τελικα?). Αυτη τη στιγμη αυτο που αισθανομαι ειναι ενα μικρο βαρος στην περιοχη του πρωκτου/περινεου, η ουρηση μου παραμενει καλη χωρις πονο.
Ψυχολογικα εγινα ρακος παλι. Να πω εδω οτι διατηρω σχεση με την γυναικα μου εδω και 13 χρονια, δεν εχω παει με αλλη γυναικα. Η γυναικα μου επισης ποτε δεν εχει κολλησει κατι απο εμενα, ποτε δεν ειχε ενοχλησεις. Αυτο διαπιστωμενο και τελευταια απο καλλιεργεια κολπικου υγρου που της ειπα να κανει για να δω αν αυτη με κολλαει και φυσικα απο τις 3 γεννες και τις εξετασεις που εχει κανει (στο παρελθον βεβαια και πριν την γυναικα μου εχω κανει πρωκτικο σεξ χωρις προφυλαξη και πιθανολογω το e. coli που βρεθηκε προσφατα, να το ειχα χρονια απο κατι τετοιο).
Αισθανομαι ωρες ωρες οτι βρισκομαι σε απογνωση. Μετα μπαινω στο τρυπακι να διαβαζω στο ιντερνετ, αγχωνομαι μηπως ειναι εκεινο και το αλλο. Στεναχωριεμαι που παιρνω παλι αντιβιωση. Ο γιατρος μου ειπε την τελευταια φορα, να ευχεσαι που σε πιανει και δεν κανεις παλι εισαγωγη.
Αυτο που εχω παρατηρησει τις τελευταιες 2 φορες ειναι οτι πριν αρχισω ξαφνικα να εχω συμπτωματα, ειχα συχνες κενωσεις του εντερου (οχι διαρροια) και την ιδια ημερα ειχα κανει σεξ. Οπως επισης ειχα και κατι μικροστεναχωριες. Επισης εχω μια θρομβωμενη αιμορροειδα εσωτερικη. Προσπαθω να βρω απο τι προκαλουνται τα επεισοδια μου. Πιστευετε οτι μπορει να εχει σχεση με το εντερο? Διοτι καποιες φορες που μπορει να εχω 2-3 κενωσεις την ημερα, μετα για λιγο αισθανομαι παραξενα την κυστη μου και ενα αβολο συναισθημα.
Απο διατροφη, οσον αφορα τον προστατη, τρωω μπροκολο, ντοματες, φυστικια βραζιλιας, ροδια, που και που βαζω πιπερι καγιεν σε φαγητα ή κουρκουμα, παιρνω cranberries (urinal) το οποιο εναλλασω με TOP PROSTATA (σκευασμα με κολοκυθοσπορο, saw palmetto, μυρτιλο και αλλα τετοια) και τρωω που και που πασατεμπο. Καπνιζω αλλωτε σε νορμαλ πλαισια, αλλωτε οχι. Ειμαι γλυκαντζης και συχνα πυκνα τρωω καμια σοκολατα. Σε γενικες γραμμες δεν κανω την χειροτερη διατροφη, ουτε την καλυτερη. Πιστευω οτι ειναι σχετικα καλη, δεν τρωω συχνα ετοιμο φαγητο.
Οσον αφορα το σεξ με τη γυναικα μου, μετα το επεισοδιο με την οξεια προστατιτιδα και την εισαγωγη μου στο νοσοκομειο, εβαζα παντα προφυλακτικο πλην 2 φορες. Ιστορικα εχω καθετηριαστει 2 φορες (η τελευταια το 2012 μετα το χειρουργειο της στενωσης). Ποτε δεν ειχα προβλημα στυσης, το αντιθετο θα ελεγα.
Δεν εχω κανει καλλιεργεια προστατικου υγρου μεχρι τωρα ουτε σπερματος. Ο γιατρος μου δεν τα εχει προτεινει (μαλλον λογω ιστορικου και το οτι την τελευταια φορα βρηκαμε το μικροβιο). Εγω ομως λεω 15 ημερες μετα το ciproxin να του πω να τα κανω. Οπως επισης να κανω και μια ορθοσκοπηση να δω αν παιζει κατι με το εντερο μου.
Ακουω τις πολυτιμες συμβουλες σας! Ευχαριστω!
Εκανα καποιες διορθωσεις/προσθηκες στο αρχικο κειμενο μιας και το ειχα γραψει λιγο βιαστικα.
