Προστατίτιδας.....το ανάγνωσμα!!!

[John1987]

Καλησπέρα σε όλα τα λιγοστά πλέον μέλη του φόρουμ και ιδιαίτερα στον santan στον οποίο υποσχέθηκα να παραθέσω αναλυτικά το ιστορικό μου.

Η περιπέτειά μου με την προστατίτιδα χωρίζεται σε δύο κύκλους. Ο πρώτος είναι αρκετά σύντομος, καθότι ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε το 2015 και ο δεύτερος (ο καταραμένος) ξεκίνησε επίσημα το 2019 και συνεχίζεται μέχρι και τη στιγμή που αποτυπώνονται αυτές εδώ οι γραμμές.

Ο πρώτος κύκλος, όπως προείπα, ξεκίνησε στις αρχές του 2015 σε ηλικία τότε 27 στα 28. Αν θυμάμαι καλά, μέσα με τέλη Φλεβάρη είχα πολύ έντονα και τυπικά συμπτώματα προστατίτιδας. Να σημειώσω εδώ πως τότε δεν είχα ιδέα περί της συγκεκριμένης πάθησης. Τα συμπτώματα ήταν τα κάτωθι:

1. Πολύ έντονα προβλήματα ούρησης όπως συχνουρία (κάθε μισή ώρα περίπου), δυσουρία (τσουξίματα, δυσκολία στην έναρξη κτλ) και νυκτουρία.
2. Πόνος στη μέση ο οποίος έφτανε μέχρι και τα νεφρά.
3. Πόνος (όχι έντονος) στο περινέο
4. Πόνος (όχι έντονος) στο ηβικό οστό.
5. Πόνος (αυτό το μπαλάκι του γκολφ όπως πολλοί τον παρομοιάζουν) στο ορθό.

Μετά από λίγες μέρες πηγαίνω στον ουρολόγο του πατέρα μου (πρώτη φορά που επισκέφτηκα ουρολόγο) ο οποίος μετά από υπέρηχο προστάτη, κύστης, νεφρών και όρχεων και δαχτυλική εξέταση μου είπε ότι πάσχω από προστατίτιδα και μου έδωσε φαρμακευτική αγωγή. Πήρα για 1+1 μήνα την αντιβίωση bivorilan (σιπροφλοξασίνη) και την zithrotel (δε θυμάμαι για πόσο καιρό), αμφότερες γενόσημες. Επίσης, μου έγραψε τα αντιφλεγμονώδη loxitan για μία βδομάδα και κάποια φυτικά σκευάσματα (δε θυμάμαι ποια) για τα προβλήμα που αντιμετώπιζα με την ούρηση. Εδώ θα πρέπει να επισημάνω πως η διάγνωση που μου έκανε ο συγκεκριμένος ουρολόγος δεν ήταν ολοκληρωμένη καθώς δεν μου έγραψε καμία εξέταση, είτε καλλιέργια ούρων ή σπέρματος ή Stamey-Mears για να μάθουμε το μικρόβιο που είχε "αρρωστήσει" τον προστάτη μου.
Παρά ταύτα, η αγωγή "έπιασε" και από τον πρώτο μήνα η κατάστασή μου βελτιώθηκε θεαματικά. Στο τέλος του δεύτερου μήνα της αγωγής, τα συμπτώματα που είχα εξαφανίστηκαν κι έτσι παρέμεινα ασυμπτωματικός για πάνω από 3 χρόνια (από το Μάιο του 2015 μέχρι και τα τέλη του 2018 αρχές του 2019 που δειλά δειλά ξεκίνησε ο δεύτερος και μαρτυρικός κύκλος).

Φτάνουμε λοιπόν αισίως στο δεύτερο κύκλο ο οποίος εκτός από μαρτυρικός είναι και περίεργος θα τολμούσα να πω.
Να αναφέρω εδώ ότι τα τελευταία 2 χρόνια ήταν ιδιαιτέρως δύσκολα για μένα, τόσο σε οικογενειακό (κυρίως) όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο με έντονο άγχος και κούραση.
Στα τέλη λοιπόν του 2018 ξεκινάνε κάποιοι έντονοι πόνοι στη μέση τους οποίους τους απέδωσα στο γεγονός ότι κάθε μέρα για πάνω από δύο χρόνια περπατούσα 10 χιλιόμετρα (μπορεί και παραπάνω). Εκεί κατά τον Απρίλη με Μάη, έκαναν την εμφάνισή τους πόνοι στην υπερηβική περιοχή (στο ύψος της ουροδόχου κύστης).

