Γεια σου Boss, αυτό που ρωτάς με είχε μπερδέψει κι εμένα μια περίοδο. Δες το ιστορικό μου. Εκδήλωσε ουρολοίμωξη η γυναίκα μου πάνω που μου εκδηλώθηκαν τα πρώτα συμπτώματα (το ερώτημα είναι η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Δηλαδή, τα συμπτώματά μου προηγήθηκαν και την "κόλλησα" ουρολοίμωξη ή η ουρολοίμωξή της μου δημιούργησε τα συμπτώματα μέσω μικροβιακής επίθεσης σε εμένα; ή τέλος ήταν τυχαίο γεγονός;). 5 μήνες μετά, έχοντας πάρει εγώ πολύ αντιβίωση και έχοντας κάνει και πολλές μαλάξεις, μόλις το ξανακάναμε πρώτη φορά χωρίς προφυλακτικό και αφού είχα κόψει πλέον (οριστικά) την αντιβίωση αυτή ξαναεκδήλωσε ουρολοίμωξη. Τότε λοιπόν μου μπήκε στο κεφάλι 100% ότι είχα κάποιο μικρόβιο, γεγονός που επιβεβαιώθηκε σε καλλιέργεια σπέρματος που έσπευσα να κάνω άμεσα.

Τότε ρώτησα έναν καινούργιο ουρολόγο-ανδρολόγο που άρχισα να βλέπω τι θα κάνω και ότι δεν μπορώ πλέον να κάνω sex με τη γυναίκα μου. Αυτός -όπως και ο βερτης είπε- ήταν βέβαια προβληματισμένος με αυτά που του έλεγα αλλά μου είπε "αν οι γυναίκες κολλάγαν έτσι ότι έχουν οι άνδρες τους δεν θα είχε μείνει γυναίκα ζωντανή". Αλλά έλα που δεν με έπειθε αφού την είχαμε πάθει ήδη 2 φορές.

Εδώ αρχίζει το μπέρδεμα: μερικές μέρες μόνο μετά, επανέλαβα τις καλλιέργειες σε 2 άλλα κέντρα για να σιγουρευτώ και...δεν μου έβγαλαν τίποτα. Επίσης η γυναίκα μου δεν ξαναεκδήλωσε κάτι έκτοτε σε ελεύθερο σεξ εδώ και ένα χρόνο τώρα. Επαναλαμβάνω ότι δεν ξαναπήρα κάποια αντιβίωση ούτε έκανα οτιδήποτε άλλο. Όλη αυτή η ιστορία με είχε μπερδέψει για τα καλά και τελικά η πιο απλή εξήγηση που μου έμεινε ήταν ότι οι προηγούμενες ουρολοιμώξεις της ήταν διαβολική σύμπτωση. 

Πέραν τούτου γνωρίζω αρκετά παιδιά που έχουν βγάλει μικρόβια στις καλλιέργειες, είτε με την πάθησή μας είτε χωρίς κάποιο πρόβλημα, που όμως δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα στις επαφές τους με το άλλο φύλλο. Χαρακτηριστικά να πω για ένα παιδί με την πάθησή μας: κλασσικά μόλις του βγηκαν τα συμπτώματα έκανε stamey-meares και του βγηκανε μια ντουζίνα μικρόβια. Πήγε λοιπόν στη κοπέλλα που τα είχε φτιάξει τότε και άρχισε να της τα δείχνει και να φωνάζει "Κοίτα εδώ τι με κόλλησες!!!". Η κοπέλλα θορυβήθηκε και πήγε και έκανε καλλιέργειες (φαντάζομαι κολπικού υγρού) τις οποίες στη συνέχεια του έτριψε στη μούρη καθώς δεν της είχανε βγαλει τίποτα.

Το συμπέρασμά μου λοιπόν για αυτό που ρωτάς είναι ότι συνήθως δεν συμβαίνει. Πέραν από το ιστορικό του βερτη και μια παρόμοια αναφορά που είχα διαβάσει στο αμερικάνικο www.chronicprostatitis.com δεν μου έχει τύχει να το ξανακούσω.

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/378725/ktinovasia-sto-agrinio/

ΠαράθεσηΟ γιατρός που εξέτασε τον κτηνοτρόφο έμεινε με το στόμα ανοιχτό

Σε μια σοκαριστική διαπίστωση προχώρησε γιατρός σε νοσηλευτικό ίδρυμα του Αγρινίου, όταν χρειάστηκε να κουράρει έναν κτηνοτρόφο πριν από μερικές μέρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του agrinionews.gr, o κτηνοτρόφος αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο όταν παρουσίασε συμπτώματα εκτεταμένης μόλυνσης στα γεννητικά του όργανα και είχε αρχίσει να έχει πόνους.

Από την πρώτη στιγμή το είδος της μόλυνσης έδειξε στο γιατρό ότι δεν ήταν ένα απλό μεταδιδόμενο νόσημα και οι εξετάσεις ούρων και αίματος απέδειξαν την ύπαρξη συγκεκριμένου μύκητα που κολλάει από... πρόβατο.

Οι γιατροί λένε ότι οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες των ζώων συνήθως είναι μη συμβατές με τους ανθρώπους αλλά μολύνσεις μπορεί να υπάρξουν.

Όπως είναι φυσικό έπεσε η σχετική θυμηδία στο νοσηλευτικό ίδρυμα αλλά ο θεράπων ιατρός φέρεται να είχε εκνευριστεί πολύ και να είπε ότι «με κάτι τέτοια δεν παίζουν».

Κανένας δεν γνωρίζει αν εννοούσε ότι η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη ή αν αποδοκιμάζει απλώς τον συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό.

Πολύ καλή η ιδέα σου. Μια μικρή ένσταση έχω μόνο στο

ΠαράθεσηΚαι γενικότερα ότι μπορεί, αποδεδειγμένα να βοηθήσει.

Πιστεύω ότι επειδή πολλά από τα συμπτώματα είναι υποκειμενικά π.χ. ενοχλήσεις και πόνος είναι δύσκολο να καταλήξεις σε απόδειξη ότι κάτι σε βοηθάει. Πρόσθεσε το ότι πρέπει να εφαρμόζεις κάτι για καιρό και συστηματικά για να είναι οι παρατηρήσεις σου βάσιμες και πρόσθεσε και το φαινόμενο placebo που πολύ συχνά με έκανε οτιδήποτε κι αν δοκίμαζα να νομίζω στην αρχή ότι με βοηθάει. Τέλος να σου πω ότι καθώς τα συμπτώματά μου εξελίσσονταν, πράγματα που παλαιότερα νόμιζα ότι με πείραζαν άρχισα να νοιώθω ότι πλέον με βοηθάνε. Οπότε κάτι μπορεί να σε βοηθάει ή το ίδιο πράγμα να σε ενοχλεί ανάλογα με το σε τι φάση βρίσκεσαι. Οπότε νομίζω είναι πολύ σημαντικός και ο βαθμός / ποσότητα στον οποίο κάνεις κάτι. Μπορεί σε δεδομένη ποσότητα να είναι ωφέλιμο ενώ σε μεγαλύτερη ή μικρότερη ποσότητα βλαβερό.

Μετά από αυτά, να πω τι παρατήρησα εγώ:

Μου είπε ένας γιατρός να αποφεύγω το αλκοόλ και τα καυτερά. Σίγουρα όσο έπαιρνα αντιβίωση δεν έπινα. Μετά την αντιβίωση και έχοντας ακόμα συμπτώματα, πρωτοήπια και είχα την εντύπωση αρχικά ότι με επηρέασε. Ήταν η ιδέα μου ή η προδιάθεση που είχα ότι θα με χαλάσει. Γενικά έκτοτε βγαίνω και πίνω αρκετά χωρίς να με επηρεάζει καθόλου. Άλλοι όμως νοιώθουν ότι τους βλάπτει. Ούτε τα καυτερά με επηρέασαν.

Ζεστά ή και καυτά μπάνια (sitz bath). Τα δοκίμασα και πίστευα ότι με χαλαρώνουν στην πυελική περιοχή και με βοηθάνε. Όμως είναι τραγικά βλαβερά για την γονιμότητα και τα έκοψα.

Κρύο: όσο τα συμπτώματά μου ήταν έντονα μου προκαλούσε πόνους, ενοχλήσεις και ειδικά συναίσθημα σαν κράμπα στον όρχι. Τώρα πλέον δεν με επηρρεάζει καθόλου.

