Η προστατίτιδα με ταλαιπωρεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.
Η διάγνωση έγινε πριν 8 χρόνια από ουρολόγο και αντιμετωπίστηκε τότε με σιπροξίν για 1μιση μήνα.
Όντως υφέθηκε η νόσος όμως μετά από 1μιση χρόνο είχα την πρώτη υποτροπή. Πάλι στον ουρολόγο, πάλι εξετάσεις και υπέρηχα, τελικά καταλήξαμε στην ίδια αγωγή με σιπροξίν για 4 ή 6 μήνες αν θυμάμαι καλά.
Να μην τα πολυλογώ έχω μία υποτροπή κάθε χρόνο περίπου και πάντα την αντιμετωπίζω με την ίδια αντιβίωση (στο παρελθόν είχα λάβει και μπακτριμέλ).

Το πρόβλημά μου είναι ότι οι δύο τελευταίες υποτροπές ήταν κάτι διαφορετικό σε ένταση. Καταρχήν τα συμπτώματα δεν υφέθηκαν 2-3 μέρες από την έναρξη της αντιβίωσης, απλά υποχώρησαν, αλλά συνέχισαν να υπάρχουν ακόμα και μετά από 1 μήνα συνεχόμενης αγωγής.
Το χειρότερο από όλα όμως είναι ο πόνος ο οποίος είναι ανυπόφορος. Δεν με πιάνει τίποτα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ, παίρνω κοκτέιλ από διάφορα αναλγητικά, έχω φτάσει μέχρι και σε λοναλγκαλ και παρόλα αυτά ο πόνος με σκοτώνει.

Να σημειώσω ότι εγώ δεν είχα ποτέ δυσουρία, νυχτουρία, τσούξιμο και άλλα τέτοια. Τα συμπτώματά μου ήταν πάντα έντονος πόνος χαμηλά στην κοιλιά και πίσω στη μέση. Στις τελευταίες δύο προστατικές κρίσεις ο πόνος ήταν ανυπόφορος και δεν ηρεμούσε με τίποτα.
Φοβάμαι για την εξέλιξη της κατάστασης.

Επίσης μου κάνει εντύπωση από αυτά που διαβάζω, ότι δε βρήκα κάποιον να αναφέρει τόσο έντονους πόνους όσο αυτούς που έχω εγώ.
Αυτό με φοβίζει ακόμα περισσότερο.


Κανένας από εσάς δεν είχε πόνους που να μην περνούσαν με απλά αναλγητικά;
Κανένας σας δεν είχε πόνους που να τον κάνουν να ξαγρυπνίσει και να μην μπορεί να σταθεί ούτε καθιστός, ούτε ξαπλωμένος;

Γεια σου φίλε. Έχω διαβάσει για περιπτώσεις έντονων πόνων αλλά πρώτη φορά το ακούω ζωντανά. Εγώ είχα ήπιες ενοχλήσεις και παρόλα αυτά ήταν ψυχοφθόρο. Λυπάμαι γι αυτό που περνάς.
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Ευχαριστώ Phaethon για τη συμπαράσταση  :D

Απλά όταν με πιάνουν οι πολλοί έντονοι πόνοι και ενώ έχω πάρει τα πιο δυνατά αναλγητικά και δεν έχω πλέον τίποτα άλλο να κάνω από το να περιμένω να περάσει, μέσα στην απελπισία μου με πιάνουν αμφιβολίες μήπως έχω κάτι άλλο τελικά, κάτι χειρότερο. Ο ουρολόγος με καθυσυχάζει βέβαια, αλλά έχω μια επιθυμία να πάω να κάνω μία αξονική από μόνος μου μπας και φανεί τίποτα περίεργο στην πύελο.

#4 08 Ιουλίου, 2012, 02:13:48 ΜΜ Τελευταία τροποποίηση: 13 Ιουλίου, 2012, 06:47:14 ΜΜ από boss
Με βοήθησε το υπόθετο movatec κατά μήνες με ποιανουν πολλοί έντονοι πόνοι που δεν μπορω να κοιμηθώ ατελείωτα βράδια

#5 08 Οκτωβρίου, 2014, 02:49:57 ΠΜ Τελευταία τροποποίηση: 08 Οκτωβρίου, 2014, 02:52:20 ΠΜ από Prostateuomenos
Γεια σας και πάλι κύριοι.

Ξανά υποτροπή και δυστυχία.
Πολύ δυνατοί πόνοι χαμηλά στην πύελο, νιώθω την περιοχή να φλέγεται. Αίσθημα βάρους σε όρχεις και επιδιδυμίδες. Πόνος κατά την αφόδευση. Είμαι υπό συνεχή λήξη αναλγητικών για να την παλεύω τις τελευταίες δύο μέρες και φυσικά δεν τρώω τίποτα. Δεν είναι μόνο ότι δεν έχω όρεξη, είναι ότι αν το έντερο γεμίσει και αρχίσει να κουνιέται θα πεθάνω στον πόνο!

Αύριο θα πάω να αγοράσω αυτό το Solgar Quersetin Complex αφού διαβάζω ότι κάποιους από εσάς τους έχει βοηθήσει.

Ο λόγος που γράφω στις 3 το βράδυ είναι ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ από τους πόνους.
Ελπίζω αύριο να είναι καλύτερα.

Ευχαριστώ και πάλι τους ιδιοκτήτες του φόρουμ που σε περιόδους υποτροπής του χρόνιου πυελικού άλγους μου είναι ένα πολύ σημαντικό στήριγμα.