(Συνέχεια στο δεύτερο ποστάρισμα) 

[John1987]

(Συνέχεια του ιστορικού μου)

Θα πρέπει να υπογραμμίσω στο σημείο αυτό, προτού προχωρήσω με την ανάλυση του δεύτερου κύκλου της ασθένειας, ότι προηγουμένως χαρακτήρισα αυτό τον κύκλο περίεργο καθώς τα μόνα συμπτώματα που έχω μέχρι σήμερα (από τις αρχές του 2019) είναι ένα τράβηγμα (όχι πόνος πλέον) στη μέση και κυρίως αυτός ο εξουθενωτικός πλέον πόνος υπερηβικά στο ύψος της ουροδόχου κύστης.
Πέρσι προς τα τέλη Μαΐου λοιπόν, πήγα σ'έναν ουρολόγο ο οποίος αφού του περιέγραψα τα συμπτώματά μου, μου έκανε έναν υπέρηχο προστάτη, κύστης, νεφρών και όρχεων και μου είπε ότι μάλλον πάσχω από προστατίτιδα καθώς ο προστάτης μου ήταν γεμάτος με αποτιτανώσεις (!!!!!!!!!!!). Ήταν ο μόνος από τους τρεις ουρολόγους που έχω επισκεφτεί έως τώρα που ισχυρίστηκε ότι οι αποτιτανώσεις ήταν αποδεικτικό στοιχείο προστατίτιδας. Μου είπε να κάνω μία μοριακή (PCR) καλλιέργια σπέρματος καθώς η Stamey-Mears κατά τα λεγόμενα του είναι πλέον ξεπερασμένη. Μετά βέβαια κατάλαβα το λόγο που με προέτρεψε να κάνω τη συγκεκριμένη εξέταση και αυτός ήταν το κόστος της. 120 ευρώπουλα συν άλλα τόσα για την επαναληπτική, σύνολο 240 γιούργια. Σε αντίθεση με τη Stamey-Mears η οποία συνταγογραφείται και η συμμετοχή του ασφαλισμένου είναι περίπου 8 με 10 ευρώ, η PCR δυστυχώς δεν καλύπτεται από κανένα ασφαλιστικό φορέα. Υποψιάζομαι ότι ο συγκεκριμένος ουρολόγος τα'χει κάνει πλακάκια με το διαγνωστικό κέντρο στο οποίο μου πρότεινε να πάω και παίρνει προμήθεια.
Έκανα την πρώτη μοριακή καλλιέργια σπέρματος αρχές Ιουνίου του 2019 και βρέθηκε στο σπέρμα μου ουρεόπλασμα. Έτσι λοιπόν, μου έγραψε τη vibramycin για 20 μέρες, μικρό χρονικό διάστημα όπως αποδείχτηκε. Ξεκίνησα τη συγκεκριμένη αντιβίωση στα μέσα του Ιούνη μέχρι τις 7 Ιουλίου (μέρα εθνικών εκλογών). Τα συμπτώματα που είχα δεν εξαφανίστηκαν αλλά έβλεπα μεγάλη βελτίωση ιδίως μετά το πέρας της αντιβίωσης. Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη ήμουν σχετικά καλά με ενοχλήσεις και όχι πόνους. Απ'τον Οκτώβρη ξεκίνησε πάλι ο γολγοθάς. Αποφάσισα να πάω πάλι στον ίδιο ουρολόγο ο οποίος στα τυφλά μου έγραψε την Tavanic απλά και μόνο για να με ξεφορτωθεί. Αφού δεινοπάθησα για να την βρω καθότι σε μεγάλη έλλειψη, την πήρα για ένα μήνα αλλά τα αποτελέσματα ήταν ελάχιστα.
Τότε ήταν που αποφάσισισα να αλλάξω ουρολόγο και να πάω σ'έναν πανεπιστημιακό ο οποίος είναι στο Σισμανόγλειο. Φημολογείται μάλιστα πως η ουρολογική κλινική (πανεπιστημιακή) του Σισμανόγλειου είναι η καλύτερη στην Ελλάδα αλλά εγώ δεν το είδα αυτό τουλάχιστον στο κομμάτι της προστατίτιδας. Σε άλλους τομείς της ουρολογίας, η συγκεκριμένη κλινική ενδεχομένως να διαπρέπει, όχι όμως και το ιατρείο προστατίτιδας του οποίου ο υπεύθυνος είναι ένα γελοίο ανθρωπάκι, κομπλεξικό και κακό.
Ο καθηγητής λοιπόν στον οποίο απευθύνθηκα μ'έστειλε στο ιατρείο προστατίτιδας του Σισμανόγλειου για να κάνω μία Stamey-Mears. Εκεί λοιπόν, αντί του υπεύθυνου του ιατρείου, με ανέλαβε ένας ειδικευόμενος 26-28 ετών περίπου κάτι το οποίο με εξέπληξε καθώς η συγκεκριμένη εξέταση είναι δύσκολη και χρειάζεται έμπειρα χέρια.
Τα αποτελέσματα αρνητικά κι έτσι ο καθηγητής έβγαλε διάγνωση για χρόνιο πυελικό άλγος και με προέτρεψε να παίρνω που και που κανά αντιφλεγμονώδες όταν οι πόνοι γίνονται αφόρητοι. Βεβαίως αυτό δεν με κάλυψε σε καμία περίπτωση. Εγώ επιθυμώ πλήρη ίαση ή τουλάχιστον ένα επίπεδο ίασης στο οποίο να μην έχω πόνους αλλά καποιες ενοχλήσεις οι οποίες να μην αλλοιώνουν την ποιότητα της ζωής μου.