Ρούχα - εσώρουχα: αποφεύγω σλιπάκια και στενά εσώρουχα. Φοράω μποξεράκια και συχνά καθόλου εσώρουχα (!) και πάντα φαρδιά παντελόνια ή φόρμες. Πιστευω με βοήθησε πολύ.

Τρέξιμο: όσο είχα έντονα συμπτώματα με ενοχλούσε. Ένοιωθα ότι κάτι πονεμένο εκεί μέσα ταρακουνάται. Όταν άρχισαν τα συμπτώματα να καταλαγιάζουν και έπαψε να με ενοχλεί του έδωσα και κατάλαβε και νομίζω με βοήθησε πολύ.

Γυμναστική: τα βάρη σε ασκήσεις που επιβαρύνουν τη μέση μου προκαλούν μικροσυμπτώματα ακόμα και τώρα. Όταν είχα πολλά συμπτώματα, οι κοιλιακοί, οι επικύψεις και ότι με έκανε να διπλώνω και να στριμώχνω την λεκάνη με ενοχλούσε.

Για τη στάση σώματος έχω πει ήδη πολλά σε αντίστοιχο topic.   

Γεια σου φίλε. Έχω διαβάσει για περιπτώσεις έντονων πόνων αλλά πρώτη φορά το ακούω ζωντανά. Εγώ είχα ήπιες ενοχλήσεις και παρόλα αυτά ήταν ψυχοφθόρο. Λυπάμαι γι αυτό που περνάς.

Παραπάνω παρέθεσα μερικά στοιχεία που γνωρίζουμε και κάποιες κατευθύνσεις στις οποίες έχει στραφεί η επιστήμη. Ακόμα είμαστε μακρυά από το να έχουμε καταλήξει στα πάντα σχετικά με αυτές τις παθήσεις. Κάθε άλλο. Αρκετά σημεία παραμένουν αινίγματα και οι απαντήσεις σε αυτά θεωρίες. Κάποιες  θεωρίες από αυτές δείχνουν να έχουν περισσότερη βάση από τα ευρήματα των ερευνών και κάποιες άλλες δεν έχουν παρά ελάχιστα έως ανύπαρκτα στοιχεία που να τις επιβεβαιώνουν. Η έρευνα λοιπόν δεν έχει δώσει απαντήσεις στα πάντα αλλά είναι αναγκαστικά ότι καλύτερο έχουμε προκειμένου να μην κάνουμε το ταξίδι της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων, ψάχνοντας να βρουμε τι μας συμβαίνει.

Μερικά από τα αινίγματα που προανέφερα είναι τα ακόλουθα:

-Γιατί τα μικρόβια σε κάποιους ανθρώπους προκαλούν οξεία μόλυνση που θεραπεύεται πλήρως (κατηγορία Ι) σε άλλους οξεία μόλυνση στην οποία θα ξανακυλάνε περιοδικά (κατηγορία ΙΙ) και σε άλλους δεν προκαλούν απολύτως τίποτα (υγιείς άνδρες με μικρόβια στις καλλιέργειες);

Μια πρόχειρη απάντηση-θεωρία που θα μπορούσα να δώσω εγώ, είναι πτώση του ανοσοποιητικού (το οποίο ως γνωστό μπορεί να προέλθει και από υπερβολικό στρες). [Βλέπω με ενδιαφέρον τους Wise και Anderson να συσχετίζουν εκδήλωση της Κατηγορίας Ι - Οξείας Βακτηριακής Προστατίτιδας με διαταραχές του ανοσοποιητικού.]

-Οι κατηγορίες Ι και ΙΙ οφείλονται σε  μικροβιακές αιτίες, όπως αποδυκνείεται από την αποτελεσματικότητα της αντιβίωσης σε αυτές τις περιπτώσεις. Αντίθετα στην κατηγορία ΙΙΙ η έλλειψη αποτελεσματικότητας της αντιβίωσης δείχνει ότι πιθανότατα οι αιτίες του προβλήματος δεν είναι μικροβιακές. Σε τι οφείλονται τότε τα συμπτώματα της κατηγορίας ΙΙΙ; 

-Σε τι οφείλονται τα αυξημένα πυοσφαίρια που εμφανίζονται σε ανυποψίαστους ασθενείς της κατηγορίας IV; Μήπως το γεγονός ότι οι άνδρες της κατηγορίας IV -δεδομένου ότι εμφανίζουν πυοσφαίρια αλλά όχι συμπτώματα- υποδηλώνει πως τελικά δεν υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ των πυοσφαιρίων που εμφανίζονται (τουλάχιστον στην κατηγορία ΙΙΙΑ) και των συμπτωμάτων της κατηγορίας ΙΙΙ;

Κλείνοντας αυτό το θέμα επί του παρόντος θα ήθελα να μοιραστώ ορισμένες σκέψεις:
Μιλάμε με συνασθενείς, σε αυτό το forum ή αλλού και  αναφερόμαστε γενικά σε "Προστατίτιδα" ή "Χρόνια Προστατίτιδα" από κεκτημένη ταχύτητα ή για ευκολία. Στον βαθμό όμως που η συζήτηση παύει να είναι μια καθημερινή κουβεντούλα αλλά γίνεται προκειμένου να βγάλουμε συμπεράσματα και να μιλήσουμε αναλυτικά η χρήση αυτών των όρων δεν βοηθάει. Υπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες  και πρέπει να ξεκαθαρίζουμε για ποιά από αυτές μιλάμε κάθε φορά, δεδομένου του ότι υπάρχουν τεράστιες διαφορές στο προφίλ συμπτωμάτων, στα ευρήματα, στις πιθανές αιτίες και στην ενδυκνειόμενη αντιμετώπιση αλλά και την αποτελεσματικότητα αυτής. Διαφορετικά διαιωνίζουμε ένα κομφούζιο δεκαετιών για το οποίο έγινε «αγώνας» προκειμένου να αρχίσει να ξεκαθαρίζει, συμβάλλουμε στη σύγχυση νέων ασθενών οι οποίοι δεν είναι ακόμα αρκετά πληροφορημένοι και πιθανά μπλεκόμαστε και οι ίδιοι.

Και εάν εμείς δικαιολογούμαστε επειδή είμαστε απλοί ασθενείς, ας πάμε στο θέμα των γιατρών.
Ο πρώτος γιατρός που άκουσε τα συμπτώματά μου, διέγνωσε «Χρόνια Προστατίτιδα» και μου συνταγογράφησε αντιβίωση. Γνωρίζοντας τώρα τα όσα γνωρίζω, κρίνω ότι δεν ήμουν από τους πολύ άτυχους. Οι πολύ άτυχοι ήταν άλλοι ομοιοπαθείς που μίλησα αργότερα και μου είπαν απλά ότι ο δικός τους γιατρός τους έβγαλε απλά τρελούς. Ας αναλύσω λίγο αυτές τις δύο περιπτώσεις.

Εάν ο γιατρός σας σας πει ότι έχετε "Προστατίτιδα" ή "Χρόνια Προστατίτιδα", η διάγνωση είναι ασαφής, ελλιπής και παλιοημερολογίτικη. Οφείλει να σας γνωστοποιήσει σε ποια κατηγορία ανήκετε και που το βασίζει. Όπως προείπα, οι τέσσερεις κατηγορίες έχουν τεράστιες διαφορές στο προφίλ συμπτωμάτων, στα ευρήματα, στις πιθανές αιτίες και στην ενδυκνειόμενη αντιμετώπιση αλλά και την αποτελεσματικότητα αυτής.

Εάν εμπίπτετε στην κατηγορία ΙΙΙ (Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους), που είναι και το πιθανότερο, τότε ακόμα και η ορολογία που χρησιμοποιεί ο γιατρός σας είναι προβληματική και ξεπερασμένη. Εάν ο γιατρός σας σας πει, όπως ο δικός μου, ότι αυτό σας το προκαλεί μικρόβιο και μάλιστα χωρίς καμία εξέταση προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι όντως βγάζετε κάποιο μικρόβιο,  σας αντιμετωπίζει βιαστικά και/ ή πιθανά είναι αδιάβαστος στην έρευνα που αφορά στη συγκεκριμένη πάθηση, κάτι που δυστυχώς μάλλον είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Το λέω χωρίς να θέλω να κάνω τον έξυπνο, πεπεισμένος από όσα πέρασα εγώ, τις αντιφάσεις που άκουσα μεταξύ γιατρών και διάβασα μεταξύ ουρολογικών ιστοτόπων αλλά και από την παρόμοια περιπέτεια δεκάδων ομοιοπαθών με τους οποίους έχω συζητήσει και οι οποίοι με όσους περισσότερους (μπερδεμένους) γιατρούς μιλούσανε τόσο περισσότερο μπερδεύοταν και οι ίδιοι αντί να καταλάβουν τι περίπου τους συμβαίνει. Πολλοί ασθενείς αναγκαστικά καταλήγουν να φτιάχνουν μια δική τους θεωρία για το τι ακριβώς τους συμβαίνει, κόβοντας και ράβοντας κομμάτια από διάφορα πράγματα  που διαβάσαν ή άκουσαν -συχνά αντικρουόμενα- και μερικά χωρίς καμία υποστήριξη από τα ευρήματα των ερευνών. Το κομφούζιο εν έτει 2012 καλά κρατεί.