Σημερα, Τριτη 17 Νοεμβριου, 5η ημερα μετα την εναρξη του τελευταιου επεισοδιου δεν εχω συχνοουρια. Παρατηρω μονο ενα μικρο βαρος στης περιοχη του πρωκτου και το αισθανομαι λιγο πιο εντονα οταν τελειωνει η ουρηση αλλα χωρις πονο. Χθες ειχα 4 κενωσεις του εντερου που μπορω να πω επειδεινωσαν προσωρινα την κατασταση. Θεωρω οτι αυτες ή εχουν να κανουν με την προσταστιτιδα ή πολυ απλα με το αγχος που απεκτησα αυτες τις ημερες λογω του προβληματος.
Η μονη μου ενσταση ειναι γιατι ο γιατρος μου, εφοσον ξερει οτι την φορα που νοσηλευτικα στο νοσοκομειο η ciproxin δεν με επιανε, γιατι δεν μου συνεστησε briklin. Επισης γιατι δεν μου συνεστησε να το αφησω να δω πως θα εξελιχτει και μετα να μιλησουμε για αντιβιωση ή γιατι δεν μου προτεινε εστω καλλιεργεια σπερματος. Μπορω να τον δικαιολογησω με την δικη μου λογικη οτι το να κανεις 10 ημερες briklin δεν ειναι και οτι καλυτερο μιας και ειναι και πιο ισχυρη αντιβιωση. Στο οτι δεν μου προτεινε καλλιεργεια σπερματος ισως ελαβε υπ' οψη το ιστορικο μου ???? Δηλαδη παντρεμενος, η γυναικα μου δεν ειχε ποτε ιστορικο μικροβιων, ροη ουρων καλη, δεν ειχα εκκριμα απο ουρηθρα ουτε πυρετο (αν και το τελευταιο μπορει να μην εξελιχτηκε διοτι αρχισα αμεσως αντιβιωση).
Θεωρω οτι η ciproxin μαλλον κανει δουλεια, αλλιως θα γινομουν χειροτερα. Επισης αν ηταν το ιδιο ανθεκτικο e.coli, δεν θα ανταποκρινομουν στην αντιβιωση... εκτος και αν 5 μηνες μετα ειναι οντως το ιδιο και απεκτησε και παλι ευαισθησια. Ειμαι διατεθιμενος παντως να προβω σε καλλιεργεια σπερματος, ισως και προστατικου υγρου 10 -15 ημερες μετα την ληξη της θεραπειας. Ωστε αν υπαρχει κατι αλλο να αντιμετωπιστει το συντομοτερο δυνατο.
Τελος, και οσον αφορατο θεμα της υγειηνης, λογω της θρομωμενης αιμορροειδας που εχω, ο γιατρος που εχει συστησει να μην σκουπιζομαι αλλα κατευθειαν να πλενομαι στο μπανιο με χλιαρο νερο. Αναγκαστικα πλενομαι και μπροστα οποτε θεωρω οτι οσον αφορα το θεμα της υγειηνης οτι δεν μπορω να κανω κατι αλλο.
6-7 ημέρες από εναρξη ciproxin, Κρινώ την κατάσταση σταθερή. Δεν έχω κάνει πυρετό, ούτε υπάρχει έκκριμα από την ουρήθρα. Επίσης οι πολλες κενώσεις του εντερου έχουν πάψει. Μια φορά την ημέρα και άλλωστε 2 το πολύ. Στο περίνεο αισθάνομαι ένα μικρό βάρος που είναι λογικό να υπάρχει ακόμη και ένα μήνα μετά την έναρξη το επεισοδίου. Ή ούρηση μου παραμένει καλή, τουλάχιστον έτσι νομίζω. Θα κάνω ουρομετρεια σε περίπου 7-8 ημέρες όταν πάω στο γιατρό μου. Από συχνουρια, ποτέ έχω ποτέ όχι. Επηρεάζεται αν υπάρχουν στιγμές μέσα στην ημέρα που πινω την ίδια στιγμή πολύ νερό και σίγουρα από το άγχος που μου δημιουργήθηκε μετά το τελευταίο επεισόδιο. Αν ξεχαστω και αρχίζω και κάνω διάφορα ή συχνουρια παύει. Είναι λογικό ή ψυχολογία να επηρεάζει.
Εχω σημειωσει αρκετά πράγματα να ρωτησω το γιατρο μου όταν το δω, πολλά και σε σχέση με όσα διαβάζω εδώ. Ο φόβος μου είναι να μην ξαναεχω έντονο επεισόδιο σε μικρό διάστημα μετά την λήξη της θεραπείας.