(συνέχεια στο τρίτο και τελευταίο ποστάρισμα)

[John1987]

(Συνέχεια του ιστορικού μου)

Πριν από ένα με ενάμισι μήνα επισκέφτηκα τον τρίτο και τελευταίο ουρολόγο του δεύτερου κύκλου της ασθένειάς μου.
Έναν άνθρωπο νέο ο οποίος με παίδεψε μιάμισι ώρα στη μία και μοναδική επίσκεψη που έχω κάνει έως τώρα στο ιδιωτικό του ιατρείο. Με παρέπεμψε σ'ένα διαγνωστικό κέντρο για Stamey-Mears και κυτταρολογική ούρων.
Τα αποτελέσματα της πρώτης εξέτασης έδειξαν εντερόκοκκο στο προστατικό έκκριμα ενώ η κυτταρολογική ήταν ευτυχώς αρνητική. Μου έγραψε την tabrin για ένα μήνα την οποία την διέκοψα μετά από 3 εβδομάδες καθώς μου προκάλεσε παρενέργειες κυρίως στο έντερο. Μετά από προτροπή ενός γνωστού μου λοιμωξιολόγου, ξεκίνησα το Μεγάλο Σάββατο την Augmentin του 1g για ένα μήνα αρχικά και την vibramycin για 20 μέρες για να αποκλείσουμε την παρουσία τυχόν άτυπων μικροβίων στον προστάτη. Επιπλέον, μου έγραψε κάποια μυοχαλαρωτικά για 2 εβδομάδες και το omnic tocas για 1 μήνα (αν δεν κάνω λάθος, το συγκεκριμένο φάρμακο ανήκει στην κατηγορία των a-blockers).
Μέχρι τώρα, έχω δει μιά κάποια βελτίωση στα συμπτώματα καθώς οι πόνοι έχουν πάψει να είναι αφόρητοι. Θα δούμε πώς θα τσουλήσει το πράμα μετά από ένα μήνα όταν και θα τελειώσει η συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. Ο γνωστός μου αυτός λοιμωξιολόγος με συμβούλεψε να κάνω μία μαγνητική κάτω κοιλίας γιατί του φαίνεται πολύ περίεργο το γεγονός ότι ο πόνος εστιάζεται σ'ένα συγκεκριμένο σημείο. Εννοείται πως θα την κάνω και αυτή την εξέταση όπως και κάποιες άλλες που έχω κατά νου.