Ας πάω στην άλλη κατηγορία. Από συζητήσεις μου με συνασθενείς έχω καταλήξει ότι η πιο λυπηρή κατηγορία αδιάβαστων γιατρών είναι αυτή που βγάζει τον ασθενή τρελό. Εάν κοιτάξετε παραπάνω τα παθολογικά ευρήματα της κατηγορίας ΙΙΙ θα δείτε ότι απλά...αυτά δεν υπάρχουν. H Stamey-Meares στις καλλιέργειες των περισσότερων ασθενών δεν θα εμφανίσει κάποιο μικρόβιο, αυξημένα πυοσφαίρια στην κατηγορία ΙΙΙΒ δεν θα εμφανιστούν, η δακτυλική εξέταση δεν θα δείξει κάποια ανωμαλία στον προστάτη γιατί δεν υπάρχει κάποια ανωμαλία στον προστάτη, οπότε το μόνο που υποδυκνύει ότι με αυτόν τον ασθενή κάτι πάει στραβά...είναι ο ισχυρισμός του ότι έχει συμπτώματα. Αν ο ουρολόγος δεν γνωρίζει τις σημαντικές αυτές ουρολογικές μελέτες, εάν ο ουρολόγος περιμένει να δει μικρόβια για να αποφανθεί για την αιτία του προβλήματος, εάν για τον ουρολόγο αυτόν μικρόβια="προστατίτιδα" και "όχι μικρόβια" = όχι "προστατίτιδα" αλλά "ψυχοπαθής ασθενής", εάν ο ουρολόγος δεν έχει ακούσει ποτέ του για την κατηγοριοποίηση, για τα ευρήματα σε αυτές, για την κατηγορία ΙΙΙ, για το σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους...τότε απλά θα σκεφτεί ότι έχει να κάνει με κάποιον τρελό και θα του συστήσει να πάρει ψυχοφάρμακα. Πραγματικά λυπηρό και ακατανόητο για ανθρώπους με πολλά έτη σπουδών που υποτίθεται πρέπει να είναι φιλομαθείς και ενημερωμένοι, ειδικά σε ότι αφορά τη δουλειά τους για την οποία μάλιστα πληρώνονται αδρά -ακριβώς γι'αυτό- για να μπορούν να πουν κάτι με ουσία στους ασθενείς.

Το να δώσεις 50 ή 80 ή 100 ευρώ σε έναν γιατρό για μια επίσκεψη μισής ώρας δεν είναι λίγα. Είναι τα χρήματα που κάποιοι από εμάς βγάζουν σε μία, δύο ή τρεις μέρες εργασίας. Αν σε αντιστάθμισμα ο γιατρός αυτός έχει απλά να σου προσφέρει μόνο ξεπερασμένες πληροφορίες ή να σε βγάλει τρελό απλά δεν τα αξίζει.

Υπάρχουν ουρολόγοι που είναι άριστοι ως χειρούργοι ή στην αντιμετώπιση άλλων ουρολογικών προβλημάτων αλλά ωστόσο δεν έχουν φροντίσει να ενημερωθούν επαρκώς σε αυτή τη πάθηση. Οι Wise και Anderson γράφουν "πολλοί γιατροί δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα ότι έχουν να κάνουν με έναν ασθενή της κατηγορίας ΙΙΙ γιατί γνωρίζουν ότι έχουν πολύ λίγα να του προσφέρουν. Αυτό συχνά οδηγεί τον ασθενή να νοιώσει ότι κανένας γιατρός δεν ασχολείται σοβαρά μαζί του και δεν του αφιερώνει χρόνο". Ο ίδιος ο Nickel γράφει ότι για πολλούς ουρολόγους ο ασθενής με αυτή τη πάθηση είναι ένας "μπελάς". Θα ήταν ίσως τίμιο για αυτούς τους γιατρούς -άπαξ και διαπιστώσουν ότι ο ασθενής που τους επισκέφτηκε δείχνει να είναι μια από τις περιπτώσεις αυτού του "μπελά"- να του πουν απλά ότι δεν εξειδικεύονται στο συγκεκριμένο πρόβλημα και να μην τον χρεώσουν. Δεν φαντάζομαι ότι θα το κάνει κάποιος, γιατί μπαίνει στη μέση το "εγώ" και σε κανέναν επαγγελματία δεν του αρέσει να παραδέχεται άγνοια...και βέβαια όλοι θέλουν έναν επιπλέον πελάτη.

Σίγουρα δεν περιμένω από έναν γιατρό να σου αναλύσει την ιστορία της προστατίτιδας όπως έκανα εγώ παραπάνω. Αν όμως είναι ενημερωμένος και τίμιος οφείλει κατ'αρχάς να προσπαθήσει να καταλάβει σε ποια κατηγορία ανήκεις. Αν ανήκεις στην κατηγορία Ι ή ΙΙ μπορεί να κάνει πολλά για να σε βοηθήσει αν είναι μεθοδικός. Αν ανήκεις στην κατηγορία ΙΙΙ που είναι και το πιθανότερο, οφείλει να σου πει ότι η ιατρική έχει κάποιες υποψίες αλλά τελικά δεν έχει καταλήξει με βεβαιότητα στο τι σου δημιουργεί το πρόβλημα. Να μην σε «καταδικάσει» λέγοντάς σου ότι πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό και ότι δεν θεραπεύεται απλά επειδή αυτός δεν γνωρίζει πως να σε βοηθήσει. Γιατί πολλοί ασθενείς επούλωσαν τα συμπτώματά τους με πειραματισμό και διάφορους τρόπους και είναι καλά ή σχεδόν καλά. Και πάνω απ'όλα να μην σε βγαλει τρελό. Χιλιάδες άτομα σε όλο το κόσμο έχουν τα συμπτώματα της κατηγορίας ΙΙΙ χωρίς κανένα παθολογικό εύρημα ή με αντικρουόμενα παθολογικά ευρήματα και η επιστήμη ασχολείται σοβαρά μαζί τους. Δεν πρόκειται για ομαδική παράκρουση. 

Το να λες σε κάποιον να μάθει να ζει με το πρόβλημα είναι εύκολο, αλλά αυτός ποτέ δεν θα το πράξει. Αν δεν ακούσει ο ασθενής την αλήθεια, αν δεν βγάλει μια άκρη, η φυσική του ανάγκη να καταλάβει τι του συμβαίνει και να βρει λύση στο πρόβλημά του θα τον οδηγήσει σε πολλές παρόμοιες επισκέψεις και πολλά πενηντάρικα ή ογδοντάρικα χωρίς αντίκρυσμα σε διάφορους γιατρούς και ίσως σε επιτήδειους. Το να γνωρίζει καλά ο ασθενής τα στοιχεία γι'αυτή την πάθηση μπορεί να τον στενοχωρήσει και να σε ρίξει στα μάτια του προσωρικά αλλά μακροχρόνια θα τον γλυτώσει από πολύ κόπο και έξοδα και θα σε θυμηθεί. Μέχρι να καταλήξει να μάθει από μόνος του για τις ιδιαιτερότητες της πάθησης θα είναι μια ζωντανή δυσφήμηση για τους γιατρούς αυτούς που του πήραν χρήματα χωρίς να του προσφέρουν κάτι σε βάθος χρόνου έστω κι αν αυτό μπορούσε απλά να είναι σωστή ενημέρωση.

Βρήκα στο αμερικάνικο www.chronicprostatitis.com την πολύ ενδιαφέρουσα μαρτυρία / περιγραφή  ενός ανθρώπου που πάσχει από την σπάνια Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα (κατηγορία ΙΙ). Την παραθέτω ως σημείο αναφοράς για τους φίλους εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία. Συγκρίνετε την περιγραφή του με την δική σας εμπειρία και κρίνετε κατά πόσο μοιάζει. Παραθέτω μια ελεύθερη μετάφρασή του κειμένου στα ελληνικά αλλά και το αυθεντικό κείμενο στα αγγλικά.

