Να κλείσω με τα 'μικροβιολογικά', γιατί βέβαια δεν είναι οι μόνες εξετάσεις που πρέπει να κάνουν οι ασθενείς με χρόνιο πυελικό άλγος.
Έχουν όμως τεθεί ως ερωτήματα στο φόρουμ, οπότε οι δικές μου απαντήσεις:

'Καλά' και 'κακά' εργαστήρια
Τώρα... τι ψάχνεις. Εδώ υπάρχουν δύο 'σχολές' γιατρών. Αυτοί που συνιστούν τα πιο μεγάλα και γνωστά ως 'πιο αξιόπιστα' ενώ άλλοι έχουν 'γνωστούς' ή 'δικούς' τους κλπ. Πιστοποίηση επίσης, καλό είναι να υπάρχει, δε νομίζω ότι υπάρχουν πια εργαστήρια χωρίς πιστοποίηση. Η πιστοποίηση όμως από μόνη της δεν εγγυάται ότι ένα εργαστήριο είναι 'καλό'. Μεγάλο ρόλο παίζει η εμπειρία και η γνώση του μικροβιολόγου. Επίσης κάποιοι ουρολόγοι δίνουν υπερβολική έμφαση σε εξετάσεις PCR, ως 'πιο σύγχρονες' σε 'σύγχρονα εργαστήρια' κλπ. Καλά είναι αυτά, η δική μου παρατήρηση είναι:

- Διαγνώσεις δε δεχόμαστε από μικροβιολόγους. Για παράδειγμα μια κοπελιά που ξόδεψε πολλά για να ανοίξει εργαστήριο με πανάκριβα μηχανήματα μπορεί να μας πει ότι  έχουμε 'χρόνια λοίμωξη' και 'πυελικό άλγος' επειδή βρέθηκε κάποιο μικρόβιο στο δείγμα μας. Τα έχω ακούσει και εγώ αυτά. Διαγνώσεις (σωστές ή λάθος) δεχόμαστε από τους θεράποντες γιατρούς. Όχι από μικροβιολόγους.

Μικροβιολογικές εξετάσεις συντρόφου
Οι μικροβιολογικές εξετάσεις της συντρόφου καλό είναι να λαμβάνονται υπόψη, όταν:
- Υπάρχει κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα στη σύντροφο (πχ χλαμύδια, ουρεόπλασμα κλπ)
- Υπάρχει κάποιο πιθανώς τοξικό μικρόβιο σε ανάπτυξη στη σύντροφο, πχ ecoli κλπ. ώστε να της δημιουργήσει κολπίτιδα ή ουρολοίμωξη.

- Όπως η ουρήθρα μας, έτσι και ο κόλπος των συντρόφων μας δεν είναι αποστειρωμένα. Δε σημαίνει λοιπόν ότι επειδή βρέθηκε ένας εντερόκοκκος στον κόλπο της συντρόφου μας, χωρίς αυτή να αντιμετωπίζει κάποια λοίμωξη, βρήκαμε και την αιτία του πυελικού μας άλγους...
Με την ευκαιρία: Όταν αντιμετωπίζουμε ένα ουρολογικό πρόβλημα, το οτιδήποτε, πρέπει να το λέμε στη σύντροφο και όχι να το κρύβουμε. Από την πλευρά της και η σύντροφος πρέπει να κάνει εξετάσεις (καλλιέργειες κολπικού τραχηλικού κλπ) ώστε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να εντοπίζεται και να αντιμετωπίζεται έγκαιρα. Καλό είναι επίσης, όσοι δεν έχουν ακόμα παιδιά και θέλουν να αποκτήσουν, να έχουν μια εικόνα για τη γονιμότητα τους (σπερμοδιάγραμμα) και  μια εικόνα για τη γονιμότητα της συντρόφου (κλινική εξέταση από γυναικολόγο).

Επανέλεγχος πρέπει να γίνεται και αν ναι πότε;
- Αν είχα μια 'στείρα' καλλιέργεια Stamey, δε θα έκανα επανέλεγχο. Ανεξάρτητα από το αν πήρα αντιβιοτικά ή όχι. Τα αντιβιοτικά τα πήρα 'δοκιμαστικά' για να δω αν περάσαν τα συμπτώματα. Αν δεν περάσαν τα συμπτώματα ψάχνω αλλού, άλλες αιτίες πυελικού άλγους. Βεβαίως δεν 'απαγορεύεται' να κάνει κανείς επανέλεγχο.
- Αν είχα μια 'θετική' καλλιέργεια Stamey, θα έκανα επανέλεγχο (πάλι Stamey) μετά την αντιβίωση.
- Οι γιατροί που υποτίθεται ότι ξέρουν, λένε ότι ο επανέλεγχος πρέπει να γίνεται μετά από ένα μήνα τουλάχιστον μετά την αντιβίωση, ώστε να προλάβει να αναπτυχθεί κάποιο μικρόβιο, αν υπάρχει.

Αν ξαναβρώ μικρόβιο;
- Εδώ η απάντηση δε μπορεί να είναι απόλυτη, όπως 'ξαναπάρε αντιβίωση' ή 'μην ξαναπάρεις αντιβίωση'. Αν βρεθεί το ίδιο μικρόβιο, πιθανώς να χρειαστεί πάλι αντιμετώπιση με διαφορετικό αντιβιοτικό. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί με το γιατρό. Ο γιατρός θα εκτιμήσει την κατάσταση, το μικροβιολογικό φορτίο, το αντιβιόγραμμα, πόσες φορές, πόσα αντιβιοτικά, ποια αντιβιοτικά και για πόσο καιρό τα έχει πάρει ο ασθενής στο παρελθόν. Ο γιατρός θα πρέπει να είναι προσεκτικός, ώστε να μην επιβαρύνει τον ασθενή με υπερβολική αντιβίωση, γιατί υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία του. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά δε θυμάμαι πολλά ιστορικά εδώ στο φόρουμ όπου στον επανέλεγχο (Stamey Mears)  ξαναβρέθηκε μικρόβιο. Νομίζω δηλαδή, ότι τις περισσότερες φορές, η προστατίτιδα αντιμετωπίζεται καλά με τα αντιβιοτικά.

- Πιο σωστά, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, η πιθανή προστατίτιδα, αφού η εύρεση μικροβίων στο προστατικό υγρό δε συνεπάγεται κατά ανάγκη και τη φλεγμονή του προστάτη.
- Βεβαίως υπάρχουν και δύσκολες περιπτώσεις. Για παράδειγμα μεγάλοι άνθρωποι (σε ηλικία), μεγάλοι προστάτες (πιθανώς συνυπάρχει και υπερπλασία λόγω ηλικίας) μεγάλες αποτιτανώσεις ή προστατόλιθοι (πάλι η ηλικία παίζει ρόλο) ή άλλες συνυπάρχουσες ουρολογικές παθήσεις κλπ.
- Το θέμα μου όμως δεν απευθύνεται τόσο σε ηλικιωμένους, όσο σε νέους ή μέσης ηλικίας ανθρώπους, 20, 30, 40, 50 χρονών με συμπτωματολογία πυελικού άλγους.