Σε γενικές γραμμές, αυτά από μένα. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Αναμένω τις απόψεις σας, τις ενστάσεις σας (αν υπάρχουν), τις συμβουλές σας και ιδιαιτέρως τις δικές σου santan.
Άλλωστε, δυστυχώς, έχουμε απομείνει ελάχιστοι σ'αυτό το χώρο και αυτό είναι κάτι που με λυπεί ιδιαίτερα καθώς θα με ενδιέφεραν πολύ οι απόψεις και οι συμβουλές των "παλιών" που έχουν περάσει τόσα και τόσα απ'αυτή την καταραμένη για ένα νέο άνθρωπο ασθένεια.


Μετά τιμής,
John1987

[123]

Αυτό που θέλω να θίξω είναι τα "λάθη" των γιατρών, από την στιγμή που ο πρώτος γιατρός σου έκανε δακτυλική εξέταση, γιατί δεν έβγαλε και προστατικο να δει ποιο πραγματικά είναι το παθογόνο. 2ο Παθών και ο ίδιος δεν σου είπε ότι επιβάλλεται να πάρεις και προβιοτικα γιατί χαλάνε τα καλά βακτήρια του εντέρου...
Το καλό είναι ότι θέλω να πιστεύω πως δεν είσαι χρονιος και το έχεις προλάβει σχετικά στην αρχή. Γενικά θέλει προσοχή από εδώ και πέρα και προφύλαξη ΠΑΝΤΟΎ.
Δυστυχώς δεν έχω κάτι παραπάνω να σε συμβουλεψω γιατί είμαι και εγώ νέος. Περαστικά

[John1987]

Παίρνω ultra levure αδερφέ..
Δε γίνεται αλλιώς. Οι αντιβιώσεις αυτές είναι στούκας.

[John1987]

Το ποστάρισμά σου φίλε detox βρίθει ανακριβειών. Θα σταθώ σε μία μόνο, στην πιο καραμπινάτη.

Λες ότι "Η λύση του ουρολόγου αφορά άτομα με λοίμωξη, θετικές καλλιέργειες ακόμα και στα ουρά με πολλαπλές αποικίες".
Όταν κάποιος έχει θετικές καλλιέργειες στα ούρα, πάσχει από ουρολοίμωξη και του χορηγείται αντιβίωση για 7 με 10 μέρες το πολύ. Για να διαγνωστεί κάποιος με προστατίτιδα, πρέπει να του έχει ανιχνευθεί κάποιο μικρόβιο (ή μικρόβια) στο προστατικό υγρό. Η μόνη αποδεκτή για την ιατρική κοινότητα (τους ουρολόγους εν προκειμένω) εξέταση για τη διάγνωση μικροβιακής προστατίτιδας είναι η stamey-mears.

Εάν λοιπόν, ανιχνευτεί κάποιο μικρόβιο στο προστατικό υγρό και υπάρξει επίσημη διάγνωση για προστατίτιδα, τότε χορηγείται στον ασθενή αντιβίωση η οποία κυμαίνεται χρονικά από 4 και μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 8 εβδομάδες.
Σαφέστατα μεγάλο χρονικό διάστημα το οποίο όμως δικαιολογείται απ'το γεγονός ότι ο προστάτης είναι "δυσπρόσιτο" όργανο για τις αντιβιώσεις.

Για να καταλάβω, εσύ τι προτείνεις για τις περιπτώσεις ανθρώπων που πάσχουν από μικροβιακή προστατίτιδα;;

[niklop]