ΠαράθεσηΈχω Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα που αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με τα αντιβιωτικά...Ο γιατρός εξάγει προστατικό υγρό και κάνει καλλιέργειες για να προσδιορίσει το μικρόβιο και να συνταγογραφήσει την κατάλληλη αντιβίωση. Το μικρόβιο συστηματικά προκύπτει ότι είναι το E-coli.

Τα συμπτώματά μου συνήθως ξεκινάνε με αύξηση της συχνότητας ούρησης, κάψιμο και πόνο στην ούρηση και αποβολή πύου. Αλλά δεν νοιώθω άλλου είδους πόνο εκτός από αυτό και αυτό φεύγει συνήθως μετά από μερικές μέρες αντιβίωση. Συνεχίζω την αντιβίωση για 30 ημέρες το οποίο είναι διάστημα μακρά μεγαλύτερο του πόσο παίρνει για να εξαφανιστούν τα συμπτώματα. Γνωρίζω ότι θα ξανακυλήσω μέσα σε μια περίοδο συνήθως 6 με 12 μηνών. Αυτό πάει έτσι για περισσότερα από 30 χρόνια.

Η χειρότερή μου εμπειρία ήταν μερικά χρόνια πριν όταν αποφάσισα να υπομείνω τα συμπτώματα και να δω τι θα γίνει. Ο πόνος έγινε απελπιστικός, οι όρχεις φλεγμαίναν, ουρούσα αίμα και σήκωσα υψηλό πυρετό. Αλλά και αυτό ανταποκρίθηκε καλά στο ξεκίνημα της αντιβίωσης και έκτοτε δεν ξαναδοκίμασα να πειραματιστώ. Κατευθείαν μόλις ξεκινάνε τα συμπτώματα αρχίζω αντιβίωση.

Ξέρω ότι οι φίλοι με Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους θα χασκογελάνε με αυτά που περιγράφω και ξέρω ότι αυτοί είναι η πλειοψηφία. Δεν γνωρίζω τι περνάνε αυτοί αλλά -απ'αυτή τη πλευρά- ούτε αυτοί γνωρίζουν τι περνάω εγώ.

-Εσείς όταν παίρνετε αντιβίωση τα συμπτώματά σας άμεσα υποχωρούν μέχρι που σύντομα εκμηδενίζονται;
-Στη συνέχεια περνάτε κυκλικές περιόδους χωρίς κανένα σύμπτωμα για μήνες ολόκληρους;
-Βγάζετε πάντα μικρόβιο στις καλλιέργειες και συστηματικά αυτό είναι το ίδιο;
-Τα συμπτώματά σας έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με τσούξιμο και πόνο στην ούρηση;
-Εάν δεν πάρετε αντιβίωση τα συμπτώματά σας σιγά-σιγά κορυφώνονται μέχρι που γίνονται ανυπόφορα;

Εάν οι απαντήσεις σας στα παραπάνω είναι όχι, τότε μάλλον δεν πάσχετε από το ίδιο πράγμα με αυτό που πάσχει αυτός ο άνθρωπος...

Ακολουθεί το πρωτότυπο μήνυμα στα αγγλικά:

ΠαράθεσηI have chronic bacterial prostatitis that responds well to antibiotics. ... [T]he doctor will express some prostate fluid and run a culture to determine the bug and prescribe an appropriate antibiotic. My bug has consistently been shown to be E-coli.

That being said, my symptoms usually start with increased frequency of urination, burning and pain on urination, and pus discharge. But no pain other than that and it usually goes away after a few days on the antibiotics. I continue the antibiotics for 30 days which is well after the symptoms have disappeared. I can usually expect a relapse in 6 to 12 months. ... This has been going on for more than 30 years. .... My worst experience a number of years ago was when I thought I would tough it out and see what happened. The pain got excruciating, testicles inflamed, bloody discharge, high fever. But this responded well to antibiotics and I haven't tried to tough it out again after that experience. I know when it starts and go on antibiotics right away.

I know that guys who have chronic pelvic pain syndrome may scoff at what I say and I know that they are in the majority. I really don't know what they are going through but then, they don't know my experience either.

Σύμφωνα με τον Nickel πάντα, η πρώτη κατηγορία (Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα) δεν παρουσιάζει προβλήματα ούτε στην διάγνωσή της ούτε στην αντιμετώπισή της. Τα αντιβιωτικά είναι αποτελεσματικά ενώ εάν ο προστάτης λόγω πρηξίματος/φλεγμονής εμποδίζει την ούρηση χρειάζεται προσωρινα καθετήρας μέχρι να αποκατασταθεί το πρόβλημα. Η μόνη επιπλοκή είναι αν τυχόν δεν υπάρξει ανταπόκριση του ασθενούς στα αντιβιοτικά εντός 36-48 ωρών, θα πρέπει ο γιατρός να υποψιαστεί δημιουργία κύστης στον προστάτη, οπότε και εδώ έγκειται μία από τις λίγες χρησιμότητες του διορθικού υπέρηχου στην πάθησή μας, ώστε να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο. O Nickel ολοκληρώνει τις πολύ λίγες γραμμές που αφιερώνει σε αυτή τη κατηγορία λέγοντας: "Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι σπάνια, η διάγνωση είναι απλή και η θεραπεία αποτελεσματική. Λίγοι ασθενείς θα εξελιχθούν σε σύνδρομο χρόνιας προστατίτιδας."

Νομίζω ότι αυτή η κατηγορία δεν μας πολυαπασχολεί παρά μόνο εγκυκλοπαιδικά. Είναι μια μόλυνση που μπορεί να συνοδεύεται από πυρετούς και ρίγη και σύντομα περνάει με αντιβιωτικά. Προσοχή: εννοούμε περνάει πλήρως και δεν μιλάμε για μετριασμό των συμπτωμάτων. Αν κάποιος έπασχε κάποια στιγμή από αυτό, η ιατρική αντιμετώπιση τον θεραπεύει σύντομα και δεν θα είχε ανάγκη να κάνει έρευνα και να καταλήξει να διαβάζει αυτό το forum. Το μόνο ενδιαφέρον που παρουσιάζει για εμάς είναι η υπόθεση ότι εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά μπορεί να οδηγήσει κάποιο μικρό ποσοστό ασθενών σε χρόνια προστατίτιδα. Το να μην αντιμετωπιστεί σωστά, φαντάζομαι υπονοεί ολιγωρία στη διάρκεια και το είδος της αντιβίωσης. Σύμφωνα και με τους Wise και Anderson μια τέτοια ολιγωρία μπορεί να οδηγήσει κάποιους ασθενείς στο να εξελιχθούν στις σπάνιες περιπτώσεις Χρόνιας Μικροβιακής Προστατίτιδας -κατηγορία ΙΙ- με κύριο χαρακτηριστικό ουρολοιμώξεις ανά χρονικά διαστήματα, που σβήνουν για λίγο καιρό με την αντιβίωση.

Επίσης, όπως έχουμε ήδη συζητήσει σε αυτό το forum νεότερες θεωρίες υποψιάζονται ότι και σε κάποιους ασθενείς με Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους -κατηγορία ΙΙΙ- τα συμπτώματα μπορεί να πυροδοτηθούν από μια μικροβιακή "επίθεση" και να συνεχίσουν για αμφιλεγόμενους λόγους και μετά που αυτή έχει πάψει. Και αυτή την υπόθεση δεν την απορρίπτουν οι Wise και Anderson (την αναφέρουν μάλιστα στο βιβλίο τους) αλλά χωρίς να τη θεωρούν τον μοναδικό τρόπο πυροδότησης-έναρξης του προβλήματος. 

Αφήνουμε λοιπόν την κατηγορία Ι και προχωράμε στις κατηγορίες ΙΙ και ΙΙΙ που επαγωγικά απομένουν για όσους έχουμε τα γνωστά περίεργα συμπτώματα (ούτε η κατηγορία IV μας αφορά αφού οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία ούτε καν έχουν αντιληφθεί ότι κάτι συμβαίνει αφού δεν έχουν καθόλου συμπτώματα).

