groegas καλως ήρθες στην παρέα. Μετακίνησα το θέμα σου στην ενότητα με τα ιστορικά καθώς ταιριάζει καλύτερα εδώ.
Στην περίπτωσή σου.
Τα μικρόβια που βρήκες, θυμάσαι τι νούμερα σου έδιναν οι εξετάσεις?
Το σημαντικό: Ψυχραιμία. Μην περάσεις στο επίπεδο που το μικρόβιο είναι έμμονη ιδέα. Μην. Don't. Μην το κάνεις. Δεν αξίζει. Ελπίζω αυτό να σου απαντάει το ερώτημα. Και θα σου πω γιατί σε λίγο.
Βρήκες μικρόβια και ανταποκρίθηκες στα φάρμακα. Σούπερ. Το ξεχνάς? Όχι βεβαια. Μια φορά το 6μηνο/χρόνο, κάνε επαναληπτικές εξετάσεις, παρακολούθησε την κιρσοκήλη και κάνε και ένα σπερμοδιάγραμμα. Και αν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ προκύψει, κατευθείαν στο γιατρό. Πάλι εξετάσεις, πάλι εργαστήριο.
Από το τεράστιο βουνό με το πακέτο συμπτωμάτων που έβλεπες στην αρχή, αυτή τη στιγμή είσαι σχεδόν ασυμπτωματικός. Άρα, για να σου απαντήσω το γιατί που είπα παραπάνω. Ψυχραιμία, για να μην φτάσεις ενώ είσαι καλά, το κεφάλι σου να τα κάνει όλα σαλάτα (για να το πω ευγενικά). Προσωπικά έχω περάσει και μπορώ να σου πώ περνάω κάποιες φάσεις που η στύση/λίμπιντο/αίσθηση στη σεξουαλική επαφή να είναι κάτι λιγότερο (ακόμα και πολύ λιγότερο) από τέλεια. Δεν έχω εξήγηση να σου δώσω, και δεν έχει και σημασία. Εφόσον δουλεύει το εργαλείο, δεν πονάς, δεν υπάρχουν κλινικά/εργαστηριακά ευρήματα που να υποστηρίζουν το αντίθετο, προχωράς με τη ζωή σου. Όπως είπα, πονηρεμένος. Αν κάτι αλλάξει, κατευθείαν στο γιατρό. Αν όμως δεν υπάρχει εύρημα και σύμπτωμα, κάνε ότι σε ικανοποιεί και βγάλε από το μυαλό σου ότι ένα μικρόβιο "παραμονεύει" να σε σκίσει.
Ίσως ακόμα, να βάλεις και την σύντροφο στο "παιχνίδι". Εξήγησέ της, συζήτα το, πες της να βοηθήσει λίγο, να ξεπεράσεις την ιδέα. Βοηθάει πολύ.