Φίλε detox παίρνω το θάρρος να σου απαντήσω στα γραφόμενά σου. Θα ήθελα να σου πω, οτι σίγουρα μπορεί εν μέρη να έχεις δίκιο και σαφώς να έχει βρει επίλυση στο πρόβλημά σου με τα αντικαταθλιπτικά, αλλά σταμάτα να είσαι δογματικός και καταφατικός με τις απόψεις σου. Δημοκρατία και ελευθερία λόγου έχουμε, ο καθένας μπορεί να εκφράζει την άποψή του χωρίς να κρίνεται. Ο τρόπος που εκφράζεις όμως την δική σου σε αντίλογο με κάποια άτομα είναι υπερβολική.
Δεν αμφέβαλε κανείς οτι σε βοήθησαν τα χάπια που παίρνεις, αυτό όμως δεν είναι πανάκεια. Και εγώ παίρνω αντικαταθλιπτικά εδώ και 5 μήνες και σε καμία περίπτωση δεν είχα τα αποτελέσματά σου. Παίρνοντας ένα χάπι ή δυο την ημέρα, μπορείς να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, να γαμας ασύστολα, να τρέχεις, να εργάζεσαι χωρίς να σε ενδιαφέρει τίποτα. Αυτό σε φέρνει τόσο πεισματικά στην άποψή σου οτι το πρόβλημα είναι "εγκεφαλικό". Δεν είναι όμως όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Αν έχεις προσέξει άλλωστε υπάρχουν παιδιά εδώ μέσα που αντιμετώπισαν το θέμα τους με αντιβιώσεις μικροβιακές, όπως ο LUKAS που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό.
Όπως σου είπα παίρνω και εγώ αντικαταθλιπτικά 5 μήνες αλλά δε με βοηθάν όπως αναφέρεις στην δική σου περίπτωση και μπορώ να πω οτι αυτό που βοηθάει εμένα και με κάνει ασυμπτωματικό είναι κάποιες διατάσεις/ασκήσεις που συστήνουν και απο τα κέντρα φυσιοθεραπείας για ΣΧΠΑ γιατί προφανώς το δικό μου θέμα είναι νευρομυικό και έχει να κάνει με Tps και τα σχετικά. Παρόλα αυτά δεν μπαίνω εδώ να κάνω πλύση εγκεφάλου σε όλους οτι η δική μου μέθοδος είναι η σωστή.
Καλά κάνεις και εκφέρεις την άποψή σου, αλλά άσε τον κόσμο να αποφασίσει μόνος του χωρίς ειρωνίες και εγωκεντρικές απαντήσεις. Είπαμε στον John ποιο είναι το σωστό, απο εκει και πέρα ας κρίνει το τι θέλει να κάνει.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα εδώ μέσα και απορώ κάποιες φορές γιατί δημιουργούνται τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις. Ο καθένας είναι ενήλικος και έχει το γνώθι σαυτόν να αξιολογήσει όλες τις πληροφορίες που λαμβάνει απο δω μέσα. Ας μην είμαστε αλαζόνες και επίμονοι, αλλά ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τους συμπάσχοντες, ταυτιζόμενοι με το πρόβλημα τους/μας...

[John1987]

Συνεχίζεις απ'ότι βλέπω τις ανακρίβειες.

Αποτελεσματική αντιμετώπιση της μικροβιακής προστατίτιδας σε......10 μέρες !!!!! Μάλιστα...

Βρες μου ένα επιστημονικό άρθρο (paper ή οτιδήποτε άλλο, ουρολογικού πάντα περιεχομένου) που να μιλά για χορήγηση 10ήμερης αντιβίωσης στην περίπτωση μικροβιακής προστατίτιδας.

Αντίθετα, η ευρωπαϊκή ουρολογική εταιρεία μιλά για χορήγηση αντιβίωσης σε ασθενή με μικροβιακή προστατίτιδα για 4 βδομάδες κατ'ελάχιστο έως 8 κατά μέγιστο.

Ακόμα και η ομότιμη καθηγήτρια λοιμωξιολογίας στο ΕΚΠΑ Γιαμαρέλλου η οποία θεωρείται απ'τους συναδέλφους της η κορυφαία λοιμωξιολόγος εν Ελλάδι και μία απ'τις κορυφαίες στον κόσμο, συμφωνεί με την άποψη της ευρωπαϊκής ουρολογικής εταιρείας.

Όλα τ'άλλα που λες είναι ιστορίες γι'αγρίους.

Και κάτι τελευταίο για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Στην περίπτωση χρόνιας μικροβιακής προστατίτιδας ΠΡΕΠΕΙ να χορηγείται αντιβίωση. Για το σύνδρομο του χρόνιου πυελικού άλγους, δηλαδή σε ασθενείς στους οποίους δεν έχει ανιχνευτεί κάποιο μικρόβιο στον προστάτη, είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία. Σ'αυτή την περίπτωση, οι αντιβιώσεις έχουν ελάχιστη έως μηδαμινή αποτελεσματικότητα.