Σύμφωνα με τον Nickel πάντα, τα ευρήματα σε μια εξέταση/καλλιέργεια 4 δειγμάτων κατά Stamey-Meares  θα έχουν ως εξής στις περιπτώσεις ΙΙ και ΙΙΙ αντίστοιχα:

                                                      VB1     VB2     EPS   VB3
Κατηγορία ΙΙ     Πυοσφαίρια               -        +/-       +      +
                      Καλλιέργειες                 -        +/-       +      +

Κατηγορία ΙΙΙΑ  Πυοσφαίρια               -          -         +      +
                      Καλλιέργειες                 -          -         -       -

Κατηγορία ΙΙΙΒ  Πυοσφαίρια              -          -         -        -
                      Καλλιέργειες                 -          -         -       -

+ υποδηλώνει ευρήματα, - υποδηλώνει απουσία ευρημάτων,  +/-  υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν ευρήματα.

Υπενθυμίζεται ότι στη Meares-Stamey: VB1=δείγμα ούρων από την αρχή της ούρησης, VB2=δείγμα ούρων από το μέσον της ούρησης, EPS=προστατικό έκκριμα από μάλαξη του προστάτη, VB3=δείγμα ούρων μετά από τη μάλαξη του προστάτη.


Εναλλακτικά, σε μια εξέταση 2 δειγμάτων κατά Nickel τα ευρήματα θα εχουν ως εξής:

                                                      VB2     VB3       
Κατηγορία ΙΙ     Πυοσφαίρια              +/-     +             
                      Καλλιέργειες                +/-     +             

Κατηγορία ΙΙΙΑ  Πυοσφαίρια              -         +               
                      Καλλιέργειες                -         -               

Κατηγορία ΙΙΙΒ  Πυοσφαίρια              -          -                 
                      Καλλιέργειες                -          -               


Μερικές σημαντικές επισημάνσεις στα παραπάνω:


Στατιστικά και μόνο, βάση των όσων αναφέρθησαν, 95% από εμάς που έχουμε τα γνωστά περίεργα συμπτώματα και γράφουμε σε αυτό το forum, ανήκουμε στην κατηγορία ΙΙΙ, δηλαδή πάσχουμε από αυτό που ονομάζεται πλέον Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους (και όχι πλέον "προστατίτιδα"). Άλλοι εμπίπτουμε στη φλεγμονώδη του υποκατηγορία (ΙΙΙΑ) και άλλοι (οι περισσότεροι βάση των στοιχείων της μελέτης του 2003) στην μη φλεγμονώδη (ΙΙΙΒ)[/url]. Είναι ωστόσο τραγικά δύσκολο να αλλάξει μια ορολογία που έχει γίνει επί δεκαετίες καpαμέλα στα στόματα ασθενών και γιατρών (ειδικά όταν οι περισσότεροι είναι ανενημέρωτοι). Έτσι αναγκαστικά, είτε λόγω συνήθειας, είτε λόγω κεκτημένης ταχύτητας είτε για να αποφύγουν τις μακροσκελείς εξηγήσεις, ακόμα και άνθρωποι που γνωρίζουν τα παραπάνω αναφέρονται σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες ως "προστατίτιδα" και ξεμπερδεύουνε. Ακόμα και ο τίτλος αυτού του topic αν προσέξατε είναι "Κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας" 

Να θυμόμαστε ότι η κατηγορία ΙΙ αφορά μόνο το 5% ανθρώπων με παρεμφερή συμπτώματά, οπότε αυτό και μόνο πρέπει να σας κάνει σκεπτικούς πριν αποφανθείτε ότι ανήκετε σε αυτή τη κατηγορία. Σε αυτή τη κατηγορία αναφέρεται προφανώς ο Nickel όταν γραφει "Οι σπάνιες περιπτώσεις εξ΄αυτών [των ασθενών] θα έχουν ένα ιστορικό στο παρελθόν επαναλαμβανόμενων ουρολοιμόξεων με περιοδικούς παροξυσμούς των συμπτωμάτων που όμως σβήνουν με αντιβιοτική αγωγή".

Μερικοί ασθενείς επειδή εμφανίζουν μικρόβια σε καλλιέργειες, θεωρούν αυτομάτως ότι ανήκουν στην κατηγορία ΙΙ. Να θυμίσω εδώ ότι το βιβλίο του Nickel είναι γραμμένο το 2002 και η κατηγοριοποίηση του Εθνικού Οργανισμού υγείας έγινε το 1995. Ήδη από τότε, αλλά περισσότερο στα επόμενα χρόνια και κυρίως μετά την ουρολογική μελέτη του 2003, αμφισβητήθηκε κατά πόσον η εύρεση μικροβίων στις καλλιέργειες από μόνη της είναι σημαντικό εύρημα. Δεδομένου ότι βρέθηκε πως ακόμα και υγιείς άνθρωποι χωρίς κανένα σύμπτωμα βρέθηκαν να έχουν μικρόβια στις καλλιέργειες, μπορεί κάλλιστα ένας ασθενής ο οποίος ανήκει στην κατηγορία ΙΙΙ (δηλαδή τα συμπτώματα του τα προκαλεί οτιδήποτε τα προκαλεί και στους άλλους ασθενείς αυτής της κατηγορίας-θέλετε νευρομυϊκό θέμα, θέλετε μηχανική βλάβη του ουροποιητικού-ας μην μπούμε σε αυτή τη διαδικασία εδώ αφού ο σκοπός του post είναι άλλος) να εμφανίζει και αυτός μικρόβια στις καλλιέργειες, τα οποία όμως είναι πιθανά ένα τυχαίο εύρημα και δεν ευθύνονται αυτά για το πρόβλημά του. Επαναλαμβάνω ότι οι λίγοι ασθενείς που πραγματικά ανήκουν στην κατηγορία ΙΙ κάθε κάποιο χρονικό διάστημα εμφανίζουν συμπτώματα ουρολοίμωξης. Στις καλλιέργειες τότε εμφανίζεται συστηματικά ο ίδιος μικροοργανισμός και μια θεραπεία με αντιβίωση σβήνει τελείως τα συμπτώματα μέχρι να ξαναγίνει ο κύκλος.

Να θυμόμαστε τέλος βέβαια ότι η επιστήμη ακόμα δεν έχει κατανοήσει την πάθησή μας σε μεγάλο βαθμό και συνεπώς ολόκληρο αυτό το οικοδόμημα των κατηγοριών βασίζεται στην υποκειμενική κατανόηση που έχει η επιστήμη για την πάθησή μας, πατάει σε σαθρά θεμέλια και μπορεί κάποια στιγμή και πάλι να χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί.

Κλείνοντας αξίζει να σημειωθεί και πάλι πως η παρουσία φλεγμονής ή όχι στον προστάτη κρίνεται με βάση μικροβιολογική εξέταση των δειγμάτων για πυοσφαίρια και όχι με κάποιον άλλο τρόπο (προφανώς μου λέει η κοινή λογική γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος).

Αντιγράφω από το βιβλίο The Prostatitis Manual του Curtis Nickel 

Ποιος είναι ο ασθενής με προστατίτιδα;

Οι περισσότεροι γιατροί που κάνουν διάγνωση και κουράρουν ασθενείς με προστατίτιδα θα σου πουν ότι αυτοί οι ασθενείς είναι εύκολο να αναγνωριστούν αλλά δύσκολο να τους γίνει διάγνωση και κατηγοριοποίηση.

Οι γιατροί δεν έχουν καταρχάς πρόβλημα με τη διάγνωση στον ασθενή που καταφτάνει ως επείγον περιστατικό, με οξείς πόνους στο περίνεο και τη βουβωνική περιοχή, πυρετό και κρυάδες και ενοχλήσεις ή συμπτώματα απόφραξης στην ούρηση. Αυτή η σπανιότερη κατηγορία  ασθενών με «Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα» δεν θέτουν για τον γιατρό κάποιο διαγνωστικό ή θεραπευτικό δίλημμα.

Είναι η πλειοψηφία των ασθενών -εκείνη που παρουσιάζεται, με πόνους στη πυελική περιοχή και τα γεννητικά όργανα, συμπτώματα αποφρακτικής ούρησης και διάφορες σεξουαλικές δυσλειτουργίες-  που αποτελούν μια πρόκληση για τους γιατρούς. Οι σπάνιες περιπτώσεις εξ΄αυτών θα έχουν ένα ιστορικό στο παρελθόν επαναλαμβανόμενων ουρολοιμόξεων με περιοδικούς παροξυσμούς των συμπτωμάτων που όμως σβήνουν με αντιβιοτική αγωγή.