Λένε πολλοί γιατροί ότι 'δε χρειάζεται η stamey – mears γιατί αν υπάρχει μικρόβιο θα το δείξει η καλλιέργεια σπέρματος'.
Η άποψη αυτή των γιατρών είναι λάθος, και είναι άλλη μια απόδειξη ότι

δεν γίνονται οι εξετάσεις που πρέπει να γίνουν

Προσέξτε τα αποτελέσματα μιας ουρολογικής μελέτης: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18341719
Η μελέτη έχει σκοπό την αξιολόγηση της διαγνωστικής ακρίβειας της καλλιέργειας σπέρματος και ούρων στη διάγνωση της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας.
Σε 70 άνδρες με συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας και σε 17 ασυμπτωματικούς έγιναν καλλιέργειες ούρων, σπέρματος, και Stamey Mears.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
Το τεστ Meares και Stamey ήταν θετικό σε 69 (79%) ασθενείς. Η καλλιέργεια σπέρματος είχε ευαισθησία 45% και ειδικότητα 94%. Ο λόγος πιθανότητας που σχετίζεται με θετική καλλιέργεια σπέρματος ήταν 8,1 (διάστημα εμπιστοσύνης 95% (CI) 1,2 έως 55,3). ο λόγος πιθανότητας που σχετίζεται με αρνητική καλλιέργεια σπέρματος ήταν 0,6 (95% CI 0,5 έως 0,7). Η καλλιέργεια ούρων είχε ευαισθησία 4% και ειδικότητα 100%. Ο λόγος πιθανότητας μιας θετικής καλλιέργειας ούρων ήταν το άπειρο και η αρνητική καλλιέργεια ούρων ήταν 0,96 (95% CI 0.9 έως 1).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Ενώ μια θετική καλλιέργεια σπέρματος σε έναν συμπτωματικό ασθενή μπορεί να είναι αρκετή για να επιλέξει και να ξεκινήσει αντιβιοτική θεραπεία κατά της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας, μια αρνητική καλλιέργεια δεν αποκλείει την κατάσταση. Το τεστ Meares και Stamey παραμένει σημαντικό για τη διάγνωση της CBP στην πράξη.
Η μελέτη παρουσιάζεται καλύτερα εδώ http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1677-55382008000100006 και έχουν ενδιαφέρον κάποια στατιστικά στοιχεία, όπως:

- Στο 95,7% των συμπτωματικών βρέθηκε μικρόβιο, δηλ. είχαν θετική καλλιέργεια stamey
- Στο 88.2% των ασυμπτωματικών δε βρέθηκε μικρόβιο, δηλ. είχαν αρνητική καλλιέργεια stamey

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν μια ξεκάθαρη σχέση μεταξύ μικροβίων που ανιχνεύονται και συμπτωμάτων χρόνιας προστατίτιδας. Το επισημαίνω, γιατί στο διαδίκτυο κυκλοφορεί παραπληροφόρηση, ότι δήθεν 'δε χρειάζονται εξετάσεις' και ότι 'τα μικρόβια αποσυνδέονται με την πάθηση'. Προσοχή λοιπόν και ειδικά οι νέοι ασθενείς: Εξετάσεις χρειάζονται, και μάλιστα οι σωστές.

- Από τους 69 συμπτωματικούς που βρέθηκαν με μικρόβιο στη Stamey-Mears, οι 38 βρέθηκαν χωρίς μικρόβιο στη σπέρματος.

Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι η σπέρματος δεν αρκεί και πρέπει να γίνεται η Stamey. Το επισημαίνω, και πάλι, κόντρα στην παραπληροφόρηση της πλειοψηφίας των γιατρών αυτή τη φορά, ότι δήθεν η σπέρματος αρκεί.

Συνέχεια με τις μικροβιολογικές εξετάσεις, μερικές παρατηρήσεις ακόμα που ίσως φανούν χρήσιμες και απαντούν σε ερωτήματα που έχουν τεθεί:

- Ποιος έχει 'χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα';
- Αυτός που θα του βρεθεί ουροπαθογόνο μικρόβιο σε μεγάλη ανάπτυξη στο προστατικό υγρό.

- Τι θα πει 'χρόνια';
- 'Χρόνια' θα πει να δίνει συμπτώματα από 3 μήνες και πάνω.

- Είναι δυνατό η εξέταση να προσδιορίσει πότε μπήκε ένα μικρόβιο στον προστάτη;
- Όχι. Ωστόσο, ένα τοξικό μικρόβιο, μπορεί να κάνει συμπτώματα και πριν μπει στον προστάτη, πχ ουρηθρίτιδα.

- Είναι δυνατό η εξέταση να προσδιορίσει την τοξικότητα ενός μικροβίου;
- Όχι.

- Είναι δυνατό η εξέταση να εντοπίσει μικρόβιο σε μεγάλη ανάπτυξη;
- Ναι. Μικρόβια σε μεγάλη ανάπτυξη, συνήθως εντοπίζονται. Και τα πυοσφαίρια επίσης. Εδώ όμως προσοχή, γιατί αν παρατηρήσετε στο δεύτερο βίντεο του ΙΜΟΠ που παρατίθεται στο πρώτο ποστ του θέματος, γίνεται αναφορά στο σωστό τρόπο υπολογισμού των πυοσφαιρίων και στη βαρύτητα που πρέπει να δίνεται στα αυξημένα πυοσφαίρια.

- Μπορεί ένα μικρόβιο που βρίσκεται σε μικρή ανάπτυξη να μην ανιχνευθεί από τις συνήθεις διαγνωστικές μεθόδους (καλλιέργειες);
- Ναι μπορεί. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί είναι σε πολύ μικρή ποσότητα στον προστάτη, είτε γιατί δε 'βγήκε' στο δείγμα, είτε γιατί βγήκε αλλά είναι σε πολύ μικρή (μη 'καλλιεργήσιμη') ποσότητα.

- Μικρόβια σε 'μικρή ανάπτυξη' είναι ακίνδυνα; Μόνο αυτά που βρίσκονται 'σε μεγάλη ανάπτυξη' είναι υπολογίσιμα;
- Όχι. Πιθανώς και μικρόβια που βρίσκονται σε μικρότερη ανάπτυξη ή δεν ανιχνεύονται, να συμβάλουν σε μια φλεγμονή. Για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας συνιστά 'δοκιμαστική' αντιβίωση.

- Αν δε βρεθεί μικρόβιο, παίρνω αντιβιοτικά;
- Θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και τα αποτελέσματα της εξέτασης σπέρματος (βλ. προηγούμενο post) και ο αριθμός των πυοσφαιρίων. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας Ουρολογίας συνιστά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση 'δοκιμαστική' αντιβίωση 15 ημερών (κινολόνη) και αν τα συμπτώματα φαίνεται να υποχωρούν, συνέχεια της αντιβίωσης για άλλες 15 ημέρες.

- Δηλαδή η αντιβίωση χρησιμοποιείται 'διαγνωστικά';
- Δυστυχώς ναι...

- Αν δε βρέθηκε μικρόβιο και τα συμπτώματα υποχώρησαν με την αντιβίωση, αυτό σημαίνει ότι οπωσδήποτε υπήρχε κάποιο μικρόβιο που τα προκαλούσε;
- Όχι. Είναι πολύ πιθανό η αντιφλεγμονώδης δράση του αντιβιοτικού να περιόρισε τα συμπτώματα που οφείλονται σε μη μικροβιακά αίτια. 

- Υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω τη δοκιμαστική αντιβίωση;
- Υπάρχει αλλά είναι σπάνια. Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα και αν δε βρεθεί μικρόβιο στο προστατικό υγρό, όλο και κάποιο μικρόβιο θα βρεθεί στη σπέρματος (πιθανά από την ουρήθρα), ίσως αυξημένα πυοσφαίρια, ίσως κάποιος άλλος δείκτης, ή ίσως ο ασθενής ή ο γιατρός να θέλουν με τη 'δοκιμαστική' αντιβίωση να αποκλείσουν το ενδεχόμενο μικροβιακής προστατίτιδας. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί ουρολόγοι δίνουν αντιβιοτικά χωρίς καλλιέργειες.

- Αν βρεθεί ουροπαθογόνο σε ανάπτυξη για πόσο χρόνο παίρνω αντιβίωση;
- Για τη χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα προβλέπεται ΣΥΝΟΛΙΚΗ αντιβίωση 1-2 μήνες το πολύ. Όχι παραπάνω. Η επιλογή των αντιβιοτικών γίνεται βάσει αντιβιογράμματος, συνυπολογίζοντας όμως και την κλινική εμπειρία του γιατρού σε τέτοια θέματα. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ η χρονική διάρκεια της αντιβίωσης δεν πρέπει να υπερβεί το διάστημα αυτό. Πολλοί γιατροί, δικαιολογημένα, περιορίζονται στον ένα μήνα αντιβίωσης (κινολόνη μόνο). Δεν είναι λάθος, υπάρχουν περιστατικά βλαβερών επιπτώσεων από αντιβιοτικά και πολλοί γιατροί φοβούνται. Η αντιβίωση πρέπει να δίνεται ΠΑΝΤΑ με συνταγή και παρακολούθηση γιατρού.