Δεν ισχυρίζομαι πως οι αντιβιώσεις αποτελούν πανάκεια ακόμα και στην περίπτωση της μικροβιακής προστατίτιδας αλλά πρέπει να χορηγούνται εφόσον έχει ανιχνευτεί μικρόβιο στον προστάτη.

Δύο ερωτήσεις θέλω να σου θέσω. Πρώτον, ανιχνεύτηκε ποτέ σ'εσένα μικρόβιο στον προστάτη και δεύτερον, πόσα χρόνια έπαιρνες αντικαταθλιπτικά ή οποιοδήποτε άλλο ψυχοφάρμακο;;;

[John1987]

Μέχρι και τον απρίλη του 17 ακολουθούσες φαρμακευτική αγωγή. Από τότε μέχρι τώρα την συνεχίζεις;;

[John1987]

Η αγωγή αυτή έχει επίπτωση στο σωματικό σου βάρος; Και που αλλού;;

[niklop]

detox κάποιες σχετικές ερωτήσεις και παραθέσεις.
Αρχικά να πω οτι δεν γνωρίζω πόσο καλό είναι ο ανθρώπινος οργανισμός να παίρνει χρόνιες αγωγές με φάρμακα, πόσο μάλλον για 6 συνεχόμενα χρόνια. Αυτές οι χρονικές περίοδοι λήψεις φαρμάκων, σίγουρα δεν ενδείκνυται καθώς μπορεί να σου προκαλέσουν άλλου είδους προβλήματα για παράδειγμα στο συκώτι. Δεν έχουμε φτιαχτεί για να καταναλώνουμε φάρμακα, και σίγουρα δεν είναι και οτι καλύτερο. Βέβαια αν είναι να ζεις άρρωστος προφανώς και είναι προτιμότερο απο το να έχεις 5-10 χρόνια ζωής παραπάνω, αλλά να ζεις μια κόλαση.
Απο την άλλη λες "Ίσα ίσα με κάνει και γελάω καθώς με εκπλήσσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Εγώ κάνω κουμάντο και όχι αυτό! "... Δε νομίζω οτι ο δικός σου εγκέφαλος στην ουσία κάνει τη δουλειά, αλλά το χάπι. Σκοπός των αντικαταθλιπτικών είναι, κάποια στιγμή να επαναφέρουν την εύρυθμη λειτουργία του εγκεφάλου, προ "προβληματικού" σταδίου, με απώτερο σκοπό να τα σταματήσεις και να επανέλθεις στα φυσιολογικά κάποια στιγμή. Οχι να εξαρτάσαι απο τα χάπια εφ'όρου ζωής. Αυτό δείχνει οτι απλά η αγωγή καλύπτει το πρόβλημά σου και δε το διορθώνει. Οι αγωγές με αντικαταθλιπτικά είναι για 8-10 μήνες και όχι εσαεί. Όπως αναφέρεις όταν σταματάς την αγωγή τα συμπτώματα επανέρχονται. Σκέψου λοιπόν πως ακριβώς δρα η αγωγή σε σένα, καθώς νομίζω οτι ο εγκέφαλός σου απλά ξεγελάτε απο τα χάπια και σίγουρα δεν έχει επανέλθει στα φυσιολογικά του....
Τέλος να πω οτι στην περίπτωσή σου και πάλι, δε νομίζω ο γιατρός να επέλεξε την δραστική ουσία του φαρμάκου με βάση τις γνώσης και την εμπειρία του, καθώς όπως αναφέρεις στο ιστορικό σου τον παρότρυνες να διαλέξετε χάπι που δεν επιδρούν στην λίμπιντο και ήσουν κατηγορηματικός. Συνεπώς με την μια ή με την άλλη σε αυτά τα χάπια θα καταλήγατε, καθώς ήταν τα μόνα που δεν επηρεάζουν λίμπιντο όπως αναφέρεις, και όχι σε κάποια επιλογή κατόπιν έρευνας. Απλά ήσουν τυχερός που σε πιάσανε αυτά. Βέβαια με την διπλή αγωγή, πιάνεις τις 2 εκ των 3 ορμονών που επιδρούν στον οργανισμό, ντοπαμίνη-σεροτονίνη, και μάλιστα σε καλές δόσεις, οπότε θα ήταν δύσκολο να μη σε πιάσουν τα χάπια.
Δε προσπαθώ να σου την πω, αλλά να σου δείξω τα γεγονότα. Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι καλά και εύχομαι να μην επιστρέψεις ποτέ στην παλιά σου κατάσταση.
Τέλος να πω πάνω σε αυτό που είπες οτι η λύση στο πρόβλημά μας είναι σε άλλη ειδικότητα και οχι στη λοιμοξιολογία, ναι....Σίγουρα συμβαίνει αυτό, χωρίς όμως να σημαίνει απαραίτητα οτι αυτή η άλλη ειδικότητα είναι η ψυχιατρική και μόνο...Ο καθένας βρίσκει την πηγή του προβλήματός του και πορεύεται ανάλογα για το δρόμο προς την ίαση. Σου εύχομαι πραγματικά το καλύτερο ολόψυχα!