Όσον αφορά την καλή διατροφή μου, τα cranberries και καμία βιταμίνη c ή echinachea που παίρνω που και που, ίσως απλά να θωράκισαν τον οργανισμό μου αυτούς τους τελευταίους 5 μήνες και να ενίσχυσαν το ανοσοποιητικό μου. Οπότε ίσως αυτή τη φορά το επεισόδιο να ήταν ήπιο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να βρω τρόπο, αν το επεισόδιο δεν είναι οξύ, να το ξεπερνά χωρίς αντιβιωση.
Επανερχομαι στο θεμα για να σας τονισω ποσο μα ποσο σημαντικο ειναι το θεμα ψυχολογια.
Το μεσημερι απο το αγχος μου, πηγα 3 φορες να ουρησω μεσα σε 1,5 ωρα. Αρχισα να αισθανομαι οτι γινομαι χειροτερα. Βγαινω εξω, πηγαινω στην οδοντιατρο την οποια την εχω πολλα χρονια, της λεω τον πονο μου μιας και της αρεσει η κουβεντουλα. Φευγω και στο δρομο αισθανομαι σαν να μην εχω τιποτα πλεον. Παω και σουπερ μαρκετ. Γυριζω σπιτι και σκεφτομαι... "ωστε εκει ξεσπας αγχος? εχεις βρει το αδυνατο σημειο μου και του δινεις και καταλαβαινεις?"
Συμβουλη σε ολους αλλα και στον ιδιο μου τον εαυτο....μην κλεινεστε στο καβουκι σας. Οσο μπορειτε βγειτε εξω, εχετε συναναστροφη με φιλους για να ξεχνιεστε. Απο σημερα ξεκιναω μονος μου μια μορφη διαλογισμου που ειχα εφαρμοσει οταν ειχα κρισεις πανικου πριν αρκετα χρονια. Καθηστε μονοι σας σε ενα χωρο και πειτε στο εγκεφαλο σας να ενεργοποιησει ολες εκεινες τις λειτουργειες του ωστε να πολεμησει την ασθενεια. Σκεφτειτε τα μερη του σωματος σας που νοσουν. Μπορειτε να ονομασετε αυτη την "εκστρατεια" του εγκεφαλου οπως γουσταρετε. Καντε το οσο συχνα θελετε. Δεν χανετε τιποτα με λιγη χαλαρωση, συγκεντρωση και παιχνιδι του εγκεφαλου. Πειστε τον εαυτο σας οτι μπορει να χρησιμοποιησει περισσοτερο απο το 10% που ηδη κανει.
Οχι, δεν τα χω χαμενα. Απλα θα το παλεψω οσο μπορω! Με καθε τροπο! Οτι νεοτερο θα σας ενημερωνω.
Πολύ ciproxin βρε φίλε μου. Πολύ όμως. Τεσπα.
Μην πολεμάς τόσο το θέμα διατροφή. Άλλο να προσέχουμε γενικά τι τρώμε και άλλο επειδή νομίζουμε ότι με σωστή διατροφή γλυτώνουμε από προβλήματα του κατώτερου ουροποιηιτικού.
Τα προβλήματα μπορεί να υπάρχουν είτε σαβουριάζεις είτε όχι. Προς θεού, δεν εννοώ να τρώμε ότι βρίσκεται και χωρίς μέτρο. Απλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι άνθρωποι υπερβαροι με άπειρο λίπος, με άπειρες τοξίνες μέσα τους, δεν έχουν παρόμοια προβλήματα, αλλά έχουν άνθρωποι υγειής, άκαπνοι, αδύνατοι κλπ κλπ.
Και εγώ είχα πέσει στο "τρυπάκι" να τρώω και καλά υγειινά για να προσέχω λέει το έντερο.
Αποτέλεσμα να μείνω πολύ κάτω από τα κιλά μου. Άσε που όσο έχεις συμπτώματα δεν έχεις ψυχολογία ούτε και να φας. Κολονοσκοπήσεις, γαστροσκοπήσεις κλπ κλπ. Αποτέλεσμα μηδεν.
Και μένα παρόλα τα συμπτώματα πια αδιάζει η κύστη μου. Βέβαια, δεν μπορώ να κατανοήσω αν αδειάζει τι διάολο είναι αυτό που κατουράω μετά από 5-10 λεπτά ή αμέσως πολλές φορές μετά την ούρηση (ελάχιστε σταγόνες, αλλά σταγόνες). Δεν είναι απο την κύστη αυτά; Από αλλού κατεβάινουν;
Δυστυχώς ελάχιστες φορές κατουράω όρθιος. Καθιστός σχεδόν πάντα διότι αισθάνομαι να μην πιέζεται πολύ η περιοχή. Προφανώς φταίει η καμπύλη της ουρήθρας σε όρθια θέση, που δυσκολεύει την ροή. Αλλά μόλις σηκώνομαι από την τουαλέτα (κατούρημα), σχεδόν πάντα νομίζω ότι έχω και άλλο ακόμα λίγο να αδειάσω και συνήθως αυτή η δεύτερη "προσπάθεια" γίνεται στα όρθια.