Κάποιοι από αυτούς τους ασθενείς παρουσιάζονται για πρώτη φορά αναφέροντας πρόσφατη εμφάνιση αυτού του συμπλέγματος συμπτωμάτων που όμως εξαλείφεται γρήγορα με κατάλληλη θεραπευτική αγωγή και δεν ξαναεμφανίζονται. Όμως οι περισσότεροι ασθενείς έχουν αντίθετα ένα μακρύ ιστορικό ταλαιπωρίας: πόνοι που δυναμώνουν και καταλαγιάζουν, ενοχλήσεις στην ούρηση, επίπονες και δύσκολες σεξουαλικές επαφές και μειωμένη ποιότητα ζωής.

Αν και προβλήματα του προστάτη όπως υπερπλασία κλπ. αφορούν άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας, τα συμπτώματα αυτά που θυμίζουν προστατίτιδα μπορούν να εμφανιστούν σε άνδρες κάθε ηλικίας από τον πολύ νέο μέχρι τον πολύ ηλικιωμένο.

Κατηγοριοποίηση των περιπτώσεων

Το 1978, ο Drach και οι συνεργάτες του κάναν κατηγοριοποίηση των περιπτώσεων ασθενών σε Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα και προστατοδυνία. Αυτή η κατηγοριοποίηση σήμερα ονομάζεται «κλασσική» κατηγοριοποίηση.

Στη δεκαετία του 90, ομάδα μελέτης του Εθνικού Οργανισμού Υγείας (National Institutes of Health) κατέληξε ότι ακόμα και αν τα συμπτώματα αυτά ξεκινάνε στον προστάτη, μέχρι την στιγμή που οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζονται, ο προστάτης ίσως να μην είναι το κύριο εμπλεκόμενο όργανο. Πολλοί πιστεύουν ότι το σύνδρομο προκαλείται από ένα νευρομυικό πρόβλημα στο περίνεο και το πυελικό έδαφος η από μια δυσλειτουργία του κατώτερου ουροποιητικού. Για τον λόγο αυτό θεωρήθηκε ότι δεν ήταν ορθό το να μπαίνει μια ετικέττα με την ονομασία προστατίτιδα ή προστατοδυνία που υποδηλώνει πρόβλημα του προστάτη σε  αυτούς τους ασθενείς. Από πολλούς πιστεύεται ότι αυτό το λάθος που γινότανε ως τότε, συνέβαλε στο κονφούζιο που υπήρξε σε αυτό το ιατρικό πεδίο στις τελευταίες δεκαετίες και στις πιθανά αναποτελεσματικές θεραπείες που είχαν ως επίκεντρο τον προστάτη.

Αποφασίστηκε από την ομάδα μελέτης του Εθνικού Οργανισμού Υγείας να αναπτυχθεί μια νέα κατηγοριοποίηση που θα ήταν καταλληλότερη για χρήση στην έρευνα αλλά και πρακτική για την εφαρμογή θεραπειών. Η νέα αυτή κατηγοριοποίηση έχει 4 κατηγορίες:

Κατηγορία Ι ή Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα ή οποία σχετίζεται με οξεία γενική μόλυνση του προστάτη αδένα.

Κατηγορία ΙΙ ή Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα ή οποία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις από τον ίδιο μικροοργανισμό.

Κατηγορία ΙΙΙ ή Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους (Chronic Pelvic Pain Syndrome – CPPS). Εδώ εντάσσονται πλέον οι παλαιότερες κατηγορίες που ονομάζονταν Χρόνια Μη Μικροβιακή Προστατίτιδα και Προστατοδυνία. Μια από τις συνθήκες βάση της οποίας ορίσθηκε ότι μπορεί ο γιατρός να προχωρήσει σε ταξινόμηση ενός ασθενούς σε αυτή τη κατηγορία, είναι τα συμπτώματα του να υπάρχουν για τουλάχιστον 3 μήνες [δεδομένου του επιθετικού προσδιορισμό "Χρόνιου"].

Αυτή η κατηγορία  χωρίζεται σε δύο επιπλέον υποκατηγορίες: 
-Κατηγορία ΙΙΙA: φλεγμονώδης CPPS και
-Κατηγορία ΙΙΙΒ Μη-φλεγμονώδης CPPS,
Η υποκατηγοριοποίηση αυτή γίνεται ανάλογα με τον αριθμό των πυοσφαίριων που βρίσκει ο μικροβιολόγος στα προστατικά εκκρίματα και υποδηλώνει παρουσία ή μη φλεγμονής.

Οι έρευνες έχουν υποδείξει ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 95% των ασθενων με διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας ανήκουν στην Κατηγορία ΙΙΙ.

Τέλος ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας περιέλαβε μια νέα και πολύ ενδιαφέρουσα κατηγορία:

Κατηγορία IV ή Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα. Οι ασθενείς αυτής της κατηγορίας δεν έχουν κανένα σύμπτωμα αλλά τυχαία (συνήθως λόγω εξετάσεων για άλλο πρόβλημα όπως ανεβασμένο PSA=προστατικά αντιγόνα) ανακαλύπτεται σημαντικός αριθμός πυοσφαιρίων στα προστατικά εκκρίμματα γεγονός που υποδηλώνει φλεγμονή.   

1312g από αυτά που λες και μόνο δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι μπορείς να καταταγείς ως περίπτωση χρόνιου πυελικού άλγους και ότι αυτό ευθύνεται για το πρόβλημά σου. Όχι ότι δεν μπορεί, αλλά για προβλήματα στύσης μπορεί να ευθύνονται πολλοί άλλοι παράγοντες που κατ'αρχάς θα πρέπει να τους θεωρήσεις πιο ύποπτους όπως π.χ. ορμονικά θέματα κ.ά. Και βέβαια ένα τεράστιο θέμα στην ανδρική σεξουαλικότητα είναι το ψυχολογικό το οποίο μπορεί να δημιουργεί ή τουλάχιστον να επιδεινώνει πολύ ένα πρόβλημα και δυστυχώς δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανεις σε μια πάθηση ή ανωμαλία σε τι βαθμό ευθύνεται η ψυχολογία ή όχι. Πάντως θα αναφερθώ κάποια στιγμή παραθέτοντας μια δική μου παλιά ιστορία, η οποία θα φανεί χρήσιμη σε πολλούς.

Ένας ανδρολόγος θα μπορούσε να σε κατευθύνει σε ένα τσεκ-απ ώστε να αποκλειστούν κατ'αρχάς κάποιες κατ'εξοχήν πιθανές σωματικές αιτίες.   

Όσον αφορά στο έντερο τι ακριβώς είναι αυτό και πως το σχετιζεις με το άλλο πρόβλημα;
χμμμ...άστο το βρήκα: http://www.medlook.net/article.asp?item_id=2417

Άλλη μια μυστηριώδης και ανεξήγητη πάθηση λοιπόν...Έχω ξαναγράψει πάντως κάπου -δεν θυμάμαι σε ποιο topic- ότι έχω μιλήσει με αρκετούς ομοιοπαθείς που παρουσιάζουν ταυτόχρονα προβλήματα στο έντερο όπως π.χ. σπαστική κολίτιδα κλπ.

Ούτε εγω βέβαια είμαι γιατρός αλλά στη θέση σου (για το πρόβλημα του εντέρου) θα πειραματιζόμουν να αλλάξω ριζικά την διατροφή μου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και να δω τα αποτελέσματα δεδομένου ότι η πάθηση μου ακούγεται σαν αλλεργική αντίδραση. Θα δοκίμαζα με τη σειρά διατροφή χωρίς καθόλου γλουτένη, χωρίς καθόλου γαλακτοκομικά και επίσης την "παλαιολιθική διατροφή" paleo-diet ή οποία κατά κάποιες μαρτυρίες έχει βοηθήσει δραστικά κάποιους ανθρώπους με προβλήματα υγείας. Δεδομένου όμως ότι έχω βγει εκτός θέματος forum και ότι για κάθε μια από αυτές θα βρεις ένα πόλεμο επιχειρημάτων υπέρ και κατά στο διαδίκτυο, δεν θα ήθελα να τις αναλύσω άλλο. Στα δίνω ως έναυσμα για πιθανό πειραματισμό. Θα βρεις άφθονη βιβλιογραφία στα αγγλικά.