Όλα αυτά φιλικά!!

[John1987]

Συμφωνώ μέχρι κεραίας μαζί σου niklop..

[LUKAS]

Φίλοι καλησπέρα

Η προστατίτιδα θέλει χρόνιες αντιβιώσεις πάνω από ένα χρόνο , χτυπώ και επαναλαμβάνω .. θέλει απόλυτη επιμονή και όχι απογοήτευση . Μετα τις αντιβιώσεις θα χρειαστείτε ένα 3μηνο  καθαρό να ηρεμήσει ο οργανισμός σας και να διαχειριστεί τις μικροενοχλήσεις  στο προστάτη , στα έντερα , παντού. Μετα από αυτό το χρόνο θα εξαφανιστούν όλα .
Μην βιάζεστε να γίνεται καλά. Βάλτε τρέξιμο στη ζωή σας. Εγώ έπαιρνα αντιβιώσεις και έκανα τρέξιμο παράλληλα ..
Και το λέω ακόμα μια φορά , έκανα μόνο καλλιέργειες σε προστατικό υγρό .
Να εχετε στο νου σας οτι πολλά παιδιά δεν μπαίνουν στο φορουμ πλέον γιατί θεραπεύτηκαν και συνεχίζουν την φυσιολογική τους ζωή .

[John1987]

Μπράβο ρε Lucas γι'αυτό το αισιόδοξο μήνυμά σου. Μιας κι εγώ έχω εντερόκοκκο, τι προτείνεις σχετικά με τα αντιβιωτικά σχήματα αυτής της περίπτωσης. Λάβε υπόψη ότι παίρνω augmentin.

[LUKAS]

Και εγω εντερόκοκκο ειχα με εμφανισεις χλαμιδίου .. Ποτε δεν καταλαβα εαν το χλαμίδιο επιδρουσε προσθετικά στις ενοχλήσεις μου .
Εντεροκοκκος με τις κλασικές κινολόνες ( αγωγές 30-40 ημερων ) και Augmentin . Εχω την εντύπωση οτι οταν πηρα Tabrin ειχα δει μεγαλυτερη βελτίωση ..
Παιδιά απλα οταν επαιρνα κινολόνες μετα δεν περνουσαν οι ενοχλήσεις , ειχα ενα ανακατεμα 20 ημερων και μετα ειχα σταθερή ενοχληση χαμηλότερης εντασης , σαν να μου έλεγε ο οργανισμός μου οτι ηθελα και αλλη δοση ( προαφανως δυσκολία απορρόφησης απο τον προστάτη ) .
Παντα μα παντα μετα τις αντιβιώσεις έκανα παύση φαρμάκων 30 ημερων όσες δυσβάσταχτες ενοχλήσεις και να ειχα , έκανα ξανά εξετάσεις και αντιβιόγραμμα στο προστατικό υγρό  και μετά ξεκινούσα αλλη αντιβίωση , είχα μέθοδο και επίμονο ουρολόγο που προφανώς αφού δεν έβλεπε αλλιωσεις στο προστάτη (υπέρηχο ) πίστευε στις φαρμακευτικες αγωγές .