Βασικά αυτό που θυμάμαι να γίνεται περίπου 2 χρόνια πριν εκδηλωθούν να πρώτα συμπτώματα πόνου, δυσουρίας κλπ, ήταν το ότι χωρίς να το φιλοσοφήσω και πολύ, κατουρούσα στον νιπτήρα του μπάνιου, και όχι στην τουαλέτα, επειδή προφανώς το πέος δεν χρειάζεται να πάρει μεγαλύτερη κλίση προς τα κάτω. Στην τουαλέτα δυσκολευόμουνα. Αλλά δεν μου πήγε ποτέ το μυαλό ότι αυτό υποδηλώνει κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα.
Το κακό είναι ότι δυστυχώς δεν μπορούμε να δούμε με κάποιον τρόπο Τι υπάρχει μέσα και περιμετρικά του προστάτη. Και αυτό είναι που με ανησυχεί. Δεν μπορώ να ηρεμήσω με τον καθησυχασμό των γιατρών ότι δεν είναι καρκίνος ή κάτι άλλο. Αυτό το "δεν είναι τίποτα, απλά φλεγμένει ο προστάτης" μόνο καθυσυχαστικό δεν είναι. Ε αν φλεγμένει κάνε κάτι να φύγει η φλεγμονή ρε μαλάκα γιατρέ!.
Για μένα χρόνια φλεγμονή αποτελεί και εκολαπτόμενο καρκίνο. Κάπου το διάβαδα, δεν θυμάμαι, αλλά μου έχει κάτσει.
Τεσπα, θα έλεγα να μην ζορίζεις τον ευατό σου με το θέμα της διατροφής. Παν μέτρον άριστον.
Αλλά επειδή βλέπω ότι είσαι fan του ciproxin, και μακάρι να μην έχει κανένα θέμα λόγω της χρήσης της, ξεκίνα να πίνεις ΑΠΕΙΡΟ ΚΕΦΙΡ. Και μην σταματήσεις τον χυμό ρόδι ΠΟΤΕ. Άσχετο αν είναι καλό για το ουροποιητικό είναι απείρως καλό γενικά για το γαστρεντερικό το πρώτο και για την τόνωση το δεύτερο.
Επίσης θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το ψυχολογικό. Μην κλέινεστε στον ευατό σας. Όταν έχω αυτό το αίσθημα της συχνοούρίας είναι σαν να μην ζεις. Απλά κλείνω τα μάτια και βυθίζομαι σε αρνητικές σκέψεις. "τι έχω; γιατί; όχι πάλι σε φούστη!. πότε θα φύγει; τι ζωή είναι αυτή κλπ. ". Δύσκολο, πολύ δύσκολο να αποβληθούν. Ειναι και θέμα χαρακτήρα. Αλλά πρέπει. Θυμάμαι τον ευατό μου πέρυσι τέτοια εποχή όταν συνέβει το 2ο ξέσπασμα συμπτωμάτων. Απλά δεν ζούσα. δεν μιλούσα στα παιδιά μου, στη γυναίκα μου. Μονίμως στις σκέψεις μου περι ασθενειών, και περί θανάτου, και ότι τελος, αυτό ητανε. Πέρασε ένας χρόνος χωρίς να φύγουν τελείως τα συμπτώματα, (Να σημειώσω ότι αισθητή πτώση άρχισε από την άνοιξη και μετά...εποχιακά που λένε, έχει και ο ΗΛΙΟΣ που τόσο πολύ κάποιοι θέλουν να τον αποφεύγουμε τα θεραπευτικά του στοιχεία τελικά και ιδίως στον εγκέφαλο-ψυχολογία. Και έφτασε Σεπτέμβρης και εγώ να αγχώνομαι ότι πλησιάζει ο καιρός που τα τελευταία 2 χρόνια είχα τα ξεσπασματα. Τελικά πέρασε ο Νοέμβρης (περυσι από τα μέσα οκτώβρη ήμουν "πεθαμένος") και είμαι ακόμα εδώ που λένε. Η ούρηση δεν είναι σταθερή, μια υπάρχει ροή, μια όχι, μια αίσθημα συχνοούρίας, μία όχι, τα περισσότερα βράδυα σηκώνομαι μια φορά, άλλα καθόλου.
Προσωπικά δεν ξέρω αν είναι ύφεση γενικά, ή αν σαν εγκέφαλος σταμάτησε να δίνει τόση αρνητική σημασία στα ερεθίσματα αυτά με αποτέλεσμα να περνάνε πιο ήπια. Δεν ξέρω.