Μια επίδειξη του πώς η σπονδυλική στήλη επηρεάζει το σώμα μας. Μετακινήστε το ποντίκι πάνω από τους 24 σπονδύλους στην ανθρώπινη σπονδυλική στήλη και δείτε τα μέρη που επηρεάζονται.

http://www.chiroone.net/why_chiropractic/index.html

Βρήκα ενδιαφέρουσες τις επιπλοκές που είδα να αναφέρονται από προβλήματα σε κάποιους από τους κατώτερους σπονδύλους: backaches (πόνοι στη μέση), prostate gland (προστάτης αδένας), difficult, painful or too frequent urination (δύσκολη, επίπονη ή πολύ συχνή ούρηση), sex organs, bladder problems (γεννητικά όργανα, προβλήματα με την ουροδόχο κύστη), leg cramps (κράμπες / πιασίματα στα πόδια), pain on sitting (πόνοι σε καθιστή θέση) 

Όλα τα παραπάνω είναι συμπτώματα που είχα εγώ ή έχω ακούσει να αναφέρονται από άλλους ομοιοπαθείς.

ΠαράθεσηΤο ιστορικό σου έχει αρκετές μοναδικές πτυχές (σε σχέση με δεκάδες ιστορικά που έχω διαβάσει και ακούσει).

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχω διαβάσει το ιστορικό ενός ανθρώπου στο αμερικάνικο www.chronicprostatitis.com που έχει κοινά σημεία με το δικό σου. Το ιστορικό αυτό είχε αναρτηθεί για να συγκρίνουν οι ασθενείς με την πάθησή μας τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ αυτών και ανθρώπων που έχουν πραγματικά χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα (μία σπάνια περίπτωση στην οποία επανειλημμένα έχω διαβάσει σε διάφορες πηγές να αναφέρεται πως μόνο 5% από εμάς τελικά ανήκει). Ίσως λοιπόν κι εσύ να ανήκεις σε αυτή τη κατηγορία. Έχω σκοπό κάποια στιγμή να αναρτήσω το συγκεκριμένο ιστορικό και εδώ μεταφρασμένο γιατί έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Άλλα συμπτώματα (εκτός από τις καλλιέργειες σπέρματος που δείχναν σταθερά e-coli) έχεις ή είχες;

Προς john kalam και άλλους: υπάρχει η δυνατότητα αποστολής προσωπικών μηνυμάτων και μέσω του forum, οπότε δεν χρειάζεται να ποστάρετε τις προσωπικές σας διευθύνσεις email αν δεν θέλετε

Γεια σου Βέρτη. Κατ'αρχάς περιττό να πω ότι χαίρομαι που ο εσύ ο ίδιος νοιώθεις ότι το αποτέλεσμα ήταν θετικό. Με μπερδεύει ωστόσο λίγο το ιστορικό σου. Είχες γράψει:

ΠαράθεσηΤην συγκεκριμένη τριετία έκανα θεραπείες με αντιβιώσεις (κυνολόνες, ενέσιμα και άλλα). Στην αρχή καθάριζα (προσωρινά) αλλά μετά επανερχόταν. Στο τέλος σταμάτησα να καθαρίζω μετά από 4 εβδομάδες θεραπείας με cipro.

Το ότι τότε "στην αρχή καθάριζες" πως το ξέρεις; Έκανες καλλιέργειες πριν και μετά την αντιβίωση; τι ακριβώς καλλιέργειες; και τι σου έδειχναν; ότι πριν την αντιβίωση είχες e-coli και μετά την αντιβίωση τίποτα;

Τώρα έγραψες:

ΠαράθεσηΕγώ ξέρω ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια καθάρισε το σπέρμα μου. Τώρα ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του.

. Τώρα είχες επαφή και η σύζυγός σου δεν κόλλησε όπως είχες γράψει ότι συνέβαινε παλαιότερα σε κάθε σας επαφή; πως όμως ξέρεις ότι δεν θα υποτροπιάσεις και πάλι σύντομα; (εννοείται το απεύχομαι).

Το ιστορικό σου έχει αρκετές μοναδικές πτυχές (σε σχέση με δεκάδες ιστορικά που έχω διαβάσει και ακούσει). Τέλος πάντων αν και πλέον εγώ έχω τελείως διαφορετική θεώρηση για την πάθηση, από αυτή στην οποία κινείσαι, απ'ότι θυμάμαι το θέμα που σε καίει είναι να κάνεις σύντομα παιδί. Σου εύχομαι ολόψυχα να γίνει η επιθυμία σου σύντομα πραγματικότητα.   

Παράθεσηδεν είναι στόχος μου να διαφημίσω κανέναν γιατρό, στόχος μου είναι να βοηθήσω συνανθρώπους που όπως και εγώ έχουν ένα γαμημένο βάρος να τους βασανίζει και να τους τρώει τα σωθικά.

...και καλά κάνεις. Και αυτός είναι ο στόχος όλων μας  Και προσωπικά επειδή έχω δει αρκετά πονηρά, αν έβλεπα ένα μήνυμα που περιγράφει θετική εξέλιξη μιας θεραπείας και κατέληγε να συστήσει δημόσια συγκεκριμένο γιατρό κατ'ευθείαν θα το αντιμετώπιζα με πολύ σκεπτικισμό.

aaa καλωσήρθες. Είμαι περίεργος να ακούσω τα αποτελέσματα από εσένα κι από άλλους που τυχόν θα δοκιμάσουν. Μην ξεχνάς ότι θέλει καιρό και κατάλληλη δοσολογία. Ένα κουτί δεν νομίζω ότι θα προλάβει να σου δώσει τυχόν αποτελέσματα. Το κύριο πρόβλημα με αυτά τα σκευάσματα από Αμερική είναι το μεταφορικό κόστος που βλέπω ότι εσένα σου πήγε 44% της τιμής του ίδιου του προϊόντος. Οπότε συμφέρει για αρχή να πάρεις μια σχετικά μεγάλη ποσότητα ώστε να σε φτάσει για την αρχική σου δοκιμή για κάποιους μήνες και να ρίξεις έτσι το ανά μονάδα μεταφορικό κόστος. Βέβαια Κουερσετίνη θα βρεις και σε διάφορα σκευάσματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, απλά το συγκεκριμένα έχουν φτιαχτεί με γνώμονα την πάθησή μας και ίσως είναι πιο αποτελεσματικά.

Κωστή σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν θα θελα όμως να παρεξηγηθώ. Έχω χάσει αρκετές ώρες να γράφω ότι έχω μάθει σε αυτό το forum και αυτό δεν το κάνω ούτε για να ικανοποιήσω το εγώ μου ούτε για να κάνω τον έξυπνο. Το βασικό μου κίνητρο είναι μοιραστώ τα όσα βρήκα και να γλυτώσω άλλους και ειδικά νέους ασθενείς από το χρόνο τον κόπο και τα έξοδα που έκανα εγώ μέχρι να τα βρω όλα αυτά...αλλά και από το ψυχολογικό βάρος του να μην ξέρουν τι τους γίνεται και να ακούν αντικρουόμενες μπούρδες. Θες επειδή μου αρέσει να το ψάχνω και να διαβάζω, θες επειδή μου αρέσει να ξετυλίγω το νήμα μεθοδικά, θες επειδή όταν ξεκίνησε σε εμένα η πάθηση με πήρε από κάτω και ένοιωθα έρμαιο μια αόρατης κακής δύναμης και ενός πεισματάρικου μικρόβιου που είχε αποφασίσει να φωλιάσει στον προστάτη μου και να μου καταστρέψει την ζωή. Δεν έχει σημασία. Πάντως όσο το έψαχνα και μάθαινα στοιχεία από αξιόπιστες πηγές, από τους πρωτοπόρους που μιλούσαν με αποδείξεις, τόσο λιγότερο ευάλωτος ένοιωθα στην πάθηση και στο τι λέει ο ένας και ο άλλος...πράγματα που αν τα ακούς χωρίς κάποιον γνώμονα να τα αξιολογήσεις, μπερδεύεσαι τόσο που μπορεί και να σαλτάρεις.

Το θέμα είναι ότι στην ουσία η γνώση αυτή ανήκει σε άλλους και εγώ απλά την παρουσιάζω. Και η γνώση και τα στοιχεία είναι η δύναμή μας, ώστε να μην πέφτουμε θύματα από τη μία επιτήδειων, από την άλλη χαζών και από την τρίτη γιατρών που ασκούν το λειτούργημά τους χωρίς αγάπη και δεν φροντίζουν οι ίδιοι να ενημερωθούν για το πως θα βοηθήσουν αποτελεσματικότερα τους ασθενείς. Προσωπικά αν δεν φρόντιζα ο ίδιος να ενημερωθώ για το τι λέει η έρευνα των πρωτοπόρων θα ήμουν ακόμα θύμα.