- Η χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα δε θεραπεύεται;
- Η χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα συνήθως θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Αρκεί να μη γίνει πολύ χρόνια και πολύ μικροβιακή. Αρκεί δηλαδή ο ασθενής να επισκεφτεί έγκαιρα το γιατρό, να κάνει έγκαιρα τις εξετάσεις που πρέπει και να πάρει έγκαιρα τη θεραπεία που πρέπει. Πολύ σημαντικός ο ρόλος του γιατρού εδώ, ειδικά του γιατρού που θα ασχοληθεί την πρώτη φορά. Δυστυχώς τόσο οι λάθος εξετάσεις, όσο και οι κακές διαγνώσεις και οι κακές αρχικές θεραπείες, φαίνεται να οδηγούν σε χρόνιες καταστάσεις. Οι ασθενείς με την παθολογία 'υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις' ανήκουν στο σύνολο των ασθενών με χρόνια προστατίτιδα ως υποσύνολο και έχουν μια ξεχωριστή παθολογία. Αναφέρω την παθολογία αυτή σε προηγούμενο ποστ παραπάνω. Οι ασθενείς αυτοί αποτελούν στατιστικά περίπου το 5% των συνολικών περιπτώσεων χρόνιας προστατίτιδας / χρόνιου πυελικού άλγους. Στις περιπτώσεις αυτές, η οριστική θεραπεία φαίνεται να είναι δύσκολη.

- Η αντιβίωση που προβλέπουν οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι 'λίγη' και 'η ελάχιστη'; Ο προστάτης για να 'καθαρίσει' και να 'αποστειρωθεί' θέλει 'μήνες αντιβίωσης', ή 'δύο και τρία αντιβιοτικά μαζί', ή 'αντιβιοτικά και μαλάξεις μαζί', ή 'ενέσεις με αντιβιοτικά' κλπ;
- Η αντιβίωση που προβλέπουν οι κατευθυντήριες οδηγίες δεν είναι ούτε 'λίγη', ούτε 'η βασική' ούτε 'η ελάχιστη'. Μιλάμε για 6-8 εβδομάδες αντιβίωση. Καθόλου μικρό χρονικό διάστημα, αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τους κινδύνους από τα αντιβιοτικά. Η αντιβίωση δεν συνεχίζεται παραπάνω όχι μόνο για λόγους προστασίας του ασθενή, αλλά και επειδή δε φαίνεται παραπάνω να έχει αποτέλεσμα.

- Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας υποστηρίζει ότι οι προστάτες μας είναι ή πρέπει να είναι αποστειρωμένοι και ότι η εύρεση ενός μικροβίου σημαίνει οπωσδήποτε χρόνια μικροβιακή προστατίτιδα;
- Δε νομίζω. Για το λόγο αυτό αποφαίνεται σε μικροβιακή προστατίτιδα μόνο όταν το μικρόβιο βρίσκεται σε μεγάλη ανάπτυξη και βρίσκονται πολλά πυοσφαίρια. Προσωπικά δεν έχω διαβάσει πουθενά στις κατευθυντήριες οδηγίες προς τους γιατρούς για 'αποστείρωση' προστάτη.

- PCR (μοριακές) εξετάσεις πρέπει να γίνονται;
- Δεν 'πρέπει', αλλά γνώμη αρκετών γιατρών είναι να γίνονται και αυτές γιατί μπορεί να ανιχνεύσουν με μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας μικροοργανισμούς όπως τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα και το ουρεόπλασμα. PCR γίνονται πλέον από τα σύγχρονα διαγνωστικά κέντρα και για ανίχνευση τριχομονάδων και διαφόρων ιών και μάλιστα με διάφορα 'πακέτα προσφορών' από όσο γνωρίζω. Περισσότερο χρησιμοποιούνται για διερεύνηση υπογονιμότητας σε ζευγάρια που έχουν τέτοιο πρόβλημα, παρά για τη διάγνωση της προστατίτιδας. Εδώ απλώς να παρατηρήσω ότι:
- Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας ΔΕΝ θεωρεί αυτές τις εξετάσεις απαραίτητες, ούτε καθοριστικές για τη διάγνωση της Χρόνιας Μικροβιακής Προστατίτιδας.
- Η ύπαρξη ενός παθογόνου μικροοργανισμού δε συνεπάγεται απαραίτητα και λοίμωξη ή φλεγμονή. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να αποκλειστεί η λοίμωξη ή φλεγμονή εξαιτίας του, οπότε καλό είναι να γίνονται.
- Τέτοιοι μικροοργανισμοί έχουν βρεθεί στους προστάτες πολλών ανδρών χωρίς συμπτώματα πυελικού άλγους. Αυτό βέβαια δεν τα αποκλείει ως αιτία, ούτε τα 'αποσυνδέει' (προσοχή στη γενίκευση και στην παραπληροφόρηση) από άλλες περιπτώσεις, αφού υπάρχουν μελέτες, πρόσφατες, που συνδέουν το πυελικό άλγος σε κάποιους άνδρες με την εύρεση τέτοιων μικροοργανισμών: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25733268
- Η κλινική εμπειρία πολλών γιατρών, guidelines και επιστημονικά συγγράμματα αναφέρουν τέτοιους μικροοργανισμούς ως αιτία ή παράγοντα φλεγμονώδους πυελικού άλγους. Links υπάρχουν πολλά, δε χρειάζεται να αναφέρω.

Να συνεχίσω μια άλλη φορά,
οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας προς τους ουρολόγους: http://uroweb.org/wp-content/uploads/Urological-Infections-pocket-2011-greek.pdf

Οι υπέρηχοι είναι βασική εξέταση για κάποιες από τις παθήσεις που έγραψα παραπάνω. Κάποιες άλλες όμως δεν διαγιγνώσκονται μόνο με υπέρηχους. Γνώμη και από άλλο γιατρό οπωσδήποτε, και διάγνωση για όλες τις παθήσεις που πιθανώς να εμπλέκονται και αναφέρονται από το ΙΜΟΠ παραπάνω.
Πολλά παιδιά που γράφουν εδώ έχουν γράψει για υπερβολικό άγχος και στρες. Τυχαίο δεν είναι και βέβαια το στρες είναι ένας παράγοντας. Όμως πρέπει να κάνει την προσπάθεια του και στα ουρολογικά για να είναι σίγουρος ότι δεν είναι κάτι άλλο.
Ψυχολογική βοήθεια, υποστήριξη και κατανόηση θα βοηθήσουν.
Αν ο πόνος είναι ανυπόφορος, ίσως και ιατρείο πόνου, φαρμακευτική αντιμετώπιση (του πόνου), βελονισμός, χαλάρωση, ζεστά μπάνια κλπ τρόπους αντιμετώπισης του πόνου πια ως πάθησης.
Ιστορικά ορχεοδυνίας υπάρχουν στο φόρουμ, όπως για παράδειγμα:
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1011.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1041.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=941.0
όμως, κλασικά, όλοι αυτοί ενώ αρχικά έσπευσαν να ζητήσουν βοήθεια, στη συνέχει δε μπήκαν στον ελάχιστο κόπο να βοηθήσουν τους ομοιοπαθείς τους, ενημερώνοντας για το πως εξελίχθηκε ή αντιμετωπίστηκε το πρόβλημά τους. Οπότε δεν έχουμε καταγεγραμμένες θεραπείες για περιπτώσεις που είχαν τέτοιο σύνδρομο.
Ίσως εδώ http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=861.0
έχουμε μια εξαίρεση:

Παράθεση από: pantsito στις 25 Αυγούστου, 2014, 05:42:21 ΜΜ
Γεια σε όλους...Έλειψα λίγο καιρό γιατί είχα κάποιες δουλειές και εκμεταλλεύτηκα και τη ζέστη για να πάω για κανένα μπανάκι να ηρεμήσω...Λοιπόν,σε μία φάση απελπισίας που πέρασα...διάβασα από έναν φίλο εδώ μέσα ότι τον βοήθησαν πολύ τα neurobion Και τα musco ril...Αφού έκανα μια μικρή έρευνα γενικά ,αποφάσισα να τα πάρω αλλά σε μικρές δόσεις και για λίγο.Έπερνα 1 neurobion ανά 12 ώρες και ένα musco ril τη μέρα για 3 μέρες ...Ο πόνος μετά από 10 ημέρες περίπου μειώθηκε από το 90-100% σε 10-15% (πολύ υποφερτός δηλαδή)...Πραγματικά δε ξέρω αν οφείλεται στις βιταμίνες μόνο ,γιατί παράλληλα με τα φάρμακα αποφάσισα να βάλω σε μια σειρά και τα ψυχολογικά μου(άγχος,απαισιόδοξία κτλ)...Μπορώ να πω ότι ήμουν ένα βήμα πριν τον ψυχίατρο(όχι ψυχολόγο γιατί δε γράφει φάρμακα αν χρειαστεί)...Είχα κλείσει 2 φορές ραντεβού αλλά δεν είχα πάει για τον ίδιο ''ανούσιο'' λόγο που δε πάνε οι περισσότεροι.Επίσης δοκίμασα να ξεκινήσω γυμναστική (κάμψεις και βάρη καθιστός,όχι πολλά) και μπορώ να πω ότι δεν ένιωθα μετά,παρά μόνο λίγα τσιμπηματάκια προειδοποιητικά θα μπορούσα να πω...Ο πόνος επαναφερόταν για κάμποσε ώρες στο 100% αν έκανα έλξεις βέβαια,γιαυτό τις σταμάτησα.παράλληλα(με τη γυμναστική και τα χάπια) πήγαινα και για μπάνιο κάθε μέρα .Τώρα είμαι σε φάση ''δε πονάω αλλά έχω ανά τακτά χρονικά διαστήματα τσιμπηματάκια που μου υπενθυμίζουν ότι έχω ακόμα το πρόβλημα το οποίο είμαι σχεδόν βέβαιος ότι είναι τελικά νευρομυικό...για οποιαδήποτε απορία μπορείτε απλά να ρτήσετε

Παράθεση από: kostas112233 στις 29 Μαΐου, 2018, 08:07:37 ΜΜ
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5237771/     ψαξε στο google  shock wave therapy  prostatitis ESWT

Πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία, μπράβο για το ψάξιμο.
Ψάχνοντας για Shockwave therapy ή καλύτερα θεραπεία με κρουστικά κύματα, παρατήρησα ότι και φυσικοθεραπευτικά κέντρα την χρησιμοποιούν για αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων.
Για παράδειγμα εδώ https://www.physiopolis.gr/web/κρουστικά-κύματα/ αντιγράφω τα πολύ ενδιαφέροντα: 'Υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες σχετικά με τον τρόπο δράσης των κρουστικών κυμάτων. Τα κρουστικά κύματα καταστρέφουν τις κυτταρικές μεμβράνες. Κατά συνέπεια, οι αλγοϋποδοχείς δεν είναι πλέον σε θέση να παράγουν δυναμικά και επομένως δεν εκπέμπουν σήματα πόνου. Τα κρουστικά κύματα ενεργοποιούν τους αλγοϋποδοχείς που με τη σειρά τους ελευθερώνουν μεγάλη ποσότητα νευρικών παλμών. Σύμφωνα με τη θεωρία Ελέγχου των Πυλών (Gate Theory), η μετάδοση των παλμών αυτών αναχαιτίζεται από το Κ.Ν.Σ.
Λόγω του τρόπου δράσης των κρουστικών κυμάτων, το χημικό περιβάλλον των κυττάρων τροποποιείται από ελεύθερες ρίζες που παράγουν αναλγητικές ουσίες. Με βάση τη θεωρία του Wess, τα κεντρομόλα αλγογόνα ερεθίσματα μεταφέρονται στο Κ.Ν.Σ. μέσω πολλαπλών συνάψεων που διαθέτουν και φυγόκεντρες ίνες για τον έλεγχο του μυϊκού τόνου
Ο αντανακλαστικός μηχανισμός λειτουργεί ως ρυθμιστικό σύστημα
Τα κρουστικά κύματα, μέσω της συσκευής ESWT, δημιουργούν "ελεγχόμενα" μικροτραύματα και τραυματισμούς στην υπό στόχο περιοχή, με αποτέλεσμα την επαναγγείωση των ιστών και των αιμοφόρων αγγείων που οδηγεί σε μια φυσική διαδικασία επούλωσης των μικροτραυματισμών. Μελέτες έχουν δείξει ότι ποσοστό γύρω στο 80% και παραπάνω, εμφανίζει ελάττωση έως και εξαφάνιση του πόνου. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κρουστικά κύματα, άγονται ισχυρά αλγογόνα ερεθίσματα, που διεγείρουν χημικές διαδικασίες στις συνάψεις.
Τα περίπλοκα χώρο-και χρόνο-εξαρτώμενα ερεθίσματα αποθηκεύονται στις συνάψεις ως προσαρμογές
Με τον τρόπο αυτό, διακόπτεται η σχέση ανάμεσα στον πόνο, το μυϊκό τόνο και τον τόνο των αγγείων, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των κρουστικών κυμάτων και ευοδώνεται η αναπαραγωγή φυσιολογικών κινητικών προτύπων. Με τη διαδικασία αυτή αποκαθίσταται ο μη φυσιολογικός τόνος'.
Να επισημάνω ότι κάτι (μακρινά) παρόμοιο με βοήθησε και το έχω περιγράψει στο ιστορικό μου χωρίς να γνωρίζω τίποτα για τα παραπάνω:

Παράθεση από: evans στις 21 Δεκεμβρίου, 2017, 03:00:46 ΜΜ
Τα σημεία που διαφοροποίησα - διόρθωσα και πέτυχα καλύτερο αποτέλεσμα ήταν:
1. Χρησιμοποίησα μία δονούμενη 'ράβδο μασάζ' με θερμαινόμενη κεφαλή για τη χαλάρωση των κοιλιακών μυών πριν τη θεραπεία. Αυτή τη βρήκα στο σπίτι ενός θείου μου που τη χρησιμοποιούσε για τον αυχένα του και τη δανείστηκα. Παρατήρησα ότι η ράβδος αυτή χαλάρωνε εξαιρετικά τους σκληρούς κοιλιακούς μου και έτσι έκανα αποτελεσματικότερο TPR.

Επίσης οι πιο παλιοί αλλά και όσοι διαβάζουν το φόρουμ θα θυμούνται από το ιστορικό του aaa:

Παράθεση από: aaa στις 16 Φεβρουαρίου, 2013, 06:55:54 ΜΜ
Πάρα πολύ με βοήθησε η πλατφόρμα παλμικών δονήσεων της telemarketing για πιο φθηνά. Μοιάζει με το power plate και κάνει τα ίδια σε πιο φθηνή τιμή. Καθόμουν πάνω για δυο 20λεπτά την ημέρα και έσκυβα μάλιστα και προς τα μπρος για να ακουμπήσει πιο καλά ο προστάτης. Με τις δονήσεις έμπαινε μες στις κύστες του προστάτη η αντιβίωση καθώς και ήταν αποτελεσματική η άμυνα του οργανισμού μέσα σε αυτές. Πιστεύω ότι αυτή με έσωσε. Όταν σταμάτησα την αντιβίωση διέκοψα και τις δονήσεις.

Βεβαίως η άποψη του aaa (σεβαστή) ήταν ότι με τις δονήσεις έμπαινε καλύτερα η αντιβίωση, όμως δε μπορεί να αποκλειστεί και η βελτίωση από τις δονήσεις και μόνο.

