Συχνοουρία, Δυσουρία, Επιτακτική ούρηση, Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης

[Φαέθων]

Για όσους έχουν προβλήματα ούρησης, παραθέτω αποσπάσματα από το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον άρθρο-μαρτυρία που δίνουν εξηγήσεις για τα προβλήματα αυτά (πολύ απλά ότι οφείλονται σε ασυνείδητο σφίξιμο των πυελικών μυών), όπως και συμβουλές. Εαν έχετε χρόνο διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στον ακόλουθο σύνδεσμο. Αξίζει τον κόπο. http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=683.0

Είπες ότι τα συμπτώματά σου επέστρεψαν τον Δεκέμβριο του 2008. Πώς ήταν οι ενοχλήσεις τότε;

JAMES: Ο πόνος δεν ήταν τόσο άσχημος όσο στο παρελθόν αλλά μου βγήκανε προβλήματα με την ούρηση. Επισκέφτηκα τον Dr. DeWolf δύο φορές επειδή δεν μπορούσα να ουρήσω. Πήγα ακόμα και στα επείγοντα επειδή ένοιωθα ότι έπρεπε να ουρήσω αλλά δεν μπορούσα. Ήταν τρομακτικό. Μου κάνανε υπέρηχο όμως και διαπιστώσανε ότι η κύστη μου ήταν άδεια.


Όταν η κύστη σου ήταν γεμάτη, μπορούσες να ουρήσεις;

JAMES: Αργότερα ναι. Αλλά μια μέρα δεν μπόρεσα να ουρήσω για 24 ώρες. Στο δρόμο μου για τον Dr. DeWolf πήγα στην τουαλέτα μερικές φορές. Ξαφνικά το σύστημα λειτούργησε και μπόρεσα να ουρήσω. Αλλά ο Dr. DeWolf έκανε κυστεοσκόπηση και ουροδυναμικό έλεγχο και δεν βρήκε κάτι στραβό. Ξανάδιέγνωσε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους και μου σύστησε να δοκιμάσω την βιοανατροφοδότηση.


Τι εννοείτε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους; Τι είναι το Πυελικό Έδαφος;

JΕΝΚΥΝS: Το πυελικό έδαφος είναι το οστεϊνο μπωλ που περιβάλει τα όργανα της πυέλου. Οι μυς του πυελικού εδάφους είναι οι μυς που σχετίζονται με την κύστη, την εντερική λειτουργία και την σεξουαλική λειτουργία. Περιλαμβάνουν τους levator ani, bulbospongiosus, ischiocavernosus, και superficial transverse perineus. Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους σημαίνει πως αυτοί οι μυς δεν δουλεύουν σωστά, προκαλώντας προβλήματα με τα έντερα, την κύστη ή την σεξουαλική λειτουργία.


Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις κάποιον σαν τον André;

JENKYNS: Συχνά υπάρχουν σημεία στο ιστορικό του ασθενούς που μας υποψιάζουν για δυσκολίες στη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους -δυσκολίες στην ούρηση ή στην κίνηση των εντέρων, για παράδειγμα. Στη περίπτωση του André, η συσσώρευση στρες, η συνήθεια του σφιξίματος των μυών του πυελικού εδάφους και λάθος συνήθειες στην ούρηση οδήγησαν σε υπερδραστήριο πυελικό έδαφος, αλλά υπάρχουν διαφορές από άτομο σε άτομο.

Στην περίπτωση του Andre, είχε πόνους στο περίνεο, τους επιφανειακούς μυς και τον ανελκτήρα του πρωκτού εξωτερικά καθώς επίσης πόνους από trigger points στον πρωκτικό σφικτήρα και τον ανελκτήρα του πρωκτού εσωτερικά. Δεν μπορούσε να χαλαρώσει τους μυς του πυελικού εδάφους μετά από ένα σφίξιμο ή όταν δούλευε. Αυτό είναι συνηθισμένο σε άνδρες με συχνοουρία, επιτακτική ούρηση και πυελικό άλγος.