Δεν μπορεί γιατροί σήμερα να αντιμετωπίζουν άτομα με την πάθησή μας ως ψυχασθενείς επειδή τους βλέπουν να ισχυρίζονται συμπτώματα, χωρίς να έμφανίζουν κάποιο παθολογικό εύρημα στις καλλιέργειες ή αλλού. Τόσο αδιάβαστοι είναι αυτοί οι γιατροί; Ακόμα και η κλασσική θεώρηση 10 χρόνια πριν είχε μιλήσει για αυτά έστω και αν λανθασμένα το βάφτιζε "χρόνια μη μικροβιακή προστατίτιδα".

Δεν μπορεί ο ουρολόγος του ταμείου να μου κάνει διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας επειδή βλέπει αποτιτανιώσεις στον υπέρηχο κοιλίας, όταν άνθρωποι χωρίς κανένα πρόβλημα παρουσιάζουν το ίδιο εύρημα και δεύτερον δεν μπορεί να μου δίνει αντιβίωση στη τύχη για να αντιμετωπίσει ένα μικρόβιο που δεν έχει φροντίσει να διαπιστώσει ότι όντως υπάρχει (αλλά και που να υπάρχει η έρευνα έχει πει εδώ και 10 χρόνια ότι μάλλον δεν παίζει κάποιο ρόλο).

Δεν μπορεί ο Nickel να λέει ότι ο διορθικός δεν βοηθάει στην διάγνωση της πάθησής μας πέρα από το να δει κύστες και αποτιτανιώσεις και να διαβάζω να γράφει άτομο μη-γιατρός με περισπούδαστο ύφος δέκα διδακτορικών ότι "ο διορθικος υπερηχος ειναι η μοναδικη αξιοπιστη και αποδεκτη εξεταση απο ολο τον ιατρικο κοσμο, η οποια μπορει να διαγνωσει χρ. προστατιτιδα".  Πολύ περισσότερο δεν μπορεί γιατρός-καφετζού να βλέπει τον διορθικό μου και να μου κάνει όχι μόνο διάγνωση αλλά να μου λέει και....πόσο καιρό με έχει μολύνει το μικρόβιο (βρήκε επίσης ότι θα πάνε καλά τα οικονομικά μου, μεγάλη πόρτα θα διαβώ, λεφτά θα πάρω). Ούτε να λέει βάση δακτυλικής εξέτασης σε φίλο μου ξαφνικά ότι είναι σοβαρή περίπτωση γιατί...έχει σταφυλλόκοκο με μόνο εργαλείο...το δάχτυλό του, όταν για να το δουν αυτό οι γιατροί χρειάζεται να κάνουν καλλιέργειες...και εμείς να τα χάβουμε όλα αυτά. Το ξαναλέω: η γνώση είναι δύναμή μας.

Έχω αρκετές φορές αναφερθεί στην περίφημη ουρολογική μελέτη του 2003, της οποίας τα επαναστατικά πορίσματα ανέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την κλασσική ως τότε θεώρηση για το τι είναι και τι προκαλεί την χρόνια προστατίτιδα / χρόνιο πυελικό άλγος. Το κυριότερο και πιο εκπληκτικό πόρισμα ήταν πως ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα και υγιείς άνδρες βρέθηκαν να έμφανίζουν μικρόβια στις καλλιέργειες σε ίδια ποσοστά (περίπου 8% είχαν κάποιο ουροπαθογόνο ενώ περίπου 70% είχαν κάποιο μη ουροπαθογόνο ). Με άλλα λόγια ανατράπηκε ο παλαιότερος λογικός συσχετισμός μικρόβια = χρόνια προστατίτιδα.

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει ολόκληρη την μελέτη στα αγγλικά, μπορεί να την βρει στο site του αμερικάνικου Journal of Urology της Αμερικάνικης Ουρολογικής Εταιρείας. Ο τίτλος είναι "LEUKOCYTES AND BACTERIA IN MEN WITH CHRONIC PROSTATITIS / CHRONIC PELVIC PAIN SYNDROME COMPARED TO ASYMPTOMATIC CONTROLS" (Λευκοκύτταρα και βακτήρια σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα / συνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους σε σύγκριση με ασυμπτωματική ομάδα ελέγχου). Η μελέτη έγινε με τη συνεργασία των ουρολογικών τμημάτων του πανεπιστημίου Queen, του νοσοκομείου Kingston, του πανεπιστημίου του Maryland, του πανεπιστημίου Northwestern και του πανεπιστημίου της Pennsylvania (ΗΠΑ και Καναδάς).

Για να την κατεβάσει κανείς σε μορφή PDF θα πρέπει να την αγοράσει, όπως και οποιοδήποτε άλλο άρθρο, έναντι $30 (αυτή τη στιγμή). Διαφορετικά μπορεί να δει μια σύντομη περίληψη. Προσωπικά την έχω αγοράσει και θα ήθελα να παραθέσω εδώ μερικά βασικά σημεία. Κατ'αρχάς το πιο σημαντικό, ο πίνακας με τις συχνότητες που εμφανίστηκαν συγκεκριμένα βακτήρια στις καλλιέργειες ανδρών με προστατίτιδα και σε υγιείς άνδρες. Οι καλλιέργεις έγιναν σε 4 δείγματα κατά Stamey-Meares (προστατικό υγρό και 3 δείγματα ούρων) συν σπέρμα για 5 ημέρες.Όπως βλέπετε οι διαφορές στατιστικά είναι μη σημαντικές και σημαίνουν ότι η παρουσία τέτοιων βακτηριδίων από μόνη της δεν επαρκεί για να εξηγήσει τα συμπτώματα  χρόνιας προστατίτιδας / χρόνιου πυελικού άλγους.

                                                    ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΣΘΕΝΩΝ                            ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΥΓΙΩΝ

ΟΥΡΟΠΑΘΟΓΟΝΑ                         
Escherichia coli                                                1,5%                                                       2,5%
Klebsiella                                                         0,4%                                                       0,0%
Pseudomonas                                                 0,2%                                                        1,7%
Proteus 1                                                        0,2%                                                        0,8%
Staphylococcus aureus                                   1,1%                                                        0,8%
Enterococcus faecalis                                     4,5%                                                        2,5%
ΣΥΝΟΛΟ ΟΥΡΟΠΑΘΟΓΟΝΩΝ                      8,0%                                                       8,3%

ΜΗ ΟΥΡΟΠΑΘΟΓΟΝΑ
Staphylococcus epidermidis                           13,6%                                                       14,1%
Staphylococcus άλλος                                    36,1%                                                       34,7% 
Streptococcus viridans                                     9,1%                                                         9,9%
Staphylococcus hemolyticus                             5,6%                                                        4,1%
Streptococcus άλλος                                         9,9%                                                       16,5%
Corynebacterium                                             20,7%                                                       32,3%
Άλλο                                                                13,0%                                                       9,9%
ΣΥΝΟΛΟ ΜΗ ΟΥΡΟΠΑΘΟΓΟΝΩΝ                 66,5%                                                   73,6%

ΣΥΝΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΒΑΚΤΗΡΙΟΥ (ΟΥΡΟ-   
ΠΑΘΟΓΟΝΟΥ ή ΜΗ)                                      70,0%                                                   76,0%


Δεύτερον, σχετικά με τα λευκοκύτταρα που υποψιάζουν για την παρουσία φλεγμονής: βρέθηκε στατιστικά σημαντικός μεγαλύτερος αριθμός στα δείγματα Stamey-Meares ασθενών με συμπτώματα έναντι υγιών ασθενών, αλλά όχι στα δείγματα σπέρματος. Ωστόσο και δεδομένου ότι η ιατρική δεν έχει σαφές όριο για το πόσα λευκοκύτταρα ανά οπτικό πεδίο συνιστούν φλεγμονή, χρησιμοποιώντας το σύνηθες όριο των 5 κυττάρων για την ανακήρυξη ύπαρξης φλεγμονής, 50% των ασθενών και 40% των υγιών θα χαρακτηρίζονταν ως έχοντες φλεγμονή. Αλλάζοντας το όριο σε ένα πιο αυστηρό 10 κύτταρα, τα ποσοστά θα άλλαζαν σε 32% των ασθενών και 20% των υγιών. Το συμπέρασμα είναι ότι τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας / χρόνιου πυελικού άλγους στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα συνοδεύονται από μικροβιολογικά ευρήματα φλεγμονής.