Καλησπέρα,
ο ψυχολόγος που μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο που πονάει; Η διάγνωση 'ψυχολογικά' απλώς βολεύει πολλούς γιατρούς για να ξεφορτώνονται ασθενείς που δε θέλουν ή δε μπορούν να βοηθήσουν.
Το χρόνιο ορχικό άλγος ή καλύτερα ορχεοδυνία http://www.imop.gr/uroinfo-ourologika-symptwmata/orxeodynia είναι και αυτό μια συμπτωματολογία ή σύνδρομο (όπως και το χρ. πυελικό άλγος) και μπορεί να προκαλείται λόγω διαφόρων παθήσεων όπως η κιρσοκήλη, η υδροκήλη, οι κύστεις επιδιδυμίδας, η βουβωνοκήλη και τα νεοπλάσματα. Επίσης, μπορεί να είναι αποτέλεσμα φλεγμονής του προστάτη, λιθίασης ουροποιητικού, συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου ή να εντάσσεται στο πλαίσιο του συνδρόμου χρόνιου πυελικού άλγους (πηγή ΙΜΟΠ).
Δε νομίζω ότι ο σύντροφός σου εξάντλησε όλες τις εξετάσεις που αφορούν όλες αυτές τις παθήσεις...
Αν και μετά τη διερεύνηση που θα (έπρεπε να) κάνει πριν καταθέσει τα όπλα και τις θεραπείες που πιθανώς προταθούν συνεχίζει ο πόνος, που δε νομίζω, τότε μπορεί να επισκεφτεί ένα ιατρείο πόνου ώστε τουλάχιστον να μην πονάει.

Καλησπέρα, παρατηρήσεις:
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και πυελικό άλγος σε πολλές περιπτώσεις συνδέονται. Πολλά ιστορικά και πληροφορίες στο φόρουμ.
Στην προστατίτιδα (αν έχεις κάτι τέτοιο) δεν υπάρχει σύσταση για αποφυγή γαλακτοκομικών. Αυτά πρέπει να αποφεύγονται με το ciproxin ή παρόμοια αντιβιοτικά. Σε καμία περίπτωση δεν 'προτείνονται' ντομάτες και όσπρια, πόσο μάλλον όταν υπάρχει πρόβλημα ευερέθιστου εντέρου!
Ούτε εδώ έγινε εξέταση για χρόνια προστατίτιδα (Stamey Mears) ενώ δόθηκε διάγνωση 'χρόνιας προστατίτιδας'.
Πολλοί γιατροί δίνουν 'δοκιμαστικά' αντιβίωση, χωρίς την εξέταση. Δεν είναι απόλυτα λάθος, δεν είναι το πιο σωστό. Το σωστό είναι να γίνεται η εξέταση.
Εφόσον δόθηκε μια θεραπεία πρέπει να την ακολουθήσεις, αλλά όπως λένε και οι επιστήμονες, όχι συνέχεια αντιβίωση όταν οι καλλιέργειες είναι καθαρές και τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με τα αντιβιοτικά.

Παράθεση από: kostas112233 στις 16 Μαΐου, 2018, 02:19:03 ΠΜ
πάντως η μελέτες που έχουνε γίνη σε πανεπιστήμια έχουνε πόλη καλά αποτελέσματα ηδικα στην ανακούφιση από τον πόνο.

Επειδή το γράφεις, θα ήθελες να μας πεις ποιες είναι αυτές οι μελέτες;

Παράθεση από: Strvs στις 09 Μαΐου, 2018, 11:34:32 ΜΜ
έχει αρκετό ενδιαφέρον γιατί μιλάνε καταξιωμένοι γιατροί..https://youtu.be/4dP_jtZvz9w πραγματικα μου κάνει εντύπωση το ποσό διαφορετικη προσέγγιση έχουν σε σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει.

Πολύ σωστά!
Αυτά που λέει το βίντεο δεν είναι καινούργια, είναι οι απόψεις πράγματι κορυφαίων επιστημόνων σχετικά με τη χρόνια προστατίτιδα που έχουν διατυπωθεί εδώ και χρόνια, όμως η πλειοψηφία των ουρολόγων δυστυχώς αγνοεί. Τις απόψεις αυτές, καθώς και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας, μεταφέρω και εγώ εδώ και χρόνια στο φόρουμ, προσπαθώντας να ενημερώσω και να  ευαισθητοποιήσω τους ομοιοπαθείς για το τι πραγματικά λέει η επιστήμη και όχι η παραπληροφόρηση.
Προς απογοήτευση των μαγαζάτορων του πυελικού άλγους και των καγκούρων που τους αναπαράγουν, στο βίντεο είναι σαφής η τοποθέτηση των επιστημόνων ότι η αιτιολογία του πυελικού άλγους δεν είναι μία, αποκλειστική και η ίδια σε όλους, ούτε 'άγνωστη' ούτε 'αινιγματική', αλλά διαφέρει κατά περίπτωση και πρέπει να γίνεται εξατομίκευση και διερεύνηση. Στο βίντεο δεν αναφέρονται πουθενά «ποσοστά αιτιολογίας πυελικού άλγους», μιας και οι αιτιολογίες είναι πολλές και πολλές φορές αλληλοεπιδρούν ή διαδέχονται η μία την άλλη μιας και το σύνδρομο είναι και πολυπαραγοντικό και εξελίξιμο. Ουδέποτε η επιστήμη έχει αναφέρει «ποσοστά αιτιολογίας πυελικού άλγους» και δεν υπάρχει καμία μελέτη σχετικά. Δε χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυία ώστε να καταλάβει ότι σε ένα πολυπαραγοντικό σύνδρομο με παράγοντες νευρολογικούς, τραυματικούς, ιδιοπαθείς, ψυχολογικούς, ανοσολογικούς, μικροβιακούς, ενδοκρινολογικούς, εντερικούς και βάλε, δεν είναι δυνατό να γίνει 'ποσοστικοποίηση των αιτιών'.  Σε ότι αφορά την «κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας», βεβαίως και ισχύει και γίνεται αναφορά στην αρχή σε αυτή, όπως γίνεται και σε άλλα ουρολογικά συνέδρια κλπ. Δε χρειάζεται να ανοίξω θέμα, ούτε να έχει κανείς πολύ μυαλό για να καταλάβει ότι η κατηγοριοποίηση δεν είναι αρκετή για να προσδιορίσει τις αιτίες του πυελικού άλγους, ούτε να εξειδικεύσει άρα ούτε και να προτείνει θεραπεία. Η κατηγοριοποίηση δε μπορεί καν να αποφανθεί ποιοι ασθενείς παίρνουν αντιβίωση, αφού η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας, ο επίσημος φορέας των επιστημόνων, συνιστά αντιβίωση ακόμα και για όσους διαγιγνώσκονται με 'χρόνια ΜΗ ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ προστατίτιδα'! Επομένως η κατηγοριοποίηση είναι μια πρώτη αρχική εκτίμηση, όμως δεν είναι αρκετή για τη σωστή και ολοκληρωμένη διάγνωση της αιτιολογίας του πυελικού άλγους του καθενός.

Για το λόγο αυτό άλλωστε, στο βίντεο γίνεται αναφορά:

- στις διάφορες αιτιολογίες του πυελικού άλγους, κάτι που δεν κάνει η κατηγοριοποίηση, η οποία κατηγοριοποιεί μια πάθηση (προστατίτιδα, χρόνια οξεία ή ασυμπτωματική) με μία συμπτωματολογία ή σύνδρομο (πυελικό άλγος) που το βαφτίζει 'προστατίτιδα μη μικροβιακή'

- στο 'Upoint' του Daniel Shoskes, το οποίο διακρίνει και εξειδικεύει ανάλογα με τα συμπτώματα και τις εξετάσεις, ενώ είναι προφανές ότι δέχεται μια ή περισσότερες αιτιολογίες πυελικού άλγους ταυτόχρονα. http://www.upointmd.com/

- σε διαφορετικές, ξεχωριστές περιπτώσεις ασθενών με διαφορετική συμπτωματολογία και αιτιολογία πυελικού άλγους, ώστε να καταλήξει στο τέλος ως συμβουλή στους γιατρούς, σε αυτό που χρόνια τώρα γράφω:

'Εξειδικεύστε και Ασχοληθείτε' !