Φιλε Nordic περιπου την ιδια ηλικια αν και τα ιστορικα μας διαφερουν πολυ.
Οσον αφορα την ciproxin ειναι ενα θεμα που θα το συζητησω με το γιατρο μου συντομα. Ουτε και εμενα μου αρεσει αλλα επειδη οι λοιμοξεις του ουροποιητικου μπορουν να εξελιχθουν ραγδαια σε δυσκολες καταστασεις, ισως για αυτο το λογο ο δικος μου γιατρος αλλα και πολλοι αλλοι να την συστηνουν αμεσως (και σε σχεση παντα με το ιστορικο). Την επομενη φορα, που ευχομαι να μην με πιασει ποτε, αν δεν εχω πυρετο θα την παλεψω με αντιφλεγμονωδη να δω που θα παει...κατι τετοιο σκεφτομαι και θα το κρινει και ο γιατρος.
Οσον αφορα την ουρηση καθιστος, και γω το κανω καποιες φορες. Στο γιατρο βεβαια μου που ειχα πει οτι ειχα διαβασει ενα αρθρο που ελεγε οτι ολοι οι αντρες μετα τα 40 πρεπει να κατουραν καθιστοι, μου ειπε οτι αυτα ειναι βλακειες. Τον καθενα οπως τον βολευει και αισθανεται καλυτερα.
Για τις χρονιες φλεγμονες και γω εχω ακουσει οτι οδηγουν σε καρκινους αλλα μην το εχεις και ως δεδομενο. Και γω ανησυχω μιας και απο το γυμνασιο ταλαιπωρουμε (γιατι, το λεει το πρωτο post). Ας το αφησουμε αυτο το θεμα.
Οσο για την κακη ψυχολογια τις πρωτες ημερες καποιου επεισοδιου και την απομονωση, το βρισκω απολυτα λογικο φιλε. Και πως να μην ειναι οταν εισαι αντιμετωπος με μια κατασταση για την οποια κανεις δεν εχει μια σιγουρη και μονιμη λυση.
Δεν ειχα το χρονο να διαβασω σωστα το ιστορικο σου παρα μονο στα πεταχτα. Εχεις αποκλεισει καποια στενωση της ουρηθρας? Στην δικη μου περιπτωση ειχα κανει ουρηθρογραφια (νομιζω ετσι λεγεται). Σου βαζουν ενα λεπτο σωληνακι με σκιαγραφικο για να δουν αν η ουρηθρα εχει στενωση. Ανωδυνη αλλα ακριβη εξεταση. Αν θυμαμαι καλα στο Υγεια, χωρις ασφαλεια τοτε, πρεπει να ειχα δωσει 250-300 Ευρω.
Υπαρχουν στιγμες που πιστευω οτι η χρονια προστατιτιδα, οποιασδηποτε μορφης, ειναι μια κατασταση που για καποιους ειναι απλα γραμμενη στο DNA τους. Οπως αλλοι συνανθρωποι μας εχουν ευαισθησια σε καποιο αλλο μερος του σωματος τους (δες σπαστικες κολλητιδες, στομαχι κτλπ).
Αλλες φορες σκεφτομαι αν εγω που εχω σταθερη σχεση 13 χρονια εχω τετοια θεματα, οσοι παιζουν σε τσοντες τι θα επρεπε δηλαδη να εχουν? Αυτοι θα επρεπε να πινουν τα αντιβιοτικα σε μονιμη βαση οπως πινουν το νερο.
Τεσπα, 15 ημερες μετα την ληξη της cirpoxin θα κανω σιγουρα μια καλλιεργεια σπερματος, ενα PSA (τα προτεινει ή οχι ο γιατρος) και θα του μιλησω και για καλλιεργεια προστατικου υγρου και PCR. Ωστε να ξερω πριν εχω ξανα καποιο επεισοδιο.
Αυτα για την ωρα! Περαστικα μας.
Προφανώς δεν μιλάμε για σεξουαλική μέτάδοση ή πάθηση. Όπως είπες ανάλογο της κολίτιδας κλπ. Αλλά δυστυχώς όταν έχεις κολίτιδα το ξέρεις ότι έχεις κολίτιδα. Δεν θα φας, θα προσέξεις λίγο διατροφή και τέλος. Όταν σε πιάνουν τα δικά μας συμπτώματα και πόνοι πάντα είσαι με το ερωτηματικό μέσα σου. Είναι απλή φλεγμονή ή κάτι άλλο? Και εντελώς αντικειμενικά και σαν ενόχληση και σαν πόνος είναι πιο έντονα από άλλες παθήσεις.