Πως αντιμετωπίζεις τα προβλήματα συχνοουρίας και επιτακτικής ούρησης;

JENKYNS: Ζητάμε από τον ασθενή να καταγράψει την ούρησή του για τρεις ημέρες ώστε να δούμε πόσο συχνά ουρεί και, αν υπάρχει επιτακτική ούρηση, σε τι βαθμό.Οι περισσότεροι δεν ερμηνεύουν σωστά τα μηνύματα της ουροδόχου και ουρούν πολύ συχνά. Μόλις νοιώσουν κάποιο ερέθισμα από την κύστη σκέφτονται: «Πρέπει να πάω τουαλέτα». Πρέπει οι ασθενείς να καταλάβουν ότι αν δεν αφήνουν ποτέ την κύστη να γεμίζει πλήρως, μπορεί να αποκτήσει ευαισθησία στον όγκο ούρων και να χάσει διαχρονικά την ικανότητά της να κρατιέται. Η μέση συχνότητα ούρησης είναι πέντε με επτά φορές την ημέρα ή κάθε δύο με τρεις ώρες. Η κύστη πρέπει να συγκρατείται ώστε να επιτρέπει τον βραδυνό ύπνο αν και μία ούρηση κατά τη διάρκεια της νύχτας θεωρείται φυσιολογική.

Υπάρχει ιατρική έρευνα που να αποφαίνεται θετικά για τη χρήση της βιοανάδρασης σε ασθενείς με Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους;

JENKYNS: Υπάρχει τεκμηρίωση σχετικά με την σύνδεση σπασμών-έντασης των μυών του πυελικού εδάφους με το πυελικό άλγος, τη συχνουρία και την επιτακτική ούρηση και κάποιοι ερευνητές χρησιμοποιούν τη βιοανατροφοδότηση σε ασθενείς με πυελικό άλγος.
Πιστεύετε ότι η συνήθεια σύσφιξης των πυελικών μυών ευθύνεται για τους πόνους στο πέος και τους όρχεις του Andre και για τις δυσκολίες του στην ουρηση;

JENKYNS: Ναι. Είναι δυνατόν ότι η συνήθεια σύσφιξης των πυελικών μυών οδήγησε σε μυικούς σπασμούς που προκάλεσαν τον πόνο και τις δυσκολίες στην ούρηση. Σχετικά με τις δυσκολίες στην ούρηση, οι μυς του πυελικού εδάφους πρέπει να είναι χαλαροί για να αδειάσει η κύστη. Η βιοανατροφοδότηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία στάσεων για να βοηθήσει την χαλάρωση. Ο Andre βρήκε ότι όταν ξαπλώνει και χαλαρώνει πλήρως χρησιμοποιώντας διαφραγματικές αναπνοές και διαλογισμό μπορεί να χαλαρώσει τους μυς του πυελικού εδάφους. Έχει όμως ακόμα δυσκολία να χαλαρώσει τους μυς όταν είναι όρθιος και προσπαθεί να ουρήσει αλλά εξακολουθεί να κάνει πρακτική. Μερικές φορές ίσως είναι χρήσιμο για τους άνδρες να ουρούν καθιστοί ώστε να βοηθούν περισσότερο αυτούς τους μυς να είναι χαλαροί.

DAS: Αυτό στην ουσία είναι ένα πρόβλημα με τις γυναίκες. Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι οι τουαλέτες είναι βρώμικες, οπότε δεν θέλουν να κάτσουν για να ουρήσουν. Αντ'αυτού ισορροπούν πάνω από τη λεκάνη. Αλλά δεν μπορείς να χαλαρώσεις το πυελικό έδαφος επαρκώς όταν είσαι έτσι. Προσπαθούμε να τις πείσουμε να κάτσουν ή να κάνουν βαθύ κάθισμα. Το βαθύ κάθισμα είναι ok, αλλά δεν μπορείς να ισορροπείς μετέωρος.

Έχω δει ασθενείς με τόσο σφιγμένους πυελικούς μυς που ακόμα και το περπάτημά τους είναι περίεργο. Μπορείς πραγματικά να διακρίνεις την ένταση. Το να το αλλάξεις αυτό είναι δύσκολο καθώς είναι μια συνήθεια συσσωρευμένη με την πάροδο των ετών. Δεν μπορείς να απαλλαγείς από την μια μέρα στην άλλη.