Στο βίντεο αυτό θα αναφερθώ και στο μέλλον, ώστε να γίνει ακόμα πιο σαφές 'τι πραγματικά λένε οι επιστήμονες της ουρολογίας'. Γράφω 'της ουρολογίας', γιατί ο 'πονηρός' ακροατής εύκολα διαπιστώνει ότι η αναφορά στους εντερικούς παράγοντες ΛΑΜΠΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ, για μια ακόμα φορά σε τέτοια συνέδρια. Κι όμως. Και εδώ στο φόρουμ, και σε πολλές αναφορές σε αντίστοιχα φόρουμ ή blogs ή sites στο εξωτερικό, είναι πολλές οι περιπτώσεις που ομοιοπαθείς φαίνεται να απαλλάσσονται από τα συμπτώματα με θεραπεία του εντέρου η αλλαγή (κακών) διατροφικών συνηθειών. Αναφορά σε μυοσκελετικά θέματα όπως προβλήματα μέσης, σπονδ. στήλης κλπ επίσης απουσιάζει. Φαίνεται ότι ερευνητές της ουρολογίας δε θέλουν άλλες ειδικότητες στο πυελικό άλγος, για ευνόητους λόγους. Επομένως καλή η παρακολούθηση των ουρολογικών συνεδρίων, καλό όμως είναι να βλέπει κανείς και πρακτικά πως πολλοί ομοιοπαθείς αντιμετώπισαν το σύνδρομο (τους), και να μην αποκλείει αιτιολογίες.

Τώρα εσύ, αν υποφέρεις, και πιστεύεις ότι έχεις μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος, ψάξτο παραπάνω γιατί μπορεί να σε βοηθήσει φυσικοθεραπευτική διάγνωση και αν κριθεί, αντιμετώπιση. Η φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση δεν εξαντλείται στις διατάσεις, αλλά κυρίως περιλαμβάνει αυτό που οι φυσικοθεραπευτές αποκαλούν 'manual therapy'. Η θεραπεία αυτή στόχο έχει την απαλλαγή από τα επώδυνα trigger points, τα οποία είναι και η βασική αιτία του μυϊκά προκαλούμενου πυελικού άλγους.

Βαρύ πλήγμα για την ομοιοπαθητική η παρακάτω έρευνα: http://www.alfavita.gr/arthron/midenika-ta-apotelesmata-tis-omoiopathitikis-sygkritika-me-ta-placebo

Προσέξτε και τον Mad Sc1ent1st, https://www.youtube.com/watch?v=i0_n9pwvBTk&t=128s
Δε συμφωνώ με όλα όσα λέει, όμως έχει ένα ενδιαφέρον τρόπο να σχολιάζει τις παγίδες και τις ψευτοαποδείξεις της παραϊατρικής.

Απολαυστικό επίσης: https://www.youtube.com/watch?v=qz41sugybTY ειδικά όταν με τη μαρμελάδα φράουλα 'αρχίζει να ξεκαθαρίζει'. Όσοι έχουμε επισκεφτεί ομοιοπαθητικούς καταλαβαίνουμε

Γεια σου Βέρτη,
τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση σου. Εφόσον είχα καταλήξει ότι το πρόβλημα είναι συνεχόμενες λοιμώξεις από ecoli θα επισκεπτόμουν ένα καλό λοιμωξιολόγο. Δυστυχώς δεν έχω να συστήσω κάποιον, είχα επισκεφτεί δύο παλιότερα, τα ίδια μου είπαν, την κλασική αντιβίωση που δίνουν και οι ουρολόγοι που ασχολούνται με προστατίτιδες.
Πολύ σωστά είχες γράψει παλιότερα ότι υπάρχουν είδη (στελέχη καλύτερα) ecoli με διαφορετικές ιδιότητες το καθένα. Για το λόγο αυτό, στις περιπτώσεις αυτές, δεν αρκεί η διάγνωση (stamey). Φαίνεται ότι κάποια από αυτά τα στελέχη είναι ιδιαίτερα τοξικά με αποτέλεσμα να δημιουργούν προβλήματα όπως οξείες ή χρόνιες προστατίτιδες και ουρολοιμώξεις.
Την αδυναμία, σε κάποιες περιπτώσεις, των αντιβιοτικών αναγνωρίζουν και πολλοί γιατροί. Μπορεί στο μέλλον η νανοτεχνολογία για παράδειγμα να δώσει λύσεις, όχι μόνο στην καταπολέμηση των λοιμώξεων αλλά και σε άλλα πολύ σοβαρά ιατρικά θέματα.  http://www.athens-science-festival.gr/news/i-nanotechnologia-epitithete-sta-anikita-vaktiria/
Για την αντοχή των μικροβίων στα αντιβιοτικά έχει ενδιαφέρον η ομιλία μιας σημαντικής λοιμωξιολόγου: https://www.youtube.com/watch?v=1v1gFjDXKBg
Αναφέρει πάντως στο τέλος αν δεν κάνω λάθος, ότι μετά από κάποιο διάστημα που σταματάμε να βομβαρδίζουμε τα ανθεκτικά μικρόβια με αντιβιοτικά, η αντοχή τους σε αυτά επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα.
Εγώ θα πήγαινα δηλαδή στα πλαίσια της επίσημης, αναγνωρισμένης ιατρικής. Με έμφαση στην εύρεση κάποιου εξειδικευμένου στις λοιμώξεις του προστάτη λοιμωξιολόγου.
Τώρα αν αυτό δεν είχε αποτέλεσμα, από όσα διαβάζω και γνωρίζω, φαίνεται να υπάρχουν δύο δρόμοι: Η παραϊατρική, και η επικίνδυνη παραϊατρική. Στην 'ακίνδυνη', ας πούμε, παραϊατρική βάζω την ομοιοπαθητική, το βιοσυντονισμό, τα διάφορα φυτικά – βότανα κλπ. Στην 'επικίνδυνη' βάζω τις βίαιες προστατικές μαλάξεις (με αντιβίωση) και τις ενδοπροστατικές ενέσεις.
Υπάρχουν περιπτώσεις που φαίνεται ότι και η παραϊατρική έχει τις επιτυχίες της και βέβαια δεν είναι όλοι οι γιατροί που την ασκούν απατεώνες. Είναι σημαντικό όμως επίσης, να διακρίνουμε τους κινδύνους και να προστατεύουμε τον εαυτό μας.
Προσωπικά θα ξεκινούσα με το τι λέει η επιστήμη, τι λέει η επίσημη ιατρική. Ας μην προκαταβάλουμε και ας μη θεωρούμε δεδομένη την αποτυχία της.
Επίσης, πριν ξεκινήσεις οτιδήποτε, δες πρώτα αν 'βγαίνει' ακόμα αυτό το μικρόβιο τώρα σε κάποια καλλιέργεια, γιατί αν δε 'βγαίνει', πια, δεν αποκλείεται οι ενοχλήσεις που σου έχουν απομείνει να οφείλονται σε άλλα αίτια, οπότε και όλα τα παραπάνω δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα.