Χρονια Πολλα σε ολους και Καλη Χρονια!
Λοιπον, ενα χρονο χωρις επεισοδιο. Ολα καλα, χαιρομουν την ζωη μου μεχρι που πριν λιγες ημερες (μετα απο ενα χρονο ακριβως) ειχα λιγο πονο στη μεση και λιγο κοπωση και ειδα και εκκριμα απο την ουρηθρα. Μου ρθε να σκασω. Χωρις πυρετο αλλα το εκκριμα σιγουρα ειναι σημαδι λοιμωξης. Την επομενη πρωι πρωι παω για γενικη και καλλιεργεια την οποια θα παρω σημερα το βραδυ και παιρνω το γιατρο μου. Με ενηνερωνει να ξεκινησω Ciproxin μεχρι να βγει η καλλιεργεια που ειλικρινα δεν νομιζω να δειξει κατι. Πριν 2 ημερες ειχα κανει σεξ χωρις προφυλακτικο με τη γυναικα μου αλλα δεν νομιζω οτι αυτη με κολλησε κατι. Αλλωστε και στο προηγουμενο επεισοδιο μου που την εβαλα να κανει εξεταση κολπικου υγρου ηταν καθαρη. Βεβαια καποιες μικροενοχλησεις τις ειχα τον τελευταιο καιρο.
Το αγχος μου τωρα ειναι οτι ξεκινησα παλι αντιβιωση, οτι η καλλιεργεια ουρων δεν νομιζω να βγαλει κατι και επισης φοβαμαι μηπως κανω πολυ ανθεκτικο το οτι εχω και χρειαστει νοσηλεια για ενδοφλεβια πιο δυνατη οπως πριν περιπου 2 χρονια (μαλακια μου τοτε γιατι ειχα ξεκινησει αντιβιωση χωρις να ενημερωσω το γιατρο μου και χωρις καν μια τυπικη καλλιεργεια ουρων.)
Το πιο σωστο θα ηταν με το που ειδα εκκριμα να τρεξω κατευθειαν σε καποιο νοσοκομειο να μου παρουν δειγμα για καλλιεργεια αλλα δεν ηξερα που να απευθυνθω μιας και ο γιατρος μου ελειπε εξωτερικο.Χωρις να σημαινει οτι αν πηγαινα για δειγματοληψια οτι θα ειχα εκεινη την ωρα.
Αυτη την φορα βεβαια δεν εκδηλωσα αλλα συμπτωματα περαν του ελαφρυ πονου στη μεση και λιγο στα ποδια. Συνεχισα την ζωη μου κανονικα. Θα επανερθω αυριο το βραδυ με αποτελεσματα καλλιεργειας ουρων και τεστ ουρομετριας. Ισως η ουρηση μου να εχει χειροτερεψει (υποτροπιασε η στενωση ουρηθρας?) και να μην εχω δωσει τη δεδουσα σημασια με αποτελεσμα να υπαρχει υπολλειμα ουρων καποιες φορες και να αναπτυσονται μικροβια. Γενικα ειμαι πολυ μπερδεμενος και ισως απογοητευμενος γιατι θεωρησα οτι οταν ειχα νοσηλευτει πριν περιπου 2 χρονια με 15 ημερες briklin καθαρησα. Οτι και να ειναι, ειμαι σιγουρος οτι ειναι παλι E. Coli...λες και με εχει ερωτευτει και δεν με αφηνει.
Το πιο παραξενο απο ολα ομως ειναι οτι η ερωτικη μου διαθεση δεν μου πεφτει με τιποτα. Το αντιθετω θα ελεγα. Αν και θα ρωτησω το γιατρο μου, θεωρειτε οτι η εκσπερματιση κατα την διαρκεια ενος επεισοδιου βοηθαει ή χειροτερευει την κατασταση?