JAMES:  Δεν μπορώ να εκφράσω με απλά λόγια πόσο πολύτιμες είναι οι διατάσεις. Πραγματικά βοηθάνε να χαλαρώσει το πυελικό έδαφος. Μετά από τις διατάσεις μπορώ να ουρήσω πολύ πιο εύκολα.


Τι ενέργειες κάνεις Andre σε καθημερινή βάση για να κρατήσεις τις ενοχλήσεις και τα προβλήματα ούρησης σε νάρκη;

JAMES: Εκτός από τις περιοδικές συνεδρίες μου βιοανατροφοδότησης και απελευθέρωσης της μυικής περιτονίας, κάνω διατάσεις. Παίρνω ακόμα lorazepam. Και προσπαθώ να αποφεύγω το στρες. Το στρες για μένα είναι ξεκάθαρα ένας παράγοντας πυροδότησης των συμπτωμάτων.


Dr. Das, τι ρόλο παίξατε εσείς στην περίπτωση του Andre; Πως αντιμετωπίζετε ασθενείς με παρόμοια προβλήματα;


DAS: Βλέπω πολλούς ασθενείς με προβλήματα συχνοουρίας, επιτακτικής ούρησης καθώς και ασθενείς με δυσκολία στην ούρηση. Βλέπω αρκετές ακραίες περιπτώσεις συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων που δεν μπορούν να ουρήσουν καθόλου και ασθενών που δεν είχαν επιτυχία με την βιοανατροφοδότηση ή με τους χειρισμούς μασάζ στο πυελικό τους έδαφος. Τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με απευθείας νευρική διέγερση. Αυτό σημαίνει ηλεκτρική διέγερση του νεύρου και του νωτιαίου μυελού.

[στη συνέχεια ο Das εξηγεί πως γίνεται αυτό με την εισαγωγή μιας μικρής βελόνας κοντά στην σπονδυλική στήλη η οποία επιτρέπει στον ασθενή να στέλνει ηλεκτρικά ερεθίσματα]


Και αυτό το κάνετε σε άνδρες;

DAS: Ναι. Περίπου 10% των περιπτώσεων με τόσο σοβαρό πρόβλημα είναι άνδρες.


Ποιοι είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια που συντελούν στο να γίνει εμφύτευση τέτοιου ηλεκτρικού διεγέρτη;

DAS: Τα τρία κριτήρια της ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων [FDA] είναι συχνότητα – ασθενείς που πάνε περίπου 20 φορές την ημέρα στην τουαλέτα ή σχεδόν ανά ώρα, επιτακτικότητα- ασθενείς που όταν τους έρθει δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στην τουαλέτα και επίσχεση – ασθενείς που δεν μπορούν να ουρήσουν καθόλου.


Και οι λόγοι που δεν μπορούν να ουρήσουν;

DAS: Η θεωρία είναι ότι δεν μπορούν να χαλαρώσουν τους μυς του πυελικού εδάφους. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει όταν θες να ουρήσεις είναι να χαλαρώσουν οι μυς του πυελικού εδάφους. Εαν δεν μπορείς να τους χαλαρώσεις, δεν μπορείς να ξεκινήσεις την ούρηση.


Τι σας έδωσε την σοφία να παραπέμψετε αυτό τον ασθενή να δει έναν φυσιοθεραπευτή για βιοανατροφοδότηση, Dr. DeWolf?

DeWolf: Το ενδιαφέρον μου ξεκίνησε όταν έκανα ειδικότητα και άκουσα μια ομιλία από έναν διάσημο ουρολόγο τον Dr. Frank Hinman, για ψυχογενεσιουργό κατακράτηση σε παιδιατρικούς ασθενείς. Αυτά τα παιδιά φαίνονταν να έχουν πλήρη ουροποιητική φράξη αλλά οι εξετάσεις έδειχναν ότι δεν είχαν τίποτα το στραβό. Τελικά θεραπεύονταν με υπνωτισμό. Ο Hinman πίστευε πως υπήρχε απουσία συντονισμού μεταξύ εξωτερικού σφικτήρα και κύστης. Κράτησα αυτή τη σκέψη.