Ενδιαφέρουσες απόψεις και εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=627.0 με αναφορά στην '3D clinic' του Δρ. Σονγκ. Ύποπτος κατά καιρούς και ο ρόλος του prostatitis.org με αξιοσημείωτες αναφορές πολύ περίεργων γιατρών, 'ειδικών' μικροβιολόγων (που βρίσκουν τα μικρόβια που δε βρίσκουν οι 'άλλοι') και επικίνδυνων τεχνικών.
Να επισημάνω ότι οι αποτιτανώσεις από μόνες τους ουδέποτε έχουν θεωρηθεί επίσημα ως τεκμηρίωση χρόνιας μικροβιακής προστατίτιδας, αλλά μόνο πιθανό αίτιο, ανεπίσημα (ως θεωρία), ΜΟΝΟ στην περίπτωση που είναι πολλές και ΜΕΓΑΛΕΣ.
Να υπενθυμίσω ότι ουδέποτε η Ευρωπαϊκή Εταιρία της Ουρολογίας, ο επίσημος φορέας και των Ελλήνων Ουρολόγων, ούτε η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία έχουν συστήσει ενδοπροστατικές ενέσεις ως θεραπεία ακόμα και της τεκμηριωμένης μικροβιακής προστατίτιδας. Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν πολλοί που σε πείσμα των επίσημων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και όχι μόνο, αρνούνται να προβούν στις σωστές εξετάσεις για τη διερεύνηση του πυελικού τους άλγους. Γράφω 'και όχι μόνο', γιατί έχει και λογικούς ουρολόγους που συνιστούν τη διερεύνηση και πέρα του προστάτη, και φυσικά εδώ στο φόρουμ τόσες περιπτώσεις καταγεγραμμένες διαφορετικής της προστατίτιδας αιτιολογίας.
Σε ότι αφορά τον Guercini, και επειδή γράφτηκε παραπάνω ότι 'έχει ασπαστεί τη μικροβιακή θεωρία':
Ο Guercini (που προσωπικά ΔΕΝ συνιστώ, ΔΕΝ θα έκανα ενδοπροστ. ενέσεις, ακόμα και αν είχα χρ. μικροβ. προστατίτιδα) συνεχίζει τις ενδοπροστατικές ενέσεις, στην περίπτωση που κρίνει ότι θα βοηθήσουν. Στην περίπτωση δηλαδή, που κρίνει ότι έχουμε μια αποδεδειγμένη χρόνια ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ προστατίτιδα. http://www.prostatitis2000.org/en/therapy/techniques
Ενδοπροστατικές ενέσεις κάνουν και άλλοι και στην Ελλάδα και στην Κωνσταντινούπολη κάποιος Τούρκος ουρολόγος κλπ. Έχει μη εγκεκριμένες 'θεραπείες', πολλές. Έχει και Αλβανό, που κάνει 'θερμοθεραπεία' με ζεστές λάμπες στο κώλο  'σε συνδυασμό με αντιβίωση' (κλασικά...).  Παναγιάμ!
Ο Guercini, ενημερωμένος, δεν αποκλείει και τη σύσπαση των πυελικών μυών ως αιτία πυελικού άλγους, ΣΕ  ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: http://www.prostatitis2000.org/en/pathology-and-pathogenesy/perineal-floor-muscles
Αυτό δε σημαίνει ότι 'ασπάστηκε' κάποια θεωρία. Σωστά διακρίνει τις περιπτώσεις διαφορετικής αιτιολογίας πυελ. άλγους. Καλά θα έκανε βέβαια να μας έγραφε σε τι ποσοστό οι ασθενείς που τον επισκέφτηκαν είχαν μια πραγματική μικροβιακή προστατίτιδα.
Ο 'ασπασμός θεωρίας', δηλαδή η αποκλειστική απόδοση μιας και μοναδικής αιτιολογίας για όλους στη συμπτωματολογία του πυελικού άλγους, είναι βασικό χαρακτηριστικό:
1. Των επιτήδειων που κονομάνε από αυτό,
2. Των συνήθων διαφημιστών τους, των καγκούρων, που θέλουν να αισθάνονται πιο έξυπνοι από μας, και βρήκαν 'τι έχουμε' (όλοι έτσι;) και ποια είναι 'η πάθηση' (όλων μας).
Σε ότι αφορά εμένα, ως παθών από παραπληροφόρηση, εννοείται ότι έχω ευαισθησία στο θέμα, και φυσικά θα συνεχίσω να εκθέτω:
και τους γιατρούς που είτε για λόγους οικονομικού συμφέροντος, είτε για λόγους 'ξεπέτας' και άγνοιας  επικαλούνται 'μη θεραπεύσιμες' από την επίσημη ιατρική καταστάσεις,
και τους κάγκουρες, που με τη χαρακτηριστική βλακώδη υπεροχή τους, διακηρύσσουν διαχρονικά στο διαδίκτυο ότι 'μια είναι η πάθηση' που προκαλεί πυελικό άλγος.

Σχετικά με εγχύσεις 'κοκταίηλ αντιβιωτικών' και αγνώστου ταυτότητας κινέζικων 'φαρμάκων' μέσω ενέσεων στον προστάτη, καλό είναι θα ήταν όσοι το σκέφτονται να λάβουν υπόψη:

http://sci.med.prostate.prostatitis.narkive.com/eqnZxn1R/warning-about-dr-song-in-changsha-china

Είναι αναφορές για την κλινική του Δρ Song στην Κίνα. Έχει και θετικές, έχει και αρνητικές. Με τις αρνητικές όμως να αναφέρονται σε επικίνδυνες πρακτικές, πολλές περιπτώσεις για επιδείνωση μετά τις 'θεραπείες', καθώς και για ανθρώπους που φαίνεται να κόλλησαν ηπατίτιδα C επίσης. Κάποιοι φαίνεται ότι κινήθηκαν δικαστικά εναντίον του Δρ Σονγκ.

Όπως έχω ξαναγράψει, δεκάδες φορές, το πυελικό άλγος είναι συμπτωματολογία (που προφανώς προέρχεται από μία ή παραπάνω παθήσεις) και όχι η ίδια σε όλους πάθηση. Την πάθηση, όταν δεν είναι προφανής, οπότε και εύκολα ιάσιμη, καλείται να τη βρει ο παθών, με τη βοήθεια και των γιατρών και ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ (που συνήθως δε γίνονται) και να τη θεραπεύσει. Καθόλου δεν αποκλείεται η συνύπαρξη δύο ή και παραπάνω παθολογικών καταστάσεων ή ακόμα και η χρονική διαδοχή τους (π.χ. η πολύ συνηθισμένη περίπτωση μια προστατίτιδα ή άλλη 'ίτιδα' να πυροδοτήσει μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος).

Η παραπληροφόρηση μέσω διαδικτύου είναι ένα μόνιμο πρόβλημα για τους ανθρώπους με συμπτώματα πυελικού άλγους (ανεξάρτητα από την πάθηση που έχει ο καθένας).

Η παραπληροφόρηση, παράγεται από τους επιτήδειους, γιατρούς η μη, και αποσκοπεί στην κερδοσκοπία.

Η παραπληροφόρηση συχνά αναπαράγεται και από ομοιοπαθείς, που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι άνθρωποι με παρόμοια συμπτώματα μπορούν να έχουν διαφορετικές παθήσεις. Οι ομοιοπαθείς αυτοί είναι και τα συνήθη θύματα των επιτήδειων που παράγουν την παραπληροφόρηση, αλλά και οι καλύτεροι τζάμπα διαφημιστές τους. Σύνηθες χαρακτηριστικό των ατόμων αυτών είναι ένας συνδυασμός ανοησίας (έχουμε όλοι την ίδια πάθηση) και εφηβικής εγωπάθειας (παιδιά! παιδιά! ΕΓΩ βρήκα τι έχουμε!).

Οι επιτήδειοι, το γνωρίζουν αυτό. Βασίζονται σε αυτό και ποντάρουν σε αυτό.

Μια άλλη τακτική που φαίνεται να χρησιμοποιούν οι επιτήδειοι είναι η σοβαροφάνεια, η δήθεν 'εξειδίκευση' η κατατρομοκράτηση και ο εκφοβισμός των ασθενών από δήθεν 'ασθένειες', η προβολή μόνο των θετικών κριτικών στα site τους, οι υπερ-βολικές ή εξειδικευμένες διαγνώσεις και 'θεραπείες', κατά παράβαση της επίσημης ιατρικής, της οποίας οι οδηγίες είναι σαφείς.

Προσέξτε την περιπέτεια ενός καθόλα υγιούς Κινέζου δημοσιογράφου που θέλοντας να ξεσκεπάσει τις απάτες τους, έμπλεξε με 'κορυφαίους' Κινέζους προστατογιατρούς. Το παλικάρι προσποιήθηκε τον 'προστατοπαθή' για μικρό χρονικό διάστημα και μόνο σε επίπεδο διάγνωσης. Που να ξεκινούσε και 'θεραπείες'!

Το άρθρο με τίτλο Έκθεση απάτης σε τρία ιδιωτικά νοσοκομεία του Πεκίνου' εμφανίστηκε στην South China Morning Post και αφορά την ιστορία δημοσιογράφου που εμφανίστηκε ως 'προστατοπαθής'.

http://www.scmp.com/news/china/article/1273996/reporter-endures-painful-medical-procedures-expose-private-hospital-scam

Μεταφράζω αποσπάσματα:

1. Ο δημοσιογράφος δημοσίευσε τις απάτες που κυριαρχούσαν σε τρία ιδιωτικά κινεζικά νοσοκομεία, περιγράφοντας λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο υποβλήθηκε σε εξετάσεις προστάτη και διαγνώστηκε ψευδώς με πλήθος ασθενειών.