Γεια χαρα και παλι! Λιγο καθυστερημενα με feedback απο το τελευταιο μου επεισοδιο. Επισκεφτηκα το γιατρο μου. Μου ειπε να συνεχισω Ciproxin μονο για 15 ημερες. Τον ενημερωσα οτι πριν 2 ημερες ειχα κανει σεξ χωρις προφυλακτικο με τη συζηγο. Μου εξηγησε οτι αυτο πιθανοτατα πυροδοτησε το επεισοδιο (και καλα ο κολπος της γυναιακας ειναι απο τη φυση του "βρωμικος" κτλπ...) Για αυτο και με εχει συμβουλεψει σεξ παντα με προφυλαξη (η γυναιακα μου ποτε δεν ειχε προβλημα, με καλλιεργειες κολπικου υγρου παντα καθαρες και μετα απο 3 γεννες με ολες παντα τις εξετασεις να ειναι αψωγες). Μου εξηγησε οτι οι χρονιες ουρολοιμωξεις λογω στενωσης την οποια αντιμετωπισα σε μεγαλη ηλικια ειχαν ως αποτελεσμα ο προστατης μου να εχει πλεον γινει αποικια μικροβιων τα οποια προφανως δεν φευγουν ποτε αλλα και σπανια ανιχνευονται, εξου και οι εξαρσεις και υφεσεις. Το οτι ειχα λιγο παραπανω απο χρονο να εχω επεισοδιο ειναι πολυ θετικο και οπως καταλαβα θεωρει φυσιολογικο ενας ασθενης με τετοιο ιστορικο να εχει επεισοδια.
Βασικα φιλοι ολα αυτα τα γνωριζω και μου τα εχει ξαναπει. Δεν ειναι οτι δεν τον εμπιστευομαι. Απλα καθε φορα που μου τυχαινει τα ξεχναω και με παιρνει απο κατω μιας και η φυσιολογικη ροη της ζωης μου ανατρεπεται. Και με το δικιο μου γιατι παλι χαπακωνομαι, παλι μπορει να κανω καποια ανθεκτικοτητα και να χρειαστω νοσηλεια κτλπ. Τωρα σχεδον 7 ημερες μετα τη ληξη του Ciproxin εχω ακομη μια κοπωση στη μεση και τα ποδια, λιγο βαρος ή αισθημα φλεγμωνης στον προστατη (καποιες ημερες λιγοτερο, αλλες περισσοτερο) αλλα χωρις εκκριμα απο την ουρηθρα. Η καθιστικη δουλεια δεν βοηθαει και ιδιαιτερα. Προσπαθω να μην αγχωνομαι μιας και μετα απο ενα επεισοδιο, χρειαζεται περιπου κανα μηνα μεχρι να αισθανω και παλι φυσιολογικα.
Λογικα ενας "βεταρανος" του ειδους μου θα επρεπε να τα γραφει ολα στα π@π@ρι@ του και να μην αγχωνεται, θεωροντας καθε επεισοδιο απλα ρουτινα κτλπ. Δεν ξερω αλλα νομιζω οτι ισως να μην εχω μαθει να ζω με αυτο τελικα.
Η διατροφη μου θωρω οτι ειναι πολυ καλη με αρκετα φρουτα σχεδον καθημερινα, καποιους ξηρους καρπους και λιγο ετοιμο φαγητο. Προσφατα ξεκινησα και ριγανελαιο σε καψουλες σε συνδιασμο με cranberry... δηλαδη μια ημερα 1 καψουλα ριγανελαιο, μια ημερα cranberry (urinal 2 καψουλες την ημερα). Και το omnic μερα παρα μερα. Η ροη μου για τα δεδομενα μου ειναι καλη συμφωνα με την τελευταια που εκανα οταν επισκεφτηκα το γιατρο.
Να τονισω τελος οτι οταν μου ετυχε το τελευταιο επεισοδιο ειχα (και εχω ακομη αλλα σε μικροτερο βαθμο) σκληρα κ@κ@ που σημαινει οτι σφιγγομουν περισσοτερο απο οτι σε φυσιολογικες συνθηκες. Δεν ξερω αν εχει καμια σχεση με το ολο θεμα. Τυχαιο? Επισης μεχρι να μου συμβει το τελευταιο επεισοδιο τα πιτσιρικια με ειχαν κολλησει αρκετες φορες ιωσεις με αποτελεσμα για κανα 2μηνο να ειμαι μονιμα "αρρωστος". Ισως οι απανωτες ιωσεις να εριξαν το ανοσοποιητικο μου και να ξεσπασε στο ευαισθητο σημειο μου το ολο θεμα. Το θετικο ειναι οτι το επεισοδιο αυτο δεν ξεκινησε με πυρετο και αλλα εντονα συμπτωματα οξειας προστατιτιδας. Απλα αισθημα κοπωσης χαμηλα, λιγη συχνοουρια και το εκκριμα που παρατηρησα. Αυτα προς ωρας...χαιρετω!
ΥΓ. Να τονισω οτι οσον αφορα το θεμα στυσης, ποτε μα ποτε δεν ειχα προβλημα. Θα ελεγα μαλλον το αντιθετο και μου κανει τρομερη εντυπωση πραγματικα με τα οσα μου εχουν συμβει.