Κατόπιν, άρχισα να βλέπω ασθενείς με προστατίτιδα κατηγορίας ΙΙΙ, που είναι πυελικό άλγος χωρίς μόλυνση. Αυτοί μπορεί να έχουν ή να μην έχουν προβλήματα με την ούρηση. Εφαρμόζοντας αυτά που έμαθα από τον Dr.Hinman την δεκαετία του 70, άρχισα να σχηματίζω την υπόθεση πως αυτοί οι ασθενείς είχαν ένα πυελικό έδαφος που δεν συντονιζόνταν με τις λειτουργίες της κύστης. Έτσι το πυελικό έδαφος γίνεται αδιαπέραστο. Όπως ο Dr. Das είπε μόλις, η πρώτη ενέργεια ούρησης είναι χαλάρωση του πυελικού εδάφους. Εάν δεν μπορείς να το χαλαρώσεις, τότε η κύστη έχει πρόβλημα στο να απελευθερώσει τα ούρα. Αυτό είναι που ονομάζω Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους.

Υπάρχουν διάφορα σημεία που με υποψιάζουν ότι έχω να κάνω με έναν ασθενή που έχει πρόβλημα πυελικού εδάφους. Πρώτα απ'όλα ο ασθενής πιθανότερα θα είναι μάλλον νεότερος –κατά την εμπειρία μου οι περισσότεροι ασθενείς είναι μεταξύ 35 και 50 όταν το πρόβλημα ξεκινάει. Δεύτερον, δεν θα βρίσκουμε τίποτα στραβό στις εξετάσεις του ασθενούς. Μπορεί να ουρήσει και δεν σηκώνεται πολλές φορές τη νύχτα για ούρηση. Δεν έχει κάποια μόλυνση του ουροποιητικού. Αλλά επειδή οι μυς του πυελικού εδάφους είναι σφικτοί, πονάει- και ο πόνος κάνει το πυελικό έδαφος να αντιστέκεται ακόμα περισσότερο στο να χαλαρώσει.

Οπότε να τι συμβαίνει: το πυελικό έδαφος σφίγγει αλλά η κύστη προσπαθεί να σπρώξει ούρα να διέλθουν μέσα από αυτό. Αυτό δημιουργεί υψηλή πίεση και –αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο- ασκεί υψηλές πιέσεις στον προστάτη επειδή η κύστη προσπαθεί βεβιασμένα να σπρώξει ούρα να διέλθουν μέσα από τον ουρηθρικό σφικτήρα. Να θυμάστε πως η ουρήθρα διέρχεται δια μέσου του προστάτη. Εαν αυτό συμβαίνει επαναλαμβανόμενα, αυτό μπορεί να ερεθίσει τον προστάτη –τους όρχεις, το πέος το οποίο είναι προέκταση της ουρήθρας, το ορθο, την ηβική περιοχή ή την κύστη. Η κύστη καταγράφει αυτό ως «επιτακτικότητα» και αναπτύσσει φλεγμονή. Συνηθίζω να συνταγογραφώ μυοχαλαρωτικά σε ασθενείς με ένταση στους μυς του πυελικού εδάφους.

Υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση που να στηρίζει τη χρήση μυοχαλαρωτικών;

DeWOLF: Ο Frank Hinman's χρησιμοποίησε τον υπνωτισμό για να χαλαρώσει τους μυς. Μην ξέρωντας τι άλλο να κάνω, εγώ χρησιμοποίησα το φαρμακευτικό ισοδύναμο του υπνωτισμού. Αλλά πλέον παραπέμπω τους ασθενείς μου για βιοανατροφοδότηση και απελευθέρωση της μυικής περιτονία. Τους λέω ότι μπορεί να πάρει κάποιο καιρό για να αναστραφεί η διαδικασία αλλά πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης. Οι ασθενείς πρέπει να μάθουν πως να χαλαρώνουν το πυελικό έδαφος. Εάν χαλαρώσουν την ένταση στο πυελικό έδαφος, οι ενοχλήσεις φεύγουν και η κύστη μπορεί να αδειάσει φυσιολογικά.