2. Η πρώτη στάση του ήταν το νοσοκομείο του Πεκίνου Tongji, όπου ένας γιατρός με το όνομα Πενγκ του είπε για ένα μακρύ έλεγχο που περιλάμβανε εκτεταμένες εξετάσεις αίματος και μια γενικότερη επιθεώρηση, η οποία περιελάβανε εξετάσεις ούρων και μια ιδιαίτερα οδυνηρή εξέταση προστάτη. "Δεν έβλεπα κανένα απολυμαντικό να χρησιμοποιείται, ούτε υπήρχε λιπαντικό", γράφει ο δημοσιογράφος. "Μόλις άρχισε η διαδικασία, μπορούσα αμέσως να αισθανθώ πόνο στον πρωκτό μου". Μετά την εξέταση, ο Δρ Πενγκ ενημέρωσε τον δημοσιογράφο ότι είχε σοβαρή πρωκτική φλεγμονή και θα χρειαζόταν εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα. Ο δημοσιογράφος αρνήθηκε.

3. Το δεύτερο νοσοκομείο που επισκέφθηκε ο δημοσιογράφος ήταν το Νοσοκομείο του Πεκίνου Shuguang, όπου υποβλήθηκε σε μια άλλη αφόρητη εξέταση προστάτη από το Δρ Λίου, ο οποίος εφάρμοσε μεγάλη δύναμη και τον ενημέρωσε ότι θα χρειαζόταν να πληρώσει πάνω από 370 γιουάν για να δει τα αποτελέσματα. Για άλλη μια φορά, ο δημοσιογράφος ενθαρρύνθηκε να υποβληθεί σε ακριβές εξετάσεις αίματος και σε υπερηχογραφικές εξετάσεις.
«Έρχεστε στο νοσοκομείο μου για να πάρετε θεραπεία, κάνω τις κατάλληλες ρυθμίσεις για σας και τώρα δεν αισθάνεστε την ανάγκη να τις κάνετε», δήλωσε ο Δρ Λίου, όταν ο δημοσιογράφος διαμαρτυρήθηκε.
Τελικά, ο Δρ Λίου (σ.σ.: άλλο αστέρι, 'κορυφαίο' και αυτό) ενημέρωσε τον δημοσιογράφο ότι ο προστάτης του είχε φλεγμονή, η ουρήθρα του ήταν ανώμαλη και η ακροποσθία του ήταν ένα πιθανό έδαφος αναπαραγωγής για τα βακτηρίδια. Ο Δρ Liu συνέστησε την περιτομή και ενημέρωσε τον ασθενή ότι η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει σε 20 λεπτά, αλλά πιθανόν να κοστίσει αρκετές χιλιάδες γιουάν.
Στο τέλος, ο Δρ Λίου συνταγογράφησε φάρμακο. Αφού ο δημοσιογράφος ενημέρωσε το νοσοκομειακό προσωπικό ότι δεν είχε αρκετά μετρητά και ότι θα ήθελε να πληρώσει με πιστωτική κάρτα, του ζητήθηκε να «αφήσει τους συγγενείς του να έρθουν και να πληρώσουν γι 'αυτόν».

4. Το νοσοκομείο Beijing Jingtan ήταν ο τρίτος προορισμός του δημοσιογράφου. Εκεί υπέμεινε εξέταση ουρηθρικού επιχρίσματος (σ.σ. οι γνωστές και άχρηστες αθλιότητες με τις μπατονέτες που πληγώνουν)  που του προκάλεσαν πόνο για τις επόμενες τρεις ημέρες. Η διάγνωση αυτών των επιχρισμάτων, που δόθηκε από τον Δρ Σονγκ (σ.σ: ο λεβέντης ο δικός μας;), ήταν «απολιθώματα» και αποκάλυψε ότι ο δημοσιογράφος είχε μυκητιασικές λοιμώξεις, φλεγμονή ουρήθρας και επικίνδυνο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων στα ούρα του. Για άλλη μια φορά συνιστάται περιτομή, και αφού ο δημοσιογράφος ρώτησε τον Dr Song για άλλες εναλλακτικές λύσεις, ο γιατρός τον ονόμασε "αφελή".
Σε μια δεύτερη επίσκεψη στο νοσοκομείο του Πεκίνου Jingtan για να δει τα αποτελέσματα περαιτέρω εξετάσεων, ο Δρ Σόνγκ ενημέρωσε τον δημοσιογράφο ότι είχε μυκόπλασμα, μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη και μπορούσε να αντιμετωπιστεί για φάρμακα αξίας περίπου 200 Γιουάν την εβδομάδα.

5. Οι πρακτικές απάτης που επικρατούν σε ορισμένα ιδιωτικά κινεζικά νοσοκομεία είναι ένα πολύ γνωστό φαινόμενο.
Το 2012, ένας άλλος δημοσιογράφος μπόρεσε να αποκαλύψει τρία νοσοκομεία σε Shijiazhuang, Shenyang και Changchun, υποβάλλοντας φλιτζάνια πράσινου τσαγιού  στη θέση των δειγμάτων ούρων. (!!!)
Ούτε ένας γιατρός από κανένα από τα νοσοκομεία συνειδητοποίησε το τέχνασμα και ο καθένας προέβη σε διάγνωση του δημοσιογράφου με ψευδείς ασθένειες (!!!!!)

Καλησπέρα, δύσκολο θέμα, μόνο απόψεις, σχετική εμπειρία από πεθερό.
Άποψη μου είναι ότι πρέπει να πάρεις γνώμη από τουλάχιστον ένα γιατρό ακόμα.
Επειδή έτρεχα πρόσφατα τον πεθερό στους ουρολόγους, η υπερπλασία έχει αποκλειστεί; Οι γιατροί μου είπαν ότι μπορεί να ανεβάσει το PSA, να ξεκινήσει ακόμα και από τα 40 ενώ να δώσει συμπτώματα μετά τα 50. Τι λέει ο γιατρός;
Ένα άλλο θέμα με τους γιατρούς είναι αυτή η επιμονή με την αντιβίωση. Αφού έβλεπε τόσα χρόνια ότι το PSA δεν πέφτει με τα αντιβιοτικά, γιατί επέμενε; Δε μπορούσε να προχωρήσει τότε στην εξέταση που θα κάνεις τώρα; Αποκλείεται όλη αυτή η αντιβίωση να επηρέασε και το θέμα του εντέρου;
Νομίζω ότι το φόρουμ διαβάζεται και από ανθρώπους με θέματα στον προστάτη, όπως αυτά που αναφέρεις και ελπίζω να βοηθήσουν έστω και με κάποιο pm

Ίσως κάποιες περιπτώσεις ενδιαφέρει και η 'κήλη του αθλητή', όπως διαβάζω από το http://www.iatronet.gr/askisi/gymnastiki-askisi/article/14262/syndromo-koiliakwn-prosagwgwn-i-kili-toy-athliti.html :

Παθήσεις που περιλαμβάνονται στο σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών είναι:
Τενοντοπάθεια των προσαγωγών.
Τενοντοπάθεια του λαγονοψοίτου.
Τενοντοπάθεια του ορθού κοιλιακού.
Κατάγματα εκ κοπώσεως ηβικού οστού.
Κατάγματα εκ κοπώσεως του αυχένα του μηριαίου.
Τραυματική ηβική οστείτης.
Παγίδευση του θυρεοειδούς νεύρου.

Μπορεί να είναι αποτέλεσμα:
Χαλάρωσης του έξω βουβωνικού στομίου.
Ρήξη της απονεύρωσης του έξω λοξού.
Ρήξη του κοινού καταφυτικού τένοντα.
Ρήξη της απονεύρωσης του εγκάρσιου κοιλιακού.
Διαχωρισμός βουβωνικού συνδέσμου.

Με το σύνδρομο αυτό ασχολούνται αρκετοί αθλίατροι και φυσιοθεραπευτές, με ενδιαφέρουσες απόψεις - προσεγγίσεις, μπορείτε να το ψάξετε και στο google.