ΥΓ. Η γενικη ουρων που εκανα ακριβως το επομενο πρωι απο την εναρξη του επεισοδιου και πριν ξεκινησω Ciproxin, εδειξε σημαδια ουρολοιμωξης με αφθονους μικροοργανισμους και αρκετα πυοσφαιρια ενω η καλλιεργεια ηταν στειρα μικροβιων.
ΥΓ. Πληροφοριακα ειχα ξεκινησει ηδη την διακοπη του καπνισματος πριν το επεισοδιο (τωρα μετραω 37 ημερες ακαπνος αλλα ατμιζω χωρις να ειμαι φανατικος με 3αρα νικοτινη). Ελπιζω εστω και λιγο αυτο να ειναι κατι το θετικο μιας και οι ουσιες του τσιγαρου "μολυνουν" τα ουρα, κυστη κτλπ.
Εγω απο τη δικη μου εμπειρια ειχα το κολοβακτηριδιο και αλλα μικροβια αλλα μου ειπε ο γιατρος να κανουμε σχημα αντιβιοτικων να χτυπησουμε βασικα το κολοβακτηριδιο. Ετσι απο το αντιβιογραμμα διαλεξε τα αντιβιοτικα που ηταν ευαισθητο το κολοβακτηριδιο και του εκαναν και για τα αλλα μικροβια ουρεοπλασμα και εντεροκοκκο. Να σε ρωτησω κατι γιατι παιρνεις συνεχεια το ciproxin; Αφου ειχες εκκριμα απο ουρηθρα επρεπε να το πας για αντιβιογραμμα να δεις τι εχεις και να δεις ποιο αντιβιοτικο πρεπει να παρεις. Για σεξουαλικες επαφες ο ενας ουρολογος μου ελεγε να μην κανω και ο αλλος να κανω για να καθαριζει ο προστατης. Εγω μετα απο επαφη ημουν χειροτερα σιγουρα. Πιστευω οτι πρεπει να στρωσει και το εντερο γιατι παιζει ρολο και το εντερο
Παράθεση από: giorgis στις 19 Ιανουαρίου, 2017, 12:55:47 ΜΜ
Εγω απο τη δικη μου εμπειρια ειχα το κολοβακτηριδιο και αλλα μικροβια αλλα μου ειπε ο γιατρος να κανουμε σχημα αντιβιοτικων να χτυπησουμε βασικα το κολοβακτηριδιο. Ετσι απο το αντιβιογραμμα διαλεξε τα αντιβιοτικα που ηταν ευαισθητο το κολοβακτηριδιο και του εκαναν και για τα αλλα μικροβια ουρεοπλασμα και εντεροκοκκο. Να σε ρωτησω κατι γιατι παιρνεις συνεχεια το ciproxin; Αφου ειχες εκκριμα απο ουρηθρα επρεπε να το πας για αντιβιογραμμα να δεις τι εχεις και να δεις ποιο αντιβιοτικο πρεπει να παρεις. Για σεξουαλικες επαφες ο ενας ουρολογος μου ελεγε να μην κανω και ο αλλος να κανω για να καθαριζει ο προστατης. Εγω μετα απο επαφη ημουν χειροτερα σιγουρα. Πιστευω οτι πρεπει να στρωσει και το εντερο γιατι παιζει ρολο και το εντερο
Καλησπέρα φίλε. Το ciproxin μου το προτείνει ο ουρολόγος μου αλλά και ένας εφεδρικός που έχω στη γειτονιά μου εξίσου καλός επειδή έχει κακή διαπερατότητα στον προστάτη. Ειδικά σε ένα τόσο ταλαιπωρημένο προστάτη σαν το δικό μου μου έχει πει ότι δεν υπάρχει άλλη αντιβίωση που να μπορεί να εισχωρήσει βαθιά μέσα του. Όσον αφορά το έκκριμα μου έτυχε βράδυ και το επόμενο κ πρωί δεν είχα πάντα όποτε δεν ήξερα τι να κάνω. Εδώ αλήθεια το έχω απορία αλήθεια που πας για να σου πάρουν έκκριμα άμα σου τύχει βράδυ? Γιατι μόνος σου δεν μπορείς να το συλλέξεις. Θέλει αποστηρωμενη παντονετα κτλπ... Τώρα να κολλάω κάτι συγκεκριμένο όταν έχω μόνιμη σχέση εδώ και 15 χρόνια το θεωρώ αδύνατο. Και από υγιεινή είμαι και της υπερβολής. Το σεξ ή εκσπερμάτωση σίγουρα βοηθάει το ξέρω αρκεί να μην γίνεται σε καθημερινή βάση τουλάχιστον στην περίπτωση μου. Και πάντα με προφυλακτικό ακόμη και με τη σύζυγό.